متن نمایشنامه : بازیه عشق بازی ...

نمایشنامه : بازیه عشق بازی   .

صحنه قبرستانی خلوت و فراموش شده  می باشد  ، در قسمتی از صحنه مقبره تازه ساختی دیده میشود که کارهای ساختمانی آن تقریبا و به تازگی تمام شده است   .

نور  .

رستم آخرین کارهای ساختمانی مقبره را انجام میدهد     ،    اسفندیار روی قبری نشسته است  .

اسفندیار : دیگه خسته شدم ، شدم یه ستاره که اون آخر افق کز کرده ،  امروز و فرداست که غروب کنم

رستم : کاش آدم نور  یه ستاره رو داشته باشه غروب هم کرد کرده دیگه

اسفندیار : با این شرط که نور از درون خودت باشه نه مال دزدی یا مثلا قرضی

رستم : من که میگم غروب قشنگه ، البته حالا دیگه شب شده ، اینم از چراغ نفتی ما

اسفندیار :  راست میگی گاهی اون ستاره ای که داره غروب میکنه قشنگترین ستاره آسمونه   ،  چشای زیادی دنبال این ستاره ان تا عاشقانه نیگاش کنن

رستم : این روزا  کو چشائی که  ستاره ها رو اونجوری که شما گفتین نیگاه بکنه آقای اسفندیاری  ؟

اسفندیار : اسفندیار ، فامیلم نیست ، اسممه ،،،  چشای نداشته اسفندیار رو یادم  آوردی با  سوالت  عمو رستم

رستم : جان من به سنم میخوره که داری عمو رستم صدام میکنی ؟

اسفندیار : خوشت نیومد ؟ آره خب جوونی  ،،، گفتن عمو عادته رستم خان ،،،،، راستی تو کارت همینه ؟ گورکنی ؟  برا چی اسمت رو گذاشتن رستم

               ستاره  ؟

رستم : زنونه است نه ؟

اسفندیار : نکنه فامیلیت ستاره است ؟

رستم : با ماشین یه دوست مسافرکشی میکردم ، روی شیشه عقبش تصویر یه ستاره کشیده شده بود ، راننده های خط این اسم رو گذاشتن روم ...

اسفندیار : رانندگی بهتر  از گورکنی نیست ؟

رستم: با یه تصادف کوچک ماشینش رو ازم گرفت ، تو این خراب شده وقتی سرمایه نداشته باشی باید بیل بگیری دستت ، آخرین پناهگاهم اینجا بود ...

اسفندیار : درست مثل من ؟

رستم : نه آقا شما از روی بی دردی اومدین اینجا اما من از زور درد ...

اسفندیار : از زور درد هان ! ؟! کسی که نگفته بود بیای ؟

رستم : خب بعله شما ..................................

اسفندیار :  البته ،،، هر کسی چیزائی تو دلش داره که بخواد اسمشون رو بذاره درد ، از کجا میدونی که من از روی بی دردی اومدم اینجا ؟

رستم : شما با پولی که دارین رفتین همه عشق عالم رو کردین و آخرشم چون دیگه هیچی سرخوشتون نمیکرد اومدین این قبرستون کهنه فراموش شده

            که چی بشه ؟ که برا پس مرگتون یه کاخ بسازین ، این کجاش درده ؟

اسفندیار : حرفات تا یه جائی قبول ، این مقبره ای هم که تو داری برای من میسازیش شاید برا پسه مرگم کاخ باشه اما پولدار بودن همیشه با خوشبختی

                   قرین نیست رستم خان ...

رستم : باید جای شما باشم تا حس کنم چی میگین ...

اسفندیار : دوست داری جای من باشی نه ؟                                                                                                                                                                       1

رستم : از نظر مالی آره دوست داشتم باشم

اسفندیار : باقیش چی ؟

رستم : باقیه چی ؟

اسفندیار : منظورم اینه که فقط دوست داری پول من رو داشته باشی یا جایگاهم رو ؟

رستم : با پول میشه هر جایگاهی رو بدست آورد .................................

اسفندیار : نه نمیشه ،،، من جایگاه خودم رو دارم اما ازش راضی نیستم ، انگار ،،،،،،،،،،،،،، بگذریم ،،، درد من ایناست  ....................

رستم : نمیخواین نگین نگین ،،،  گاهی اما حرف زدن درد آدم رو سبکتر میکنه !

اسفندیار : راستی تا حالا عاشق شدی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ غافلگیرت کردم ؟

رستم : نه ،،، میدونین ماها تو زندگیمون اونقده بدبختی داریم که برا عشق و عاشقی وقت نمیکنیم اسفندیارخان ...

اسفندیار : گفتی راننده خط بودی ؟ لابد بالای شهر نه ؟؟؟ عاشقی که وقت نمیخواد ، میخواد ؟!

رستم : پر کردن شکم چی ؟ نمیخواد ؟!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شما میخواین بگین عاشق بودین ؟

اسفندیار : بهم نمی آد ؟

رستم : چرا ، خیلی هم می آد ،،،  اصلا این حرفا کلش مال شما پولداراست دیگه

اسفندیار : پس عشق و عاشقی فقط مال پولداراست  !؟ اوهوم ..............

رستم : میگفتین

اسفندیار : سرت رو درد نیارم ؟

رستم : نه آقا این چه حرفیه ، تو این شب تاریکی که از راه داره می آد حرفاتون میتونه نور بپاشه این اطراف

اسفندیار : شب تاریک که اومده ، حرفی که گفتی متلک بود دیگه نه ؟

رستم : نه جون خودم ...

اسفندیار : دوست داری قصه عشقم رو بشنوی ؟

رستم : هر قصه ای برا خودش عالمی داره که به شنیدنش می ارزه  ...................................................

اسفندیار : تو از زیبائی خوشت می آد ؟

رستم : اگه بشه اسم کارم رو هنر گذاشت هنرمندم ، هنرمندام که عاشق زیبائین ............

اسفندیار : دوست داری همیشه زیبائی رو بدست بیاری نه ؟

رستم : اگه بشه ........................................

اسفندیار : اولین بار که دیدمش نگامون تو هم گره خورد ، نه اون پلک میزد نه من ، خشکمون زده بود ، من که دهنم خشکه خشک شده بود ، یهو

                متوجه شدم چند نفر بروبر نگامون میکنن ، هول شده بودم ،  راه افتادم برم که خوردم به تیر برق ، شلیک خنده دوروبریا به خودم آورد ، اونم

                لبخند میزد ، لبخندی که هیچوقت فراموشم نشد ، با اینکه خجالت کشیده بودم اما منم داشتم میخندیدم

رستم :  دوستش دارین ؟

اسفندیار : نداشته باشم ؟؟؟

رستم : نه خب همسرتونه و بایدم دوستش داشته باشین .................................

اسفندیار : آزارم داد ، با کاری که کرد دلم شکست ، شاید تقصیر خودم بود که زیادی آزادش گذاشتم ، میدونست که ، یعنی خودم بهش گفته بودم

                برا شکست من هیچ زوری کارگر نیست  الا خیانت معشوق ، چشای اسفندیار و تیر زهردار سیمرغ نامرد  ...

رستم : یعنی میخواست شکستتون بده ؟

اسفندیار : نمیدونم ،،،،،،،،،،، شاید عادتش باشه ، هر که بره سراغش باید مواظب خودش باشه ، میفهمی ؟ بی خیال ،،،،،،،،،،،، سیگار داری ؟

رستم : نمیکشم ...

اسفندیار : رستم تو میدونی برای چی این روزا همه زنا غیر از شوهرشون یه چند تایی دوست دارن ؟

رستم : چند تایی ؟                                                                                                                                                                                                            2

اسفندیار : دست کم یکی .............

رستم : نه آقا من از کجا باید بدونم

اسفندیار : یعنی که نمیدونی ؟

رستم : سوالها میپرسین ها ...

اسفندیار : اگه یه روز زنت بهت خیانت کنه چکارش میکنی ؟

رستم : من زن ندارم اما اگه یه روزی زن گرفتم و اونم این کار رو کرد حتما طلاقش میدم ؟

اسفندیار : فقط طلاق ؟؟؟؟؟؟؟؟

رستم : باید بکشمش ؟ اما اونم حق زندگی داره ، شاید با یکی دیگه راحتر از زمونیه که با منه ..............................................

رستم میخواهد سنگ مرمر بزرگی را بردارد  .

اسفندیار : بذار سنگه رو من برات بیارم

رستم : زورتون نمیرسه ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، گفتم که ....................................

اسفندیار : کار شماها هم سخته ها ،،،،،  جدا  نمیکشیش ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

رستم : باید تو اون شرایط قرار بگیرم ، حالا نمیدونم چی بگم ،،، دوبار که پرسیدین به شکم انداختین ،،،،،،، شما چکار میکنین ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اسفندیار : من !!!!!!!!! خب من ، من اون رو نمیکشم ، اگه من رو نمیخواد بره بهتره ،،،  اما ، اما خودم رو میکشم ،،،،،،،،،،،،،،،،،،   چقدر مونده ؟

رستم : تقریبا تمومه ، یه نیم ساعتی شاید ، این آخریش بود ،  نمیخواین داخل مقبره رو ببینین ؟ عالی شده ها ؟

اسفندیار : یه مهمون دارم ، دوست دارم با اون نگاش بکنم ...

رستم : مهمون ؟ این موقع شب ؟ تو یه قبرستون کهنه ؟

اسفندیار : دقیقا بخاطر همین متروکه بودنش انتخابش کردم ، یه کارائی هست که فقط اینجا میشه انجامشون داد ، دور از دید مردم مزاحمی که بزور

                میخوان به همدیگه کمک کنن حتی اگه بگی لازم ندارم ، البته نه تو روزای بدبختی .......................

رستم : پس میخواستین یه مهمونیه خصوصی بدین اینجا  برا مهمونتون نه؟

اسفندیار : اونم چه مهمونی رستم ستاره ، اسمش ستاره است

رستم : خانومه !؟

اسفندیار : همونی که دفعه اول زنگ زد بهت برا درست کردن این مقبره ، حتم دارم صداش یادت مونده ، مونده نه ؟؟؟ زنمه ، بود ، یعنی هنوزم هست ،

                  اما نه ، دیگه نیست ....................................

رستم : من که نفهمیدم چی شد !!!

اسفندیار : منم اولا نفهمیدم ، بعدشم که فهمیدم باورم نشد  ، ، ،  کارت رو بکن ، ، ،  یواش یواش دیگه باید پیداش بشه

رستم : شما پولدارا چه دنیایی دارین ها برا خودتون

اسفندیار : انگار تو هم زیاد  ازش بدت نمی آد ؟

رستم : از کی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اسفندیار : دنیای ما پولدارا  ...

رستم : ای آقا کی از پول بدش می آد که من دومیش باشم ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، این دیگه چیه ؟

 اسفندیار : یه دوربین برای فیلمبرداری در شب

رستم : میخواین فیلمم بگیرین ؟

اسفندیار : شایدم فیلم بازی کردیم ، زندگی شده بازی کردن فیلم  ، قبول داری یا نه ؟؟؟  میخوام وقتی ستاره از مقبره دیدن میکنه ازش فیلم بگیرم

رستم : همه کارای شما رومانتیکه  

اسفندیار : رومانتیک یا رومانتیک بازی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟  نمیدونم ، شاید ............................

رستم : اگه آزارتون داده برای چی این کارا رو براش میکنین پس ؟

اسفندیار : دوست دارم تا تهش برم                                                                                                                                                                                   3

رستم : ته چی ؟

اسفندیار : بختم ..................................

رستم : یه ماشین داره می آد .....................................................

صدا و نور چراغهای یک اتومبیل که پس از رسیدن خاموش میشوند ، صدای پاهائی که نزدیک میشود  .

اسفندیار : نمیخوای بکارت برسی ؟

رستم : خودشه پس ........................................................

ستاره : اسفند ، اسی عزیزم

اسفندیار : اینجام ستاره ، سلام ، کجائی تو ؟

ستاره وارد میشود  .

ستاره : سلام ، وای که چقدر رومانتیکه اینجا ، اینم گل برای مقبره دوتائیمون ، با اینکه از مردن و اینجور حرفا بدم می آد اما چون تو خواسته بودی این

            مقبره ساخته بشه خودم رو راضی کردم ازش خوشم بیاد ، عزیز دل من ......

اسفندیار : هی ما تنها نیستیم ..............

ستاره : وای ، ببخشید آقا ندیدمتون

رستم : من که هیچوقت دیده نمیشم ..........

ستاره : من که معذرت خواستم

اسفندیار : لازمه معرفیتون کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ خب ، حتما لازمه ، آقا رستم ستاره گورکنی که زحمت ساخت مقبره ما رو کشیدن ، خورشید

                 بی غروب  زندگی من ستاره خانوم

ستاره : خوشوقتم

رستم : خوش اومدین خانوم

ستاره : به قبرستون ؟

رستم : ببخشین منظورم این نبود ، آخر قصه رو گفتم ...

اسفندیار : آخر کدوم قصه ؟

رستم : سعادت شما دو تا لابد .............................................................................

ستاره : شما به کارتون برسین ...

اسفندیار : کارشون تمومه دیگه انگار

رستم : آره خب ، چیزی نمونده

ستاره : بهتر ، تنها میشیم نه ؟

اسفندیار : گمون میکردم دوست داشته باشی کس دیگه ای هم کنارمون باشه

ستاره : چرا ؟

اسفندیار : خب ، خب فکر میکردم از این فضا بترسی

ستاره : با بودن کنار تو من از هیچی نمیترسم

اسفندیار : مرسی عزیزم ..................................................

ستاره : میخوام ببینم این آقا رستم چکار کرده با این خونه آخرت ما

اسفندیار : دیدن هم داره ................

اسفندیار و ستاره وارد مقبره میشوند  ،  رستم از بیرون نظاره گر آنهاست  .

رستم : امیدوارم خوشتون اومده باشه خانوم

ستاره : باید دستای شما رو با گل آذین بست ، چه هنری دارند این دستا ، واقعا کارتون عالیه

رستم : خوشحالم که با این کار تونسته ام لبخندی روی لبای شما بیارم ........                                                                                                                     4

اسفندیار : انگار وقتشه که منم سورپریزم رو نشون بدم

ستاره : تو همیشه میتونی آدم رو غافلگیر کنی عزیزم

اسفندیار : این بار فقط شروع غافلگیری با منه ، باقیش رو تو باید ادامه بدی ،،،،،،،،،،، آماده ای ؟

ستاره : وای خدا میخوای فیلم بگیری ؟

اسفندیار : میخوایم با همدیگه یه فیلم بازی کنیم ...

ستاره : داره همونی میشه که من دوست دارم ، آقا رستم میبینین که !!!

رستم : چی بگم واللاه ...

اسفندیار : لازم نیست حتما چیزی بگی ، بشین اونجا و خوب تماشا کن ،،، فکر کن اومدی سینما ،،،،،،،،،،،، داره همونی میشه که ستاره من دوست داره

                 بشه ، دقیقا همون ،،، حاضری ستاره ؟

ستاره : خیلی وقته !

اسفندیار : میدونم ،،،،،،،،،،،،،،،،، اینم از دگمه شروع ...........................................

ستاره گلها را برمیدارد و بطرف اسفندیار می آورد  .

ستاره : برای بهترین کس زندگیم ، همون رنگایی که دوست داشتی ، ارغوانی و قرمز

اسفندیار : مرسی ...

ستاره : انگار زیاد خوشحالت نکرد نه ؟

اسفندیار : رنگ مورد علاقه من زرده

ستاره : زرد که رنگ پائیزه عزیزم

اسفندیار : خزان و برگریزان ،،،،،،،،،،،،، دوست داری یه تکونی بدیم این درختی رو که اسمش زندگی مشترکمونه ؟

ستاره :  تکون بدیم ؟

اسفندیار : برگای زردش می افته زمین

ستاره : میشه قسمتهای زیبای درخت رو هم دید

اسفندیار : من این قسمتش رو دوست دارم

ستاره : هر جور راحتی عزیزم

اسفندیار : پس شروع کن

ستاره : چکار باید بکنم ؟

اسفندیار : حرف بزن ، از خودت بگو ، از زندگی قبلیت ، از خواستگارات ...

ستاره : نمیخوام بیادشون بیارم ، تو که ...

اسفندیار : خرابش نکن دیگه ، از اونایی که ازشون بدت می آد شروع کن تا برسی به منی که عشقتم

ستاره : این شد یه چیزی ،،،،،،،،،،،،،،،، بچگیا زود اومدن و رفتن ، بزرگ که شدم دوست داشتم کسی دوستم داشته باشه ، خودمم میخواستم از کسی

           خوشم بیاد ، اما نمیشد ، هیشکی اونی نبود که بتونه دل من رو بدست بیاره ، گفتم بذار دوستم داشته باشن ، این کافیه ، هر وقت زمانش برسه منم

            عاشق اونی میشم که عشقم میشه ، یکی یکی پیداشون شد ، یکی دوتا ، تو بگو صد تا ، از هر قماشی و هر نوعی ، دختر یه سرمایه دار  بزرگ که

            باشی همه میریزند سرت تا ببرنت ،  همه شون عاشق داشته های بابام بودن نه خودم ، منم متوجه بودم ، این بود که ردشون میکردم ، یکی یکی ،

            اولا بازی خوبی بود برام ، بعد دیگه خسته شدم ، حال نمیداد ، دوست داشتم یکی پیدا بشه که من رو فقط بخاطر خودم بخواد ، عاشقم بشه ، منم

            عاشق اون بشم ، یه شاهزاده با اسب سفید ، این شازده همیشه تو خوابام بود ، بالاخره هم اسبش رو هی کرد و از راه رسید و من رو سوار اسبش

            کرد ، تو که پیدات شد شدی عزیزترین کسم  ......

اسفندیار : خیلی خلاصه بود ، از خواستگارات بیشتر بگو

ستاره : چی بگم آخه ؟

اسفندیار : از کارشون ، تیپشون ، حرفاشون ، هر چی که یادت می آد                                                                                                                               5

ستاره : من همه اونا رو فراموش کردم

اسفندیار : سعی کن ، بخاطر من

ستاره : همه جور آدمی توشون بود ، پزشک ، مهندس ، استاد دانشگاه ، تاجر ، مدیرای موفق ، کارخانه دارای خرپول ...

رستم : ببخشین دخالت میکنم خانوم اما  اینائی که گفتین خودشون حتما پولدار بودن که !؟

افندیار : باریکلا رستم خان ...

ستاره : میگن چشم مردم ما هیچ وقت سیر نمیشه ، دیدی یه پولدار بره با فقیر فقرا ازدواج کنه ؟ غیر فیلما هیشکی ندیده ،،، البته خواستگار بی پولم داشتم

               دانشجوهای همکلاسیم ، پسرای بی کار و بی عار محله ، حتی یه بار بقال سر کوچه هم خواست شانسش رو امتحان کنه ، چقدر خندیدیم ها ...

اسفندیار : یعنی نشد از اینا یکی بتونه دل تو رو بدست بیاره ؟

ستاره : هیچوقت ، گفتم که اونا بخاطر پول بابام می اومدن سراغ من ،،، ما دخترا دوست داریم خودمون مورد توجه باشیم نه داشته هامون ،،، من فقط از

            یکی خوشم اومد ،،، فقط یکی ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، اونم تو بودی

اسفندیار : از کجا تونستی بفهمی منم عاشق پول بابات نبودم ؟

ستاره : تو خوب بودی ، خیلی خوب ، خودتم پولدار بودی ، نمیتونستی دنبال پول من باشی

اسفندیار : فکر نمیکنی اشتباه کردی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ستاره : هیچوقت همچین فکری به سرم نمیزنه عزیزم

اسفندیار : تو چی میگی رستم ؟

رستم : من چی باید بگم ؟

ستاره : تو به کارت برس ،،، من مطمئنم تو فقط خود من رو دوست داشتی عزیزم ، غیر از این هیچ حرفی رو نمیتونم قبول کنم ...

اسفندیار : حتی اگه خودم اعتراف کنم بخاطر پولت اومدم سراغت ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ستاره : داری اذیتم میکنی شیطون ؟

اسفندیار : دوست دارم جواب سوالم رو بدی

ستاره : تو هیچوقت همچین اعترافی نمیکنی ، هیچوقت ، چون دروغ نمیگی بهم ........................

اسفندیار : میخوام اعتراف کنم ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، من وقتی اومدم سراغ تو که آثار ورشکستگیم رو داشتم حس میکردم

ستاره : اما نه به خاطر اینکه من پولدار بودم

اسفندیار : درست برعکس ...

ستاره : شوخی بدیه ، ادامه نده اسی من .........

اسفندیار : رقبای من داشتن بازار رو میگرفتن دستشون و من باید یه پشتیبان پیدا میکردم ، یه پشتیبان قوی  ،،، ورشکستگیم حتمی بود ، به هر جائی دست

                  انداختم اما نشد ، نمیدونم شانس بود یا چیز دیگه ای که یکی تو رو نشونم داد ........................................

ستاره : نمیخوای بگی شوخی میکنی ؟؟؟ نمیخوای سورپرایزت کامل بشه ؟ بگو راست نمیگی ، بگو اینا دروغن ، بگو که ...

اسفندیار : دستم رو که گرفتی از جام پا شدم ، دست زدم به کمرم و شروع کردم به بیرون انداختن رقبا ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، اولا بخاطر این کارت

                خودم رو مدیونت میدونستم ، ازت خوشم می اومد ، با غرور بیخودی که همیشه باهات بود و همه رو اذیت میکرد کنار اومدم ، اما تو نتونستی

                دلم رو عاشق خودت بکنی ، نتونستی ، میدونی چرا ؟

ستاره : تو همیشه عاشق من بودی ، حالام هستی ، بسه شوخیای بی مورد

اسفندیار : یعنی هیچوقت به خودت نگفتی این عاشقم نیست ؟

ستاره : همیشه مطمئن بودم عاشقم هستی ، همیشه

اسفندیار : تو عادت بدی داشتی که من رو از تو دور میکرد ، لحظه به لحظه و روز به روز به خاطر این عادت بدت از تو فاصله میگرفتم ،،، هیچوقت نشد

                 بفهمی این عادت بدت چیه ، هیچوقت ...

ستاره : گفتم بس کن اسی ...

اسفندیار : باید حرفائی رو که این همه سال تو دلم نگه داشتم بگم ، تو باید از خواب بیدار بشی ، نه  ، هم من و هم تو باید دوتائی از خواب بیدار بشیم ، 6

                باید از این کابوسی که اسمش رو گذاشتیم زندگی مشترک بیدار بشیم ....

ستاره : اسفند من خرابش نکن ، به خاطر عشقمون ، لطفا ............................

اسفندیار : هنوز مونده ...

ستاره : خواهش میکنم اسی ...

اسفندیار : بیدار شو عشق پولدار من ، بیدار شو ،،،،، خواب بسه

ستاره : تو بدی اسفند ، تو ، تو یه .........................................................

اسفندیار : دیگه دیر شده ستاره ، این اشکها به درد هیچ چی نمیخورن ...

ستاره : هیچوقت فکر نمیکردم اینجوری بشه ، هیچوقت ،،، همیشه دوستت داشتم ، دوستت داشتم ، با همه وجودم عاشقت بودم ، وای که ...

اسفندیار : به خاطر اون عادت بدت منم خواستم مثل تو بشم ، اوهوم ، هنوز بهت نیاز داشتم ، نمیخواستم از دستت بدم ، گفتم اون میکنه چرا من نکنم ؟

                شدم مثل تو ، مثل خودت شدم ،،، شروع کردم به پیدا کردن دوست برای خودم و ...

ستاره : داری با حرفات آزارم میدی اسی ، تو هیچوقت غیر از من با زن دیگه ای نبوده ای

اسفندیار : وقتی تو دوستای پسرت رو داشتی چرا من نباید مثل تو میشدم 

ستاره : هی صبر کن بینم ، تو حق نداری در مورد من اینطور حرف بزنی ، من توی همه عمرم غیر از تو با هیچکس دیگه ای نه دوست بودم نه چیز

             دیگه ای ...

اسفندیار : جدا ؟

ستاره : اسی .............................................

اسفندیار : هر روز با یکی دوست میشدم ، یکی قشنگتر از اون یکی ، پولدار که باشی همه آویزونت میشن ، کافیه بفهمن چه خری هستی ، درست شده

                 بودم لنگه تو

ستاره : انگار حرفی که زدم حالیت نشد نه ؟ من تو زندگیم غیر از تو ...

اسفندیار : بس کن دیگه ستاره ، خودتم میدونی که داری ور بیخود میزنی ...

ستاره : اسفند ،،،،،،،،،،،، با من اینجوری حرف نزن  ، من ستاره توام ...

اسفندیار : ستاره من ؟؟؟  همه چشما به دنبالت بودن ستاره خانوم ...

ستاره : بسه دیگه ، تو چه ت شده ؟ مطمئنی حالت خوبه ؟

اسفندیار : بهتر از این نمیشه ...

ستاره : بریم دکتر ؟

اسفندیار : ور بیخودی نزن ستاره ............................

ستاره : انگار  ور بیخود رو تو داری میزنی که ...

اسفندیار : شروع شد ، خوبه ، ادامه بده

ستاره :  بسش کن این مزخرفاتت رو ، فکر کردی چه خبره ؟ هان ؟ فکر کردی من کی ام ؟ یه ،، یه .................................

اسفندیار : بگو ، خجالت نکش ، بگو ...

ستاره : نمیخوام ببینمت ، از جلو چشام دور شو ، نمیخوام ببینمت ...

اسفندیار : فکر نمیکردی روزی بفهمم نه ؟

ستاره : چیزی نبوده که تو بفهمی یا نفهمی

اسفندیار : تا کی میخوای پشت پرده به بازیات ادامه بدی  هان ؟ من خسته شدم که دارم رو میکنم

ستاره : تو از چی خسته شدی ؟ این حرفا همه بهونه است ، یه بار بگو از من خسته شدی و ...

اسفندیار : دوست دارم بجای گریه کردن یه چند تا حرف درست و حسابی ازت بشنوم

ستاره : همه حرفای من درست و حسابین ، این حرفای توان که ...

اسفندیار : شروورند ؟ نه ؟ ؟ ؟ نه ، من دارم از یه حقیقت حرف میزنم ، حقیقتی که تو دوست نداری به زبون بیاد چون به نفعت نیست ، نمیتونی باهاش   7

                  حال کنی ،،، حال ، آره حال ، چیزی که بهش عادت داری ، گوش کن ،،، گوش کن ،،، سعی نکن با پریدنت میون حرفم عصبانیم کنی ،،،

                 گوش کن ، تو یه عمریه  به حال کردن عادت کردی ، یه عادت بد و تکراری ،،، بشین ، بشین و گوش بده ،، رستم ستاره تو هم که پا شدی ؟

                  تو هم بشین ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، هان این درسته ، ، ، تو میدونی برای چی از اون قبلیا جدا شدی ؟؟؟ فکر نمیکردی اینا رو منم بفهمم نه ؟ فکر

                  نمیکردی نه ؟؟؟ نه که فکر نمیکردی ، من احمق اونقده از عشق  تو گوشای تو خونده بودم که فکر میکردی شیفته و شیدای توام ، مجنونتم ،

                  نه ، اینا همه ش تو قصه هاست خانوم ، تو قصه ها ، تو روزگاری که نرخ تورم گشنگیه جسمی و روحی همه رو تنظیم میکنه این مزخرفات

                  معنی نمیدن ، یه تعداد لغات کهنه اند که فقط تو لغتنامه ها  میشه پیداشون کرد ، آره ، داشتم چی میگفتم ، آهان ، میدونی چرا قبلیا ازت فرار

                 کردند ؟ نه نمیخواد اون حرفای همیشگی رو تکرار کنی و بگی که به خاطر مال و منالت اومده بودن سراغت و تو فهمیدی و دکشون کردی ،

                  نمیخواد  این چرندیاتت رو دوباره بدی به خوردم ، میدونی تو برای توجیه رفتارت از این حرفا استفاده میکنی ، توجیه رفتارت ، اونم نه برای

                  من و کسای دیگه ، فقط برای آسوده بودن وجدان خودت ، شاید اسمش این نباشه ، برای راحت بودن اعصابت ، روانت ، نمیدونم شاید

                  برای رلکس بودنته که از این حرف تکراری استفاده میکنی ، تو که نمیتونی به خودت بگی من عادت دارم اینجوری باشم ، نمیتونی به

                 روحت ،  به خودت بگی که من دوست دارم اینجوری باشم ، میتونی ؟ نه ، تو نمیتونی به خودت بگی من ، من ، این کلمه سنگینه و هیشکی

                 دوست نداره  رو خودش بذاره اون رو ، تو نمیتونی به خودت بگی من فاحشه ام ..........................................................

ستاره : وای خدا ، چی ، چی گفتی تو ؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

اسفندیار : درست شنیدی فاحشه کوچولو ،،،،،،،،،،، فاحشه .....................................

ستاره : اوهوی مرتیکه پفیوز فاحشه خودتی و جد و آبادت و ...

اسفندیار ستاره را میزند  ،  رستم از جایش بلند میشود و بطرف اسفندیار حمله می کند  ، اسفندیار طپانچه ای را از جیبش بیرون میکشد و به طرف رستم میگیرد  .

اسفندیار : نه خوبه ، انگار غیرتت هم اندازه هیکل گنده ت هست هرکول ،،، خوبه ،،،،،،  چیه ؟ ترسیدی نه ؟ فکر نمیکردی این پیشم باشه هان ؟ میبینی

                 که اونقدرام هالو نبودم بدون اسلحه بیام جنگ دیو سفید  و اژدهای چند سر ، منطق میگه آدما باید عاقل باشن  ...

رستم : تو اگه آدم بودی دست رو یه زن بلند نمیکردی

اسفندیار : راستی ؟؟؟ شاید اینی که میگی درست باشه و من آدم نباشم اما این دلیل نمیشه شماها رو آدم فرض کنم ، من یه حیوون رو زدم

ستاره : حیوون خودتی بدبخت عقده ای ، یه نگاه به خودت بنداز ،،، آره ،،، عین یه خوک شدی ، یه خوک کثیف و پست ...

اسفندیار : یک کلمه دیگه بیاد رو زبونت اولین جائی که گلوله رو توش خالی میکنم دهانته  ...

ستاره : تو لایق فحش هم نیستی بدبخت  ........................................................................

اسفندیار : آره داشتم میگفتم ، دیگه آخراشه ، گوش بدین ، تو نمیتونستی به خودت بگی من فاحشه ام ، برا همین هی توجیه میکردی که اونا به خاطر

                پول به من نزدیک میشن ، این حرف آرومت میکرد ،  اون ذات بدت رو پنهون میکرد ، وگرنه همه به خاطر پول و ثروت به طرفت نمی اومدن

                که ، بینشون یعنی یه نفرم پیدا نمیشد که به خاطر خودت بیاد سراغت ؟ پیدا نمیشد ؟ نه میشد ، یقین دارم میشد ، باورش سخته ، خیلی سخته که

                 آدم باور کنه هیشکی نبود تو رو دوست داشته باشه ، خیلی سخته ،،، اونای دیگه هم این چیزا رو فهمیدن و دررفتن ، دررفتن و پشت سرشون

                 رو هم نگاه نکردن ،،، فقط این من احمق بودم که خر حرفای قشنگت شدم و بهت سواری دادم ،،، اما اینم تموم شد ، تموم شد ،،،،، حالا بگو

                 چند تا غلط داشتم ، بگو خب ...............................

ستاره : نمیخوام اینجا باشم ، میخوام برم ، میخوام برم

اسفندیار : تو باید تا آخرش باشی عزیز من ...

رستم : تمومش کن دیگه عوضی

اسفندیار : واویلا گریه هاش رو نمیتونی تحمل کنی نه ؟ آخی ...

رستم : خفه شو مرتیکه ...

اسفندیار : مثل سگ از اون دوردورا  پارس نکن ، نمیترسی بیا جلو خب !!!!!

ستاره : میخوام برم

اسفندیار : بشین ، کار داریم حالا ، تو هم برو اونجا بشین ، خوبه ، رستم جون من از سگای حرف شنو خوشم می آد ، ، ، ستاره بشین ، بشین گفتم         8

ستاره : میخوام برم ، نمیتونم بمونم

اسفندیار : گفتم که آخراشه ، یه کم مونده تا تموم بشه ، حالا رسیدیم به قسمت اصلی ماجرا ،،، حالا نوبت توئه که یه کاری بکنی ...

ستاره : من برای تو هیچ کاری نمیکنم ، هیچ کاری

اسفندیار : این کار برای من نیست ، برای خودته ، برای خودت ، تو باید اعترافی بکنی

ستاره : چکار بکنم ؟

اسفندیار : درست شنیدی ، اعتراف ...

ستاره : من هیچ حرفی برای گفتن به تو ندارم ...

اسفندیار : داری ، خوبم داری ، یعنی باید داشته باشی ،،،،، میفهمی ؟ باید داشته باشی ...

ستاره : راحتم بذار

اسفندیار : راحتیه ابدی تو بعد از حرف زدنته ، تو باید شروع کنی به گفتن حرفائی که همه عمرت از گفتنشون حتی تو خلوت خودت واهمه داشتی ،

                  یک بار زبان باز میکنی و همه حرفای ناگفته ات رو میریزی بیرون و چی ؟ تمام ....................................................

ستاره : سرم درد میکنه

اسفندیار : تمام دردهای عالم رو هم داشته باشی باید تحمل کنی و حرف بزنی

ستاره : من ، من ...

اسفندیار : باید اعتراف کنی ، د یالا ور بزن

ستاره : گم شو ،،،،،،،،،،،،،،، گم شو لعنتیه حرومزاده ،،،،،،،،،،،،،،،،،، گم شو ،،،،،،،،،،،، نمیخوام ببینمت ، نمیخوام ، نمیخوام ، نمیخوام ...

اسفندیار : تا صد سال دیگه هم گریه کنی و فریاد بزنی خبری از ترحم نیست ،،، باید حرف بزنی ،،،،، میفهمی ، باید حرف بزنی ،،،،، د بنال حروم لقمه

             چندکاره ،،،،،،،،،،، بنال دیگه کثافت هرجائی ..........................................

ستاره : خودتی ، خودتی ، خودتی .....................

اسفندیار : حرف بزن دیگه

ستاره : گفتم گمشو ، من هیچ حرفی ...

اسفندیار : باشه ، باشه لج کن و حرف نزن ، حالا که اینجوریه خوب نگاه کن تا ببینی چکار میخوام بکنم ،،،،،،،،،، اوهوی لندهور پاشو که نوبت تو

                رسیده ، میبینی داره از ترس میلرزه ، رستم ترسو نوبره نه ؟! حالا که تو حرف نمیزنی این تاوان پس میده ، یه گلوله و خلاص ، حالا بشین و

                به گریه هات ادامه بده  ...

ستاره : اون کارگر بدبخت چه گناهی داره که قاطی دعوای خودمون میکنیش هان ؟؟؟ ولش کن بره ...

اسفندیار : کارگر !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! هاع ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،  یک ، دو ...

ستاره : باشه ، اگه تو اینجوری دوست داری من حرفی ندارم ، هیچوقت نمیخواستم به زبون بیارم ، سخت بود برام ، تو اما انگار دوست داری از این

            مزخرفات بشنوی ، باشه ، حالا که عشقته بشین و گوش بده ، نه اینم نگیری طرفم بهت میگم ، حالا که رسیدیم به اینجا نه به خاطر ترس بلکه به

            خاطر تموم شدن این رابطه مسخره زبان باز میکنم ، یادته شبا دیر می اومدی خونه ؟ هیچوقت نفهمیدی به خاطر تو چقدر بی خوابی کشیدم ،                 

            هیچوقت ، هر وقت رسیدی خونه مثل یه گاو خسته تن مستت رو انداختی رو تخت و چشای خمارت رو بستی و ندیدی دو تا چشم نگران دارن

             نگات میکنن ، نه ندیدی ، وقتی رو تخت جابجات میکردم و بوی عطر زنونه و رنگ رژای مختلف رو رو گردنت میدیدم از خودم و ازنفس

            کشیدن کنار تو و از هر چی میدیدم بدم می اومد ، هزاربار خواستم آتیش بزنم به همه چیز و تمومش کنم اما هر بار ترس از نوک انگشتام بالا

             می اومد و تموم وجودم رو میگرفت ، موهای سرم سیخ میشدن ، نمیتونستم ، میدونی حالا برا چی نمیترسم ؟ برا اینکه تو با این طپانچه ای که

             طرفم گرفتی بهم شجاعت دادی ، ترسم رو ریخت این ، حالا اعتراف میکنم تا بدونی  ،  آره  ، منم آدم بودم و حدی داشت تحمل کردنام ، یه

             روز یه فیلم دیدم ، یه فیلمی که زنه در برابر خیانت شوهرش داشت عین همون کار رو میکرد ، یاد گرفتم ، زدم به خیابون ، اولین کسی که به

             تورم خورد همونی شد که تو نمیخواستی ، رفتم بغلش ، همه وجودم رو تقدیمش کردم ، شد همه اونی که تو از من دریغش کرده بودی ، وقتی

             دوستام ، زنای دیگه اینجا و اونجا از شوهراشون می گفتن دلم آتیش میگرفت ، حالم خراب میشد ، جلوشون بروی خودم نمی آوردم اما خونه

             که میرسیدم تو خلوت میزدم زیر گریه ، میزدم زیر گریه ، میزدم زیر گریه ،،،،،،،،،، بالاخره هم تحمل نکردم ، تحمل نکردم و رفتم بغلش ،،    9

             فهمیدی ، رفتم بغلش ، با یه رقصی که هیچوقت برای تو انجامش نداده بودم ، نگهش داشته بودم لیاقتت رو نشونم بدی تا به پات بریزم اما تو

             لایقش نبودی ،،، لایقش نبودی تو ،،، نه نبودی ، نبودی  ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، حالا نوبت توئه عزیزم ...

اسفندیار : دروغ میگی ، تو داری دروغ میگی ، یه دروغ بزرگ ،،، میخوای من این دروغات رو باور کنم ، باور کنم ؟ نه ، نمیتونم ، نمیشه  ، نمیشه ...

ستاره : دروغ ؟؟؟ هوم ،،، نه ، دروغ توئی که از دروغایی که من به اسم زندگی تحویلت میدادم خوشت می اومد !!

اسفندیار : من ، من فقط میخواستم امتحانت کنم ،،،، باور نمیکنم ،،، نه اینا دورغن ،،، تو پاکی ،،، پاک بودی ،،، پاک هستی ،،، پاکم میمونی ...

ستاره : من نه پاک بودم و نه پاک هستم و نه هم پاک میمونم ،،،،،،،،،،، همه عمرم کارم این بوده ،،، فکر کردی عاشقتم ؟ نه ، فقط سنم داشت بالا

             میرفت و باید یکی رو خر میکردم تا زنش بشم ، کی بهتر از تو ،، پولدار بودی ، قیافه ت هم بد نبود ، اسم و رسمی هم که داشتی ، در ضمن

             هیشکی اندازه تو هالو نبود ، با یه دوستت دارم میشد تا ابد خرت کرد ، من هیچوقت عشق تو نبودم بدبخت ، هیچوقت

اسفندیار : دروغن اینا ، بگو دروغن اینا ، بگو دروغن ........................

ستاره : چته ؟ داری آتیش میگیری نه ؟ میسوزی نه ؟ دلت ، تنت داره آتیش میگیره نه ؟ بذار دلت بسوزه ، تنت بسوزه ، بسوزه تا بلکه از این خواب بیدار

             بشی ، مگه نگفتی باید از خواب پا شی ؟

اسفندیار : باور نمیکنم ، شنیدن این حرفا از زبان تو برام سخته ، سخته ، سخته ...

ستاره : خودت خواستی ، با حرفائی که در مورد من گفتی خودت خواستی زبونم باز بشه ،،،،،،،،،، این همه زندگی ما بود ، همه زندگی گه گرفته من و

              تو ..............................

اسفندیار : اگه ، اگه حرفائی که زدی راست باشن ...

ستاره : راستن ، راسته راست ،،،،،،،،،،،،،،،،، حالا اگه جراتش رو داری شلیک کن ،،، تو ترسوئی ، ترسو ،،، اگه آدم باشی اون ماشه رو میکشی و تموم ،

            یا من رو میزنی یا خودت رو ، من اگه بمیرم تو میمونی و درد این زخم ، خودت بمیر که راحت بشی ، بمیر ،،، د یالا تمومش کن اگه مردی ، من

            اگه جای تو بودم تا حالا شلیک میکردم ، تو اما مرد این کار هم نیستی ، نه نیستی  ..............................................................................

صدای شلیک گلوله  ، اسفندیار بر زمین افتاده است  .

ستاره کف میزند  ،  اسفندیار از زمین بلند میشود  .

اسفندیار : میگم تو هم بد هنرپیشه ای نیستی ها  ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، خاموشش کنم این دوربین رو که ماموریتش رو انجام داد  ...

ستاره : تو اما بهتر از من بازی کردن رو بلدی ...

اسفندیار : قرار نبود اینقده تلخش کنی ؟ این حرفا چی بودن میگفتی ؟!

ستاره : من رو ببخش عزیزم ، یه جوری شده بودم

اسفندیار : چه جوری ؟ انگار جو تو رو  بد جوری گرفته بود نه ؟!

ستاره :  اسی دیگه از اون کلمه استفاده نکن ، وقتی از زبون تو اومد بیرون حالم گرفته شد ، با اینکه داشتیم بازی میکردیم ، اون کلمه رو که شنیدم دیگه

            نفهمیدم چی به چیه  ...

اسفندیار : کدوم کلمه ؟

ستاره : زنا دوست ندارن شوهراشون حتی در مورد اونجور زنام از این کلمه استفاده کنن ،،، بهم قول میدی دیگه تکرار نشه ؟

اسفندیار : آهان ،،، منظورت فاح ...

ستاره : نگو ،،،،،،،،،،،،،،، نمیخوام بشنوم  ..............................

اسفندیار : اون رو !!!  بدبخت سنکوب کرده

ستاره : حیوونی !!! آخی ،،،،،، آخه از کجا باید میدونست اینا همه ش بازیه

اسفندیار : اما باید میدونست خب !!! نباید میدونست ؟

ستاره : منظورت رو متوجه نمیشم .......................................

اسفندیار : نمیشی یا نمیخوای بشی ؟

ستاره : نمیشم

اسفندیار : نه ، نمیخوای بشی                                                                                                                                                                                          10

ستاره : یه جوری شدی ؟

اسفندیار : چه جوری ؟

ستاره : از نگاهات خوشم نمی آد

اسفندیار : جدا ؟! ؟؟؟ ! ؟ خب  بازی  قبلی تموم شد ،،، من و تو اومدیم اینجا تا جلوی دوربین یه فیلم خانوادگی بازی کنیم ، کردیم ، خوبم شد ، یعنی

                 بد نبود ، تو گفتی از تکراری بودن زندگیمون خسته شده ای و میخوای یه تنوعی بهش بدی منم گفتم چه جوری ؟ تو گفتی بیا یه فیلم بازی

                کنیم ، طرح فیلم رو هم ریختی ، خب ، شد اونی که تو میخواستی ،  تو اعتراف به خیانت کردی ، منم خودکشی ،  حالا من میخوام یه بازی

                 جدید بکنم ، یه فیلم که طرحش رو خودم میریزم نه تو ؟ راستی اصلا از خودت پرسیدی من برای چی قبول کردم این کار رو بکنم ؟ 

ستاره : به خاطر من

اسفندیار : به خاطر تو ! آره خب ، اینم هست ، اما بیشتر به خاطر خودم ،،، آهای بیا اینجا ، آره با توام رستم ستاره ، خب ، این مرد کیه ؟

ستاره : چی میدونم ، یه کارگر ،  تو آوردیش اینجا

اسفندیار : اما تو شماره تلفنش رو دادی به من

ستاره : از رو دفترچه تلفن برداشتم و ...

اسفندیار : تو دفترچه اسم این آقا به عنوان گورکن نبود ....................................................

ستاره : از دفترشون گرفته بودم ، دفتر مراسمات مختلف

اسفندیار : تو هیچوقت به اون دفتر زنگ نزده ای ، پرینت تلفنای ماه پیش رو دارم

ستاره : تو به من اعتماد نداری ، نداشتی ؟

اسفندیار : یه زمونی چرا ، میدونی برای چی  تو فیلم تو بازی کردم ؟ گوش کن تا بگم ، اون قسمتی که برای من اعتراف کردی ، آره اون قسمت مدرک

                منه برای دادگاه ، برای اینکه قاضی قبول کنه مرگ تو بدست من بخاطر خیانتی بود که تو انجامش داده بودی ،،،،،،،،،،،، میبینی ، تو میخواستی

                صحنه خودکشی من رو داشته باشی ، میدونستی من بهت شک کردم ، برا همین دوست داشتی یه فیلمی باشه که من تو اون فیلم دارم خودم رو

                میکشم ، به خاطر شکست در زندگی و عشق خودکشی میکنم ، برای نشون دادن به قاضی لازمت بود ، بعد میرفتی و تا آخر عمرت حال

                میکردی و به ریش من احمق میخندیدی ،،، میبینی ، نقشه ت لو رفته برام ، از همون اول هم حدس میزدم دنبال چی هستی ، خب ، منم بازی

                کردم تا کاری کنم بعد از مرگ تو دادگاه تبرئه ام کنه ، آخه میخواستم ازت انتقام بدی بگیرم ، یه انتقام بد ،،، تو توی این مقبره دورافتاده

                زندونی میشی ،  میدونی چی سرت می آد ؟ تشنگی ؛ گشنگی ، مردن در بدترین شرایط زیر آفتاب داغ روزا و سرمای بد شبا ، اینجا سال به

                سال هم کسی پیداش نمیشه ، خب نظرت چیه عزیز من  ؟ فیلم تا اونجائی میمونه که تو داری اعتراف میکنی ، بقیه ش از بین میره ، یعنی

                صحنه خودکشی من  ، میدونی چرا بعد از اعترافت تموم نکردم و ادامه دادم ؟ گوش کن ، میخواستم مطمئن بشم ، نمیخواستم تا آخر عمرم

                تو شک بمونم که نکنه در مورد تو اشتباه کرده ام  ، وقتی اون صحنه تموم شد و من مثلا جلوی دوربین خودم رو کشتم چشمای تو برق

                میزدند ، برقی که تا آخر عمرم یادم میمونه ،،، یادم میمونه ،،،،،،،،،،،،، کثافت  ،،،،،،،،،،،،، عزیزم حیف شد تو به آرزوهات نرسیدی ، واقعا

                حیف شد ،،،،،،،،،،   اینم برای اینکه یادت بمونه من یه مردم ، یه مردی که روزی  دوستت داشت

اسفندیار با سیلی ستاره را میزند  .

رستم : ولش کن دیوونه زنجیری ..........................

اسفندیار : این اسمش طپانچه است ، عقب ،،،  خوبه ،،، حالا مثل دو تا کفتر عاشق میرین تو لونه آخرتتون ،،، خوبه ، امیدوارم لحظات خوبی با هم داشته

                 باشین ، راستی میدونی چرا الان نمیکشمتون ؟ من از سگ کشی لذت نمیبرم ،،، یه ماه دیگه می آم اینجا ، البته با مامورا ، نشون دادن

                 استخونای شما دو تا با هم تو آغوش همدیگه یعنی حکم تبرئه من ،،،،،،،،  من با خیانت زنم مرگ رو انتخاب نمیکنم ، من زندگی دوباره رو

                 انتخاب میکنم  رستم خان ،،،،،،،،،،،،،،، دیدی که آخرش من پیروز شدم ستاره رنگ پریده 

ستاره : تو هیچوقت پیروز نبودی و نیستی ، کاری که من باهات کردم تا ابد دلت رو خواهد سوزوند بدبخت ................

اسفندیار : اینم پیشتون باشه ، شاید با هم که دعواتون میشه به دردتون بخوره ، هرچند گلوله های اصلی رو در می آرم و گلوله های مشقی میذارم توش

                اما خب از نزدیک که بزنین میتونین باهاش خودکشی دو نفره عاشقانه ای داشته باشین ، بدرود جونورای عاشق و معشوق ......................

اسفندیار راه می افتد که برود ، چند قدم برمیدارد ، می ایستد ، عقب عقب برمی گردد ، ستاره و رستم وارد میشوند ، با دیدن      11

ستاره و رستم اسفندیار میخواهد دربرود اما در میان بازوهای قوی رستم گیر میکند ، رستم اسفندیار را از زمین بلند میکند و میبرد و می اندازد داخل مقبره  .       

ستاره : گمون میکردی فقط تو کلک زدن بلدی ؟ رستم بگو بهش چی به چیه

رستم : حرف خاصی نمونده ، همه ریزه کاریهای کارم رو قبلا بهش گفته بودم  فقط نگفته بودم یه راه مخفی برا مقبره گذاشته ام   ، خب گاهی آدم باید

            یه جورائی یه کارائی بکنه که فقط خودش ازشون خبر داره  ، به دردمون هم خورد ، البته الان قفله و بدون این کلیدا هم باز شدنی نیست             

ستاره : عزیزم میبینی که ، خب ، بازی داره تموم میشه ، البته با پایانی که من دوست دارم نه اونی که تو نوشتی  ، برو تو ، خوبه ، کلیدای در مخفی مال

            من و کلیدای این قفل مال تو ، دستات به قفل این در نمیرسه ،،،  شاید یه روزی ، اگه شانس داشته باشی و عمرت به زندگی باشه یه نفری از این

             قبرستون کهنه رد بشه ، کلیدا رو بنداز بیرون در رو برات باز کنه ، گفتی سال به سال کسی نمی آد اینورا  نه ؟

اسفندیار : کثافت آشغال ، هرزه ، فاحشه ..........................

ستاره : اینام برا خودشون کلمه اند خب ،،،،،،،،،،،  اینم از کلیدای این قفل ، بگیر ...

رستم : ستاره داری چیکار میکنی تو ؟

ستاره : دوست ندارم یه عمر با کابوس کشتن این احمق زندگی کنم ، در ثانی این کار  تو هر ثانیه ای  یادمون میندازه که زودتر باید سوار هواپیما بشیم و

            بریم سواحل هاوائی ، هیجانشم بد نیست ، گفته بودم بهت که من از هیجان خوشم می آد ،،، اینم پیشت باشه شاید خواستی خودکشی کنی

رستم :  تا دیر نشده راه بیفت بریم که داره از این قبرستون حالم به هم میخوره

ستاره : زشتی چهره تو هزار و یک حسن داره که  دو تا آخریش رو من بیشتر از همه دوست دارم ،  اولی اینکه هیشکی غیر من نمی آد طرفت تا بهم

             خیانت کنی و دومیشم اینه که هیشکی شک نمیکنه من شبا سرم رو میذارم رو سینه تو ...

رستم : ستاره یعنی تموم شد و اسفندیار هری ؟

ستاره : بالاخره هر قصه ای روزی به آخر میرسه قشنگ من  . دوربین یادت نره برش دار بیریم ... خوشبختی ...

                                                                                                                    پایان  .

بیلیره م ...

هه رده ن    اولور   اوره ک   سوزومده ن   چیخیر 

ایختی یاری  الده ن  گئدیر 

دی یه رله ر   ده لینین   ده لیلیقی  توتور ! 

بویله   اولاندا  اوزومه   دئییره م  بیر  سوز   یازیم 

قه له م    اوچور 

اوزومه  دئییره م   بیر سیرادا  قوی  آزیم 

آزیب   یازیرام 

بیلیره م   اوخونسادا   بیر  گولوشده ن  آرتیق   اولمویاجاقدیر  دوداقلاردا 

مه سخه ره   روزیگاردا   آشکدان   سوز  آچماق   اولار ؟ 

کیم   موفته   پیسی   اوتوروب   چه تین   یاخچینی   آلار ؟ 

آمما   اولمور  یازمی یام 

عاده تیم   الوبدور   یازماق 

یازیرام ! 

یازیب   قورتولاندان   سونرا 

نااهلین   گولوشله رین   گوره نده   

گئدیب   باخیرام  آینایا 

قه رار  قویورام  گوزله ریمله   بیر  سیرادا  یالانا  یاللانمی یا 

دئییره م  به سدی 

داها   یازما ! 

ایلقار  باغلانیر ! 

نئچه  گونده ن  سونرا 

اوشاق   اوره ک   چیخیر  الده ن 

سیندیریر   زینجیرله رین 

باخیرام   ایسته ر  ایسته مه ز   یئنیده   یازمیشام 

دوز  دئییرله ر  بئیینله ری   قازمیشام 

آی  جانیم   اوتوردا 

کئفین  اولسون 

روزیگار  بونو   ایسته ییر 

زامانا  بوجور  اولوب  

ایشله ر   بویله دیر ! 

مه نده   بویله   اولماقی   اویره نمه لی یه م    

هاممی یا   تای  اولام   گه ره ک !

بیلیره م 

بیلیره م   اوره ییمده  بونو   اویره نه جه ک

بیلیره م ...

بیرجه یار ...

دینقیلی  آرزولارلا  اوچوش  گویو  بیر  قه فه س  اوجالیقدا  اولار  یه قین
دیله ک   بویوک  اولسون   گه ره ک    گئنیشلی   اوره ک  ایچینده

بویله  ایسته کله ری  اله  گه تیرمه کده   اولور  چه تین !  

بیلیردین ؟

قارتال   اولماق   گه ره ک ! 

میغ میغادان  میلچه کده ن   نه  چیخار ؟  

قاخیلماز  بیر  گونه ش  آختار ! 

ـ سونمه ز  اول !

عومور   بویودور  بویوک  ایسته دیقیمله ر   اوره گیمین  دووارلارین    سیخار 

جیرماقلار 

اوره گیم  بویله  اویره نیبدیر   داریخماز  بونلارا !

گوزله ریم  بو  اولدوزدان  او   اولدوزا   باخار 

ـ گوره ن   سون  نه فه سیمده   هانسی  ال  دوشوم  اوسته  گول  تاخار ؟  

پیناریم   ده نیزه   چاتار ؟ 

آخی  گوزه لیم    مه ن   ده رین   ده نیزله ر   سوسوزویام   

دویمور  جانیم  باتلاقلار  سویو ایله  

اوفوقدان   اوفوقا   گئدیره م 

دونگه دونگه ! 

سه نده   گونه ش  قوناقی  اولسان    

یورولما  گه ل  دونمه !  

به ری   گه ل   

اوزاق   گه زمه  !

دیندیر  یوللاردا   مه نی  

دیندیر 

دیندیر  بیله می !

قویما   گوزله ریمی  یوخولار  توتسون 

اوره گیمده کی   قیرمیزی   آشکین   چیچه کله ریم   سولسون  

یاپیش  ال له ریمده ن 

ایسته مه   سویوقدان   دونموش   الیم  بیرده  اوشوسون  ! 

سه نی   به کلی ییره م 

سه نی   سئویره م  

بیرجه   سه نی !

سئویملی   اولماقی یین  بیلیرسه ن   اوزون ساچلی   ناز  یولداشیم ؟