جاوانلیق ...

جاوانلیقیمیز  سو ایچیم کیمی  کئچدی  گئتدی 

هاراسین  بیله ن   اولدو ؟ 

بیر  وولکان کیمی  پوسکوردوک  

گویله ره   اوچدو 

نه فه سیمیز 

جانیمیزدان  آزالا آزالا 

اوچماقدان  آمما  یوخ  سوراغ 

اوجا اوجا  گویله ره 

آنجاق   حه یاتا  باخا باخا 

حه سره تله رله 

قالدیک ! 

کیم  بونلارین  جاوابین  وئره جه ک  

ایبلیس  یوخسا  تانری ؟

متن نمایشنامه : با فرشته مرده چه باید کرد ؟

با فرشته ی مرده چه باید کرد ؟

اقتباسی از داستان کوتاه " پیرمرد فرتوت با بالهای عظیم " نوشته گابریل گارسیا مارکز .

آدمها : سوزان ـ پاریس ـ فرشته ـ انیس ـ معمار و دخترها .

                                                                       صحنه  :

                                                                              خانه ی پاریس .

                                                                              اطاقی کوچک و کم اثاث . اثاثیه خانه کهنه و بدرد نخور می باشد . شاید

                                                                              یک اطاق زیرشیروانی فکسنی .

                                                                              در گوشه ای از اطاق یک تخت کوچک قرار دارد که کودکی روی آن

                                                                              خوابیده است . سوزان با نگرانی در اتاق قدم می زند و گاهی نیز از پنجره

                                                                              به بیرون نگاهی می اندازد .

سوزان : بخواب کوچولوی من ، بخواب ، تبت می آد پایین ، بابا رفته دکتر بیاره ، تو خوب می شی ، خدا خوبت می کنه ، اون بنده هاش رو فراموش

           نمی کنه ، ، ، نمی کنه ؟ !!! نه ، نه برای چی فراموش کنه ؟؟؟؟؟ تو بزرگی ، هیچوقت بنده هات رو فراموش نمی کنی ، پدر گوتیالو می گه

           همیشه بیداری ، همیشه چشمات بازن ، هیچوقت نمی بندی اون چشمای مهربونت رو ، همیشه نگات به بنده هاته ، اینا رو کشیش

           روستامون می گه ، می دونم دروغ نمی گه ، نماینده خدا که دروغ نمی گه ، اصلا برای چی دروغ بگه ؟ هان ! ؟ لازم نیست که ،،، وای که

           چه فکرای بچگانه ای می آد سراغ آدم وقتی دلش سنگینه ، ، ، بخواب عزیزم ، بخواب ، نگران چیزی ام نباش ، همه چیز درست می شه ،

           حتم دارم پدر گوتیالو به جای خدا نشسته و نگران بنده های خداست ، بخواب ،،، پاریس ، با توام ، پاریس ، پاریس خودتی ؟ برگشتی

           پاریس ؟

                                                                              پاریس وارد می شود .

پاریس : تبش نیومده پایین ؟

سوزان : داره بدتر می شه ، دیدیش ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

پاریس : قهوه م که تموم شده ...

سوزان : گفتم دیدیش ؟

پاریس : هان ؟ می گم یه کم قهوه از این ...

سوزان : نمی دن دیگه ، کلیسا رفتی یا ...

پاریس : آره بابا آره ، سوزان این آردی که قایم کرده بودی برا ...

سوزان : تموم شده ، هیچی نداریم ، جواب من رو درست و حسابی بده ، پدر گوتیالو رو دیدی یا نه ؟

پاریس : گه بگیره این زندگی ...

سوزان : گه که گه نمی گیره ، می گم چی شد ؟

پاریس : ببین سوزان خدا ما رو فراموش کرده ، این برای صدمین مرتبه ست من ...

سوزان : من راجع به فراموشی خدا چیزی نپرسیدم ، پرسیدم ...

پاریس : پرسیدی پدر گوتیالو پولی داد یا نه ؟ درسته ؟ می بینی که حواسم سر جاشه و ...

سوزان : فعلا حواس تو برای من مهم نیست ، اون چی گفت پاریس ؟

پاریس : آره حواس من برای تو مهم نیست ، می دونم ، می دونم ...

سوزان : گفتم فعلا ، پاریس عذابم نده تو رو به خدا ، اون چی ...

پاریس : می دونی چی گفت ؟ پول کلیسا فقط برای امور خیریه ست ،،، انگار من می خوام برم مشروبخونه ی دیونیس آبجو بخورم .

سوزان : نداد ؟!!!

پاریس : ...

سوزان : گفتی بچه بدجوری تب کرده ؟

پاریس : اوهوم ...

سوزان : می گفتی داره می میره بی انصاف .

پاریس : گفتم ، گفتم ...

سوزان :  می گفتی تب بچه داره خفه ش می کنه ...

پاریس : اینم گفتم ...

سوزان : می گفتی اگه بچه م بمیره می آم و ...

پاریس : گفتم ...                                                                1

سوزان : خب ؟!

پاریس : مرتیکه خیلی از خودش مطمئنه ،،، اگه قرار بود هر کی بچه ش از تب می میره بیاد منو بکشه می تونستم به این سن برسم پاریس ؟

سوزان : نزدی تو دهنش ؟

پاریس : خواستم ....................

سوزان : نزدی ؟!!!

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : پرسیدم نزدی ؟!!!

پاریس : می خوای با آدماش بیان این آلونک رو آوار کنن رو سرمون ؟

سوزان : غلط کردن ...

پاریس : غلط ! از نظر اونا کار درست همینه ...

سوزان : آوار کنن ، بمیرم بهتر از اینه ، بچه م داره می میره ، می فهمی ؟

پاریس : اون باید بفهمه ...

سوزان : پاریس این حالش خرابه ...

پاریس : چکار می تونستم بکنم نکردم ؟

سوزان : مواظبش باش ( می خواهد برود ) ...

پاریس : کجا ؟

سوزان : می رم کار ناقص جنابعالی رو تموم کنم آقا ...

پاریس : واییستا ...

سوزان : واییستم بچه م بمیره ببرم چالش کنم ؟

پاریس : همیشه می گفتی خدا بزرگه ...

سوزان : بازم می گم ، می رم به اون پدر گوتیالوی کبیرم بگم ، تا یادش بیاد ما هم بنده ی همون خدای بزرگیم .

پاریس : خرابترش نکن .

سوزان : اگه بشه چی می شه مثلا ؟ حقوق ماهانمون قطع می شه ؟ شکم خالیمون خالی می مونه ؟ بچه ی مردم زنده می شه ؟

پاریس : ما نمی تونیم با اون درگیر بشیم .

سوزان : این بچه باید بره دکتر ...

پاریس : می دونم .

سوزان : داره می میره ...

پاریس : می دونم ، می دونم ...

سوزان : بکش کنار .

پاریس : مطمئنم چیزی نمی ده .

سوزان : این تنها بچه ی منه ...

پاریس : بچه ی منم هست ...

سوزان : ده سال چشم به راهش بودم ، نه ماه تو شکمم باهاش بازی کردم ، هفت سال از گلوم زدم ریختم تو دهن این ، نمی خوام یه عمر حسرت

           نداشتنش عقده بشه بمونه تو روحم ، این آینده ی منه ، امید زندگیمه ، فردای من یعنی این بچه ، می فهمی ؟ ؟ ؟ می رم ، داد می گیرم ،

           نداد ..........................................

پاریس : نداد چی ؟ می گم نداد چی ؟

سوزان : باید بده ، هزار بار با دستای خالیم به اون کلیسای با عظمتش کمک کردم ، حالا وقتشه تلافی کنه ، ما محتاجیم مرد .

پاریس : اینا رو گفتم .

سوزان : خوب نگفتی ، باید بده .........................

پاریس : نداد سوزان ، نداد ، نمی ده ، باور کن .

سوزان : می ده ،،، نده ، نده ( بغض می کند ) .                                  2

پاریس : متاسفم سوزان ،،، متاسفم .

سوزان : همین ؟

پاریس : دردم رو زیادترش نکن .

سوزان : یعنی به همین راحتی ؟ تسلیم ؟

پاریس : نمی دونم ، نمی دونم ...

سوزان : نمی دونم شد برای من کار ؟ باید می دونستی ، می تونستی ...

پاریس : فکر کردی من کی ام ؟ یه هرکول ، یه قهرمان ؟ نه عزیز من ، من یه آدم معمولیم ، نه اونم نیستم ، هر آدم معمولی می تونه از عهده خرج

           و مخارج زن و بچه ش بربیاد من حتی اینم نتونستم ، نتونستم ، نمی تونم ، می خوای برم وسط روستا بایستم و داد بزنم ؟ می رم ، فکر

           کردی چی ؟ فکر کردی چه خبره ؟ من یه بی عرضه م ، یه ناتوان ، می خواستی اینا رو بشنوی ؟ شنیدی ؟ راحت شدی ؟ نه گوش کن

           حالا ، ( به بیون ) من نمی تونم پول درمان بچه م رو بدست بیارم ، من نمی تونم شکم اینا رو سیر کنم ، من نمی تونم ، نمی تونم ،

           نمی تونم ............

سوزان : من می رم ، تو هم واییستا و داد بزن .

پاریس : سوزان ، سوزان ،،، سوزان ، اندازه ی من که نمی تونی التماس کنی ، می تونی ؟ اون هیچی بهت نمی ده ، هیچی ...

سوزان : با دکتر برمی گردم .

                                                                              سیاهی . نور .

پاریس : سوزان ، سوزان برگشتی ؟ اونجایی نه ؟ می دونم از خجالتت نمی تونی بیای تو ، می دونی ، من مطمئن بودم دست خالی برمی گردی ،

            اون پیرمرد کنس نم پس بده نیست ، دستش نمی ره تو جیبش ، گشادم باشه باز نمی ره ، دست خودش نیست ، اینجوری بار اومده ،

           گفتم نرو نمی ده ، حالا بیا تو ، خجالت نکش ،  تقصیر تو چیه ؟ بیا تو ، بیا خدا خودش بزرگه ، حتم دارم به فکر بچه ی ما هم هست ،

            سوزان ...

                                                                              پاریس از در خارج می شود .

                                                                              فرشته از پنجره وارد می شود ، پیرمرد زواردرفته ایست با بالهایی که

                                                                              تعدادی از پرهایش ریخته اند ، خسته ست ، روی صندلی می نشیند .

صدای پاریس : ای بابا ، کسی نیست که ، درم باز مونده که ! ! ! سوزان ، سوزان تو چقدر عجولی برای شرارت ، کار خودشه ، رفته ، با عجله هم رفته

                   ، درم باز گذاشته .

                                                                              پاریس از در وارد می شود .

پاریس : این بچه طوریش بشه دیوونه می شه از بس ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، ویی ، ویی ، تو ، تو دیگه کی ، گفتم تو دیگه کی هستی ؟

           از کدوم جهنمی پیدات شده هان ؟ ای بابا ، لندهور شیر بچه رو برا چی داری می خوری ؟ بیا برو بیرون ،،، وای خدای من تو بال داری !!!

           وای خدا ، تو ، تو کی هستی ؟ جنی ؟! پری !؟ فرشته ؟! عزرائیل !!!!؟؟؟؟؟؟؟؟

                                                                              پاریس برمی گردد تا فرار کند ، با صورت به در می خورد و می افتد .

                               فرشته می رود بالای سر پاریس تا کمکش کند .

پاریس : نیا جلو ،، گفتم نیا جلو ، با توام ، وای خدای من ، من نمی خوام بمیرم ، نه ، خواهش می کنم ، نه ، دستت رو به من نزن ، چکار می خوای

           بکنی ؟ دستت رو بگیرم !؟ نمی خوای من رو بکشی ؟ تو عزرائیل نیستی ؟ می خوای کمکم کنی ؟ جنی تو ؟ فرشته ای ؟! نمی دونی ؟

           مگه ممکنه !؟؟!؟ غریبی نه ؟ آره ؟ یه غریبه ی خوب ، آره ؟! تو داری کمکم می کنی !؟ یه بار مخسیکو نامی اومد تو روستا ، رفت تو

           مشروبخونه ی دیونیس ساکن شد ، دیونیس قبل از اومدن مخسیکو داشت ورشکست می شد ، آخه می دونی همه می رفتن کلیسا ،

           پدر گوتیالو تونسته بود همه رو سربراه کنه ، کلیسا رونق داشت ها ، اما وقتی سروکله مخسیکو پیدا شد اوضاع درهم برهم شد ، دیونیس

           کارش گرفت ، مغازه ش پر شد از مشتری ، کارش شده بود پارو کردن سکه ، مخسیکو خیلی خوش قیافه بود ، وقتی اومد تو روستا زنها  

           همه عاشقش شدن ، سوزان نه البته ، زنمه ، رفته بیرون ، می آد ، بقیه همه عاشقش شدن ، پس چی ،،، بعدش جالبه حالا ، گوش کن ،

           می دونی بعد از پیدا شدن سروکله ی مخسیکو همه ی بچه ها ، اونایی که به دنیا می اومدن ، همه ، همه با هم یه جورایی فامیل شدن !!!

           می فهمی ؟ می فهمی که چی می گم ؟ آره می فهمی ،،، می دونی چرا دارم اینا رو به تو می گم ؟ می خوام بگم اینجا همه از اومدن

           غریبه ها خاطره خوشی دارن ، فکر می کنن می تونه براشون شانس بیاره ، مثل مهمون دیونیس ،،، تو هم یه غریبه ی مهمونی ، مهمون

           من و سوزان ، می آد می بینیش ، ببین اگه برخورد خوبی باهات نداشت به دل نگیری ها ، آخه ، آخه بچه مون مریضه ، تبش هر لحظه

           داره بالاتر می ره ، نگرانشه ، مادره خب ، می گم یعنی دلش صافه ، از دیدنت خوشحال می شه ، اگه بروز نده بخاطر بچه ست ،            3

           می فهمی که ؟ نگران بچه نباشیم ؟ تو منظورت اینه ؟ جدی می گی ؟

                                                                              سیاهی . نور .

                                                                              سوزان از در وارد می شود .

پاریس : برگشتی ؟ چیزی نداد نه ؟ گفتم نمی ده ، نگفتم بهت ؟ خیلی خب حالا ، نمی خواد خجالت بکشی ...

سوزان : تبش نیومده پایین ؟

پاریس : صورتت !؟ چرا داری رو برمی گردنی از من ؟ چی شده ؟ صورتت چی شده سوزان ؟ اون ، اون تو رو زده ، زده ؟ مرتیکه رو یه زن دست بلند

          کرده ؟ اون !؟ می کشمش ...

سوزان : واییستا ، چیزی نیست ، چیزیم نیست ، تو ، تو داری زیادی شلوغش می کنی .

پاریس : بکش کنار بینم ...

سوزان : می گم خبری نیست ، تو ...

پاریس : بکش کنار گفتم ...

سوزان : گفت ، گفت انیس رو می فرسته برا تحقیق ، خرابش نکن ، به خاطر بچه مون ، خرابش نکن ، من که چیزیم نیست ، تقصیر من بود ، سرش

           داد زدم ، نباید عصبانیش می کردم ، اینجوری ، اینجوری نیگام نکن ، به خاطر بچه ...............................

پاریس : اون ...

سوزان : ولش کن ، بچه خوب بشه کاش ، صورت من مهم نیست که ..............................

پاریس : انیس نیاد می رم می کشمش مرتیکه شکم گنده رو .

سوزان : چاقو رو بده من ، بده پاریس ،  انیس می آد ، می آد ...

پاریس : باشه ، بخاطر شما باشه ...

سوزان : پاریس من یه کار بدی کردم ...........................................................

پاریس : چی ؟

سوزان : من ، اونجا ، یعنی من ، من ، می دونی داشتم می اومدم ، اون ، ببین ، نمی دونم یهو چرا این فکر اومد سراغم ، یعنی ..........

پاریس : چی شده سوزان ؟

سوزان : ...

پاریس : با توام ، می گی چی شده یا نه ؟

سوزان : ...

پاریس : د  بگو چه مرگته تو ؟

سوزان : من کفر گفتم ......................

پاریس : خب ؟

سوزان : خب !؟

پاریس : آره خب ، که چی بشه ؟ فکر کردم چی شده حالا ، هر کی جای تو باشه کفر می گه ...

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : جدی می گی ؟

پاریس : مگه خلم شوخی کنم تو این اوضاع ...

سوزان : شوخی نمی کنی فقط می خوای دل من ...

پاریس : سوزان هر کی جای تو بود خیلی وقت پیش این کار رو می کرد ، من هر روز کفر می گم .

سوزان : آخه من ............................

پاریس : حالا چی گفتی ؟

سوزان : تو می خندی پاریس ؟! این خنده داره ؟

پاریس : پرسیدم چی گفتی ؟

سوزان : گفتم ، گفتم ، کاش به جای خدا ....................                     4

پاریس : خب ؟

سوزان : هان ! گفتم ، گفتم کاش به جای خدا مثل خیلیای دیگه شیطان حامی من بود ................................

پاریس : همین !؟

سوزان : پاریس ! من ، من ، خدا خودش من رو ببخشه ............................

پاریس : خیلی خب گریه نکن حالا ، دختر لوس ، پاشو بینم ، یه چیزی گفتی حالا ، فکر بچه ...

سوزان : وای بچه م ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، وای ،،، این ، این دیگه چیه ؟ کیه ؟

پاریس : آهان ، اصلا یادم رفت بهت بگم مهمون داریم ، خنده داره سوزان ، آخه ، آخه اولش فکر کردم این فرشته نیست ، عزرائیله ...

سوزان : وای ، بچه م ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، پاریس ، پاریس ...

پاریس : چی شده ؟ چی شده ، چرا زبونت گرفته ، بچه چی ..................................

سوزان : پاریس ، پاریس این ، این بچه ، این بچه تبش قطع شده ، این داره می خنده ، خوب شده ، خوب شده ! خوب شده ؟

پاریس : خوب شده ، می بینی که ، داره می خنده ، تبش قطع شده ، آره که خوب شده ...

سوزان : آره خوب شده ، آره ، خدای من ...

پاریس : مهمونمون ، کار خودشه ، کار اونه ، کار خودشه ...

سوزان : ...

پاریس : کار اونه ؟! نه !؟ آره ، چرا که نه ،،، هی تو هم مثل مهمون دیونیس شانس آوردی برای ما نه ؟ تایید می کنه ، حرف نمی زنه ، فقط نگاه

            می کنه .

سوزان : مطمئنی کار اینه ؟

پاریس : می تونی به کس دیگه ای ربطش بدی ؟

سوزان : می گم زبونم لال نکنه بچه م ...

پاریس : سوس ، سوزان فرشته به این خوبی اومده کمک ما ، تو می خوای اگر اما بیاری تو کارش ؟

سوزان : آخه ، این خیلی کثیفه ...

پاریس : دلش مهمه ، روشن و نورانی ، ببین ، اومدنش باعث خوب شدن بچه مون شده ، ظاهر آدما ، و البته فرشته ها ، مهم نیست که ، هست ؟

           مطمئنم وقتی داشته خودش رو به اینجا می رسونده کثیف شده ، مگه نه ؟ می بینی ؟ داره تایید می کنه .

سوزان : اون که چیزی نگفت !؟

پاریس : چشماش دارن با من حرف می زنن .

سوزان : به نظرت اون کشیشه قبول می کنه این فرشته ست ؟

پاریس : به اون چه ربطی داره ؟

سوزان : از نظر اون همه چیز این روستا به اون و خداش مربوط می شن ...

پاریس : این مهمونه ، غریبه ست ، نه یکی مثل ما .

سوزان : بالاخره اومده اینجا .

پاریس : مخسیکو هم همین شرایط رو داشت ، کشیش نتونست باهاش کاری بکنه .

سوزان : از مخسیکو ترسید ، اون هم جوان بود هم خوش هیکل .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

پاریس : ظاهر این آدم رو متقاعد نمی کنه کاری از دستش بربیاد ، اما این دلیل نمی شه فکر کنیم ...

سوزان : ببین پاریس ، بحث اصلا متقاعد شدن من نیست ، اون کشیشه باید ...

پاریس : نمی خوام بزرگش کنی سوزان ، اونم یه آدمه مثل ما ، دوما حالا ما یه حامی داریم ، کسی که با اومدنش بچه مون خوب شده ، اگه این یه

           پیرمرد ضعیف باشه که نیست ، فرشته ها ضعیف نمی شن ، بازم با کمک ماها می تونه جلو هر کسی بایسته ، یعنی ما به کمک این

           می تونیم جلوی هرکسی بایستیم ، حتی اون کشیش ..................

                                                                              صدای زنگ در شنیده می شود .

سوزان : صدای دره ، چرا ترسیدی یهو ؟                                            5

پاریس : صدام زیادی رفت بالا ؟

سوزان : انیسه .

پاریس : دیگه نیازی بهش نداریم ، باز نکن .

سوزان : چرا ؟ اتفاقا باز می کنم تا بیاد و ببینه بدون کمک رئیسش ، کشیش اعظم ، نماینده ی پاپ بزرگوار ، نه ، اصلا نماینده خدا ، بچه م خوب

           شده .

                                                                              سوزان خارج می شود .

پاریس : این که می آد انیس پرچونه ست ، تحویلش نگیری ها ، فعلا برو اون پشت ، تا نگفتم بیرون نمی آی خب ؟ آ باریکلا .

                                                                              سوزان و انیس وارد می شوند .

انیس : پاریس ، خوبی تو ؟

پاریس : پیرزن تو هنوز زنده ای ؟

انیس : آرزوهای خیلی بزرگ گاهی برآورده نمی شن ، کوچیکا شاید ، می دونی تو قبرستون قدیم و جدید چند نفر با آرزو مرگ من کنار هم دراز

          کشیدن و خوابیدن ؟

پاریس : اوهوم ، از قدیم گفتن آدمای بد چیزیشون نمی شه ، مال بد بیخ ریش صاحبشه .

سوزان : پاریس سر به سر انیس نذار ، بخصوص حالا که حال کوچولومونم خوب شده و باید از مهمونامون پذیرایی بکنیم ...

پاریس : نگفتی تو خونه هیچی ...

انیس : کوچولو خوب شده ؟ تو که می گفتی ...

سوزان : انیس اون یه ساعت پیش بود ، اینم یه کیک دستپخت برای انیس خانوم .

انیس : الان خوبه یعنی ؟

سوزان : خوبه خوب ، تا حالا اینجوری ندیده بودمش ، ببین چقدر قشنگ می خنده ،،، شیطون کوچولوی من .

انیس : پس دیگه نیازی به پول ندارین ؟

سوزان : نیاز ؟ اوه نه ، کو اون یکی مهمونمون ؟ وای داشت یادم می رفت ، انیس انیس ما حالا یه فرشته مهربون داریم که نیاز همه رو قراره برآورده

          کنه ...

پاریس : سوزان ...

سوزان : عزیزم بذار انیس ببیندش ، انیس می ره و همه رو خبر می کنه ، نه ، اصلا چرا انیس بره ، خودت برو و به همه خبر بده کی مهمون ماست ،

           منم فرشته ی مهربونمون رو نشون انیس می دم ، من شنیدم انیس جوونیاش یه فرشته دیده بوده ...

انیس : دیده بودم ؟! من یه فرشته داشتم سوزان جان ، یه فرشته واقعی ، بعدشم تا تحقیقات من در مورد اینی که اسمش رو گذاشتین فرشته جواب

          نداده نباید بهش بگین فرشته ، شاید فرشته نباشه ، هر مهمونی که فرشته نمی شه ، فرشته فقط فری من بود .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : انیس جان مطمئنم بعد از دیدنش نظرت عوض می شه ، آخه تو فکر می کنی غیر از یه فرشته کی می تونست تب کوچولوی ناز نازی من

          رو قطع کنه ؟ پاریس برای چی هاج واج واییستادی ما رو نگاه می کنی عزیزکم ؟ برو خب ، همه ی روستا باید بدونن چی شده ، همه باید

          بیان دیدنش .

انیس : فقط یادت باشه اگه فرشته ی شما فرشته راست راستکی نباشه آبروتون می ره ها ، ، حالا برو ، ، ، خب ، می شه من این فرشته ی شما رو از

          نزدیک ببینمش ؟

سوزان : چرا که نه انیس من ، ، ، آهای پاریس ، ببین یادت باشه فرشته مون رو بیمه هم باید بکنیم ...

پاریس : بیمه !؟!؟!؟

سوزان : ببینم مگه قراره فقط اونجای جونیفر بیمه باشه ؟ یکی بیاد مثل ندید بدیدا بزنه ناکارش کنه چی ؟ فکر کردی این مردم فرشته دیدن تا

           حالا ؟ تو برو عزیزم ، اینجا رو بسپر به من ، بیمه یادت نره ، هر چی گرونتر بهتر .

                                                                              پاریس مبهوت خارج می شود .

                                                                              سوزان فرشته را داخل اتاق می آورد .                                            6

انیس : چقدر پیره این !

سوزان : به جاش دل جوونی داره .

انیس : اسم و رسمش ؟

سوزان : ببین انیس ، این فقط با چشمای آدما حرف می زنه ها ، گفته باشم ...

انیس : وا ! زبونش رو بریدن ؟

سوزان : فکر نکنم .

انیس : نه زبون که داره ، لابد زبان ما رو بلد نیست ، خب فرشته ها زبان دیگه ای دارن ، فری منم با من به زبان خودشون حرف می زد .

سوزان : چه زبانی ؟

انیس : زبان کتاب خدا .

سوزان : آهان ...

انیس : پس چی ، البته بگم بعضی از فرشته ها کار خود خدا نیستن ، قبل از آفرینش انسانها یه دسیسه ای شد تو آسمونها ، شیطان مسببش بوده ،

           خیلی از فرشته ها حاصل شوم اون دسیسه ن ، یه فتنه ی کثیف و مخوف تو ستاره ها ، بگذریم ، باید مشخص بشه این از کدوماست ...

سوزان : شک ندارم این یکی از مهربونترین فرشته هاست .

انیس : مزخرف نگو سوزان ، مزخرف نگو ، مهربونترین فرشته فری من بود ، مزخرف نگو .

سوزان : عصبانیت کردم ؟

انیس : آخه داری چرت می گی ...

سوزان : چرا آخه ؟

انیس : برا اینکه وقتی داشت می رفت گفت مهربونیم با خودش می بره .

سوزان : جدی ؟ شاید نتونست ببره ؟

انیس : برد سوزان ، برد ...

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : خب ، خب اگه این همون فری تو باشه چی ؟؟؟؟؟؟؟

انیس : چی ؟

سوزان : شاید چون پیر شده نشناختیش ؟

انیس : فری من ؟!!!

سوزان : آره خب ، شاید دلش برای تو تنگ شده برگشته ؟ اینجوری نگام نکن ، من می رم بیرون ، به حرفش بیار ، مطمئنم خودشه ، فری تو .

                                                                              سوزان خارج می شود .

انیس : فری ، فری ، با توام ، هی ، تو فری منی ؟ فری خوشگله ی من ؟ نیستی ؟ هستی ؟ بالاخره چی هستی یا نه ؟ نمی خوای حرف بزنی ؟ من

          یادت نمی آم ؟ انیس مامانی تو ؟ نه ، اینجوری نبودم که اون زمونا ، مامانی بودم ، یه مامانیه واقعی ، زیبا ، خوشگل ، قد بلند ، همه ی مردا

          عاشقم بودن ، همه شون ، مگه من تحویلشون می گرفتم ، یادت نمی آد ؟ وقتی از خونه می زدم بیرون اووه اونا همه تو کوچه منتظر بودن ،

          یه ساعت قبلش اونجا بودن ، همه ، از در خونه می اومدم بیرون ، یه نگاهی می کردم سر کوچه ، راه می افتادم ، فقط افق ، حسرت به دل

          مونده بودن نیگاشون کنم ، اما کو چشمایی که بچرخه طرفشون ! راه رفتنم دیوونه شون می کرد ، یادت نیست تو ؟ ناز و ادا ، کرشمه پشت

          کرشمه ، می افتادن دنبالم ، می دونستم ، نگاشون نمی کردم ها ، اما می دونستم پشت سرم می آن ، با یه فاصله ثابت ، هر روز ، همیشه ،

          تو دلم بهشون می خندیدم ، فری یادته تو ؟ آره یادته ، حتما یادته ، آخه ، آخه فقط تو بودی چرخش چشام با چرخش چشمات هماهنگ

          می شد ، ثابت ، چشم تو چشم ، نگاه تو نگاه ، ، ، فری ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، فری من ،،،

                                                                              همزمان با ادامه ی این دیالوگها معمار وارد می شود و شروع می کند به

                                                                              کشیدن نقشه ، کندن زمین با بیل و کلنگ که در ادامه تبدیل می شود به

                                                                              کندن زمین با کمپرسور و سپس ساخت و ساز دستی و مکانیکی .

            فری چشمات رو ببند ، ببند می گم ، خب ، باز نکن دیوونه ، حالا ، حالا بیا پیدام کن ، فری ، فری من اینجام ، وای از دست تو ، الان با 7

            همین دستام اون چشمای قشنگت رو درمی آرم ، آره که درمی آرم ، چرا ؟ برا اینکه نتونستی پیدام کنی ، نه ، راستش ، راستش برا اینکه

            باهاشون به دختر دیگه ای نگاه نکنی ، فقط مال من باشن ، فقط مال خودم ، خود خودم ،

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

صدای سوزان : برای چی می کنی ؟

معمار : مخابرات .

انیس : آره که حسودم ، حسود حسود ، همه ی زنا حسودن ، اصلا خوشمون می آد ،،، مگه قراره غیر من مال کس دیگه ای هم باشه ؟ نخیرم ، وای

          نکن ، چکار داری می کنی ؟ آب نپاش می گم .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

صدای سوزان : چی ؟

معمار : لوله ی آبه .

انیس : پاشیدی به خودم بیام ؟! باشه الان نشونت می دم آقا خوشگله ، صبر کن ، آهان آهان ، واییستا ، واییستا می گم ، داری از دست من

          درمی ری ؟ کجا می خوای بری مثلا ، اونور دنیام بری می آم و پیدات می کنم ، چی ؟ نمی تونم ، واییستا فری ، فری خسته م نکن ، وای ،

          دیوونه ، دیدی گرفتمت ، دیدی نمی تونی دربری ، وای که از دست تو ، خسته شدیم ها ، نه ؟ تو نه ؟ آره از عرق پیشونیت معلومه ، نه !!!؟

          این رو باش ، بذار با دستمال پاکش کنم ، نکن ، می گم نکن ، فری ، فری ، فری ............................................

                                                                              سوزان وارد می شود .         

سوزان : آخ که سوزان قربونت بره ، مزاحم شدم ، شرمنده ، نمی خواستم بیام تو ، از بس اصرار می کنن آدم نمی دونه چکار بکنه ، نمی دونی چه

           خبریه ، تو این چند ماه که تو داری رو فرشته تحقیق می کنی این اطراف برا خودش شده مرکز تجاری و تفریحی ، هر روزم شلوغ تر

           می شه ، مزاحمتون شدم ؟

انیس : به تو یاد ندادن در بزنی سوزان ؟

سوزان : چشمای فرشته زیادی خمار نشدن ؟

انیس : سوزان جان هنوز که معلوم نیست این فرشته ست یا نه ! من هنوز نتونستم مشخص کنم چند تا از اینا سر یه سوزن خیاطی جا می شن ؟

سوزان : فکر می کنی گوش می دن به این حرفا ؟ بیا از پنجره نگاه کن ببین چقدر آدم جمع شده بیرون . 

انیس : آدمای بیکار .

سوزان : می بینی ؟

انیس : اوهوم .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

سوزان : چقدر می کنه این .

انیس : سوزان متوجهش شدی ؟

سوزان : نباید می شدم ؟

انیس : نه ، نه ، منظورم این نبود ،،، حالا چکار داره می کنه ؟

سوزان : معمار ؟

معمار : لوله ی گازه .

سوزان : با این کندن و بیل و کلنگ زدنها می شد همه ی تپه های باستانی رو زیر رو کرد !

معمار : اتفاقا قبلا کارمون این بود ، تازگیا عوض ...................................

انیس : معمار ببند اون دهن گشادت رو ...

سوزان : تو می شناسیش ؟

انیس : نه ، نه ، فقط مزاحم کارمه ، اصلا اینجا چه خبره !؟

سوزان : دارن خونه ی ما رو توسعه می دن ، پاریس حالا دیگه یه تاجر بزرگی شده ، تو مشغول کارت بودی متوجه نشدی ، تحقیقاتت تموم شه

          خودت می فهمی ، ، ، ببین ، همه ی اینا به خاطر دیدن فری تو اینجا جمع شدن ، حالا دیگه با پیدا شدن فری همه مشکلاتشون رو       8

          می آرن دم در خونه ی ما حل و فصل شه ،،، مریضا ، درمونده ها ، بی کس و کارا ، بی پولا ، بی کارا ، ندارا ، همه و همه ، ببین اونا که اون

          طرفن اومدن کنکور قبول شن ، اونا بیکارن ، اینوریا خونه ندارن ، خلاصه هر کی این اطراف جمع شده یه دردی داره ، می دونی یه چیزی

          خیلی جالبه ، با بودن فری تو مشکل همه حل می شه ها ، کسی نیست بیاد اینجا مشکلش حل نشه ............................................

انیس : ولشون کن ،،، چقدر بهت می آد ؟ گرونم باید باشه !!!

سوزان : وا ! بایدم بیاد ، خیاط آوردم از اونور دنیا ، حالا ندیدی اونای دیگه رو ، گذاشتم عروسی تو و فرشته بپوشم .

انیس : مرسی عزیزم .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

سوزان : معمار !؟

معمار : لوله ی ......................

سوزان : خب ؟؟؟ لوله ی چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ لالمونی نگیر بگو خب ..............................

معمار : وازکتومی .      

                                                                              سیاهی . نور .

                               انیس با فرشته می رقصد .

                               پاریس با سوزان می رقصد ، لباسهایشان نو و شیک شده است .

                                                                              سیاهی . نور .

                               پاریس ، سوزان ، انیس در تب و تابند ، این طرف و آن طرف می دوند ، از

                                                                               پنجره بیرون را نگاه می کنند ، با سرعت می چرخند و می گردند .

                                                                              سیاهی . نور .

                               سوزان با چمدانی در دست خارج می شود .

                               پاریس دست تکان می دهد .

                                                                              سیاهی . نور .

                               چند دختر پاریس را در میان گرفته و با او می رقصند .

                               سوزان با لباس بیرون وارد می شود .

سوزان : دیگه چی ؟

پاریس : وای سوزان جان ، بذار ببوسمت ، وا ، چی شده خانوم قشنگ ؟ خسته ی راهی ؟!

سوزان : بیرون ، گفتم بیرون .

پاریس : بچه ها برین ، صداتون می کنم ...

                                                                      دخترها خارج می شوند .

سوزان : پس جناب پاریس خان ما رو می فرستن مسافرت تجاری با منشیاشون خلوت کنن !

پاریس : عزیز من یادت نیست تو ؟ امروز روز تولد منه ، اونا داشتن ...

سوزان : برای شما جشن تولد می گرفتن ! نه عزیزم یادم نرفته ( بسته ی کادو شده ای را از کیفش درمی آورد و در برابر پاریس خوشحال شده زیر

           پا له می کند ) تولدت مبارک پاریس جان ........................................

پاریس : چطور دلت اومد ؟

سوزان : همانطور که تو دلت اومد من رو تک و تنها بفرستی خارج از کشور دنبال نخود سیاه ، راحت تر با اینا خلوت کنی .

پاریس : نخود سیاه ! وای از دست شکاکیهای تو ! سوزان راننده و محافظ و مباشر و مدیر مالی و مدیر بازرگانی پیشت بودن ، تنها کدومه آخه ؟!

سوزان : منظور من خودتی ،،، تو من رو دک کردی با منشیای کثیرالتعدادت خوش باشی .

پاریس : دارندگی و برازندگی عزیز من ...

سوزان : چی ؟

پاریس : ببین خانوم من ، من الان هزار تا رقیب دارم ، جلوی چشمم ، زیاد بودن منشیای هر شرکتی نشاندهنده ی موفقیتشه ...

سوزان : چند راس ؟ چند نفر ؟ بعدشم چرا زود زود عوض می شن این منشیای موفقیت نشان ؟

پاریس : گل من تو بیخودی حسادت می کنی ، من یه تار موی تو رو با تمام دنیا عوض نمی کنم ، اونا فقط منشی منن .                                           9

سوزان : همه جا !؟ رفیق گرمابه وگلستانتن انگار ؟

پاریس : منظورت ماساژوران ؟

سوزان : هم اونا هم اینا هم اون یکیا ، ، تو ، تو حتی می دی لباسات رو دخترای خوشگل تنت کنن .

پاریس : تو که روشنفکر بودی قشنگ من ...

سوزان : جمع کن ببینم ، گور بابای روشنفکرای اینریختی .

پاریس : برای خودم متاسفم ، خیلی هم متاسفم ، فکر می کردم با داشتن زنی مثل تو می شه خوشبخت بود ، می شه به همه ی آرزوها رسید ،

           پرواز کرد و تا اوج آسمونها رفت ، چقدر ساده بودم من ! چقدر ! ! ! ! !

سوزان : ادامه بده ، گوش می دم .

پاریس : چه فایده ! خودت باید اینا رو می فهمیدی ، گفتن داره ؟ هان ؟ صبح تا شب جون می کنم ، جون می کنم و پول درمی آرم تا خانواده م

            احساس خوشبختی کنن ، اونوقت داشتن چند تا منشی بدبخت که طفلکیا نشستن رو صندلیاشون و دارن خدمت ارائه می دن سرکوفت

            می شه می خوره تو سرم ! عزیز من ، تو اگه زن من نبودی باید به خاطر این کارت می زدم تو دهنت !!! یه مدیر موفق ، یه تاجر پولدار ،

            کسی که بیشتر از هزار پادو و راننده و کارگر داره باید اسیر حسادتهای زنانه زنش بشه ؟ من نباید از مصاحبت اطرافیانم لذت ببرم ؟ مگه

            می شه همکارای من چند نفر مرد ریشوی سبیل کلفت قلدر باشن ؟ منی که بیست و چهار ساعته دارم کار می کنم ! مگه می شه تحمل

            کرد ؟ حالم داره از تصورش به هم می خوره ...

سوزان : واقعا ؟!

پاریس : چرا که نه ؟ نمی فهمی یا خودت رو زدی به نفهمی ؟ من چقدر بدبختم ، چقدر احمقم ، من نباید جوانی خودم رو پای زن نمک نشناسی

            مثل تو می ریختم ، اشتباه کردم ، تو حتی رضا نمی دی شوهر زحمتکشت ، شوهر جان برکفت ، شوهر بی نوات راحت باشه ، سر کار

            خسته که شد یکی باشه خستگی از تنش در کنه ، فکر کردی من یه آدم معمولیم ؟ درسته من هم مثل همه ی آدما خانواده دارم و باید

            به فکرشون باشم که هستم ، اما من مثل اونا معمولی نیستم ، وقت ندارم معمولی باشم ، وای ، وای ، وای ...

سوزان : مگه تو از خانواده ت خبر داری ازشون حرف می زنی ؟ می دونی بچه ت الان کجای این کره ی مدوره ؟ با کیاست ؟ چکار داره می کنه ؟          

پاریس : مطمئنم هر جا هست خوشه ، حساب بانکیش خالی بشه می آد سراغم ، می آد پیدام می کنه ، ، ، هان ، نکنه اونم نباید خوش باشه ؟

سوزان : موضوع این نیست ، تو ما رو فراموش کردی پاریس .

پاریس : دستت درد نکنه ، واقعا دستت درد نکنه ، خوب پس دادی خوبیام رو ، خوب ،،، چی کم گذاشتم براتون ؟ خانه ؟! ماشین !؟ باغ !؟ پلاژ !؟

           ویلا !؟ جزیره شخصی !؟ چی ندارین هان ؟! بهترینای هر چیزی رو شما دارین که ! کارخانه های اطراف اولین محصولاتشون رو برای مصرف

           شما نمی فرستن ؟ چرا ، می فرستن ، می فرستن ،،، چی کم دارین ؟

سوزان : ما تو رو کم داریم پاریس ، تو رو ...

پاریس : من که نمی تونم بیست و چهار ساعته بشینم ور دل شما ...

سوزان : پس چطور بیست و چهار ساعته می تونی بشینی ور دل منشیات ؟

پاریس : کار من اینجوریه ...

سوزان : ربطی به کارت نداره ...

پاریس : پس به چی ربط داره ؟

سوزان : دهن من رو وا نکن ...

پاریس : نه بذار وا بشه ...

سوزان : تو ذاتت خراب شده ، گه شدی تو ..........................................................

                                                                              پاریس سوزان را با سیلی می زند .

پاریس : نتونستم ، ببخش ، نمی خواستم ، یهویی شد ، سوزان ، سوزان ببخش من رو ، ، ، من باید از موقعیتم استفاده کنم ، این قانون این کاره ،

           من اگه مثل اونای دیگه نباشم نمی تونم باهاشون رقابت کنم ، رقابت امروز تو همه ی کاراست ، دست من نیست ، نمی تونم جور دیگه ای

           باشم ، یا باید شبیه اونای دیگه باشم یا که ، یا که بکشم کنار ، من اهل کنار کشیدن نیستم ، تو که می دونی از کجا شروع کردم ، کجا

           بودم ، اینجا بودن حق منه ، براش زحمت کشیدم ، جون کندم ، مثل یه قهرمان ، یه هرکول ، تو باید بدونی ، بفهمی ،،، تو که نمی خوای

           من بی خیال اینا بشم ، تو این رو می خوای ؟؟؟ د یه چیزی بگو لامصب .

سوزان : تو خیلی عوض شدی ...

پاریس : می دونم .

سوزان : آخه چرا ؟                                                                                                                                                         10

پاریس : گفتم که ..........................

سوزان : تو ، تو همه چیز یادت رفته ، من ، بچه ، گذشته ...

پاریس : سوزان همه ی دنیا عوض می شه ، منم آدمم ، مثل همه ، با این همه بخاطر شماها نخواستم همه چیزم عوض شه ،  اگه اینجا عوض نشده

           بخاطر شماست ، اگه می خواستم شما و گذشته رو فراموش کنم این اتاق شکلش باید عوض می شد ، شده ؟

سوزان : چه خاطراتی دارم از اینجا ، خانه ، خانه ، زن ، شوهر ، بچه ،،، دلت خوشه همیشه کنارتن ، یکی هست نگرانت باشه ، باهات باشه ، می تونی

           یعنی می شه بهش تکیه کرد ، یه عمر ، اندازه ی یه زندگی ، اندازه تمام نداشته هات ، نه بیشتر از تمام نداشته هاته حضورش ، بودنش ،

           سرت رو می ذاری رو شونه ش و تمام ، غرق آرامشی ، مطلق رهایی ، تمام دنیا زیر پاتن اون لحظه ، نشستی روی ابرها ، حضور حضور تو و

           خوشبختیست ، چشمات بسته می شن ،،، ذهن آروم شده ت ، روان تسکین یافته ت ، روحت ، ابدیت رو مهمون شدن با تمام وجودت ، ، ،

           چشمات همچنان بسته ست ، یه فکر ، یه پریشونی مثل کرم می ره تو رویاهات ، باز که می کنی چشمات رو می بینی اندازه ی یه

           پلک زدن زمان لازم بوده بفروشنت ، فراموشت کنن ، بی خیالت بشن ، چشمات بسته می شه ، باز می شه ، تو ، رو هوایی ، معلق ، ول ،

           آونگ آویزان لحظه ها ، حالا ثانیه ها با حرکت تو تنظیم می شن ، حرکتی که کرم ذهنت شروع کرده و حالا دیگه تمام وجودت پر شده از

           اونا ، از کرمهایی که تو روحت لول می خورن ، ، ، بی آنکه بخوای ، تصمیمش رو داشته باشه ، به این طرف و اون طرف می ری ،

           سرگردونی ، سرگردون ! آونگ آویزان لحظه ها ، لحظه های پر هراس ، ، ، مثل ، مثل حالای من ، سرگردون ، آونگ آویزان لحظه ها ،

           می خوام برم .......................

پاریس : کجا ؟

سوزان : یه جای دور ، خیلی دور ،،، باید تنها باشم .

پاریس : همه جا آسمون همین رنگه ، نرو سوزان .

سوزان : ...

پاریس : بمون .

سوزان : نمی خوام ، نمی تونم ...

پاریس : ( خوشحال ) می دونستم نمی تونی ...

سوزان : باید برم ، نمی شه موند ، نمی تونم ...

پاریس : سوزان !

سوزان : می تونی با رفتن من اتاق قدیمتم عوض کنی ، به روزش کنی ، اینجا کهنه ست ، تازه ش کن ، می تونی این صندلیای کهنه رو بندازی دور

           ، بندازی دور ، بندازی دور ، لعنتیا .................................

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

                                                                              انیس سراسیمه وارد می شود .

انیس : اون ، فری ، فرشته رو می گم ، انگار ، انگار مرده ، نفس نمی کشه ، افتاده روی زمین ، دهنش کف کرده ، مرده انگار ،،، گفتم بسه ، گفت

          بازم ، بازم ، بازم ، بازم ، من گفتم بهش نه دیگه ، بسه ، گوش نداد ، گوش نداد که ،،، افتاد یهو ، انگار مرده ، مرده .

پاریس : با فرشته ی مرده چی باید کرد ؟

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

معمار : کانال لوله می کنم ، تپه می کنم ، پی ساختمان می کنم ، زمین می کنم ، خلاصه فقط می کنم ، مردم از بس کندم ، فقط مونده یه قبر برا

           خودم بکنم راحت شم از این زندگی یکنواخت .

پاریس : پرسیدم با فرشته ی مرده چی باید کرد ؟

انیس : برو قبره رو بکن .

معمار : چی !!!؟

انیس : یه فرشته باید دفن بشه .

                                                                              سیاهی . نور .

سوزان : پاریس من یه کار بدی کردم ...........................................................

پاریس : چی ؟

سوزان : من ، اونجا ، یعنی من ، من ، می دونی داشتم می اومدم ، اون ، ببین ، نمی دونم یهو چرا این فکر اومد سراغم ، یعنی ..........                11

پاریس : چی شده سوزان ؟

سوزان : ...

پاریس : با توام ، می گی چی شده یا نه ؟

سوزان : ...

پاریس : د  بگو چه مرگته تو ؟

سوزان : من کفر گفتم ......................

پاریس : خب ؟

سوزان : خب !؟

پاریس : آره خب ، که چی بشه ؟ هر کی جای تو باشه می گه ...

سوزان : پاریس ...........................

پاریس : سوزان هر کی جای تو باشه خیلی وقت پیش این کار رو می کرد ، من هر روز کفر می گم .

سوزان : آخه من ............................

پاریس : حالا چی گفتی ؟

سوزان : تو می خندی پاریس ؟! این خنده داره ؟

پاریس : پرسیدم چی گفتی ؟

سوزان : گفتم ، گفتم ، کاش به جای خدا ....................

پاریس : خب ؟

سوزان : هان ! گفتم ، گفتم کاش به جای خدا مثل خیلیای دیگه شیطان حامی من بود ................................

پاریس : همین !؟

سوزان : پاریس ! من ............................

پاریس : خیلی خب گریه نکن حالا ، دختر لوس ، پاشو بینم ، یه چیزی گفتی حالا ، فکر بچه ...

سوزان : وای بچه م .......................................

                                                                                                                            پایان .

                                                                                92.03.25

                                                   آس اولدوز . آس اربایجان . ایری آنا .

                                                                                                                                                                                12

یئنی

یئنیدن  باشلاندی  وئبلاگیم  

چئویربله ر  ائشی یین 

ایچین ! 

موباره ک   اولسون !

کئشگه  سوزوم اولسون   

آز 

چوخ   

نه فه رقی !

سوزوم  اولسون  آنجاق ! 

ده یه رلی ...