متن نمایشنامه : با فرشته مرده چه باید کرد ؟

با فرشته ی مرده چه باید کرد ؟

اقتباسی از داستان کوتاه " پیرمرد فرتوت با بالهای عظیم " نوشته گابریل گارسیا مارکز .

آدمها : سوزان ـ پاریس ـ فرشته ـ انیس ـ معمار و دخترها .

                                                                       صحنه  :

                                                                              خانه ی پاریس .

                                                                              اطاقی کوچک و کم اثاث . اثاثیه خانه کهنه و بدرد نخور می باشد . شاید

                                                                              یک اطاق زیرشیروانی فکسنی .

                                                                              در گوشه ای از اطاق یک تخت کوچک قرار دارد که کودکی روی آن

                                                                              خوابیده است . سوزان با نگرانی در اتاق قدم می زند و گاهی نیز از پنجره

                                                                              به بیرون نگاهی می اندازد .

سوزان : بخواب کوچولوی من ، بخواب ، تبت می آد پایین ، بابا رفته دکتر بیاره ، تو خوب می شی ، خدا خوبت می کنه ، اون بنده هاش رو فراموش

           نمی کنه ، ، ، نمی کنه ؟ !!! نه ، نه برای چی فراموش کنه ؟؟؟؟؟ تو بزرگی ، هیچوقت بنده هات رو فراموش نمی کنی ، پدر گوتیالو می گه

           همیشه بیداری ، همیشه چشمات بازن ، هیچوقت نمی بندی اون چشمای مهربونت رو ، همیشه نگات به بنده هاته ، اینا رو کشیش

           روستامون می گه ، می دونم دروغ نمی گه ، نماینده خدا که دروغ نمی گه ، اصلا برای چی دروغ بگه ؟ هان ! ؟ لازم نیست که ،،، وای که

           چه فکرای بچگانه ای می آد سراغ آدم وقتی دلش سنگینه ، ، ، بخواب عزیزم ، بخواب ، نگران چیزی ام نباش ، همه چیز درست می شه ،

           حتم دارم پدر گوتیالو به جای خدا نشسته و نگران بنده های خداست ، بخواب ،،، پاریس ، با توام ، پاریس ، پاریس خودتی ؟ برگشتی

           پاریس ؟

                                                                              پاریس وارد می شود .

پاریس : تبش نیومده پایین ؟

سوزان : داره بدتر می شه ، دیدیش ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

پاریس : قهوه م که تموم شده ...

سوزان : گفتم دیدیش ؟

پاریس : هان ؟ می گم یه کم قهوه از این ...

سوزان : نمی دن دیگه ، کلیسا رفتی یا ...

پاریس : آره بابا آره ، سوزان این آردی که قایم کرده بودی برا ...

سوزان : تموم شده ، هیچی نداریم ، جواب من رو درست و حسابی بده ، پدر گوتیالو رو دیدی یا نه ؟

پاریس : گه بگیره این زندگی ...

سوزان : گه که گه نمی گیره ، می گم چی شد ؟

پاریس : ببین سوزان خدا ما رو فراموش کرده ، این برای صدمین مرتبه ست من ...

سوزان : من راجع به فراموشی خدا چیزی نپرسیدم ، پرسیدم ...

پاریس : پرسیدی پدر گوتیالو پولی داد یا نه ؟ درسته ؟ می بینی که حواسم سر جاشه و ...

سوزان : فعلا حواس تو برای من مهم نیست ، اون چی گفت پاریس ؟

پاریس : آره حواس من برای تو مهم نیست ، می دونم ، می دونم ...

سوزان : گفتم فعلا ، پاریس عذابم نده تو رو به خدا ، اون چی ...

پاریس : می دونی چی گفت ؟ پول کلیسا فقط برای امور خیریه ست ،،، انگار من می خوام برم مشروبخونه ی دیونیس آبجو بخورم .

سوزان : نداد ؟!!!

پاریس : ...

سوزان : گفتی بچه بدجوری تب کرده ؟

پاریس : اوهوم ...

سوزان : می گفتی داره می میره بی انصاف .

پاریس : گفتم ، گفتم ...

سوزان :  می گفتی تب بچه داره خفه ش می کنه ...

پاریس : اینم گفتم ...

سوزان : می گفتی اگه بچه م بمیره می آم و ...

پاریس : گفتم ...                                                                1

سوزان : خب ؟!

پاریس : مرتیکه خیلی از خودش مطمئنه ،،، اگه قرار بود هر کی بچه ش از تب می میره بیاد منو بکشه می تونستم به این سن برسم پاریس ؟

سوزان : نزدی تو دهنش ؟

پاریس : خواستم ....................

سوزان : نزدی ؟!!!

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : پرسیدم نزدی ؟!!!

پاریس : می خوای با آدماش بیان این آلونک رو آوار کنن رو سرمون ؟

سوزان : غلط کردن ...

پاریس : غلط ! از نظر اونا کار درست همینه ...

سوزان : آوار کنن ، بمیرم بهتر از اینه ، بچه م داره می میره ، می فهمی ؟

پاریس : اون باید بفهمه ...

سوزان : پاریس این حالش خرابه ...

پاریس : چکار می تونستم بکنم نکردم ؟

سوزان : مواظبش باش ( می خواهد برود ) ...

پاریس : کجا ؟

سوزان : می رم کار ناقص جنابعالی رو تموم کنم آقا ...

پاریس : واییستا ...

سوزان : واییستم بچه م بمیره ببرم چالش کنم ؟

پاریس : همیشه می گفتی خدا بزرگه ...

سوزان : بازم می گم ، می رم به اون پدر گوتیالوی کبیرم بگم ، تا یادش بیاد ما هم بنده ی همون خدای بزرگیم .

پاریس : خرابترش نکن .

سوزان : اگه بشه چی می شه مثلا ؟ حقوق ماهانمون قطع می شه ؟ شکم خالیمون خالی می مونه ؟ بچه ی مردم زنده می شه ؟

پاریس : ما نمی تونیم با اون درگیر بشیم .

سوزان : این بچه باید بره دکتر ...

پاریس : می دونم .

سوزان : داره می میره ...

پاریس : می دونم ، می دونم ...

سوزان : بکش کنار .

پاریس : مطمئنم چیزی نمی ده .

سوزان : این تنها بچه ی منه ...

پاریس : بچه ی منم هست ...

سوزان : ده سال چشم به راهش بودم ، نه ماه تو شکمم باهاش بازی کردم ، هفت سال از گلوم زدم ریختم تو دهن این ، نمی خوام یه عمر حسرت

           نداشتنش عقده بشه بمونه تو روحم ، این آینده ی منه ، امید زندگیمه ، فردای من یعنی این بچه ، می فهمی ؟ ؟ ؟ می رم ، داد می گیرم ،

           نداد ..........................................

پاریس : نداد چی ؟ می گم نداد چی ؟

سوزان : باید بده ، هزار بار با دستای خالیم به اون کلیسای با عظمتش کمک کردم ، حالا وقتشه تلافی کنه ، ما محتاجیم مرد .

پاریس : اینا رو گفتم .

سوزان : خوب نگفتی ، باید بده .........................

پاریس : نداد سوزان ، نداد ، نمی ده ، باور کن .

سوزان : می ده ،،، نده ، نده ( بغض می کند ) .                                  2

پاریس : متاسفم سوزان ،،، متاسفم .

سوزان : همین ؟

پاریس : دردم رو زیادترش نکن .

سوزان : یعنی به همین راحتی ؟ تسلیم ؟

پاریس : نمی دونم ، نمی دونم ...

سوزان : نمی دونم شد برای من کار ؟ باید می دونستی ، می تونستی ...

پاریس : فکر کردی من کی ام ؟ یه هرکول ، یه قهرمان ؟ نه عزیز من ، من یه آدم معمولیم ، نه اونم نیستم ، هر آدم معمولی می تونه از عهده خرج

           و مخارج زن و بچه ش بربیاد من حتی اینم نتونستم ، نتونستم ، نمی تونم ، می خوای برم وسط روستا بایستم و داد بزنم ؟ می رم ، فکر

           کردی چی ؟ فکر کردی چه خبره ؟ من یه بی عرضه م ، یه ناتوان ، می خواستی اینا رو بشنوی ؟ شنیدی ؟ راحت شدی ؟ نه گوش کن

           حالا ، ( به بیون ) من نمی تونم پول درمان بچه م رو بدست بیارم ، من نمی تونم شکم اینا رو سیر کنم ، من نمی تونم ، نمی تونم ،

           نمی تونم ............

سوزان : من می رم ، تو هم واییستا و داد بزن .

پاریس : سوزان ، سوزان ،،، سوزان ، اندازه ی من که نمی تونی التماس کنی ، می تونی ؟ اون هیچی بهت نمی ده ، هیچی ...

سوزان : با دکتر برمی گردم .

                                                                              سیاهی . نور .

پاریس : سوزان ، سوزان برگشتی ؟ اونجایی نه ؟ می دونم از خجالتت نمی تونی بیای تو ، می دونی ، من مطمئن بودم دست خالی برمی گردی ،

            اون پیرمرد کنس نم پس بده نیست ، دستش نمی ره تو جیبش ، گشادم باشه باز نمی ره ، دست خودش نیست ، اینجوری بار اومده ،

           گفتم نرو نمی ده ، حالا بیا تو ، خجالت نکش ،  تقصیر تو چیه ؟ بیا تو ، بیا خدا خودش بزرگه ، حتم دارم به فکر بچه ی ما هم هست ،

            سوزان ...

                                                                              پاریس از در خارج می شود .

                                                                              فرشته از پنجره وارد می شود ، پیرمرد زواردرفته ایست با بالهایی که

                                                                              تعدادی از پرهایش ریخته اند ، خسته ست ، روی صندلی می نشیند .

صدای پاریس : ای بابا ، کسی نیست که ، درم باز مونده که ! ! ! سوزان ، سوزان تو چقدر عجولی برای شرارت ، کار خودشه ، رفته ، با عجله هم رفته

                   ، درم باز گذاشته .

                                                                              پاریس از در وارد می شود .

پاریس : این بچه طوریش بشه دیوونه می شه از بس ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، ویی ، ویی ، تو ، تو دیگه کی ، گفتم تو دیگه کی هستی ؟

           از کدوم جهنمی پیدات شده هان ؟ ای بابا ، لندهور شیر بچه رو برا چی داری می خوری ؟ بیا برو بیرون ،،، وای خدای من تو بال داری !!!

           وای خدا ، تو ، تو کی هستی ؟ جنی ؟! پری !؟ فرشته ؟! عزرائیل !!!!؟؟؟؟؟؟؟؟

                                                                              پاریس برمی گردد تا فرار کند ، با صورت به در می خورد و می افتد .

                               فرشته می رود بالای سر پاریس تا کمکش کند .

پاریس : نیا جلو ،، گفتم نیا جلو ، با توام ، وای خدای من ، من نمی خوام بمیرم ، نه ، خواهش می کنم ، نه ، دستت رو به من نزن ، چکار می خوای

           بکنی ؟ دستت رو بگیرم !؟ نمی خوای من رو بکشی ؟ تو عزرائیل نیستی ؟ می خوای کمکم کنی ؟ جنی تو ؟ فرشته ای ؟! نمی دونی ؟

           مگه ممکنه !؟؟!؟ غریبی نه ؟ آره ؟ یه غریبه ی خوب ، آره ؟! تو داری کمکم می کنی !؟ یه بار مخسیکو نامی اومد تو روستا ، رفت تو

           مشروبخونه ی دیونیس ساکن شد ، دیونیس قبل از اومدن مخسیکو داشت ورشکست می شد ، آخه می دونی همه می رفتن کلیسا ،

           پدر گوتیالو تونسته بود همه رو سربراه کنه ، کلیسا رونق داشت ها ، اما وقتی سروکله مخسیکو پیدا شد اوضاع درهم برهم شد ، دیونیس

           کارش گرفت ، مغازه ش پر شد از مشتری ، کارش شده بود پارو کردن سکه ، مخسیکو خیلی خوش قیافه بود ، وقتی اومد تو روستا زنها  

           همه عاشقش شدن ، سوزان نه البته ، زنمه ، رفته بیرون ، می آد ، بقیه همه عاشقش شدن ، پس چی ،،، بعدش جالبه حالا ، گوش کن ،

           می دونی بعد از پیدا شدن سروکله ی مخسیکو همه ی بچه ها ، اونایی که به دنیا می اومدن ، همه ، همه با هم یه جورایی فامیل شدن !!!

           می فهمی ؟ می فهمی که چی می گم ؟ آره می فهمی ،،، می دونی چرا دارم اینا رو به تو می گم ؟ می خوام بگم اینجا همه از اومدن

           غریبه ها خاطره خوشی دارن ، فکر می کنن می تونه براشون شانس بیاره ، مثل مهمون دیونیس ،،، تو هم یه غریبه ی مهمونی ، مهمون

           من و سوزان ، می آد می بینیش ، ببین اگه برخورد خوبی باهات نداشت به دل نگیری ها ، آخه ، آخه بچه مون مریضه ، تبش هر لحظه

           داره بالاتر می ره ، نگرانشه ، مادره خب ، می گم یعنی دلش صافه ، از دیدنت خوشحال می شه ، اگه بروز نده بخاطر بچه ست ،            3

           می فهمی که ؟ نگران بچه نباشیم ؟ تو منظورت اینه ؟ جدی می گی ؟

                                                                              سیاهی . نور .

                                                                              سوزان از در وارد می شود .

پاریس : برگشتی ؟ چیزی نداد نه ؟ گفتم نمی ده ، نگفتم بهت ؟ خیلی خب حالا ، نمی خواد خجالت بکشی ...

سوزان : تبش نیومده پایین ؟

پاریس : صورتت !؟ چرا داری رو برمی گردنی از من ؟ چی شده ؟ صورتت چی شده سوزان ؟ اون ، اون تو رو زده ، زده ؟ مرتیکه رو یه زن دست بلند

          کرده ؟ اون !؟ می کشمش ...

سوزان : واییستا ، چیزی نیست ، چیزیم نیست ، تو ، تو داری زیادی شلوغش می کنی .

پاریس : بکش کنار بینم ...

سوزان : می گم خبری نیست ، تو ...

پاریس : بکش کنار گفتم ...

سوزان : گفت ، گفت انیس رو می فرسته برا تحقیق ، خرابش نکن ، به خاطر بچه مون ، خرابش نکن ، من که چیزیم نیست ، تقصیر من بود ، سرش

           داد زدم ، نباید عصبانیش می کردم ، اینجوری ، اینجوری نیگام نکن ، به خاطر بچه ...............................

پاریس : اون ...

سوزان : ولش کن ، بچه خوب بشه کاش ، صورت من مهم نیست که ..............................

پاریس : انیس نیاد می رم می کشمش مرتیکه شکم گنده رو .

سوزان : چاقو رو بده من ، بده پاریس ،  انیس می آد ، می آد ...

پاریس : باشه ، بخاطر شما باشه ...

سوزان : پاریس من یه کار بدی کردم ...........................................................

پاریس : چی ؟

سوزان : من ، اونجا ، یعنی من ، من ، می دونی داشتم می اومدم ، اون ، ببین ، نمی دونم یهو چرا این فکر اومد سراغم ، یعنی ..........

پاریس : چی شده سوزان ؟

سوزان : ...

پاریس : با توام ، می گی چی شده یا نه ؟

سوزان : ...

پاریس : د  بگو چه مرگته تو ؟

سوزان : من کفر گفتم ......................

پاریس : خب ؟

سوزان : خب !؟

پاریس : آره خب ، که چی بشه ؟ فکر کردم چی شده حالا ، هر کی جای تو باشه کفر می گه ...

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : جدی می گی ؟

پاریس : مگه خلم شوخی کنم تو این اوضاع ...

سوزان : شوخی نمی کنی فقط می خوای دل من ...

پاریس : سوزان هر کی جای تو بود خیلی وقت پیش این کار رو می کرد ، من هر روز کفر می گم .

سوزان : آخه من ............................

پاریس : حالا چی گفتی ؟

سوزان : تو می خندی پاریس ؟! این خنده داره ؟

پاریس : پرسیدم چی گفتی ؟

سوزان : گفتم ، گفتم ، کاش به جای خدا ....................                     4

پاریس : خب ؟

سوزان : هان ! گفتم ، گفتم کاش به جای خدا مثل خیلیای دیگه شیطان حامی من بود ................................

پاریس : همین !؟

سوزان : پاریس ! من ، من ، خدا خودش من رو ببخشه ............................

پاریس : خیلی خب گریه نکن حالا ، دختر لوس ، پاشو بینم ، یه چیزی گفتی حالا ، فکر بچه ...

سوزان : وای بچه م ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، وای ،،، این ، این دیگه چیه ؟ کیه ؟

پاریس : آهان ، اصلا یادم رفت بهت بگم مهمون داریم ، خنده داره سوزان ، آخه ، آخه اولش فکر کردم این فرشته نیست ، عزرائیله ...

سوزان : وای ، بچه م ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، پاریس ، پاریس ...

پاریس : چی شده ؟ چی شده ، چرا زبونت گرفته ، بچه چی ..................................

سوزان : پاریس ، پاریس این ، این بچه ، این بچه تبش قطع شده ، این داره می خنده ، خوب شده ، خوب شده ! خوب شده ؟

پاریس : خوب شده ، می بینی که ، داره می خنده ، تبش قطع شده ، آره که خوب شده ...

سوزان : آره خوب شده ، آره ، خدای من ...

پاریس : مهمونمون ، کار خودشه ، کار اونه ، کار خودشه ...

سوزان : ...

پاریس : کار اونه ؟! نه !؟ آره ، چرا که نه ،،، هی تو هم مثل مهمون دیونیس شانس آوردی برای ما نه ؟ تایید می کنه ، حرف نمی زنه ، فقط نگاه

            می کنه .

سوزان : مطمئنی کار اینه ؟

پاریس : می تونی به کس دیگه ای ربطش بدی ؟

سوزان : می گم زبونم لال نکنه بچه م ...

پاریس : سوس ، سوزان فرشته به این خوبی اومده کمک ما ، تو می خوای اگر اما بیاری تو کارش ؟

سوزان : آخه ، این خیلی کثیفه ...

پاریس : دلش مهمه ، روشن و نورانی ، ببین ، اومدنش باعث خوب شدن بچه مون شده ، ظاهر آدما ، و البته فرشته ها ، مهم نیست که ، هست ؟

           مطمئنم وقتی داشته خودش رو به اینجا می رسونده کثیف شده ، مگه نه ؟ می بینی ؟ داره تایید می کنه .

سوزان : اون که چیزی نگفت !؟

پاریس : چشماش دارن با من حرف می زنن .

سوزان : به نظرت اون کشیشه قبول می کنه این فرشته ست ؟

پاریس : به اون چه ربطی داره ؟

سوزان : از نظر اون همه چیز این روستا به اون و خداش مربوط می شن ...

پاریس : این مهمونه ، غریبه ست ، نه یکی مثل ما .

سوزان : بالاخره اومده اینجا .

پاریس : مخسیکو هم همین شرایط رو داشت ، کشیش نتونست باهاش کاری بکنه .

سوزان : از مخسیکو ترسید ، اون هم جوان بود هم خوش هیکل .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

پاریس : ظاهر این آدم رو متقاعد نمی کنه کاری از دستش بربیاد ، اما این دلیل نمی شه فکر کنیم ...

سوزان : ببین پاریس ، بحث اصلا متقاعد شدن من نیست ، اون کشیشه باید ...

پاریس : نمی خوام بزرگش کنی سوزان ، اونم یه آدمه مثل ما ، دوما حالا ما یه حامی داریم ، کسی که با اومدنش بچه مون خوب شده ، اگه این یه

           پیرمرد ضعیف باشه که نیست ، فرشته ها ضعیف نمی شن ، بازم با کمک ماها می تونه جلو هر کسی بایسته ، یعنی ما به کمک این

           می تونیم جلوی هرکسی بایستیم ، حتی اون کشیش ..................

                                                                              صدای زنگ در شنیده می شود .

سوزان : صدای دره ، چرا ترسیدی یهو ؟                                            5

پاریس : صدام زیادی رفت بالا ؟

سوزان : انیسه .

پاریس : دیگه نیازی بهش نداریم ، باز نکن .

سوزان : چرا ؟ اتفاقا باز می کنم تا بیاد و ببینه بدون کمک رئیسش ، کشیش اعظم ، نماینده ی پاپ بزرگوار ، نه ، اصلا نماینده خدا ، بچه م خوب

           شده .

                                                                              سوزان خارج می شود .

پاریس : این که می آد انیس پرچونه ست ، تحویلش نگیری ها ، فعلا برو اون پشت ، تا نگفتم بیرون نمی آی خب ؟ آ باریکلا .

                                                                              سوزان و انیس وارد می شوند .

انیس : پاریس ، خوبی تو ؟

پاریس : پیرزن تو هنوز زنده ای ؟

انیس : آرزوهای خیلی بزرگ گاهی برآورده نمی شن ، کوچیکا شاید ، می دونی تو قبرستون قدیم و جدید چند نفر با آرزو مرگ من کنار هم دراز

          کشیدن و خوابیدن ؟

پاریس : اوهوم ، از قدیم گفتن آدمای بد چیزیشون نمی شه ، مال بد بیخ ریش صاحبشه .

سوزان : پاریس سر به سر انیس نذار ، بخصوص حالا که حال کوچولومونم خوب شده و باید از مهمونامون پذیرایی بکنیم ...

پاریس : نگفتی تو خونه هیچی ...

انیس : کوچولو خوب شده ؟ تو که می گفتی ...

سوزان : انیس اون یه ساعت پیش بود ، اینم یه کیک دستپخت برای انیس خانوم .

انیس : الان خوبه یعنی ؟

سوزان : خوبه خوب ، تا حالا اینجوری ندیده بودمش ، ببین چقدر قشنگ می خنده ،،، شیطون کوچولوی من .

انیس : پس دیگه نیازی به پول ندارین ؟

سوزان : نیاز ؟ اوه نه ، کو اون یکی مهمونمون ؟ وای داشت یادم می رفت ، انیس انیس ما حالا یه فرشته مهربون داریم که نیاز همه رو قراره برآورده

          کنه ...

پاریس : سوزان ...

سوزان : عزیزم بذار انیس ببیندش ، انیس می ره و همه رو خبر می کنه ، نه ، اصلا چرا انیس بره ، خودت برو و به همه خبر بده کی مهمون ماست ،

           منم فرشته ی مهربونمون رو نشون انیس می دم ، من شنیدم انیس جوونیاش یه فرشته دیده بوده ...

انیس : دیده بودم ؟! من یه فرشته داشتم سوزان جان ، یه فرشته واقعی ، بعدشم تا تحقیقات من در مورد اینی که اسمش رو گذاشتین فرشته جواب

          نداده نباید بهش بگین فرشته ، شاید فرشته نباشه ، هر مهمونی که فرشته نمی شه ، فرشته فقط فری من بود .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : انیس جان مطمئنم بعد از دیدنش نظرت عوض می شه ، آخه تو فکر می کنی غیر از یه فرشته کی می تونست تب کوچولوی ناز نازی من

          رو قطع کنه ؟ پاریس برای چی هاج واج واییستادی ما رو نگاه می کنی عزیزکم ؟ برو خب ، همه ی روستا باید بدونن چی شده ، همه باید

          بیان دیدنش .

انیس : فقط یادت باشه اگه فرشته ی شما فرشته راست راستکی نباشه آبروتون می ره ها ، ، حالا برو ، ، ، خب ، می شه من این فرشته ی شما رو از

          نزدیک ببینمش ؟

سوزان : چرا که نه انیس من ، ، ، آهای پاریس ، ببین یادت باشه فرشته مون رو بیمه هم باید بکنیم ...

پاریس : بیمه !؟!؟!؟

سوزان : ببینم مگه قراره فقط اونجای جونیفر بیمه باشه ؟ یکی بیاد مثل ندید بدیدا بزنه ناکارش کنه چی ؟ فکر کردی این مردم فرشته دیدن تا

           حالا ؟ تو برو عزیزم ، اینجا رو بسپر به من ، بیمه یادت نره ، هر چی گرونتر بهتر .

                                                                              پاریس مبهوت خارج می شود .

                                                                              سوزان فرشته را داخل اتاق می آورد .                                            6

انیس : چقدر پیره این !

سوزان : به جاش دل جوونی داره .

انیس : اسم و رسمش ؟

سوزان : ببین انیس ، این فقط با چشمای آدما حرف می زنه ها ، گفته باشم ...

انیس : وا ! زبونش رو بریدن ؟

سوزان : فکر نکنم .

انیس : نه زبون که داره ، لابد زبان ما رو بلد نیست ، خب فرشته ها زبان دیگه ای دارن ، فری منم با من به زبان خودشون حرف می زد .

سوزان : چه زبانی ؟

انیس : زبان کتاب خدا .

سوزان : آهان ...

انیس : پس چی ، البته بگم بعضی از فرشته ها کار خود خدا نیستن ، قبل از آفرینش انسانها یه دسیسه ای شد تو آسمونها ، شیطان مسببش بوده ،

           خیلی از فرشته ها حاصل شوم اون دسیسه ن ، یه فتنه ی کثیف و مخوف تو ستاره ها ، بگذریم ، باید مشخص بشه این از کدوماست ...

سوزان : شک ندارم این یکی از مهربونترین فرشته هاست .

انیس : مزخرف نگو سوزان ، مزخرف نگو ، مهربونترین فرشته فری من بود ، مزخرف نگو .

سوزان : عصبانیت کردم ؟

انیس : آخه داری چرت می گی ...

سوزان : چرا آخه ؟

انیس : برا اینکه وقتی داشت می رفت گفت مهربونیم با خودش می بره .

سوزان : جدی ؟ شاید نتونست ببره ؟

انیس : برد سوزان ، برد ...

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد شده ، جستجویی کرده و خارج

                                                                              می شود .

سوزان : خب ، خب اگه این همون فری تو باشه چی ؟؟؟؟؟؟؟

انیس : چی ؟

سوزان : شاید چون پیر شده نشناختیش ؟

انیس : فری من ؟!!!

سوزان : آره خب ، شاید دلش برای تو تنگ شده برگشته ؟ اینجوری نگام نکن ، من می رم بیرون ، به حرفش بیار ، مطمئنم خودشه ، فری تو .

                                                                              سوزان خارج می شود .

انیس : فری ، فری ، با توام ، هی ، تو فری منی ؟ فری خوشگله ی من ؟ نیستی ؟ هستی ؟ بالاخره چی هستی یا نه ؟ نمی خوای حرف بزنی ؟ من

          یادت نمی آم ؟ انیس مامانی تو ؟ نه ، اینجوری نبودم که اون زمونا ، مامانی بودم ، یه مامانیه واقعی ، زیبا ، خوشگل ، قد بلند ، همه ی مردا

          عاشقم بودن ، همه شون ، مگه من تحویلشون می گرفتم ، یادت نمی آد ؟ وقتی از خونه می زدم بیرون اووه اونا همه تو کوچه منتظر بودن ،

          یه ساعت قبلش اونجا بودن ، همه ، از در خونه می اومدم بیرون ، یه نگاهی می کردم سر کوچه ، راه می افتادم ، فقط افق ، حسرت به دل

          مونده بودن نیگاشون کنم ، اما کو چشمایی که بچرخه طرفشون ! راه رفتنم دیوونه شون می کرد ، یادت نیست تو ؟ ناز و ادا ، کرشمه پشت

          کرشمه ، می افتادن دنبالم ، می دونستم ، نگاشون نمی کردم ها ، اما می دونستم پشت سرم می آن ، با یه فاصله ثابت ، هر روز ، همیشه ،

          تو دلم بهشون می خندیدم ، فری یادته تو ؟ آره یادته ، حتما یادته ، آخه ، آخه فقط تو بودی چرخش چشام با چرخش چشمات هماهنگ

          می شد ، ثابت ، چشم تو چشم ، نگاه تو نگاه ، ، ، فری ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، فری من ،،،

                                                                              همزمان با ادامه ی این دیالوگها معمار وارد می شود و شروع می کند به

                                                                              کشیدن نقشه ، کندن زمین با بیل و کلنگ که در ادامه تبدیل می شود به

                                                                              کندن زمین با کمپرسور و سپس ساخت و ساز دستی و مکانیکی .

            فری چشمات رو ببند ، ببند می گم ، خب ، باز نکن دیوونه ، حالا ، حالا بیا پیدام کن ، فری ، فری من اینجام ، وای از دست تو ، الان با 7

            همین دستام اون چشمای قشنگت رو درمی آرم ، آره که درمی آرم ، چرا ؟ برا اینکه نتونستی پیدام کنی ، نه ، راستش ، راستش برا اینکه

            باهاشون به دختر دیگه ای نگاه نکنی ، فقط مال من باشن ، فقط مال خودم ، خود خودم ،

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

صدای سوزان : برای چی می کنی ؟

معمار : مخابرات .

انیس : آره که حسودم ، حسود حسود ، همه ی زنا حسودن ، اصلا خوشمون می آد ،،، مگه قراره غیر من مال کس دیگه ای هم باشه ؟ نخیرم ، وای

          نکن ، چکار داری می کنی ؟ آب نپاش می گم .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

صدای سوزان : چی ؟

معمار : لوله ی آبه .

انیس : پاشیدی به خودم بیام ؟! باشه الان نشونت می دم آقا خوشگله ، صبر کن ، آهان آهان ، واییستا ، واییستا می گم ، داری از دست من

          درمی ری ؟ کجا می خوای بری مثلا ، اونور دنیام بری می آم و پیدات می کنم ، چی ؟ نمی تونم ، واییستا فری ، فری خسته م نکن ، وای ،

          دیوونه ، دیدی گرفتمت ، دیدی نمی تونی دربری ، وای که از دست تو ، خسته شدیم ها ، نه ؟ تو نه ؟ آره از عرق پیشونیت معلومه ، نه !!!؟

          این رو باش ، بذار با دستمال پاکش کنم ، نکن ، می گم نکن ، فری ، فری ، فری ............................................

                                                                              سوزان وارد می شود .         

سوزان : آخ که سوزان قربونت بره ، مزاحم شدم ، شرمنده ، نمی خواستم بیام تو ، از بس اصرار می کنن آدم نمی دونه چکار بکنه ، نمی دونی چه

           خبریه ، تو این چند ماه که تو داری رو فرشته تحقیق می کنی این اطراف برا خودش شده مرکز تجاری و تفریحی ، هر روزم شلوغ تر

           می شه ، مزاحمتون شدم ؟

انیس : به تو یاد ندادن در بزنی سوزان ؟

سوزان : چشمای فرشته زیادی خمار نشدن ؟

انیس : سوزان جان هنوز که معلوم نیست این فرشته ست یا نه ! من هنوز نتونستم مشخص کنم چند تا از اینا سر یه سوزن خیاطی جا می شن ؟

سوزان : فکر می کنی گوش می دن به این حرفا ؟ بیا از پنجره نگاه کن ببین چقدر آدم جمع شده بیرون . 

انیس : آدمای بیکار .

سوزان : می بینی ؟

انیس : اوهوم .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

سوزان : چقدر می کنه این .

انیس : سوزان متوجهش شدی ؟

سوزان : نباید می شدم ؟

انیس : نه ، نه ، منظورم این نبود ،،، حالا چکار داره می کنه ؟

سوزان : معمار ؟

معمار : لوله ی گازه .

سوزان : با این کندن و بیل و کلنگ زدنها می شد همه ی تپه های باستانی رو زیر رو کرد !

معمار : اتفاقا قبلا کارمون این بود ، تازگیا عوض ...................................

انیس : معمار ببند اون دهن گشادت رو ...

سوزان : تو می شناسیش ؟

انیس : نه ، نه ، فقط مزاحم کارمه ، اصلا اینجا چه خبره !؟

سوزان : دارن خونه ی ما رو توسعه می دن ، پاریس حالا دیگه یه تاجر بزرگی شده ، تو مشغول کارت بودی متوجه نشدی ، تحقیقاتت تموم شه

          خودت می فهمی ، ، ، ببین ، همه ی اینا به خاطر دیدن فری تو اینجا جمع شدن ، حالا دیگه با پیدا شدن فری همه مشکلاتشون رو       8

          می آرن دم در خونه ی ما حل و فصل شه ،،، مریضا ، درمونده ها ، بی کس و کارا ، بی پولا ، بی کارا ، ندارا ، همه و همه ، ببین اونا که اون

          طرفن اومدن کنکور قبول شن ، اونا بیکارن ، اینوریا خونه ندارن ، خلاصه هر کی این اطراف جمع شده یه دردی داره ، می دونی یه چیزی

          خیلی جالبه ، با بودن فری تو مشکل همه حل می شه ها ، کسی نیست بیاد اینجا مشکلش حل نشه ............................................

انیس : ولشون کن ،،، چقدر بهت می آد ؟ گرونم باید باشه !!!

سوزان : وا ! بایدم بیاد ، خیاط آوردم از اونور دنیا ، حالا ندیدی اونای دیگه رو ، گذاشتم عروسی تو و فرشته بپوشم .

انیس : مرسی عزیزم .

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

سوزان : معمار !؟

معمار : لوله ی ......................

سوزان : خب ؟؟؟ لوله ی چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ لالمونی نگیر بگو خب ..............................

معمار : وازکتومی .      

                                                                              سیاهی . نور .

                               انیس با فرشته می رقصد .

                               پاریس با سوزان می رقصد ، لباسهایشان نو و شیک شده است .

                                                                              سیاهی . نور .

                               پاریس ، سوزان ، انیس در تب و تابند ، این طرف و آن طرف می دوند ، از

                                                                               پنجره بیرون را نگاه می کنند ، با سرعت می چرخند و می گردند .

                                                                              سیاهی . نور .

                               سوزان با چمدانی در دست خارج می شود .

                               پاریس دست تکان می دهد .

                                                                              سیاهی . نور .

                               چند دختر پاریس را در میان گرفته و با او می رقصند .

                               سوزان با لباس بیرون وارد می شود .

سوزان : دیگه چی ؟

پاریس : وای سوزان جان ، بذار ببوسمت ، وا ، چی شده خانوم قشنگ ؟ خسته ی راهی ؟!

سوزان : بیرون ، گفتم بیرون .

پاریس : بچه ها برین ، صداتون می کنم ...

                                                                      دخترها خارج می شوند .

سوزان : پس جناب پاریس خان ما رو می فرستن مسافرت تجاری با منشیاشون خلوت کنن !

پاریس : عزیز من یادت نیست تو ؟ امروز روز تولد منه ، اونا داشتن ...

سوزان : برای شما جشن تولد می گرفتن ! نه عزیزم یادم نرفته ( بسته ی کادو شده ای را از کیفش درمی آورد و در برابر پاریس خوشحال شده زیر

           پا له می کند ) تولدت مبارک پاریس جان ........................................

پاریس : چطور دلت اومد ؟

سوزان : همانطور که تو دلت اومد من رو تک و تنها بفرستی خارج از کشور دنبال نخود سیاه ، راحت تر با اینا خلوت کنی .

پاریس : نخود سیاه ! وای از دست شکاکیهای تو ! سوزان راننده و محافظ و مباشر و مدیر مالی و مدیر بازرگانی پیشت بودن ، تنها کدومه آخه ؟!

سوزان : منظور من خودتی ،،، تو من رو دک کردی با منشیای کثیرالتعدادت خوش باشی .

پاریس : دارندگی و برازندگی عزیز من ...

سوزان : چی ؟

پاریس : ببین خانوم من ، من الان هزار تا رقیب دارم ، جلوی چشمم ، زیاد بودن منشیای هر شرکتی نشاندهنده ی موفقیتشه ...

سوزان : چند راس ؟ چند نفر ؟ بعدشم چرا زود زود عوض می شن این منشیای موفقیت نشان ؟

پاریس : گل من تو بیخودی حسادت می کنی ، من یه تار موی تو رو با تمام دنیا عوض نمی کنم ، اونا فقط منشی منن .                                           9

سوزان : همه جا !؟ رفیق گرمابه وگلستانتن انگار ؟

پاریس : منظورت ماساژوران ؟

سوزان : هم اونا هم اینا هم اون یکیا ، ، تو ، تو حتی می دی لباسات رو دخترای خوشگل تنت کنن .

پاریس : تو که روشنفکر بودی قشنگ من ...

سوزان : جمع کن ببینم ، گور بابای روشنفکرای اینریختی .

پاریس : برای خودم متاسفم ، خیلی هم متاسفم ، فکر می کردم با داشتن زنی مثل تو می شه خوشبخت بود ، می شه به همه ی آرزوها رسید ،

           پرواز کرد و تا اوج آسمونها رفت ، چقدر ساده بودم من ! چقدر ! ! ! ! !

سوزان : ادامه بده ، گوش می دم .

پاریس : چه فایده ! خودت باید اینا رو می فهمیدی ، گفتن داره ؟ هان ؟ صبح تا شب جون می کنم ، جون می کنم و پول درمی آرم تا خانواده م

            احساس خوشبختی کنن ، اونوقت داشتن چند تا منشی بدبخت که طفلکیا نشستن رو صندلیاشون و دارن خدمت ارائه می دن سرکوفت

            می شه می خوره تو سرم ! عزیز من ، تو اگه زن من نبودی باید به خاطر این کارت می زدم تو دهنت !!! یه مدیر موفق ، یه تاجر پولدار ،

            کسی که بیشتر از هزار پادو و راننده و کارگر داره باید اسیر حسادتهای زنانه زنش بشه ؟ من نباید از مصاحبت اطرافیانم لذت ببرم ؟ مگه

            می شه همکارای من چند نفر مرد ریشوی سبیل کلفت قلدر باشن ؟ منی که بیست و چهار ساعته دارم کار می کنم ! مگه می شه تحمل

            کرد ؟ حالم داره از تصورش به هم می خوره ...

سوزان : واقعا ؟!

پاریس : چرا که نه ؟ نمی فهمی یا خودت رو زدی به نفهمی ؟ من چقدر بدبختم ، چقدر احمقم ، من نباید جوانی خودم رو پای زن نمک نشناسی

            مثل تو می ریختم ، اشتباه کردم ، تو حتی رضا نمی دی شوهر زحمتکشت ، شوهر جان برکفت ، شوهر بی نوات راحت باشه ، سر کار

            خسته که شد یکی باشه خستگی از تنش در کنه ، فکر کردی من یه آدم معمولیم ؟ درسته من هم مثل همه ی آدما خانواده دارم و باید

            به فکرشون باشم که هستم ، اما من مثل اونا معمولی نیستم ، وقت ندارم معمولی باشم ، وای ، وای ، وای ...

سوزان : مگه تو از خانواده ت خبر داری ازشون حرف می زنی ؟ می دونی بچه ت الان کجای این کره ی مدوره ؟ با کیاست ؟ چکار داره می کنه ؟          

پاریس : مطمئنم هر جا هست خوشه ، حساب بانکیش خالی بشه می آد سراغم ، می آد پیدام می کنه ، ، ، هان ، نکنه اونم نباید خوش باشه ؟

سوزان : موضوع این نیست ، تو ما رو فراموش کردی پاریس .

پاریس : دستت درد نکنه ، واقعا دستت درد نکنه ، خوب پس دادی خوبیام رو ، خوب ،،، چی کم گذاشتم براتون ؟ خانه ؟! ماشین !؟ باغ !؟ پلاژ !؟

           ویلا !؟ جزیره شخصی !؟ چی ندارین هان ؟! بهترینای هر چیزی رو شما دارین که ! کارخانه های اطراف اولین محصولاتشون رو برای مصرف

           شما نمی فرستن ؟ چرا ، می فرستن ، می فرستن ،،، چی کم دارین ؟

سوزان : ما تو رو کم داریم پاریس ، تو رو ...

پاریس : من که نمی تونم بیست و چهار ساعته بشینم ور دل شما ...

سوزان : پس چطور بیست و چهار ساعته می تونی بشینی ور دل منشیات ؟

پاریس : کار من اینجوریه ...

سوزان : ربطی به کارت نداره ...

پاریس : پس به چی ربط داره ؟

سوزان : دهن من رو وا نکن ...

پاریس : نه بذار وا بشه ...

سوزان : تو ذاتت خراب شده ، گه شدی تو ..........................................................

                                                                              پاریس سوزان را با سیلی می زند .

پاریس : نتونستم ، ببخش ، نمی خواستم ، یهویی شد ، سوزان ، سوزان ببخش من رو ، ، ، من باید از موقعیتم استفاده کنم ، این قانون این کاره ،

           من اگه مثل اونای دیگه نباشم نمی تونم باهاشون رقابت کنم ، رقابت امروز تو همه ی کاراست ، دست من نیست ، نمی تونم جور دیگه ای

           باشم ، یا باید شبیه اونای دیگه باشم یا که ، یا که بکشم کنار ، من اهل کنار کشیدن نیستم ، تو که می دونی از کجا شروع کردم ، کجا

           بودم ، اینجا بودن حق منه ، براش زحمت کشیدم ، جون کندم ، مثل یه قهرمان ، یه هرکول ، تو باید بدونی ، بفهمی ،،، تو که نمی خوای

           من بی خیال اینا بشم ، تو این رو می خوای ؟؟؟ د یه چیزی بگو لامصب .

سوزان : تو خیلی عوض شدی ...

پاریس : می دونم .

سوزان : آخه چرا ؟                                                                                                                                                         10

پاریس : گفتم که ..........................

سوزان : تو ، تو همه چیز یادت رفته ، من ، بچه ، گذشته ...

پاریس : سوزان همه ی دنیا عوض می شه ، منم آدمم ، مثل همه ، با این همه بخاطر شماها نخواستم همه چیزم عوض شه ،  اگه اینجا عوض نشده

           بخاطر شماست ، اگه می خواستم شما و گذشته رو فراموش کنم این اتاق شکلش باید عوض می شد ، شده ؟

سوزان : چه خاطراتی دارم از اینجا ، خانه ، خانه ، زن ، شوهر ، بچه ،،، دلت خوشه همیشه کنارتن ، یکی هست نگرانت باشه ، باهات باشه ، می تونی

           یعنی می شه بهش تکیه کرد ، یه عمر ، اندازه ی یه زندگی ، اندازه تمام نداشته هات ، نه بیشتر از تمام نداشته هاته حضورش ، بودنش ،

           سرت رو می ذاری رو شونه ش و تمام ، غرق آرامشی ، مطلق رهایی ، تمام دنیا زیر پاتن اون لحظه ، نشستی روی ابرها ، حضور حضور تو و

           خوشبختیست ، چشمات بسته می شن ،،، ذهن آروم شده ت ، روان تسکین یافته ت ، روحت ، ابدیت رو مهمون شدن با تمام وجودت ، ، ،

           چشمات همچنان بسته ست ، یه فکر ، یه پریشونی مثل کرم می ره تو رویاهات ، باز که می کنی چشمات رو می بینی اندازه ی یه

           پلک زدن زمان لازم بوده بفروشنت ، فراموشت کنن ، بی خیالت بشن ، چشمات بسته می شه ، باز می شه ، تو ، رو هوایی ، معلق ، ول ،

           آونگ آویزان لحظه ها ، حالا ثانیه ها با حرکت تو تنظیم می شن ، حرکتی که کرم ذهنت شروع کرده و حالا دیگه تمام وجودت پر شده از

           اونا ، از کرمهایی که تو روحت لول می خورن ، ، ، بی آنکه بخوای ، تصمیمش رو داشته باشه ، به این طرف و اون طرف می ری ،

           سرگردونی ، سرگردون ! آونگ آویزان لحظه ها ، لحظه های پر هراس ، ، ، مثل ، مثل حالای من ، سرگردون ، آونگ آویزان لحظه ها ،

           می خوام برم .......................

پاریس : کجا ؟

سوزان : یه جای دور ، خیلی دور ،،، باید تنها باشم .

پاریس : همه جا آسمون همین رنگه ، نرو سوزان .

سوزان : ...

پاریس : بمون .

سوزان : نمی خوام ، نمی تونم ...

پاریس : ( خوشحال ) می دونستم نمی تونی ...

سوزان : باید برم ، نمی شه موند ، نمی تونم ...

پاریس : سوزان !

سوزان : می تونی با رفتن من اتاق قدیمتم عوض کنی ، به روزش کنی ، اینجا کهنه ست ، تازه ش کن ، می تونی این صندلیای کهنه رو بندازی دور

           ، بندازی دور ، بندازی دور ، لعنتیا .................................

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

                                                                              انیس سراسیمه وارد می شود .

انیس : اون ، فری ، فرشته رو می گم ، انگار ، انگار مرده ، نفس نمی کشه ، افتاده روی زمین ، دهنش کف کرده ، مرده انگار ،،، گفتم بسه ، گفت

          بازم ، بازم ، بازم ، بازم ، من گفتم بهش نه دیگه ، بسه ، گوش نداد ، گوش نداد که ،،، افتاد یهو ، انگار مرده ، مرده .

پاریس : با فرشته ی مرده چی باید کرد ؟

                                                                              معمار در حالیکه زمین را می کند وارد می شود .

معمار : کانال لوله می کنم ، تپه می کنم ، پی ساختمان می کنم ، زمین می کنم ، خلاصه فقط می کنم ، مردم از بس کندم ، فقط مونده یه قبر برا

           خودم بکنم راحت شم از این زندگی یکنواخت .

پاریس : پرسیدم با فرشته ی مرده چی باید کرد ؟

انیس : برو قبره رو بکن .

معمار : چی !!!؟

انیس : یه فرشته باید دفن بشه .

                                                                              سیاهی . نور .

سوزان : پاریس من یه کار بدی کردم ...........................................................

پاریس : چی ؟

سوزان : من ، اونجا ، یعنی من ، من ، می دونی داشتم می اومدم ، اون ، ببین ، نمی دونم یهو چرا این فکر اومد سراغم ، یعنی ..........                11

پاریس : چی شده سوزان ؟

سوزان : ...

پاریس : با توام ، می گی چی شده یا نه ؟

سوزان : ...

پاریس : د  بگو چه مرگته تو ؟

سوزان : من کفر گفتم ......................

پاریس : خب ؟

سوزان : خب !؟

پاریس : آره خب ، که چی بشه ؟ هر کی جای تو باشه می گه ...

سوزان : پاریس ...........................

پاریس : سوزان هر کی جای تو باشه خیلی وقت پیش این کار رو می کرد ، من هر روز کفر می گم .

سوزان : آخه من ............................

پاریس : حالا چی گفتی ؟

سوزان : تو می خندی پاریس ؟! این خنده داره ؟

پاریس : پرسیدم چی گفتی ؟

سوزان : گفتم ، گفتم ، کاش به جای خدا ....................

پاریس : خب ؟

سوزان : هان ! گفتم ، گفتم کاش به جای خدا مثل خیلیای دیگه شیطان حامی من بود ................................

پاریس : همین !؟

سوزان : پاریس ! من ............................

پاریس : خیلی خب گریه نکن حالا ، دختر لوس ، پاشو بینم ، یه چیزی گفتی حالا ، فکر بچه ...

سوزان : وای بچه م .......................................

                                                                                                                            پایان .

                                                                                92.03.25

                                                   آس اولدوز . آس اربایجان . ایری آنا .

                                                                                                                                                                                12