متن فیلمنامه: یول ...

روز. خارجی. فلکه.

هندوانه فروش در گوشه ای از فلکه خروجی شهر در حالیکه با موبایلش بازی می کند کنار هندوانه های جمع شده بر روی هم نشسته است.

خودروها در آمد و شد هستند.

ادامه. داخلی. درون پژو.

رضا به همراه همسرش طاهره که کنار دست او نشسته و دختر هشت ساله اش آیسان که در صندلی عقب نشسته طول بلوار خروجی شهر را طی می کند.

رضا: دخترم دوست داری هندوانه بخرم برات؟

آیسان: خیلی دوست دارم.

طاهره: دختر گلم. آیسان جان اینقدر بغل نکن اون بادبادکت رو.

آیسان: دوستش دارم.

رضا: رسیدیم یئددی گوز می فرستیمش هوا تا بره برسه کجا؟

آیسان: اون بالابالاها. خونه خدا.

طاهره: آیسان گلم نامه برا بابابزرگ یادت نرفته که؟

آیسان: نخیرم. چرا یادم بره. نوشتم چسبوندم به بادبادکم. ایناهاش. بابا ...

رضا: جونم؟

آیسان: بابابزرگ خواب نباشه مثل دفعه قبل نامه م بمونه رو بادبادک؟

طاهره: عزیزم.

رضا: نه دختر خوشگلم. بابابزرگ گفته آیسان نامه ش رو بفرسته تا بجاش براش بوس بفرستم.

آیسان بادبادک را با خوشحالی می بوسد.

تلفن همراه طاهره زنگ می زند.

طاهره: مادرته.

رضا: جواب بده خب.

ادامه. خارجی. فلکه.

رضا ماشین را کنار هندوانه ها نگاه داشته و از ماشین پیاده می شود.

ادامه. داخلی. درون پژو.

طاهره: نه. نگه داشته بره هندونه بخره. آره بخدا. حالا مثل همیشه باید هندونه کال بخوریم. نه، خودش که بیاد باز می گه

         بهترین هندونه رو انتخاب کردم. برم ازش فیلم بگیرم؟ فکر بدی هم نیست. پس فعلا برم، زنگ می زنم. آیسان جان

         بشین تا برگردم.

طاهره همچنان که گوشی تلفن همراهش را آماده فیلمبرداری می کند از ماشین پیاده می شود.                             1

آیسان از پنجره بغلی خودرو، فلکه را نگاه می کند.

ادامه. خارجی. فلکه.

از دید آیسان مجسمه یک رزمنده را می بینیم که از زیر قرآنی که بالای سرش گرفته شده می گذرد.

بابابزرگ از زیر قرآن مجسمه بطرف نگاه آیسان می چرخد و لبخند می زند.

ادامه. خارجی. فلکه.

رضا در حال سبک سنگین کردن هندوانه است.

طاهره دارد از هندوانه خریدن رضا فیلم می گیرد.

ادامه. داخلی. درون پژو.

آیسان همچنان که مجسمه و بابابزرگ را نگاه می کند نامه را از روی بادبادک کنده و از پژو پیاده می شود.

ادامه. خارجی. فلکه.

آیسان با نامه ای در دست می خواهد از عرض بلوار که خودروها در رفت و آمد هستند بگذرد.

بابابزرگ با اشاره دست آیسان را از حرکت باز می دارد.

بابابزرگ عرض خیابان را طی کرده و بطرف آیسان آمده و همراه با او بطرف مجسمه حرکت می کند.

آیسان همراه با بابابزرگ کنار مجسمه نشسته و نامه اش را باز می کند و برایش می خواند.

آیسان: دوست دارم یه روز بجای نامه فرستادن خودم پیشش برم بپرسم چرا خونه ش رو برده آسمون تا مادربزرگ تنها بمونه.

آیسان از خواندن نامه دست کشیده و بابابزرگش را نگاه می کند.

آیسان: من این رو نوشتم تو اومدی دیدنم نه؟ راستی چرا رفتی از خونه؟

بابابزرگ با لبخند آیسان را نگاه می کند.

گذشته. روز. خارجی. کوهستان.

بابابزرگ که الان جوان برومندی هست به همراه چند نفر رزمنده در یک خط از مسیر نفررو بطرف ارتفاعات پیش رو در حرکت هستند.

بابابزرگ راه را به گروه نشان می دهد.

بابابزرگ با بی سیم صحبت می کند.

بابابزرگ: حاجی الان تو راهیم. بچه ها خسته ن، یه استراحتی بکنیم بعد.

رسول: خدا پدرت رو بیامرزه.

بابابزرگ با رسول دارند روستائی را در روبرو دید می زنند.

بچه های گروه اینجا و آنجا روی سنگ ها می نشینند.

رسول: کاک محمود گفت ریختن روستا همه رو غارت کردن، این روستائی که من می بینم هیچ خبری توش نیست.       2

بابابزرگ: شاید ما دیر رسیدیم. هزار بار به حاجی گفتم ماشین تهیه کنه. می گه مملکت تازه یک سالیه از جنگ رهاشده

            اوضاعش خوب نیست.        

رسول: زمان جنگم چیز زیادی بهمون نمی دادن که. به کاک محمود اعتماد داری نه؟                                       

بابابزرگ: آره بابا. اون جلو زمون جنگ مین گذاری شده. موقع رفتن یادت باشه مواظب راه رفتن بچه ها باشیم.

رسول: می گم جنگ تموم شد اما این دموکرات ها هنوزم ول کن نیستن.

بابابزرگ: یه روز اونام سر عقل می آن.

صدای گلوله در فضا می پیچد.

هر کسی جایی سنگر گرفته است.

رسول: کمین زدن.

بابابزرگ پشت سنگی پریده و تیراندازی می کند.

بابابزرگ: اونجان. بزنین.

آتش سنگین از دو طرف.

رسول: چند نفرشون رو زدیم.

بابابزرگ: من برم یه سر و گوشی آب بدم بیام.

رسول: منم ...

بابابزرگ: تو بمون. اگه خبری ازمون نشد دنبالمون بیاین. مولود تو باهام بیا.

بابابزرگ و مولود که بی سیم چی گروه است همچنان که مواظب اطراف هستند پیشروی می کنند.

ادامه. همانجا.

مولود که مشغول حرف زدن با بی سیم هست یک لحظه متوجه می شود پایش را گذاشته روی مین.

مولود: سید.

بابابزرگ ایستاده و بطرف مولود می چرخد.

مولود: مینه.

بابابزرگ: تکون نخور.

بابابزرگ بطرف مولود رفته و کنارش بر زمین می نشیند.

بابابزرگ: نترسیدی که؟

مولود: کم نه.

بابابزرگ: پس زنده موندنت حتمیه. ببین من آروم آروم پام رو می آرم بذارم جای پای تو، تو هم پات رو بکش کنار.

مولود: اگه قراره پائی رو مین باشه پای من که جاش بهتره.

بابابزرگ: آرتیست بازی موقوف. من بلدم چطوری بپرم از رو مین. جنوب که بودم ده بیست بار برام پیش اومده.

مولود عرق ریزان پایش را کنار می کشد.

بابابزرگ در نهایت همچنان که برای مولود حرف می زند او را پس رانده و خود در یک لحظه از روی مین می پرد.

مین با صدای وحشتناکی منفجر می شود.                                                                                        3

بابابزرگ و مولود شادی کنان همدیگر را بغل می کنند.

بابابزرگ که غرق شادی است در یک لحظه متوجه چیزی شده و مولود را بر زمین می زند.

با بلند شدن صدای گلوله ها بابابزرگ غرق خون می شود.                                                                    

مولود ناخودآگاه برگشته و بطرف مقابل شلیک می کند.

بچه های گروه به کمک مولود آمده اند.

مهاجمان بر اثر شلیک گلوله های افراد گروه کشته شده اند.

مولود بطرف بابابزرگ می رود.

بابابزرگ با لبخندی بر لب اشهد خود را گفته و شهید می شود.

زمان حال. فلکه.

بابابزرگ با لبخند آیسان را نگاه می کند.

آیسان سرش را می گذارد روی پای بابابزرگ و چشمانش را می بندد.

ادامه. همانجا.

رضا و طاهره که هندوانه ای را خریده اند خنده کنان بطرف خودروشان می روند.

طاهره متوجه غیبت آیسان شده و بطرف خودرو می دود.

هندوانه از دست رضا افتاده و متلاشی شده است.

طاهره و رضا که وحشت کرده و نگران اطراف را می گردند و همه جا نگاه می کنند در نهایت متوجه زیر مجسمه می شوند.

آیسان زیر مجسمه و روی زمین خوابیده است.

طاهره به طرف او می دود.

رضا از چادر طاهره می گیرد تا با خودروها تصادف نکند.

طاهره که به خود آمده اشک ریزان و در کنار رضا عرض خیابان را عبور کرده و بطرف مجسمه و آیسان می رود.

ادامه. داخلی. درون پژو.

رضا پشت فرمان نشسته است.

طاهره در صندلی عقب همچنان که آیسان را در بغل گرفته گریه می کند.

رضا بطرف آیسان برگشته و با او محکم صحبت می کند.

رضا: آخه چرا پیاده شدی ها؟ نگفتی بری اونجا ماشین می زندت؟

آیسان بغض کرده است.

طاهره با ایما و اشاره از رضا می خواهد ساکت شود.

آیسان: رفتم نامه م رو برا بابابزرگم بخونم.

رضا: آخه بابابزرگ که اینجا نیست دخترم.

آیسان: کی گفته نیست. اونجاست ببین.                                                                                            4

آیسان بطرف مجسمه اشاره می کند.

طاهره: دختر نازم. بمیرم برات.

آیسان: تو بدی بابا. اون سرم داد نزد، بجاش اومد دستم رو گرفت برد اون طرف.                                           

رضا: دخترم تو که بابابزرگ رو اصلا ندیدی که بشناسیش.

آیسان: عکسش رو که دیدم.

آیسان عکس بابابزرگ را نشان می دهد که روی سینه خودرو قرار دارد.

آیسان: خودشه. اوناهاش. داره برام دست تکون می ده.

ادامه. فلکه.

بابابزرگ برای آیسان دست تکان می دهد.

ادامه. داخلی. درون پژو.

طاهره نگاه می کند.

طاهره: فکر کنم مجسمه رو می گه.

آیسان: نخیرم. خود بابابزرگه. اوناهاش.

رضا: من که گیج شدم. فلکه خالیه.

آیسان: بهم گفت از طرف من صورت بابات رو ببوس. بابا چرا خودش نیومد تو رو ببوسه؟ باهات قهره؟

                                                                                  پایان                                                                                                           

                       5