خورشید

سحر که میزند سر

من بیدارم چون همیشه های روزگارم

و با دستهای خیالم خورشید را میکارم بجای ستاره ها

و شب ، همه شب

تا سحر شود باز

من

یک یک ستاره ها را

می نشانم بر سینه سیاه آسمان

و

خسته تر از دیروز

به انتهای گیتی بی عشق که میرسم

خورشید منتظر دستهای پینه بسته من است

ساحیل

آختاردیم ، آختاردیم ،چوخ آختاردیم ...

یورولدیم ، چوخ یورولدیم ...

تاپا   بیلمه دیم ...

ده نیز    کیمی    اوفوقلارا   گوز      تیکمیشه م 

هانسی   ساحیل  

  مه نی    ساکین     ئده جه ک؟؟؟

ستاره

شبها ستاره ها را میکنم از آسمان

- تک به تک

تا سحر شود این تیره شب یلدایی

و

روزها سراغ خورشید میگیرم از کرانه های آسمان

کسی چه میداند

شاید

آسمان میهمانم کند

به طلوعی ...