گرسنه ترین تشنه ...

و من تمامی بودنم را در جام یاد عشق خیالینم چون باده نابی سر میکشم

شاید که در عیش این عشق به شور مستی رسیدم و دیدم حضور خلوص مهربانی را

آه ای قرن دیوانه نانجیبان دد منش بی ترحم

دمی زین سرسام آور هجوم خود بکاه

که ما را آرامش دریا آرزوست

آی ای بد روزگار بی پروای بد مست

آسمان را مگیر از پرنده که جز پروازش آرزویی به سر نیست

چه غمی دارد مجنون به روزگاری که لیلی ها را به شبهای تاریک معنا میدهند

و چه بگویم از اسبهایی که حسرت تکسوار بر دلشان سنگینی میکند

که زمانه زمانه تاختن عاشقانه نیست

وای بر انسانی که ماییم

ساقه های در باد

افق نگاهمان شد

بس که

خوابمان جز به یاد گرسنگی نبود

چه حسرتی دارد این روح سرگردان گشنه

کاش آب دورترین اقیانوسهای آنسوی این کهکشانها از آن ما بود

سیراب نخواهیم شد ؟؟؟

باده ناب جنون ...

به مستی خویش ندیدم کس

لول تر از لولی وشان مست مدهوش

منگ و بیهوش

بی باده مست  و بی فریاد نوشانوش باده پرستان رند 

و

حیران از اینکه این مستی ز کجاست ؟

اما

چو نیک نگریستم دیدم

به روزگار این دیوانه قرن کج اندیش

این روزگار بی آئین و بی کیش

مستی چاره عارف است و بس

فراموشی غم ایام به باده ناب جنون شست باید ...

شانلی یوردوم : سولدوز ...

یاشیل     مئشه له ری یه ن    قوربان    آنا   سولدوزوم

یئرده کی   اولدوزوم

دادیم    دوزوم     سازیم     سوزوم

نازلی   نازداریم

یاشا  سه ن   باش   اوجا   قوجا    آذربایجانیم   ته کین

تورک    ایرانیم    ته کین

آی    سولو    سولدوزوم

سویو    مئییم    

دادلی    شه ربه تیم

آی   مه نیم   گوزه ل    وه طه نیم

توپراقین   که فه نیم

شانلی   اولکه م

اویره ت     سه ن       اویره نسین   آزاد   یاشاماق

اوغول    قیزلارین

اوجالسین   باشین

گووه رسین      دوزله رین

یاشا

یاشا

سولدوزوم    یاشا ...