متن نمایشنامه : سارای ...

نمایشنامه : سارای  ...

( برداشتی آزاد از قصه سارای آذربایجان  ) ...

نویسندگان طرح : علی قبچاق  ، مسعود یکانی  ...

صحنه بر اساس شیوه اجرائی کارگردان  .

( پیشنهاد میشود برای کارگردانی این متن از رقصهای فولکولوریک آذربایجان که فرامعناهایی آئینی ، حماسی ، مجلسی ، رزمی و ... دارند استفاده شود . ) .

نور  .

ائلیار در چرخشی ازلی _ ابدی رقص آئینی طلب باران را انجام میدهد  .

سیاهی  . نور  .

خان چوپان آمدن سارای را که آرام آرام از سیاهی هویدا میشود نگاه میکند  .

خان چوپان : سارای مهربون همیشه وقتی تو پیدات میشه میشکنه تو چشمای من سیاهی ، از کجا ؟

سارای : اینروزا خان چوپون ایل فقط به فکر گله شه و از ما سراغی نمیگیره ، گاهی فکر میکنم برا تو وجود این بره گوسفندا مهمتر از هرچیزیه ،،،

              رفته بودم بدرقه ائلیار ،،،  ائلیار راهی شد ...

خان چوپان : یعنی خان چوپون عاشق  باورکنه اگه ائلیارسفر هم نمیرفت بازم سارای از نبودن یاشارش گله میکرد ؟؟؟

سارای : وقتی داشت میرفت گفت بهت بگم سارای رو دست تو میسپره ، ایل رو هم ...

خان چوپان : میدونم ائلیار نمیشم اما تمام وجودم میشه خادم سارای و ایل  ...

سارای : گفت طلب باران که کرده بود ندایی خبرش کرده اژدهای بی آبی تا قربانی نگیره راه آسمون بسته میمونه ، برا همین راهی شد تا بره خونه

                خدا ، شاید بی قربانی شدن کسی خدای آسمان ابراشو بفرسته و بارونشو نثار این مردم کنه ، آراز از تشنگی داره له له میزنه ...

خان چوپان : امسال کمترم شده بارش بارون خدا  ، غیر اونجاهائی از آراز بزرگ که گودن و آبشون زیاده باقیش شده اندازه یه نهرکوچک و کم

                     آب ...

سارای : دلم مثل آسمونی که ابر داره و نم پس نمیده گرفته خان چوپون ، ، ، کاش ائلیار زود برگرده  ...

خان چوپان : تا اون چشمای قشنگ تو پلکی بزنن رفته و برگشته از خونه خدا ،،، سارای من دور روزگار سریعتر از اونیه که فکرشو بکنی ...

سارای : آخ که وقتی برمیگرده  .......

خان چوپان : چی میشد اگه این برق چشمای سارای فقط بخاطر بیاد آوردن برگشت ائلیار نبود ...

سارای : گفت دوست داره جشن برگشتنشو با عروسیمون یکی .....

آیدین وارد میشود  .

آیدین : سلام دخترخاله ، سلام خان چوپان ...

خان چوپان : باز که شال و کلاه کردی یولداش  ...                            1

آیدین : شنیدم  بزای کوهی بدجوری هوس شنیدن صدای تفنگ کردن ، نخواستم دلشونو بشکنم ...

سارای : بگو خودم هوس گوشت بزکوهی کردم ...

آیدین : گوشت لذیذی دارن ، حیف تو اهلش نیستی دخترخاله  وگرنه .....                

خان چوپان : تنهائی رفتن به شکار خطر داره تو این کوه و دشتی که همه جاش پره از چرنده و درنده !

آیدین : تنهای تنهام نیستم یاشار ، قراره عموکامران هم بیاد شکارگاه ، شاید خان هم باهاش همراه بشه ...

سارای : خان چوپون من رفتم ...

سارای خارج میشود  .       

خان چوپان : آرومتر برو منم میام ،،،،،،،،،،، مجبوری اسم خان رو جلو سارای بزبون بیاری آیدین ؟!

آیدین : امان از دست این پدر و دختر  ...

خان چوپان : دوست دارم  یه کباب غازی مهمونم کنی برگشتنی ...

آیدین : جونمم بخوای  برات میارم یولداش  ...

خان چوپان : کبکم باشه قبوله ، ،  ، راستی ائلیار راهی شده  ...

آیدین : شنیدم ، برگرده عروسیه دیگه هان شاه دوماد؟

خان چوپان : تا خدا چی بخواد ، ، ، من هنوز قولم رو فراموش نکردم ، تو چی ؟

آیدین : هر جا که  باشم تو عروسی تو پیدام میشه ، حالا کو تا برگشت ائلیار  ...

خان چوپان : انشالا عروسی تو ...

خان چوپان دور شده است .

صدای خان چوپان : سهند مواظب گوسفندا باش ، زودی برمیگردم ،،، میبینمت آیدین  ...

آیدین : آره خب برو دنبالش ،،،،،،،،،،،،،،، بهش رسید ، دستشو گرفت ،،،،، دارن دور میشن با هم ، مثل دوکبک خرامان ...

سیاهی   .  نور  .

خان ، مباشر و چند نفر دیگر دارند قمار بازی میکنند  .

خان : تازگیا استادی چیزی  به تورت خورده مباشر ؟

مباشر : خان بزرگ ما همیشه زیردست و دستبوس بودیم و هستیم ...

خان : پس شاید یه جورایی شانس اومده در خونه تو ، هان ؟؟

مباشر : هنوز نمیشه گفت ، ادامه داره این بازی حالاحالاها  ...

خان : نکنه میخوای نذاری بمونه چیزی برام ، هان  ؟

مباشر : ما هر چی داریم و نداریم از خان بزرگه ، چه ببریم چه ببازیم ...

خان : انگار روز روز من نیست ...

مباشر : همیشه باید اونطرفشم دید ،  چیزائی هست که اگه بشنوین آرزو میکنین کل روزاتون شبیه امروز بشن ، امروز برا خان مثل نباته  و شکر ...

خان : بلبل شدی مباشر ...

مباشر : اینجایی که ما نشستیم هم چشمه بخشش خان هست و هم گل روی خان ، بازی که تموم شه تازه شروع میکنم به چه چه زدن ...

خان : پس دست پر اومدی !؟

مباشر : پیشکش ، یه جانفدا چی میتونه داشته باشه برا اربابش ، البته اگه قابل بدونه خان بزرگ ،،، حالا ، بعد بازی ترانه خوان میشه این طوطی

              دست پرورده به امرتون  ...

خان : راست میگی مباشرگاهی وقتا شکرشکنی طوطیای خوش سخن میتونه تلخی باخت قمار رو به شیرین کامی بدل کنه ، برا همین میخوام بگم

            بازی تمومه  ...                                                   2

مباشر : ما همیشه مطیع امریم ...

با اشاره خان همه خارج میشوند  .

خان : چشای تو که برق میزنه میشه فهمید خوش خبری اما گفته باشم اگه مثل دفعه قبل بخوای وقتمو هدر بدی و بگی یه مروارید پیدا کردی که

          میتونه شبای سیاهمو مثل روز روشن کنه و اون یاقوتت یه سنگ بدل سیاه از آب دربیاد ، اونوقت مباشر با همین دستام سنگ سیاهت رو

           میکنم تو اون ...

مباشر : اینی که آوردم نه مرواریده سفید شب نماست  و نه الماس هزار رنگ خوش برش  ،،، ترسی نداره این جانفدا که سر بالا بگیره و بگه خود

             خورشید رو هدیه آورده ...                                      

خان : مباشر دیگه حنات پیش من رنگی نداره ها ...

مباشر : خان قصه اصلا نقل یاقوت و زلخیا نیست که ...

خان : خب ...

مباشر : مژدگونی حقیر میدونم میرسه ، خوب هم میرسه ، برا همین عشوه نمیام ، راست و مستقیم میرم سراغ حرف ،،، ائلیار .....

خان : مرتیکه حرومزاده گفته بودم که اگه فقط برای یه بار اسم اونو پیش من بیاری راهی جهنمت میکنم ، نگفته بودم ؟

مباشر : امانم بده خان بزرگ ، امانم .....

خان : باید اون خون کثیفت رو بریزم  تا حالیت بشه من یکی دوست ندارم یه حرف دوبار از دهنم بیاد بیرون ؟

مباشر : خان رحم کن ...

خان : میکشمت تا حالیت بشه چی به چیه ...

مباشر : رحم کن خان ، حرف دارم ،،، اگرمورد پسند واقع نشد این گردن نازک من و این تیزی تیغ شما ...

خان : نخیر ، انگار تصمیم جدی داری امروز دست منو با خون خودت حنا ببندی نه ؟

مباشر : خان بزرگ لابد حرفی دارم که از ریخته شدن خونم ابا نکردم و اسم ائلیار رو  .....

خان : هر حرفی با اسم اون همراه بشه برای من .....

مباشر : اون رفته ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، ائلیار رفته خان  .....................................................................................

خان : درست شنیدم ؟

مباشر : درستتر از همیشه ...

خان : کجا ؟

مباشر : خان عجب قدرتی داره این دستهای ملوکانه ، حتم دارم اگر ادامه میدادین خفه شدنم حتمی بود و .....

خان : گفتم کجا ؟؟؟

مباشر : دور ، یه جائی دورتر از دور ...

خان : مباشر اینی که دست منه اسمش تفنگه و کارش .....

مباشر : کارش شکار غاز و .....

خان : نه ، گاهی آدم هوس میکنه باهاش بزنه و شکم نفهمی مثل تو رو سوراخ سوراخ کنه ، مرتیکه بنال و بگو کجا رفته ؟؟؟

مباشر : درسته که میشه با این زد و شکم یکی رو سفره کرد و زمینش زد  اما خان با یه تفنگ شکاری خوشدست نمیزنن طوطی خوش سخنی رو بی

           منقار کنن که ، میزنن ؟

خان : اما میتونن پای یه روباه حیله گر و رند رو چلاق کنن که  ، نمیتونن ؟ ور بزن ...

مباشر : روباه که چلاق بشه تا بره و برسه اونجائی که باید بره و برسه  و تا بخواد کارای اربابشو یه جورای خوب  راست و ریس کنه خورشید خانوم

            تپل و خوشگل پشت کوه قاف از چشما پنهون میشه و ستاره های آسمون به همدیگه چشمک میزنن  که چی ! ؟ که  وای چقدر حیف شد

             آقا روباهه چلاق شده بود و دیر رسید و ...

خان : آهان ، پس زورکی نمیشه کلید این دهن قفل شده رو بازش کرد  !؟

مباشر : ما سگ درگاهیم خان ...                                              3

خان : همیشه دست پر که می آی سراغم  زبونت تو دهنت خوب میچرخه مباشر ،،، بگیر ، حالا بگو چی شده ؟

مباشر : ائلیار رفته زیارت کعبه و تابرگرده .....

خان : تا برگرده ؟!

مباشر : البته راه درازیه و هر اتفاقی ممکنه براش پیش بیاد ، اگه برگرده .....

خان : اگه برگرده ؟!

مباشر : شاید .....

خان : کامران ، مباشر خوش خبر ، من دوست دارم به  "هر اتفاقی ممکنه  " بیشتر فکر کنی ، میفهمی که مباشر باهوش من   ...

مباشر : خب خان اگر حقیر خوب فهمیده باشم میخواین بگین که  ائلیار دیگه هرگز نمیتونه به ایل برگرده ...

خان : مگر تو نیومده بودی این رو به من بگی ؟

مباشر : البته بنده .....

خان : تو مباشر چیزی رو گفتی که باید میگفتی ، من هم چیزی رو شنیدم که باید میشنیدم ،،، ائلیار که نباشه ایل همونی میشه که خان دوست داره

            بشه ، همونی که من دوست دارم  ...

مباشر : هم ایل از آن خان میشه و هم تمامی گوسفندهای دشت مغان  ...

خان : این بهترین حرفی بود که در تمام عمرت زده بودی مباشر ، بهترین حرف ،،، این رو هم بگیر ،،،،، مباشر از همین الان شروع میکنی  .....

مباشر : خان من شروع کرده ام ، وقتی شنیدم ائلیار قصد رفتن کرده شروع کرده بودم به فکر کردن ، اما شروع عملی کار مونده بود تا اون راهی بشه

             و بره ،،،،،، امروز با برادرزاده ام شکارگاه قرار دارم ...

خان : با آیدین !؟                                                          

مباشر : از دو نقطه شروع کردم  ، یکی از جائی که  افراد خان الان اونجا هستن و دارن کارایی انجام میدن ، یکی هم از آیدینه ، آیدین با یاشار که

             نباشه یاشار تنهائی خیلی نمیتونه موی دماغ بشه ، خان چوپونی و سارای برای یاشار زیاده ،،،،،،،،،،،،،،،،  ایل باید چند تکه بشه تا ما بتونیم به

             خواسته هامون برسیم  ...

خان : هر فکر و هر کلکی تو سرت هست انجام بده اما فقط .....

مباشر : فقط با سرعت ، کارا باید سریع تموم بشه ...

خان : خوشم میاد خواسته های من نگفته حالیته کامران خان ...

مباشر : خان افتخار بزرگی نصیب این حقیر فرمودید ...

مباشر خارج میشود  .

خان : ائلیار !!! سارای !!!

سیاهی   .  نور  .

سهند نی میزند ، خان چوپان " ترانه ساری گلین "  را زمزمه میکند  .

سایه هائی میگذرند  .

خان چوپان : سهند کوه و دشت زیادی ساکت نیستن ؟

سهند : خب خان چوپون همه دارن صدای نی منو گوش میدن  ، البته صدای ترانه شمام هست خب ...

خان چوپان : یه جورایی همه هوب گرفتن ...

سهند : گفتم که ...

خان چوپان : نه این نیست ، انگار همه جونورای این اطراف منتظرن اتفاقی بیفته ...

سهند : حرفایی میزنین ها ...

خان چوپان : یه اتفاق بد ...

سهند : خان چوپون نترسون دیگه ...                                                  4

خان چوپان : بجای ترسیدن حواستو جمع کن که یهو غافلگیر نشیم ...

سهند : بگو داری شوخی میکنی ...

خان چوپان : بجای این زیادی حرف زدنها نگاه کن ببین من چکار دارم میکنم تا یاد بگیری برا روزی که اگه من نبودم و .....

سهند : خدا نیاره اون روزی رو که خان چوپون نباشه و من بخوام جای اونو بگیرم ...

خان چوپان : آرومتر ، ساکت شو بینم ، هیچی نشده میخواد جای منو بگیره ...

سهند : منظورم این .....

سهند : ساکت ...

سهند : یعنی این اطراف پر شده از ...

خان چوپان : نه ، گمون کنم آدمن ...

سهند : اگه آدم باشن که ترس نداره ...

خان چوپان : ترس که نه اما خطر چرا ...

سهند : من که خودم به تنهائی صد نفر رو حریفم ...

خان چوپان : اگه خبری شد و من درگیر شدم ، سوار اسب من میشی و میری شکارگاه ، به آیدین میگی بیاد ...

سهند : تنهائی که نمیتونی ...

خان چوپان : اینا چند نفر بیشتر نیستن ، نمیتونن یه گوسفندم ببرن ،،، اما میرن و برمیگردن ، البته با تعداد زیادتر ، اونوقته که باید آیدینم با تفنگش

                      باشه ...

سهند : میخوام بمونم و یاد بگیرم چطوری با اونا درگیر .....

خان چوپان : برا یاد گرفتن اینا وقت زیاده ،،، الان حفظ گوسفندای مردم مهمتره ،،، انگار دارن شروع میکنن  ...

سهند : یه جوری حرف میزنی انگار داری میبینیشون ، من که میگم خبری نیست و تو  ...

خان چوپان : آماده شو ...

سهند : ای بابا ول کن تو رو  .....

خان چوپان : حالا ،،،،،،،،،،، سهند نمون ، بدو ،،، کجا ، اسبه اینوره ،،،،، بگو آیدین گلن گدن تفنگ خوشدستتو بکش که لازم شده باهاش بزنیم

                      کفتارهای دشت مغان رو ...

سهند خارج شده است  .

چند نفری وارد میشوند ،،،،،،،،،،  با خان چوپان درگیر شده اند ( پیشنهاد میشود از رقصهای رزمی و حماسی آذربایجان استفاده شود . ) .                                                                                                                                                                      

سیاهی   .  نور  .

آیدین و مباشر مشغول شکار هستند ( پیشنهاد میشود از رقص آذربایجانی شکارگاه استفاده شود . )  .

آیدین : امروز انگار حواست هست و تیرهات مثل دفعه های قبل خطا نمیرن ...

مباشر : با اینکه بزرگتر از توام اما بالاخره تونستم ازت یاد بگیرم چطور هدفگیری کنم ، اگه خوب نزنم که استاد بودن استادم زیر سوال میره ...

آیدین : این یکی رو انداختی بخوره به قلب من نه ؟

مباشر : قلب تو که قبلا به تیر سیه چشمی کمان ابرو  زده شده ...

آیدین : پشت  اون چشات  ، توی اون نگاه معنادارت حرفای زیادی پنهونه ...

مباشر : آدمای زرنگ خوب متوجه منظور هم میشن  ...

آیدین : همینه که گفتن سگ زرد برادر شغاله ...

مباشر : شایدم برادرزاده اش باشه ...

آیدین : نگفتی میخوای چی بگی عمو ؟                                        5

مباشر : از زرنگیت خوشم میاد ، اگه زرنگ نبودی که بهترین شکارهای این کوه نصیبت نمیشدن ،،،  رک و پوست کنده باشم دیگه نه  !؟

آیدین : اینجوری بهتر نیست ؟

مباشر : دوستش داری نه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آیدین : متوجه نشدم عمو ...

مباشر : بهتره بگی میخوای نشون بدی متوجه نشدی ،،، دارم از یه عشق حرف میزنم ...

آیدین : از عشق خودتون ؟

مباشر : عشقی که میتونه رسوائی ببار بیاره ...

آیدین : جالبه ...

مباشر : و جالبتر اینه که این عشق یه عشق پنهونیه ، مثل ابری که میره و قایم میشه پشت ابرای سیاه ...

آیدین : خب ...

مباشر : میگن ماه بالاخره از موندن پشت ابرا خسته میشه و ...

آیدین : البته  عمو اگه ماهی باشه ...

مباشر : میگن خسته میشه این ماه  و بالاخره یه روزی یا بهتره بگم یه شبی خودشو نشون میده ...

آیدین : گفتم که .....

مباشر : این قصه قصه آقا ماهه بود ، البته قصه دیگه ای هم هست ، اون قصه هم اینه که هستن کسایی که میدونن پشت ابرا همیشه ماهی در کمین

            نشسته  و منتظر بیرون اومدنه  ...

آیدین : کسایی ؟

مباشر : شاید فقط یکی ...

آیدین : بعضی وقتا یکی خودش خیلیه  ...

مباشر : اگه بخواد کمکی بکنه چی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟  البته ،  باید بهش اعتماد بشه  ...

آیدین : قرار بود  رک و پوست کنده .....

مباشر : آیدین تو داری فرار میکنی نه من ...

آیدین : گاهی یه تکیه گاه بد نیست برا روز مبادا  اما .....

مباشر : تو همیشه یه تیر اضافی تو تیردانت داری ، پس از هیچی نترس ،،، حالا وقتشه  دلتو  روکنی  ،،، سخته ، میدونم سخته ، از عشقی که نباید

            بزبونش آورد حرف زدن  سخته ،،، میدونم ،،، اما میدونی سختتر از اون چیه ؟ اینه که آدم به خودش هم دروغ بگه ، با خودش هم روراست

            نباشه ، بخواد به خودش هم بقبولانه خبری نیست ، در حالیکه هست ، خبر بزرگی هم هست ، من بزرگت کردم ، خوب زیر و بم تو رو

             میشناسم ، اگه با من روراست نباشی انگار با خودت روراست نیستی .........................................................

آیدین : دوستش دارم ...

مباشر : میدونم ...

آیدین : از بچگیم ...

مباشر : میدونم ...                                                            

آیدین : آخه من که .....

مباشر : من بزرگت کردم ، شاید تیرانداز خوبی نباشم اما میتونستم دست پرورده خودم رو بشناسم  ...

آیدین : اون مال من نیست عمو...

مباشر : تا حالا از خودت پرسیدی چرا ؟؟؟

آیدین : سارای یاشار رو دوست داره ...

مباشر : آره ، الان آره ، اینم بخاطر اینه که یاشار قبل از تو حرف دلش رو بهش گفته بوده  ...

آیدین : شاید اگر نمیگفت هم سارای یاشار رو انتخاب میکرد ...                  6

مباشر : از کجا میدونی ؟

آیدین : یاشار خان چوپون ایله ، ائلیار انتخابش کرده ، مردم هم قبول کردن ، ، ، سارای یاشار رو بیشتر از جونش دوست داره ...

مباشر : اگه تو هم جای یاشار بودی وضع و اوضاع همین بود ...

آیدین : نیستم عمو ، نیستم ، ائلیار گفت برا خان چوپونی ایل یاشار مناسبتره ،،،،،، فقط این نیست ، اون اگه خان چوپون هم نبود عشق سارای بود  ...

مباشر : چون تو نخواستی عشقش باشی ،،، یه بار شد بری و به سارای بگی دخترخاله من عاشق توام ؟؟؟ نگفتی که ...

آیدین : گفته م ، گفته م ،،، وقتی بهش گفتم دوستش دارم ، وقتی گفتم ، اون گفت ، نذاشت دستشو بگیرم ، گفت من دخترخاله توام ، فقط ، فقط   

               دخترخاله تو ...

مباشر : پس  گفتی ؟!

آیدین : اون اصلا منو ندید ، اصلا حرفمو نشنید ،،، حتی میتونم بگم از اینکه خواسته بودم دستشو بگیرم از دستم عصبانی بود ...

مباشر :  کم گفتی ، کم ،،، باید بیشتر میگفتی ، هزاربار ، شایدم بیشتر ...

آیدین : سارای منو نخواست عمو ،،، نخواست ،،، اون سارای یاشار بود نه سارای من  ...

مباشر : شاید امتحانت میکرد ، شاید میخواست بدونه چقدر دوستش داری ، چقدر بخاطرش سگ دو میزنی ، چقدر درخونه شونو از جا میکنی  ...

آیدین : نه ،،، عمو نه ...

مباشر : چرا نه ، تو که زنها رو اندازه من نمیشناسی عمو ، باور کن همینه ، تو خام بودی ، اشتباه کردی ، باید مثل کنه میچسبیدی بهش ،،، نشده ،

             یعنی خودت نخواستی بشه ، اونم دیده تو زیادی خواهانش نیستی رفته سراغ یاشار ،،، باور کن ...

آیدین : آخ که اگه سارای منو میخواست ، آخ که اگه سارای مال من بود ،،، من دوستش دارم عمو ،،، دوستش دارم ،،، اون صورت مثل ماهش ،

             اون نگاه های قشنگش وقتی به یاشار نگاه میکنه ، اون شاخ و شونه کشیدنهای جسورانه ش جلو این و اون که صاحب نگاه بد رو دور میکنه  

             ، اون قد و بالای بلندش رو دوست دارم  ، آخ عمو ، عمو ، من ......  

مباشر : گریه نکن پسر ، مرد عاشق که گریه نمیکنه ،  مرد عاشق میره و معشوقه خودشو از دست همه ، حتی اگه دیو هم باشه  نجات میده و مال

            خودش میکنه ، گریه نکن ، تو مردی ،،، یه مرد عاشق ،،،،، الانم دیر نشده و توباید منتظر یه فرصت مناسب بمونی ، شاید این فرصت مناسب

            فقط یه بار پیش بیاد اما بالاخره پیش میاد ، باور کن   ...

سهند سراسیمه وارد میشود  .

آیدین : سراسیمه ای سهند ؟ اسب خان چوپون دست تو چکار میکنه ؟

سهند : خان چوپون گفت اگه آب دستته بذارش زمین و خودتو برسون ، به گله زدن ...

آیدین : چند نفرن ؟

سهند : ندیدمشون ...

مباشر : کجا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ گاهی وقتا روزموعود زودتر از اونی که فکرشو بکنی میاد سراغت ...

آیدین : روزموعود ؟!

سهند :  خان چوپون گفت گلن گدن تفنگتو شکارگاه بکش و اینجا شلیک کن ...

مباشر : این میتونه همون فرصتی باشه که بهت گفتم ...

سهند : آیدین چکار کنم ، برم یا بمونم ، خان چوپون دست تنهاست ، باید بریم کمکش ...

مباشر : فرصت زدن یه غزال رعنای گریزپا همیشه گیر یه شکارچی نمیاد ...

سهند : یه تکونی بخور آیدین ...                                          

مباشر : راهیش کن بره ....................................................................................................................................................

سهند : آیدین چکار کنم من ؟

آیدین : خان چوپونی که من میشناسم به تنهائی صد نفر رو حریفه ،،، تو برو ،،، منم از پشت میام ...

سهند : دیر نکنی ...

سهند خارج میشود  .                                                  7

آیدین : چرا نرفتم ؟؟؟ حس میکنم خالی ام ، دهنم خشکیده ، مثل یه برکه خشک شده  ...

مباشر : روز تازه ای داره تو زندگیت شروع میشه ، بخودت بیا ، بهترین کار رو کردی عمو ، تبریک  ،،، باور کن بهترین کار رو کردی ، خواهیم

            دید ،،،،،،،،،،، تو همینجا میمونی و از اینجا تکون نمیخوری تا من خبرت کنم ، من باید برم و به خان خبر بدم  که خان چوپون عرضه نداشته

             جلو کسایی رو که به گله زدن بگیره ،،، منتظر روزای خوب باش عمو ، خان چوپونی حق توئه پسر ، سارای حق توئه  ...

سیاهی   .  نور  .

خان چوپان زخمیست ، سارای از راه میرسد ،،، وحشت کرده است ،،، مینشیند و زخمهای خان چوپان را میبندد  .

خان چوپان : زخما کاری نیستن اما اشکای تو داره داغشونو زیادتر میکنه سارای من ...

سارای : بشکنه دستی که رو تو بلند شده ...

خان چوپان : میدونستم منو که اینریختی ببینی  دلت اینو میخواد ، خواست تو هم برا من از هر چیزی مهمتره ...

مهاجمین با دست و پایی شکسته دور میشوند  .

سارای : گم شین حرومیای عوضی ...

خان چوپان : وقتی عصبانی میشی و رو چهره ت خط می افته  انگار تو عکس ماهی که توی آب افتاده موج میاد ، اینجوری قشنگتر هم میشی  ...

سارای : اون ماه  اینم آب رودخونه ، آره قشنگن ...

خان چوپان : خوبه نزدیک آبیم  وگرنه حرفم رو قبول نمیکردی نه ؟

سارای : حیف !!!

خان چوپان :  حیف برای چی ؟

سارای : کاش زخمی نبودی تا اون موقع که من میخواستم آب بپاشم رو صورتت و فرار کنم دنبالم میکردی و .....

خان چوپان : با همین دست و پای زخمی هم حاضرم کاری رو که گفتی بکنم  ،،،،، وای ...

سارای : چکار میکنی تو ؟ نمیگی اگه بیفتی و نتونی تکون بخوری  نمیتونم کولت بگیرم و ببرمت ...

خان چوپان : هنوز میتونم تکون بخورم  ،،، آخ ...

سارای : باید برم و مرحم بیارم ...

خان چوپان : اگه میخوای دردم زیادتر بشه برو ...

سارای : با این زخما از پا می افتی ...

خان چوپان : اگه یه روزی تو نباشی از پا می افتم .....................

سارای : خدا نیاره همچین روزی رو که تو از پا بیفتی ،،، اگه یه اخم بیفته رو صورت تو من باید بمیرم  ...

خان چوپان : میشه حرفای خوب خوب بزنی سارای ...

سارای : هموز درد داری ؟

خان چوپان : نه خوبم ...

سارای : اینا کی بودن ؟

خان چوپان : دفعه دوم که برگردن با ارباباشون برمیگردن ، اون موقع میشه گفت کی بودن و از کجا پیداشون شده ...

سارای : یعنی میگی برمیگردن ؟

خان چوپان : نتونستن چیزی ببرن ، ممکنه   ...

سارای : کاش ائلیار اینجا بود ...

خان چوپان : سهند رفته دنبال آیدین ، حالا دیگه باید پیداشون بشه ...

سارای : باید میفرستادیش روستا مردمو صدا کنه ، همت مردم کارسازتر بود ...

خان چوپان : اونا اگه برگردن دست خالی برنمیگردن ، تفنگ آیدین کارسازتره ...

سارای : کاش که تو اینقده به آیدین دل نبسته بودی ...                      8

خان چوپان : دختر زیبای ایل ترک داره حسادت میکنه نه ؟

سارای : من تو دل خان چوپان جای خودمو دارم ، جای خودمو هم دوست دارم ...

خان چوپان : تو دل یاشارخان چوپون جز عشق سارای دختر ائلیار چیز دیگه ای نیست ، نمیتونه هم باشه ...

سارای : از دل سارای هم خبری داری ؟

خان چوپان : من خونه خودمو مثل کف دستم میشناسم ...                            

سهند وارد میشود .

سهند : مزاحمم برم بعدن بیام هان ؟

خان چوپان : آیدین کو ؟

سهند : گفت خان چوپانی که من میشناسم به تنهائی هم میتونه حریف حرومیا بشه ...

سارای : شکار برا اون  از هر چیزی مهمتره  ...

سیاهی   .  نور  .

خان چوپان و سارای و سهند با مهاجمان درگیر شده اند ، تعداد مهاجمان زیاد است ، خان چوپان شکست میخورد ، مهاجمان میخواهند سارای را با خود ببرند ، خان و مباشر با تفنگی در دست وارد میشوند و مهاجمان را فراری میدهند  .

خان : یاشار تو لیاقت نگه داشتن چهارتا گوسفند رو نداری چطور شده ائلیار دختر همچون برگ گلش رو سپرده دست تو ؟

خان چوپان : خان حرمت خودتون رو نگه دارین ، اگه تعداد اونا زیاد نبود که .....

خان : اگه اونا سارای رو با خودشون برده بودن چی ؟

خان چوپان : اونا باید از رو جنازه من رد میشدن .....

مباشر : که داشتن میشدن ...

خان چوپان : ببند دهنت رو مرتیکه .....

خان : حرف حق تلخه ...

سارای :  خوبه ، ببین کی داره از تلخی حرف حق دم میزنه !!!

خان : میخوای بگی من هم باید مثل یاشار از حرف حق بدم بیاد ؟

سارای : اگه بددتون نمی اومد این همه سال با ائلیاری که بخاطر حق و حقوق مردم زنده بود شاخ به شاخ نمیشدین ...

خان : درگیری من و ائلیار به خاطر این بود که اون همیشه پاشو بیشتر از گلیمش دراز میکرد  ...

سارای : اون فقط به دنبال حق و حقوق مردمی بود که تو نمیخواستی ببینیشون  ...

مباشر : اینجا کسی نمیخواد در مورد ائلیار حرفی بزنه ،،،،،،،،، الان حرف اصلی در مورد خان چوپونیه که داشت داروندار خان و مردم روستا رو بباد

            میداد ...

خان چوپان : خان چند بار گفتم یه تفنگ بدین بهم ؟

سهند : راست میگه خان منم شاهدم که گفته بود ...

مباشر : تو خفه شو سهند ...

خان : مساله داشتن و نداشتن تفنگ نیست ، تو عرضه نداری خان چوپان باشی ،،، باید کس دیگه ای جای تو رو بگیره  ...

سارای : خان چوپون تمام تلاشش رو کرد ...

خان : برای من یکی نتیجه مهمه ، نه تلاش ،،، اون داشت همه چیز رو بباد میداد  ...

خان چوپان : اگه مردم بخوان که من نباشم حرفی ندارم ...

خان : مردم ؟؟؟؟؟؟؟؟ این منم که برای همه تصمیم میگیرم ، مردم چکاره ن ؟

سارای : نصف این گوسفندا مال اوناست ...

خان : همین که شنیدین ،،، تصمیم دیگه ای هم گرفته ام که مطمئنم ائلیار با شنیدنش خوشحال میشه ...                                                    9

سارای : ائلیار هیچوقت از کارهای تو خوشحال نمیشه ...

خان : این فرق داره سارای ...

مباشر : خان با گفتنش ما رو هم خوشحال کنین ...

خان : من به این نتیجه رسیدم این ممکنه که یه روزی روزگاری دوباره کسایی بخوان سارای رو از دست یاشار بگیرن ، برا همین تصمیم گرفتم

           سارای رو به خونه خودم ببرم ، ببرم خونه خودم و تاج سرم بکنم ...

سارای : ببند دهن کثیفتو عوضی .....

خان چوپان و سهند بطرف خان حمله میکنند ،،،،، سهند با شلیک گلوله ای توسط خان از پای درمی آید ،،،،، آدمهای خان   خان چوپان را  میگیرند  .                                                                                                                                              

خان چوپان : سهند ،،، سهند ،،، سهند ...

سارای : خدا لعنتت کنه ابلیس ، ، ، آخه  این بنده خدا چه گناهی داشت !

خان چوپان : میکشمت خان ...

خان : ببرینش ...

خان چوپان که قصد دارد از دست آدمهای خان رها شود با اشاره مباشر بشدت کتک زده میشود ،،،،،،،،،،، افراد خان میخواهند خان چوپان را که داغان شده کشان کشان ببرند  .

سارای : خان چوپون سرتو بالا بگیر ، سارای دوست نداره تو سرافکنده دیده بشی ، تو سرفراز بودی و هستی ، این که چند نامرد حرومی دست و

              پای تو را ببندند و بخوان با کتک زدنت کوچکت کنن تو دل سارای تو ذره ای غبار نمیاره که تو رو مرد آرزوهاش ندونه ، تو بزرگ

             بودی و هستی خان چوپون  ، تو اگه نتونستی جلوی اینا وایستی برای این بود که تنها بودی ، سرت رو بالا بگیر خان چوپون ، اونایی باید

              سرشون رو بندازن پایین که نه شرف حالیشون هست و نه ناموس مردم ، نه میفهمند بزرگی چیه و نه بزرگی دارند ، اونایی که بخاطر امیال

              شهوانی خودشون هر شرفی رو زیر پا میگذارن و از ریختن خون کسی ابایی ندارن  ، تو سربلندی خان چوپون ، چون مقابل همچین

              جونورایی ایستادی ، ایستادی و جلوشون سر خم نکردی ، شکست تو بخاطر دست تنها بودنت دلیل نمیشه سرت رو بندازی پایین ، تو

              همیشه خان چوپون ایلی یاشار من ، سرت رو بگیر بالا ، سارای به تو افتخار میکنه ، من دارم میبینم روزی رو که با اومدن ائلیار تو دوباره

              جون میگیری و جلو این کثافتا می ایستی ، سرت رو بگیر بالا خان چوپون ، فرداها از آن ماست  ...

خان : ببرینش ،،، همه برین میخوام با سارای تنها بمونم  ...

خان چوپان را بزور خارج میکنند  .

مباشر : اما خان ، حرف ما چیز دیگه ای بود ، نبود ؟

خان : انگار فکر برادرزاده ات از تدبیر ملکداری دورت کرده مباشر ...

مباشر : اما ما باهم حرفایی زده بودیم ...

خان : با هم !؟

مباشر : اینطور نیست خان ؟!

خان : اینجا منم که تصمیم میگیرم نه کس دیگه ای ،،، مباشر برادرزاده تو هم مثل یاشار نمیتونه از این گل خانوم مواظبت کنه ...

سارای : اگه نخوای اون دهن کثیفت رو ببندی خودم با همین دستام ،،، به من نزدیک نشین عوضیای حرومزاده .....

خان : اینجور مواقع قشنگتر هم میشی سارای ...

سارای : شاید امروز بتونی دست و پای خان چوپون رو ببندی اما فردا با ائلیار میخوای چکار کنی هان ؟

خان : ائلیار از اینکه من دخترش رو از دست حرومیا نجات دادم از من راضی میشه ، حتم دارم کدورتهای گذشته رو فراموش میکنه ، حالا تو باید

           با من بیای و ...

سارای : تو دستت حتی به جسد من هم نمیرسه خان ...

خان : خواهیم دید سارای ، خواهیم دید ...

سارای :  خواهیم دید  ...                                                    10

افراد خان میخواهند سارای را بگیرند و ببرند ، سارای بطرف رودخانه رفته و خودش را در آن می اندازد  .

خان چوپان سراسیمه برگشته است ، خودش را به رودخانه نزدیک میکند ،،، دیوانه شده است  .

صدای ترانه "  آپاردی سئللر سارانی " در فضا میپیچد  .

مباشر میخواهد فرار کند ، افراد خان با اشاره او مباشر را میگیرند .

مباشر : تو یه جلادی ، یه جلاد کثیف و حرومزاده  .....

غلام : ببند دهنت رو مرتیکه ...

خان : تا وقتی اوضاع بر وفق مراد تو بود ما خان بزرگ بودیم مباشر ، الان که به نفعت نیست ما شدیم جلاد ؟ ببرینش ...

غلام : اطاعت خان ...

خان :  تو غلام ، تو بمون ، مباشر جدید من باید کنارم باشد ...

با اشاره غلام مباشر را شلاقزنان میبرند   .

غلام :  سرفرازم فرمودید خان بزرگ ...

خان : لایقش هستی غلام ...

غلام : نظر لطف شماست ، ، ، به مردم چی بگیم خان ؟

خان : مردم ؟!

غلام : تا یک کلاغ چهل کلاغ نشه خان بزرگ ...

خان : مردم همان را خواهند شنید که ما میخوایم ...

غلام : و اون چیه ؟

خان : در تمامی این منطقه شایع کنید خان چوپان و سهند میخواستند با کمک هم گوسفندهای مردم و خان را بدزدند و دربروند که با هوشیاری

           خان غافلگیر شدند ، بگید سهند  به جهنم واصل شد ، خان چوپان دیگه خان چوپان نیست ،،، بگید مباشر هم که قصد داشت با اونا همکاری

           کنه روانه زندان خواهد شد  ، بگین سارای نامزد خان چوپون هم در رفته و خبری ازش نیست ،،،  مردم برای این پیروزی بزرگ چهل

            شبانروز جشن بگیرن   ...

سیاهی   .  نور  .

از دور صدای ساز و دهل شنیده میشود  .                                          

خان چوپان دیوانه شده است  ، دارد با ستاره ها حرف میزند  .

خان چوپان : هی بکش اونورتر ستاره ورپریده ، مگه نمیبینی سارای لباس عروس تنشه و اومده عروس آسمون بشه ، سلام خانومی خوش اومدی ،

                      قدمت رو تخم چشای همه ستاره ها ، ببین آسمونو ، گفتم بخاطر عروسی تو آذینش ببندند ، اونو ببین اونجا نشسته و ذل زده به لباس

                       سفید تو ، اون ماهه ، شده چراغ شبستون تو ، خوش اومدی عروس آسمون ، تو امشب عروس ستاره های آسمونی ، صدای ساز و

                       دهل رو که داری میشنوی گل قشنگ من ، هان ؟ آره که میشنوی ، تو عروسی بایدم دهل بزنن و برقصن ، نگاه کن اون ستاره ها رو

                        که دارن برا من و تو میرقصن و چشمک میزنن ، برقصین ، خوب برقصین ، جشن عروسی من و سارایه ، برقصین ...

خان چوپان دیوانه وار میرقصد  .

آیدین وارد میشود  .

خان چوپان : پس بالاخره اومدی آیدین ؟!

آیدین : میدونم دیر اومدم ...

خان چوپان : میدونستم عهد و پیمون بچگیامونو فراموش نمیکنی و میای به عروسیم ، منم منتظر بودم تو برسی تا دست عروس خانوم رو بگیرم و

                      بیارمش وسط همه  ، پس آخرش اومدی آیدین ، خوش اومدی به عروسی خان چوپون و سارای ، حالا نوبت توئه که با صدای ساز

                      برقصی ، بیا وسط ، بیا برقص که عروسی عروسی عزیزترین دوستته  ...                                                               11

آیدین : آره انگار باید برقصم ، آخه من اومدم عروسی ، عروسیه رفیقم ........................................

خان چوپان : هی تو عروسی که گریه نمیکنن ، میخندن و میرقصن ، بچه شدی ، ببین عروسی تو من چکار میکنم ...

آیدین : خان چوپون ، خان چوپون تو منو داغون کردی خان چوپون ................

خان چوپان : تو چته آیدین ؟

آیدین : من !؟ من یه مرده ام ، یه مرده که به همه چیز خیانت کرده ، به خودش ، به دوستش ، به سارای ، اگه من به کمک تو اومده بودم ، اگه

              فریب نمیخوردم ....................................

خان چوپان : ول کن اینا رو ، بجاش یه روزی که تو لازمم داشتی منم کمک تو نمیام ، خوبه ، این به اون در ،،، حالا بخند ، ای بابا عروسیه ها مثلا ،

                     عروسیه من ، عروسیه سارای ، ببین سارای رو وسط آسمون نشسته میون همه ستاره ها ، اون عروس منه حالا  ...

آیدین : سارای بخاطر اینکه تو جلو چشمش خراب نشی خودشو انداخت تو آب ، اما به حرفای من حتی نمیخواست گوش بده ،،، تو سربلند موندی

             چون سارای سربلندت کرد  ، نخواست زنده بمونه اما تو رو سربزیرت ببینه ،،،  اما من چی ؟؟؟؟؟ وای ،،،، وای ،،،، وای از عشق ...

با شنیده شدن صدای پای اسبی آیدین  خان چوپان را پشت سنگی میکشد تا قایم شوند  .

مردی وارد میشود  .

مرد : کی اونجاست ؟ دیدمتون ، من غریبه ام ، میخواستم بپرسم از کدوم طرف باید برم تا برسم به روستا ...

آیدین : کی هستی و از کجا می آی ؟

مرد : ائلیار نامی منو فرستاده تا به روستاشون برم و خبر برگشتنش رو بدم  ...

آیدین و خان چوپان متحیر مرد را نگاه میکنند  .

سیاهی   .  نور  .

در سایه روشنی ابدی _ ازلی ائلیار سوار بر اسب میتازد  .

                                                                                                                     پایان  .

                            15/07/88