قولونجوم اولدوم دئدی دوقتور ...

قولونج  اولدوم   دئدی  دوقتور

یاتار  اولما

بئلینده  وار

که مه رینده

که مه ر  دیسکی

دئدیم   آی   هوو

ائله   بیر  بو   یوخویدو   سه رنئویشتیمده

قافا اوچاق آدیمداندا  اوزاق اولدوم

اوجالار  هئچ

اوچوب  قافدان  باج  آلماق  هئچ

ائله  بیل  بیر  یئره  باغلی  آغاج  اولدوم

قانادلار  سینمیش ایندی

هئی

دوروب قاچماق  حه سره تیم  اولدو

قاویرقام لا  بئلیم بیرله شدی ایندی 

مه نی  ته خت   اوستونده ن  آلمیش  بیر  اوزو  به رکلی  یئره  ووردو

یئره  ووردو ...

متن نمایشنامه : سینیخ ساز ...

آدمها : شورآکتور ، چاریغیان ، قلدریان ، ثریا و سفیدپوشها

صحنه :

                                                                                        قسمت جلوی صحنه یک میز و دو صندلی قرار دارد برای نشستن که

                                                                                        استفاده های مختلفی از آنها خواهد شد . نور زیاد .

                                                                                        قسمت عقب صحنه دو سکوی شیب دار قرار دارد که استفاده های مختلفی

                                                                                        از آنها خواهد شد . نور کم .

                                                                                         اتفاقات جلو و عقب صحنه در تمامی تابلوها همزمان خواهند بود .

                                                                                        تابلوی اول .  

                                                                                        عقب صحنه : سکوها با فاصله چند متری و روبروی هم قرارگرفته اند . انگار

                                                                                        دروازه ی ورودی شهری باستانی هستند . سفیدپوشی به شکل خاصی روی

                                                                                        یکی از سکوها نشسته است . سفیدپوشی دیگر گاهی همچون کودکان

                                                                                        بر روی چهار دست و پا راه می رود ، گاهی روی دو پا و گاهی با عصا . تکرار

                                                                                        و تکرار و تکرار . اسفنکس و اودیپ .

                                                                                        جلوی صحنه : شورآکتور روی صندلی نشسته است . چاریغیان در حالیکه

                                                                                        عکسی را نگاه می کند قدم می زند .

چاریغیان : گفتی پسرش هستی ؟

شورآکتور : پسرش .

چاریغیان : فوق العاده ست .

شورآکتور : مرده ...

چاریغیان : شباهتتون .

شورآکتور : مادرم همیشه ...

چاریغیان : زنده ست ؟

شورآکتور : مادرم ؟ خب ، پدر که رفت مادر یه ماه بیشتر دوام نیاورد .

چاریغیان : دلش نیومده تنها بمونه ، چقدر زیبا .

شورآکتور : سخت بود .

چاریغیان : اونا به هم وابسته ...

شورآکتور : برای ماها .

چاریغیان : خب ، زندگی همینه . وقتش برسه باید بری .

شورآکتور : وقتش بود اونا برن ؟!

چاریغیان : از من می پرسی ؟

شورآکتور : حکما وقتش رسیده که رفتن .

چاریغیان : اونام تبریزی بودن ؟

شورآکتور : از آدم تا حالا همه ی اجداد من اینجا زندگی کردن .

چاریغیان : لابد همه هم مثل خودت نوازنده و خواننده بودن ؟

شورآکتور : پدرم جز آدمای پیشه وری بود .

چاریغیان : دلتنگ سازت نیستی ؟

شورآکتور : دلتنگ آزادی ام .

چاریغیان : چند سالته ؟ ( عکس را به شورآکتور می دهد )

شورآکتور : ( عکس را نگاه می کند ) پنجاه .

چاریغیان : چند ؟!!!

شورآکتور : وقتی رفت چهل سالش بود . ده سال پیش . همیشه چهل ساله میمونه .

چاریغیان : تو چند سالته ؟                                                    1

شورآکتور : اون موقع پانزده سال داشتم .

چاریغیان : قیافه ت بیشتر از بیست و پنج نشون می ده .

شورآکتور : یتیم بزرگ شه پیرتر نشون ...

چاریغیان : نکنه برای هر کارت بگی یتیم بودی ؟

شورآکتور : آدم بهانه گیری نیستم .

چاریغیان : بریم سر اصل مطلب .

شورآکتور : من بی گناهم .

چاریغیان : انعطافت خوبه . این آخر کار معلوم می شه . از کجا شروع شد ؟

شورآکتور : شما بهتر می دونین . انگار من از وسطا اومدم تو ماجرا .

                                                                                        تابلوی دوم .  

                                                                                        عقب صحنه : سکوها روبروی هم قرارگرفته اند . طرفهای  کم ارتفاع سمت

                                                                                        چپ و راست صحنه و قسمت مرتفع در وسط و چسبیده به هم قرار دارند .

                                                                                        دو سفیدپوش هر کدام یک گوی بزرگ بر پشت از طرف چپ و راست به

                                                                                        زحمت بالا آمده و وقتی در وسط صحنه به هم می رسند گوی ها از دستشان

                                                                                        می افتد و به پایین سر می خورد و آنها مسیر آمده را برگشته و دوباره

                                                                                        کارشان را تکرار و تکرار و تکرار می کنند . سیزیف .

                                                                                        جلوی صحنه : ثریا زانو زده و پرچم سرخی را می بوسد . چاریغیان وارد

                                                                                        می شود و او را نگاه می کند .

چاریغیان : عشق هم عشق تو .

ثریا : کی اومدی ؟

چاریغیان : باید عوضش کنی ...

ثریا : چی رو ؟؟؟

چاریغیان : رنگش ...

ثریا : چه زود دلت رو زد .

چاریغیان : بحث دل من نیست .

ثریا : قرمز رنگ عشق منه .

چاریغیان : یه مدت تعطیلش کن .

ثریا : در دلم رو گل بگیرم ؟ من عاشق شوروی ام . سخته برات ؟ درسته ، قصه ی جالبیه . بازپرس شاهنشاهی عاشق یه کمونیست دو آتیشه شده .

        خدایان همیشه بازی دادن آدمها رو دوست دارن .

چاریغیان : منم بازی رو دوست دارم منتهی بدون شوروی . تو چی ؟

ثریا : در مورد شوروی و تنفر تو از اونا بیشتر از اینکه حس وطن پرستی و این مزخرفات توش باشه تو ترست از تقسیم شدن زمینهائیه که مفت و

          مفتکی افتادن چنگت . تو همه ی شهرا ، زمینهای اطراف تبریز ، زنجان ، قزوین و حتی تهران . برا خودت شدی شاه .

چاریغیان : نگفتی بازی رو دوست داری یا نه ؟ سخته برام قبول کنم تو عاشقشی .

ثریا : شوروی ؟!

چاریغیان : شورآکتور .

ثریا : کجاش سخته ؟

چاریغیان : اون طرفش .

ثریا : اون همیشه بدترین قسمتهای وجودش رو نشون می ده .

چاریغیان : چیز دیگه ای  هم داره مگه !؟

ثریا : برداشت تو برای من مهم نیست عزیزم .

چاریغیان : کاش بود .

ثریا : چی شد ؟                                                               2

چاریغیان : حله .

ثریا : دوست دارم خودش رو سربلند حس کنه .

چاریغیان : بهترین کنسرت این اواخر رو براش تدارک دیدم .

ثریا : دوست ندارم کسی متوجه بشه ازش متنفری .

چاریغیان : اتفاقا همه فکر می کنن عاشقشم .

ثریا : منم این حس رو دارم .

چاریغیان : اون پسره ی ...

ثریا : محشره .

چاریغیان : کاش تو دلت جای اون رو من داشتم .

ثریا : آرزوی خوبی نیست .

چاریغیان : برای کی ؟ من ، اون ، تو ...

ثریا : یه کار دیگه م باید بکنی . دوست دارم تو برام انجامش بدی .

چاریغیان : چی ؟

ثریا : نظرسنجی بعد از کنسرت . تعجب نداره . مد شده خب . کل روزنامه های تبریز از اینکارا ...

چاریغیان : قبول . و ؟

ثریا : اول شدن شورآکتور .

چاریغیان : عجب .

ثریا : با یه جشن باشکوه پشت بند نظرسنجی .

چاریغیان : دیگه ؟

ثریا : حسادت چیز خوبی نیست . اصلا .

چاریغیان : نه .

ثریا : به خاطر من . چی شد ؟ رفتی تو فکر .

چاریغیان : خودت نباید بری کنسرت . شرطش اینه .

ثریا : با هم بریم چی ؟

چاریغیان : دوست داری بری ؟ خب ، باشه . بدون من .

ثریا : پسرک حسود من .

چاریغیان : شورآکتور لیاقت این همه محبت رو نداره . چه جوری حالیت کنم ...

ثریا : لازم نیست .

چاریغیان : کاش لایقش بود .

ثریا : بی انصاف نباش .

چاریغیان : نظرش عوض نشه خودکشی کن .

ثریا : چقدر دلرحمی تو .

چاریغیان : من دوستت دارم . چرا نمی فهمی ...

ثریا : من پیشتم .

چاریغیان : اما حرفات در مورد اونه .

ثریا : چی دوست داری بشنوی ؟

چاریغیان : یه روز بکشمش و تو چشات پر از اشک نشه .

ثریا : طفلک من .

چاریغیان : فکر کردم بزنی تو گوشم !!!

ثریا : چقدر نازی تو .

چاریغیان : فهمیدن شما زنها واقعا اینقدر سخته ؟

ثریا : باید مثل ما فکر کنی .

چاریغیان : فکر ! این بیشتر حسه تا فکر .                                        3

ثریا : کاش حالیت بود .

چاریغیان : بی انصاف نباش .

ثریا : بودم اینجا نبودی . این همه نزدیک .

چاریغیان : اون تو مال من نیست .

ثریا : زیاده خواه شدی .

چاریغیان : همه ی تو هم برای عشق من کمه .

ثریا : باور کنم فقط برای خودمه این کارا ؟

چاریغیان : نظر خودت چیه ؟

ثریا : تو هم شبیه منی . یه الهه .

چاریغیان : یا ابلیسک . یه فرقی داریم ، من اندازه ی تو پیچیده نیستم .

ثریا : شایدم بیشتر .

                                                                                        تابلوی سوم .  

                                                                                        عقب صحنه : یکی از سفیدپوشها همچون ماری در پیچ و تاب است .

                                                                                        سفیدپوش دیگر در تلاش است گرفتار او نشود ، در نهایت درهم آمیزی دو

                                                                                        سفیدپوش و تقلای یکی برای رهایی از دست دیگری روی سکوها .

                                                                                        جلو صحنه : چاریغیان و قلدریان در دفتر قلدریان مشغول گفتگو هستند .

چاریغیان : شور .

قلدریان : شر .

چاریغیان : آقا جان ، عزیز من ، قربونت برم ، هنر با شر نسبتی نداره که ...

قلدریان : وره مفت ...

چاریغیان : ...

قلدریان : قصدم توهین نبود ...

چاریغیان : ور کدومه عمر من ! ببین ، فرض کن ورزشه ...

قلدریان : ما عاشق خشناشیم ، کشتی ...

چاریغیان : فرض کلن خشن ، خوبه ؟ خب ، مگه ممکنه ورزش با مخدر یه جا جمع بشه ؟

قلدریان : مخدر یعنی تریاک و اینا ؟

چاریغیان : حالا هر چی .

قلدریان : خب نه .

چاریغیان : پس هنرم نمی تونه با شر همراه باشه . این شوره ، شورآکتور ، یعنی بازیگر پر شور .

قلدریان : بازیگر ؟!

چاریغیان : منظورم نوازنده ست ، هنرمند هنرمنده حالا ...

قلدریان : حرفا می زنین ها ، مگه کشتی با شطرنج یکیه که نوازنده با بازیگر یکی ...

چاریغیان : ای بابا ، نرو تو این خط و خطوطای قرمز غلط انداز ، مستقیم لب مطلب . این آدم کارش پر از شور و هیجانه و ...

قلدریان : بی فایده ست .

چاریغیان : آخه برای چی ؟

قلدریان : اون حرفاش شره .

چاریغیان : باز رفت سر خط . آقا جان به حرفاش چکار داری تو ؟

قلدریان : بحث کار داشتن و نداشتن من نیست ...

چاریغیان : خب ...

قلدریان : حکومت بایستی قبولش داشته باشه .

چاریغیان : که داره ...

قلدریان : ...                                                                4

چاریغیان : عجالتا حکومت اینجاست .

قلدریان : باورم بشه قبولش دارین ؟

چاریغیان : ببین ، تو وضعیت فعلی مردم باید قبولش داشته باشن . اونام دارن خب ...

قلدریان : چسک بازار !!! نه . آدمای خاص .

چاریغیان : خاصا کمن ...

قلدریان : اما تاثیرگذار .

چاریغیان : آدمای خاص هم کم نیستن اطرافش .

قلدریان : خیلی خاص .

چاریغیان : مثلا ؟

قلدریان : شما .

چاریغیان : دارم ترتیب یه کنسرت عالی رو ...

قلدریان : اصل داستانتون چیه ؟ با من روراست ...

چاریغیان : هیچ وقت بیشتر از اندازه فضولی نکن . بشین و گوش بده . بشین . آخر حرف من اینه ، اون یه کنسرت می ده ، دوست دارم سنگ تموم

               بذاری . کل تبریز باید بیان تماشا .

قلدریان : اگه کارش شور و هیجان داره که حتما می ترکه .

چاریغیان : نگرفتی .

قلدریان : گرفتم . منظور منم همینجاهاش بود . اگه قراره ماها کاری بکنیم اول کار باید مشخص شه کی به کیه و ...

چاریغیان : ببین قلدریان جان ، این آدم آدم ما نیست اما نوازنده خوبیه با کلی شور و هیجان ذاتی ، کارش هم بد نیست ، طرفدارای خاص خودش

              رو هم داره ، حالا از نظر تو چسک ، اینا یه طرف قضیه ن ، اصل مطلب اینه حتی اینام نباشن باید کنسرتش بترکه بقول تو ...

قلدریان : از اشعار ترانه هاش نگفتین .

چاریغیان : لازم نیست . ببینم اصلا گرفتی چرا اینجایی ؟

قلدریان : باید برا کنسرتش شور و هیجان تدارک ببینیم ، با کلی مشتری .

چاریغیان : والسلام .

قلدریان : این آدم چیزایی داره ، شور و اینا ، البته نه در حدی که ما می تونیم باعثش بشیم . حالا ، ما باید براش تماشاگر جور کنیم یک ، دومیش

            اینه که کنسرتش رو شلوغ کنیم و سوم باقی قضایا . می بینین که گرفتم . اینجا یه بحثی پیش می آد ، یارو بعدا ادعا می کنه خودش بانی

            و باعث کل ماجرا بوده و ...

چاریغیان : خب بکنه .

قلدریان : من دوست ندارم .

چاریغیان : ادعای خودش ملاک پرداخت قرار نمی گیره .

قلدریان : بحث پول و دستمزد نیست ارباب چاریغیان .

چاریغیان : پس دردت چیه تو ؟

قلدریان : من از اشعار این یارو خوشم نمی آد .

چاریغیان : قرار نیست از دولت بترسی .

قلدریان : واقعا خوشم نمیاد .

چاریغیان : نیاد . فکر کنم بیشتر از خودش بدت بیاد .

قلدریان : موقع خوندن اون چرت و پرتا سرش رو بالا می گیره ، افق روبروش رو سیر می کنه ، اون موقع انگار فحش مادر اینا می دن بهم .

چاریغیان : تو هم بهش فحش مادر اینا بدی کار حله .

قلدریان : ورد زبونم هست همیشه ...

چاریغیان : تا حالا از نزدیکم بهش فحش دادی ؟

قلدریان : اون باید توی قهوه خونه ها بخونه . من موندم همچین شمایی چرا از همچون اونی حمایت می کنین ؟

چاریغیان : عشقمه .

قلدریان : حرفشم نزنین .

چاریغیان : کار دله خب .                                                     5

قلدریان : نه روحیه شما اینریختیاست نه اون لایق عشق .

چاریغیان : علف باید به دهن بزی شیرین بیاد .

قلدریان : قبولش راحت نیست ...

چاریغیان : قبول نکن . پولت رو بگیر کار رو تموم کن .

قلدریان : گاهی پول موتور آدم رو روشن نمی کنه .

چاریغیان : این کار باید بشه . سعی کن قدرت تحملت رو بالا ببری .

قلدریان : فکر سالن دیگه ای باشین .

چاریغیان : نه ...

قلدریان : باید برم .

چاریغیان : یادمه گفتی دوست داری آقازاده ت ، کامی بود اسمش نه ؟

قلدریان : پای اون رو نکشین وسط .

چاریغیان : گفتی دوست داری بره اونور برا خودش کسی بشه برگرده !؟

قلدریان : آقای چاریغیان گفتم پای ...

چاریغیان : حله . تبریز چند ساله دیگه فرماندار فرنگ رفته لازم داره . تو که دوست نداری خونی ریخته شه .             

قلدریان : خون کی ؟

چاریغیان : هر کی . ولش کن اینا رو . کاری که ازت خواستم باید اتفاق بیفته . دوست دارم حالیت بشه این . بگیر مطلب رو .

قلدریان : کاش خدا به ما هم از این شانسا بده .

چاریغیان : بپا این حرفا گمراهت نکنه . به کارت فکر کن .

قلدریان : خدا آخر عاقبت کار رو بخیر کنه .

چاریغیان : اونم با من .

                                                                                        تابلوی چهارم .  

                                                                                        عقب صحنه : سفیدپوشها روی سکوها با همدیگر شطرنج بازی می کنند .

                                                                                        جلو صحنه : شورآکتور تمرین آواز می کند . قلدریان وارد می شود .

قلدریان : لذت بردم جوون . هر چی لازمه بگین .

شورآکتور : شما لطف دارین .

قلدریان : وظیفه ست .

شورآکتور : با این احوال ممنون .

قلدریان : پس کم و کسری ندارین کلن ؟

شورآکتور : شاید بشه گفت زیادتر از انتظارم هست .

قلدریان : من بهترین سالندار شهرم .

شورآکتور : باید بهترین اجرامون باشه . همه ی بلیطا فروش رفتن نه ؟

قلدریان : شمام بت همه این . بله .

شورآکتور : مشخص می شه بلیطا به کیا فروخته شده ؟

قلدریان : فکر نکنم جایی باشه اسم خریدارای بلیط ثبت بشه . فرد خاصی مد نظرتون هست دعوت بشه ؟

شورآکتور : کسی دعوت شده ؟

قلدریان : بله . دعوتنامه های شما اینجان .

شورآکتور : لیست دعوتیا رو دارین ؟

قلدریان : خب فکر کنم باشه .

شورآکتور : بگین بیارن برام .

قلدریان : کارهای مهمی دارین ...

شورآکتور : لیست لطفا .

قلدریان : بحثی در این مورد نشده .                                            6

شورآکتور : الان به ذهنم رسید .

قلدریان : امیدوارم قبول داشته باشین تهیه کننده منم .

شورآکتور : بله ، سالندار و مجری هم همچنین . لیست لطفا ( لیست را می گیرد و نگاه می کند و می خواهد خارج شود )

قلدریان : کجا راه افتادین ؟

شورآکتور : لغوش کنین .

قلدریان : مگه شهر هرته ؟

شورآکتور : خداحافظ .

قلدریان : ضرر می کنین .

شورآکتور : از بابت ؟

قلدریان : کلی هزینه شده .

شورآکتور : خب .

قلدریان : شکایت بشه همه ش رو ازتون ...

شورآکتور : قراردادی نداریم .

قلدریان : حیف که ...

شورآکتور : جوش نزنین . باید لغو شه .

قلدریان : آخه برای چی ؟

شورآکتور : لیست ...

قلدریان : بگین ربطش چیه ؟

شورآکتور : جایی که ثریا بانو باشه من آواز نمی خونم .

قلدریان : کی ؟

شورآکتور : شنیدین .

قلدریان : بین شما هر چی هست به خودتون مربوطه .

قلدریان : خواننده کنسرت منم .

قلدریان : منم تهیه کننده ش .

شورآکتور : پس باید بشه حرف زد .

قلدریان : حرف !؟ شما تا اسمش رو دیدین راه افتادین . کنسرت لغو شه باید ، این رو گفتین نه ؟ حالا دم از گفتگو می زنین ؟ !

شورآکتور : اسمش حساسم کرد . ببخشین . تو لیست دعوت باشه من نیستم .

قلدریان : امیدوار بودم آشتیتون بدم .

شورآکتور : شما از کجا فهمیدین ...

قلدریان : فامیلیم با هم .

شورآکتور : لابد بعدشم باید به شام دعوتش کنم ؟!

قلدریان : مهمون من ...

شورآکتور : حرفشم نزنین .

قلدریان : کینه چیز خوبی ...

شورآکتور : کینه ای نیستم . اون برای من تموم شده . کابوسش و خودش .

قلدریان : شطرنج بازی بزرگاست . زندگی مثل شطرنجه . بازی کنین .

شورآکتور : زندگی رو بیشتر دوست دارم .

قلدریان : هنوز دوستتون داشته باشه چی ؟

شورآکتور : اونوقت باید خودم رو آدم احمقی حس کنم . زجرآوره .

قلدریان : عشق چیز خوبیه ها . دست کم دوستی و ...

شورآکتور : دوست دارین کنسرت برگزار شه ؟

قلدریان : راه دیگه ای نیست ؟

شورآکتور : مطمئنا .                                                          7

قلدریان : حذفش کردم .

                                                                                        تابلوی پنجم .  

                                                                                        عقب صحنه : سفیدپوشی فلوت می نوازد و سفیدپوشی دیگر می رقصد .

                                                                                        جلو صحنه : شورآکتور می نوازد و می خواند . متوجه ورود ثریا به سالن

                                                                                        می شود .

شورآکتور : کی این خانوم رو راه داده تو ؟ تا ایشون بیرون نرن از ترانه خبری نیست .

                                                                                        تابلوی ششم .  

                                                                                        عقب صحنه : سفیدپوشی مشعلی را می دزدد و می خواهد فرار کند اما

                                                                                        بدست سفیدپوش دیگر گرفتار می شود . سفیدپوش دومی سفیدپوش اول

                                                                                        را به سکو می بندد و همچون عقابی به دور او می چرخد ، انگار جگرش را از

                                                                                        سینه بیرون آورده و می خورد . پرومته .

                                                                                        جلو صحنه : بازجویی .

شورآکتور : هر چه دورتر خواسته ی دل این خسته از اینجاست .

چاریغیان : شعر شد . تبعید ؟

شورآکتور : هر چی .

چاریغیان : نه . مرگ اون کارت رو سخت کرده . قتل جرم بزرگیه .

شورآکتور : مرگ اون ربطی به من نداره .

چاریغیان : با بیرون کردن اون از کنسرتت اشتباه بزرگی کردی . همه قصه عشق و عاشقی شما رو فهمیدن . راستی کی خبردار شدی مرده ؟

شورآکتور : قصه ی ما اصلا عشق و عاشقی نبود . دیروز وقتی شما بهم گفتین خبردار شدم .

چاریغیان : بدتر . هیچ عکس العملی نداشتی .

شورآکتور : چرا باید برام مهم باشه ؟

چاریغیان : شاید خبر برات تازگی نداشت .

شورآکتور : شنیده بودم !؟ از کی ؟

چاریغیان : فرقش چیه .

شورآکتور : از مامورای بازداشتگاهتون ؟ وقت مرگش من اینجا بودم . وقتی بگین شنیده بودم لابد کسی از آدماتون گفته .

چاریغیان : کی ؟

شورآکتور : منم پرسیدم کی ...

چاریغیان : یه قانون تو بازپرسی هست که میگه اینجا فقط ...

شورآکتور : شما سوال می کنین .

چاریغیان : با مدارک موجود تو مقصری . نشنیده بودی ، خبر داشتی .

شورآکتور : اعتراف کنم ؟

چاریغیان : سوال نکن . تو قبل از مرگ اون دختر معصوم ، ثریا ، دستگیر شدی ، اما شواهد نشون می دن از قبل قصد قتلش رو داشته ای . تو با

              زرنگی کارایی کردی تا لو نری ، قبل از اینم از این کارا کردی . این بار می دونستی بعد از کنسرتت دستگیر می شی ، چرا ؟ من هنوز  

              نمی دونم و تو بهم خواهی گفت ، برای همین برنامه هات رو طوری تنظیم کردی وقتی این تویی اون کشته بشه تا هیچ کس به تو شک

              نکنه . تعجب کردی ؟ خب ، ماجرای تو الان کاملا روشنه ، دستت رو شده . تو دخترا رو فریب می دادی ، به اونا تجاوز می کردی ،

              با بالا اومدن شکمشون به قتلشون می رسوندی . در واقع امر تو قاتل بچه های خودتم هستی ، ببینم چند نفر تا حالا بودن ؟ خب این

              پرونده نشون دهنده ی چیزی در حدود بیست نفر هست . مهره ی مار داشتی ؟ ثریا آخریش بود . این همه شکایت از کسی بشه سرش

              بالای داره .

شورآکتور : قصه سر هم ...

چاریغیان : قصه ی قتلهای نوازنده بزرگ شهر . سازت رو وقت بازداشت شکوندن ، تو دفترمه . حیف . من عاشق موسیقی ام . گیتار . لا لا  لا لالا   8

               لا لالالالالالا لا لا . عاشق ویوالدی ام . پاگانینی . ویلون . ترومپت هم زدم . باور نکردی ؟ خب درسته شغل اصلیم بازپرسیه اما قانونی

               هست که ثابت کرده همه ی بازپرسا آدمن . شوخی خوبی نیست ؟ هنوز گیج آمار کشته هاتی ؟

شورآکتور : آخرش چی ...

چاریغیان : آخر کنسرتا مردم می رن خونه هاشون . خب اگه دوست داری تو تصور کن الان روز آخره . یه میدون وسط شهر ، حکم حکومتی از

               دادگاه سلطنتی ، طناب ، ببینم با طناب دار مشکلی نداری ؟ خب ، تصوراتت رو ادامه بده . یه نعش آویزون و میدون خلوت . همه رفتن

                خونه هاشون . زندگی ادامه داره ، البته برای اون مردم .

شورآکتور : دوست داشتم برا زندگی اونا شور و خوشبختی بیارم نه نعشی بشم برا دیده شدن .

چاریغیان : شور و خوشبختی و حرارت . برای چی ؟

شورآکتور : برای ادامه زندگی ...

چاریغیان : زرنگی . اینجا اما به دردت نمی خوره اصلن .

شورآکتور : واقعیت رو گفتم .

چاریغیان : بگذریم . ببینم دوست داری از موضوع قتل و جنایت مندرج در پرونده جدا شیم ؟ دوست داری گپ بزنیم ؟

شورآکتور : من زندانی ام .

چاریغیان : گفتم که انعطاف خوبی داری . خب . بذار ببینم . تو با آوازات به مردم حرارت و شور دادی ، برای چی ؟ زندگی و خوشحال کردنشون ؟

شورآکتور : زندگی من اینه .

چاریغیان : با من روراست باش .

شورآکتور : هستم .

چاریغیان : نیستی . بگو حرارت برای عصیان . برای شورش . تو یه انقلابی تمام عیاری . شعرات هیجان دارن ، عصیان توشه ، به جایی بند شده

              طناب افکارت ؟ منظورم اینه که ...

شورآکتور : از جایی خط گرفتم ؟

چاریغیان : گرفتی ؟

شورآکتور : قصه ای براش ندارین ؟

چاریغیان : این قصه ی توئه .

شورآکتور : حرفی ندارم .

چاریغیان : مطمئنی ؟

شورآکتور : یه سوال ، اجازه دارم دیگه ، داریم گپ می زنیم ، چرا مثل ماجرای پیشه وری و افرادش به شوروی ربطش ندادین ؟

چاریغیان : اونا یه جورایی ربط داشتن ، ربط دادنشون راحت بود . تو هنوز لو ندادی از کجا خط گرفتی . اشعارت از کجان ؟

شورآکتور : باور کردن و فهمیدنش برای امثال تو سخته .

چاریغیان : از من چی فهمیدی این حرف اومد رو زبانت ؟

شورآکتور : تو یه مهمون پر رویی ، یه روزی اجدادت از هندوستان پا شدن اومدن اینجا با کمک انگلیس و یهود جهانی و ماسون ها شدین صاحب

               مملکت . متر به متر تصاحب کردین . یه تاریخ دورغکی هم براش نوشتین بچه هاتون فردا روز خودشون رو از ریشه اینجایی بدونن .

چاریغیان : ادامه بده . دوست دارم بدونم دیگه در موردم چی فکر کردی .

شورآکتور : همه ش همینه .

چاریغیان : کسی بهت نگفته من یه وطن پرست دو آتیشه م ؟

شورآکتور : و لابد ضد شوروی و کمونیستهای اجیر شده ی اینجایی ! اما من کمونیست نیستم . یه تبریزی مسلمونم .

چاریغیان : اونی که گفتی فهمیدنش برای من سخته چی بود ؟

شورآکتور : دوست داری بدونی شاعرا چطوری شعر و ترانه می سازن ؟

چاریغیان : بگو .

شورآکتور : بعضی از شعر و ترانه ها آواهای سرگردانی تو هستی ان ، آوای روح آدمایی که امثال تو کشتیشون . بعضی گوشا ، بعضی روح ها اونا رو

               صید می کنن .

چاریغیان : خب ...

شورآکتور : این آخرین حرف من در مورد شاعراست .

چاریغیان : تو شاعری ؟                                                        9

شورآکتور : دوست دارم باشم .

چاریغیان : اشعارت ، خب بذار ترجمه ی یکیش رو بخونم . تو که مخالف نیستی ؟ چرا باشی . اشعار خودته .

آشیق زخمه های تو بر ساز

شعاع نوریست در سحرگاهان

وقتی همه خوابند

سیاهی ها

دور می شوند اینک

از تبریز

تبریز پیر و مه گرفته و خسته

تبریز زخم خورده و نالان

و

و من دیوک بدمست سیاهی خو را می بینم پشت کوههای سربه فلک

 پنهان شده و ترسو

وحشت زده و گریزان

با چشمان خون گرفته و رخسار زرد و مویی ژولیده

آشیق

مگذار دوباره خواب سنگینی کند روی چشمهایی که می توانند ببینند

ببینند و دوردستها را تماشا کنند

دوردستهایی که آدمیان را به پرواز می خوانند

آزادی

آی آزادی چگونه می شود چشم بر روی تو بست ؟

آی آزادی اگر خونم سهمیست برای داشتن تو

بگذار فلق تا به شفق

شفق تا به فلق

آسمان شهر پیرم را با خون زبان لال و گلوی عاصی ام رنگ زنم

سرخ رنگ

آشیق بزن تا بجوش آید این خون

بزن آشیق

بزن آشیق

                                                                                        شورآکتور شعرهایش را به زبان مادریش تورکی زمزمه می کند .

چاریغیان : مطمئنی چیزی که گفتی حرف آخرته ؟ اینجوری نگام نکن . خب خوب متوجه نشدم منظورت واقعا چی بود .

شورآکتور : تا وقتی اینریختی زندگی کنی متوجه نمی شی چی گفتم و از کجا ، هر وقت متوجه شدی بدون مرگ سراغت اومده تا چشات باز شن .

چاریغیان : جون به جونت کنن شاعری انگار . باش ، اما یه چیزی شاعر خوش سخن ، حالا که تو حرف آخرت رو زدی می خوای آخرش رو ، آخر

               قصه ی تو رو ،  من بگم ؟ اون طنابه یادته ؟ آویزون ؟ یادت اومد ؟ آره ، اون طنابه بازم هست ، اما خب ، این بار تکه تکه شده رو تن

               سرخ شده ی یه قهرمان که دوست نداره زبانش باز بشه دوستاش لو برن . حامیاش . ارباباش . سرخ سرخ به رنگ خونت شاعر .

شورآکتور : بنویسین .

چاریغیان : خوشحالم سر عقل اومدی . بگو .

شورآکتور : شما قصه نویس خوبی هستین . بنویسین . فروشش تضمین .

چاریغیان : با خودت بد کردی جوون . جرم قتل .

شورآکتور : بنویسین بخاطر ترانه ها و ...

چاریغیان : اشعار ؟! دوست داری شهید بدوننت ؟ نه . گاهی قهرمان بازی هیچ فایده ای نداره . تو کارت رو کردی ، مردم اما همون مردمن . قرار

               نیست هیچ ترانه و سازی اینا رو تکون بده ، جز خواست ماها . حالا این تویی ، کسی هم برا نجاتت نیومده . حرف بزنی جرمت سیاسی

               هست نزنی جنایت . تو شطرنج بهش می گن آچمز . جرمت شد قتل ثریا و زنهای بخت برگشته ...                                 10

شورآکتور : با ثریا نسبتی دارین ؟

چاریغیان : باید داشته باشم ؟

شورآکتور : این بیشتر به نقشه های اون شباهت داره .

چاریغیان : خط گرفتم ؟ با هوشی . فرض کن حدست درسته . چیزی عوض ...

شورآکتور : پس زنده ست .

چاریغیان : خوشحال شدی ؟

شورآکتور : نه .

چاریغیان : مهم نیست برات ؟

شورآکتور : بهش بگین قبل ها احمق بود الان برگشته به ذاتش ، بگین بخاطر همین خوی درنده ش چند روز بیشتر نشد تحملش کنم . سگ هار .

                                                                                        تابلوی هفتم .  

                                                                                        عقب صحنه : دو سفیدپوش همچون رقصندگان قونیه عارفانه می چرخند . 

                                                                                        جلو صحنه : چاریغیان و ثریا پشت میز کافه ای نشسته اند .

ثریا : رمانتیک بازیت محشره . یه کافه ی خلوت خلوت . بی پادو و پیشکار و کارگر و کافه دار . یه موسیقی عالی . بوی عطر فرانسوی . قهوه ای که

        عاشق خودش برای معشوقه ش آورده . دل بازپرس جماعت عاشق بشه غوغا ...

چاریغیان : غوغا چشمای معشوقاست تو قصه های عاشقونه .

ثریا : چی شد این معشوقه پنهان شده رو از اون تو آوردی بیرون ؟

چاریغیان : وقتی اونجوری از سالن بیرونت کرد و تو با چشمای خیس اومدی و گفتی دوست داری نباشه با خودم گفتم تمومه کارش .

ثریا : ...

چاریغیان : کشتن همه ی دنیا راحت تر بود از ندیدنت تو این مدت نبودنت .

ثریا : ...

چاریغیان : گونه هات خیس شدن . پاکشون کن . نه . بذار بمونه . گریه ت هم زیباست . رقص لرزون تن من تو چشمای تو تماشا داره . بذار برقصم

               برات ( می رقصد ) کاش بشه همچین لحظه هایی رو نگه داشت . تو مدهوش خبر مرگ عشقت ، من غرق تماشای چشمای تر تو .

ثریا : ...

چاریغیان : قهوه ت .

ثریا : ...

چاریغیان : هنوز پنهان شده ای ! بیا بیرون از غار . تموم شد .

ثریا : بگو شوخی ...

چاریغیان : بخور .

ثریا : بخاطر انتقام حتی با سوپور محله همبستر شدم ، کسی نموند تو آغوشش نرم ، گفتم هر طور شده زنش می شم . گفتم تو ماه عسل بهش

        عکس همبسترام رو نشون بدم دیوونه شدنش حتمیه . غیرتی بود . گفتم زدم تو خال . حالا تنم بوی مردای شهر رو گرفته . بوی عطر و

        عرقای تنشون رو . بوی آروق و بوی عرق سگی هاشون رو ...

چاریغیان : انگار شاعری تو ذات همه ی مردم این شهره . بخور قهوه ت سرد نشه . خوش طعمه نه .

ثریا : چرا کشتیش ؟ نگو بخاطر من . دست کم تو احمقم ندون .

چاریغیان : حالا که قهوه ت رو خوردی بگم بد نیست . ترانه های اون پسر برای مردمی که با هزار زحمت آرومشون کردیم و بعد از این باید آرامش

              داشته باشن در حکم سم بود . حالا با مردنش خیال همه راحته . هم خودش تو قبر ، هم مردم تو خونه هاشون ، هم من کنار آخرین

              شاهد و آگاه قصه و هم اعلیحضرت تو کاخش .

ثریا : سرم داره گیج ...

چاریغیان : بشین چیزی نیست .

ثریا : چرا اینجوری شدم من !

چاریغیان : عزیزم برام سخته اما چاره ای نداشتم .

ثریا : ...

چاریغیان : دوستت داشتم . وقتی تنت رو ول کردی تو آغوش مردا داغونم کردی .                          11

ثریا : نگو بخاطر این بوده .

چاریغیان : خب ، نباید کسی از قصه باخبر باشه و زنده بمونه . برای همیشه ی تاریخ اون پسره و اشعارش و تویی که از قصه ش باخبر بودی ساکت

               شدین .

ثریا : پس منم باید برم سینه ی خاک .

چاریغیان : سر خاکت گل می آرم عزیز من .

ثریا : همه ش بازی بود ؟

چاریغیان : به قول خودت خدایان بازی کردن با آدما رو دوست دارن .

ثریا : اما یه اشتباه کردی الهه ی مرگ . من همه ی شعرای شورآکتور رو ، دونه به دونه ، نوشتم .

چاریغیان : لاف می زنی .

ثریا : نوشتم و دادمشون دست یه وکیل خبره نگه داره برام ، اونم زنه ، به قولی یه الهه ، صد تا قاضی و بازپرس و آجان داره زیردستش .

چاریغیان : کی ؟ بگو کی ؟ د لامصب بگو کی ...

ثریا : بالاخره منم به یه دردی خوردم .

چاریغیان : نمیر بی پدر ...

ثریا : خودتی .

چاریغیان : بدبخت حرف آخرش سگ هار بود برای تو ، به خاطرش راز ...

ثریا : دنیای ما دنیای سوتفاهم و اشتباه و قضاوت نادرسته ، به خاطر اون نیست . یادته گفتی با سوزوندن کتابای تورکی تبریز کلی حال کردی ؟

        حس کرده بودم یه کاسه ای زیر نیم کاسه ت باشه ، گفتم یه کاری رو بی مشورت و کمک تو بکنم ، این کار وقتی به ذهنم رسید با خودم

        گفتم نباید دست تو به نوشته های تورکی برسه . هر چی نوشته تورکی دستم اومد جمع کردم دادم به همون وکیل . تو یه فاشیستی . یه

        فاشیست کثیف و حرومزاده . موقع مرگ گفتن اینا آدم رو سبک ،،، وای سرم ...

چاریغیان : حرف بزن ، حرف بزن زنیکه ، نمیر لکاته ، نمیر .

                                                                                         ثریا می افتد و جان می دهد .             

                                                                                         چاریغیان می خواهد خارج شود .  

                                                                                         شورآکتور با لباسی سفید و ساز بر سینه وارد می شود و ترانه می خواند و

                                                                                         همچنان که می خواند همچون رقصندگان قونیه دور خود می چرخد .

                                                                                         چاریغیان متحیر اطراف را نگاه می کند .

                                                                                         دو سفیدپوش همچون رقصندگان قونیه عارفانه می چرخند . 

                               سکوها بصورت قبر کنار هم قرار داده می شوند .

                                                                                         چاریغیان در اوج رقص عارفانه سفیدپوشها به خود می پیچد و می افتد .

                                                                                    پایان

                                                                                95.08.25

                                                      آس اولدوز . آس اربایجان . ایری آنا .

                12

یورقونلوق ...

ساهات سیز چاغلاریم

زوووب گئدیر

نه قالیر ؟

یورقونلوقا  قوناقیم ...