درام

متنهای دراماتیک

درام

متنهای دراماتیک

متن نمایشنامه : 2013

آدمها : سلیمان و آراس و آسدی آک و آسلان و آسئنا و ائلی آس و آسیموغ و آسیمان و کوتولک ها  و مردم و دیو .

                              صحنه : بر اساس شیوه ی اجرائی کارگردان .

                              تصاویری بر پرده انتهایی از پیدایش هستی ، شکل گیری زمین ، هبوط

                                                                             انسان بر خاک و حوادث مختلف تاریخی : شادی آور و غم انگیز .

                              روی صحنه شمعهای بسیاری روشن است .

دیو : فرصتی داده بودم فرزندان آدم را ، هرگز جز اندکی نتوانستند ریسمانم را پس زنند ، اینک خسته از این بازی مکرر گرد مرگ می پاشم بر این

        جهان بی فردا .

                                                                    دیو شمعهای روشن را خاموش و مشعلهایی را روشن می کند .

                              سلیمان هویدا می شود .

سلیمان : باز می دارمت زین بیهوده کردار .

دیو : باز گرد ، به همان گور خانه ی ابدی دهشت افزایت .

سلیمان : باز ایست زین آتش افروزی نامردمی کردارت ابلیسک بدکار .

دیو : فرجام هر آنچه هست از آن من است .

سلیمان : هر کاری را فرجامین دم از آن خداست .

دیو : چنین بوده اندیشه سفیهانه ات که ایستاده ای برابرم به خیره سری !؟

سلیمان : اویی گفت بایست ایستادم ، از این دم به آنسو تو خواهی ماند شکسته تر از شکست خورده ای مفلوک بر جای .

دیو : بیهوده تصوریست این ، گریزی از گرد مرگم نخواهدت بود سلیمان .

سلیمان : گریزی نمی جویم ابلیس ، دیوک بدکردار ! تو را بازمی دارم از آنچه نباید انجامش دهی .

دیو : با این عرصه تنگ به انجام امری مجالی نخواهی داشت .

سلیمان : آخرین نصیحتم بشنو ، باز ایست و به راه راست آی .

دیو : دور شو .

سلیمان : از چه بر راه خطایت اینگونه پای می فشاری ؟

دیو : راهم به خطا نیست خطابین ، راهم به خطا نیست .

سلیمان : آنچه باید گفته می شد رفت بر زبان ، باقی هر چه باشد از پسش ناله ای نباید باشد .

دیو : زهی خیال بیهوده .

سلیمان : من سلیمانم ، ببین چگونه بازت می دارم زین هوای نفست ای بد نفس .

                              انفجار نور .

دیو : باشد که چنین باشد ، اینک ای قطبین زمین به عشق آفریننده ی خود بچرخید .

                               دیو گردونه ای را می چرخاند و خود محو می شود .

سلیمان : باور نمی کنم !

صدایی از بالا : نام او از نام صد هزار سلیمان برتر است ، ای سلیمان تا چرخه بگردد و دوباره فال به نام تو خورد به گوشه ای پناه گیر .

سلیمان : کجا پناه گیرم ؟! جز اویم پناهی نیست !

صدا : از ساحل آن رود غران دور شو به امر پروردگارت .

سلیمان : بی آب آراس تشنگی خواهدم کشت .

صدا : تقدیر چنین است .

سلیمان : کجا روم ؟

صدا : از ساحل دور شود ، امر این است .

سلیمان : آخر به کدامین سوی روم ؟

صدا : خواهی یافت .                                                            1

سلیمان : بی یاری او از من هیچ نمی ماند !

صدا : هرگز بی او نخواهی شد ، سلیمان اگر می خواهی دوباره او با تو مهربان باشد و تو همانی شوی که عالم و آدم سلیمان شاهت بخوانند اندر

         میان آدمیان رو ، روزی که برای گرفتن زمین و آسمانها با آنها یکی شوی خدا دستش را برای رهایی جهانیان عیان خواهد کرد  ، برو .

سلیمان : گم کرده راه پرنده ی بی بالم اینک ، با زخمهای بی شمار پر و بالم ، با پاهای ورم کرده و خونینم باید راه درازی بجویم ، کجا روم ؟ نه

            راه گشا ستاره ای روشن بر آسمان تاریکم هویداست ، نه فانوسی به دست که بازشناسم راه از بیراهه به این سیاهی جای ، کجا روم ؟

            بی تو ای روشنایی جان و هستیم چه تاریکست زندگانی ! کاش نبود فراموشی نامت به دمی که خود دیدم و تو نه ، به تار موی سیاه این

            شب ظلمت گرفته ات سوگند ای آفریننده هستی و نیستی هرگزم تکرار نخواهد شد آنچه رفت بر من و ندانستم آن ! می روم با دل

            زخم گرفته و می دانم جز جستن مردمان تو کاری نخواهم داشت ، راهم نمای ، راهم نمای ،،، وای از این عطش که در جان دارم ، وای ،

            کجا بجویم آبی ؟! کجا ؟؟؟ بروم ، بروم ...

دیو : رفت ؟! آه ، رفت ، نامت گاهی گره از کارم می گشاید ، درست ، اما ، همچنان بر خواسته ام وفادارم ، می دانی آنکه بر آن دیگری سجده

        می باید کند انسان است نه من ، این را تو بهتر از من می دانی ، اما چه کنم که تو لج کرده ای با من ،،، باید دست به کار شوم ، چه نفرتی         

        دارم از آنکه نامش انسان است ،،، بگذار ببینم چه می کنم ،،، اینک این هفت کوتولک کوتاه دست من ،،، آزاد شوید از بندی که سلیمان بر

        دست و پایتان بسته ، بروید و آنچه خواهمتان آموخت به سر آورید لشکریان بدسیرت من ، بروید ستارگان هفت گانه بد نهاد ، پیش از

        فرجامین انفجار آتشزا آخرین برگ بازی را بر زمین می زنم ، شاید برد بهتری به انتظارم باشد ، شاید من جای خدای بنشینم ... 

                              چاهی در بیابان .

                              آراس و کوتولک کنار چاه ایستاده اند .

کوتولک : این هم مزد امروزت .

آراس : پیشت باشد ، پس از کار می گیرم ...

کوتولک : بگیر .

آراس : مزد که پیشاپیش می دهی ملزمم می کنی به کندن بیش از طاقت .

کوتولک : نه ، نشد دوست من ، تو اندازه طاقتت بکن ، نه بیش و نه کم .

آراس : هر روز حرف ما اینست ، با این همه من بیشتر می کنم .

کوتولک : من کندن از تو می خواهم ، مداوم و پی در پی ، بیش از توانت نمی خواهم .

آراس : با این همه گاه دستم به کار نمی رود ، وقتی شور شادمانی و بزم ازدواج فردی از همولایتیهایم در دل دارم تو می گویی نرو ، بمان و بکن ،

          می مانم و می کنم ، اما با دلی پر از خون ،،، گاهی هم عزائیست در ده و من نباید آنجا باشم ،،، دوست دارم اگر بتوانم برای آنها کاری

          بکنم ،،، اما کارم شده کندن چاه ،،، کندن و کندن و کندن ...

کوتولک : مزد خوبی نمی دهم ؟!

آراس : ...

کوتولک : اگر به آب برسی بیشتر هم می دهم .

آراس : دیرگاهیست می کنم ، ناامید نیستم ، به آب خواهم رسید .

کوتولک : زر و زیوری خواهمت بخشید هموزن خودت ، نه ، بیشتر ، حتی به خواب هم نمی توانی رویایی چنین داشته باشی .

آراس : آری رویای زیبائیست ، رویائی زیبا ...

کوتولک : برایت پیش خواهد آمد ، تو سرور تمامی روستاهای این اطراف خواهی شد ، باور کن ، سالار صدایت خواهند کرد ، همه ، خانه ای

             خواهی داشت بلندتر از تمامی خانه ها ، حتی بلندتر از خانه کدخدا و خان ، تو توانی داری بس بزرگ و کارآمد ، نباید آن را برای

             دیگران هدر دهی ...                                                2

آراس : در غم و شادی دیگران سهیم شدن هدر دادن توان نیست ...

کوتولک : منظورم این نبود مرد ، اول تو جایگاهت را بهتر کن سپس بیشتر به آنها خدمت کن ، این بد است ؟  بکن ، نمان .

آراس : ...

کوتولک : زمینهای بسیار برای کشت ، گوسفندانی پر شیر ، هزار هزار ،،، مردمانی که برای تو کار خواهند کرد ،،، آه یادم رفت بگویم ، این آب

              تمامی زمینهای تشنه را سیراب خواهد کرد ، تو آبادانی را گسترش خواهی داد ،،، بکن .

آراس : باید کند .

کوتولک : آری ، باید کند .

آراس : می کنم .

کوتولک : می روم ، می دانم عصر امروز تو پایین تر از جایی خواهی بود که دیروز عصر بودی ، بدرود ،،، آه مزد امروزت .

                              کوتولک خارج می شود .

                              سلیمان وارد می شود .

سلیمان : به کاسه ای آب تشنگی از این رهگذر نخواهی گرفت ؟

آراس : اگر صبری با تو باشد زلال آبی از چاه بیرون خواهد زد ...

سلیمان : تشنگی من طاقت این صبر ندارد .

آراس : کوزه ام آنجاست .

سلیمان : ممنون برادر .

آراس : نوش جانت .

سلیمان : گمان می کنی ته این چاه به آب می رسد ؟

آراس : کاش اندازه آبی که خوردی دعایی می کردی برای رسیدن ...

سلیمان : دعای بیهوده ی بی اسباب مستجاب نمی شود .

آراس : بی اسباب ؟ نمی بینی آماده ام به چاه روم با تمامی آنچه نیاز کندن است و من با خود دارمشان .

سلیمان : می بینم ، اسباب تنها آنچه تو داری نیست ، آبی به این چاه نخواهد رسید .

آراس : ...

سلیمان : راهش را بسته اند ، آن بالا .

آراس : مطمئنی از گفته ات ؟

سلیمان : ...

آراس : چه کس ؟ کجا ؟ چرا ؟

سلیمان : با ماندن و حیرانی افزودن بر روان خود پاسخی نخواهی یافت ای ...

آراس : آراسم .

سلیمان : من نیز سلیمانم ، می خواهی برویم و بدانیم آنکه راه آب بسته کیست و چرا چنین کرده ؟

آراس : قدمی با شاه سلیمان برداشتن تاجیست بر سر راهرو هر راهی اما ...

سلیمان : از چه تردید داری ؟

آراس : اگر راست نباشد کلامت مرا از نان خوردن خواهی انداخت ؟

سلیمان : به زندگیم غلام تو خواهم بود تا نانت از دست نرود ...

آراس : آه نه !

سلیمان : برویم مرد .

کوتولک : کجایش می برد ؟ این از معدود آدمهاییست که دوست دارد برای این و آن خدمتی انجام دهد ، باید دنبالشان بگیرم و بروم تا با          3

             رفتارش برای دیگران هم اسوه نشده ، اگر گذاشتند به کارمان برسیم .

                               آسلان و آسئنا به خلوتی گفتگو می کنند .

آسئنا : نیستی ...

آسلان : می دانی هستم و لج می کنی به گفتن این که می آزارد روانم را ،، نیستی ، نیستی ،، آه از این کلام زخم افزون روح .

آسئنا : اگر بودی با من این سخن می گفتی ؟

آسلان : دروغ می گفتم و می بردمت آنجا ؟

آسئنا : اگر دروغی می گفتی بهتر از این بود ، تو ، ، تو ...

آسلان : گریه نکن آسئنای من .

آسئنا : آسئنای تو ؟ اگر تو بر این آسئنای بدبخت عاشق بودی ...

آسلان : هستم ، هستم ، هستم به خدا آسئنا جان ،،، من عاشق توام ، با جان ، با تمامی هستی ام .

آسئنا : نیستی آسلان ، نیستی .

آسلان : اگر می دانستم اژدهای چشمه به جای تو خون مرا می پذیرد خودم را قربانی می کردم .

آسئنا : حرف است .

آسلان : نیست ، نیست ...

آسئنا : من ..........................................

آسلان : می دانم از مرگ می هراسی اما ...

آسئنا : آسئنا از مرگ نمی هراسد ، من از جدایی تو می هراسم ، می فهمی ؟!

آسلان : من هم روزی به تو خواهم پیوست .

آسئنا : اگر راست می گویی دو تایی با هم قربانی می شویم .

آسلان : نمی شود .

آسئنا : چرا نمی شود ؟

آسلان : اژدها اینگونه نمی خواهد .

آسئنا : بی خود می کند ، مگر او ...

آسلان : سوس ، آب دست اوست ...

آسئنا : او خونی می خواهد ، خون دخترکی در قبال آبی برای اهالی دهمان ، باید خوشحالم باشد خون دو نفر با هم ریخته می شود ! مگر نه ؟

آسلان : هرگز .

آسئنا : قبول کن تو خود از مرگ می هراسی .

آسلان : آسئنا ..............................

آسئنا : دروغ می گویم ؟

آسلان : کاش این همه دوستت نداشتم ...

آسئنا : بزن ، بزن دهنم رو خونین کن ، چه تفاوتی هست بین تو و آن اژدهای عاشق کش خونخوار ؟!

آسلان : اگر می توانستم می زدم ، نمی توانم ، تو خوب می دانی دست من جز برای نوازش به سوی تو دراز نمی شود .

آسئنا : با من بیا آسلان ، مگر قبول نداریم پس مرگ زندگانی جاویدی هست ؟ با من بیا ، نمی توانم فکر کنم بعد از مرگ من زنده خواهی ماند ،

         زنده خواهی ماند و دستانت را دور کمر ...

آسلان : آسئنا تمامش کن ، من جز تو کسی را دوست نخواهم داشت تا دستانم را دور کمرش ...

آسئنا : نگو ،،، دور کمر !!! تمامش کن ...

آسلان : خواستم تو بدانی جز تو دلم به مهر دیگری ...                             4

آسئنا : پس از چه با من همراه نمی شوی ؟ با هم قربانی می شویم ، هان ؟

آسلان : نمی خواهم شروع کننده مرگ دو آدم با هم باشم ، خون یک نفر آب به ده می آورد ،،، کافیست ما چنین کنیم ، از فردا همه دختران به دم

           قربانی شدن مردشان را هم با خود راهی خواهند کرد .

آسئنا : بگذار چنین شود .

آسلان : آسئنا ، آسئنا خوب فکر کن ! آخر آنوقت کسی باقی نمی ماند که بخواهد روزی انتقام مردگانمان را از اژدهای بد نهاد بگیرد ، می ماند ؟

           تو به بهشت خواهی رفت آسئنا ، من نیز روزی به تو خواهم پیوست ...

آسئنا : بی تو نمی توانم راهی شوم ، حتی اگر بهشت آخر راهم باشد .

آسلان : برویم دیر است ، آسئنای من ، برویم ................................................................

آسئنا : چه بود در پشت خود پنهان کردی ؟

آسلان : هیچ ...

آسئنا : دیدم ، نشانم ندهی نخواهم آمد ، می دانی که .

آسلان : وای از دست تو ، ببین ...

آسئنا : خنجر اجدادی ؟

آسلان : برویم ...

آسئنا : می خواهی چه کنی ؟

آسلان : برویم ، هیچ ...

آسئنا : تا نگویی از جایم تکان نخواهم خورد ........................................................

آسلان : وای ، وای که تو چقدر می توانی آدم را به جنون بکشانی ،،، می خواهم خون اژدها را ...

آسئنا : نه ...

آسلان : چرا نه ؟ مگر نه اینکه او با ما چنین می کند ؟ باید خونش را بریزم ، شاید راه آب برای همیشه باز شود .

آسئنا : نه ، نه ، نمی توانم تصور کنم تو به دست اژدها کشته شوی ، نه ...

آسلان : گریه نکن جان آسلان ، از کجا که او به دست من ...

آسئنا : صد مرد حریف او نشد ، او به دست تو نخواهد مرد ، اما ، اما خون تو ، وای خدا ...

آسلان : مگر نمی خواستی بمیرم ؟

آسئنا : ...

آسلان : قوی بودم ، اما تو با گریه هایت لرزشی بر دستانم انداختی ، حال چگونه قربانیت کنم ؟ مردمان بی آبند ، تشنه اند ،،، وای بر من ، وای ...

آسئنا : گریه نکن آسلان من ، گریه نکن ، ما هم خدایی داریم ، گریه نکن .

                               سلیمان و آراس می گذرند .

                               آسلان چاقویی بر گردن آسئنا نهاده و می خواهد سرش را ببرد .

                               آستی آک نظاره گر است .

                                                                      سلیمان و آراس وارد می شوند .

سلیمان : به نام آن که جان بخشیده و جز به امر او نباید جانی گرفته شود باز ایست زین بیهوده قربانی نمودن خشونت افزا .............

آستی آک : صدای که بود این !!!

آسلان : آسئنا باور می کنی ؟

آسئنا : اینان کیستند ؟

سلیمان : تمامش کنید .                                                         5

آستی آک : دگرگونه خواستن گاه قربانی ؟ مگر فرجامین دم هستی رسیده مردک که اینگونه ...

آراس : با سلیمان نبی چنین رخصتی به یاوه سرایی نخواهی داشت ، گفتم تا آگاه باشی .

آستی آک : تو رخصت از آژداهاک می خواهی گرفت ؟

سلیمان : تو نهاد پاکی داری آستی آک ، اگر آژداهاک بودن خود فراموش کنی .

آستی آک : این چه نامیست مرا به آن خطاب کردی مرد ؟

سلیمان : روح تو همچون نور سفید است ، چرا که از تبار آس مردمانی ...

آستی آک : سخنی نو می شنوم ؟ به فریب آمده اید ؟

سلیمان : سخن تازه ای در میان نیست ، مادرت نامت آستی آک نهاده ، آس نورانی سفید ، آس هم نام خداست هم نام مردمان پاک خدا .

آستی آک : چرا این را خود نمی دانم ؟

سلیمان : بازی زندگانی ! کوتولکی دست ساز دیو سیاهیها آنچه خود می خواسته بر ذهن و روح تو باقی گذاشته و باقی زدوده از روانت .

آستی آک : هرگز با این گفته ها نخواهید توانست مرا از نگاهبانی آب غافل کنید .

سلیمان : کسی خواهان غفلت تو نیست آستی آک ، اگر خواسته ای هست بیدار کردن و آگاهانیدن روح خواب رفته توست . 

آستی آک : من مرد جنگم ، هزاران مرد و زن دلاور از مردمان کشته ام ، نگاهبانی آب به آسانی به چنگ نیاورده ام به یاوه ای از دست دهم .

آراس : اگر خواهان جنگی اینک این من .

آسلان : اینک این من .

آسئنا : اینک این ما .

آستی آک : زیبا رویی خوش سخن نگاهبانی آب از من خواسته ، مزدش وصال او به فرداهاست ، فردایی در آن زندگی دوباره ، خونتان هدر رفت ،

              با شما پیکاری آسان خواهم داشت ، اینک این من .

سلیمان : پیش از آنکه هزارمین بار دست به شمشیر بری یک بار آنچه کوتولک بد ذات از تو خواسته دگرگونه کن .

آستی آک : که چه شود ؟

سلیمان : او ذات بد خود نشانت خواهد داد .

آستی آک : منظورت از کوتولک ، زیبا روی خوش کلام من است ؟!

سلیمان : او زیبا نیست ، خوش سخن نیز ، زشترویی بد زبان به فریبی رخساره خوش نشانت داده و تو نفهمیده ای ...

آستی آک : باوری بر گفته هایت نمی توان داشت ، ترس بگذار و به میان آی .

سلیمان : ترسی در دل سلیمان نیست به امنیتی که خدا بر دل او نهاده ، سخنم گوش کن ، اگر آنچه گفتم راست باشد تو هر دو جهان را از دست

             داده ای .............................................

آستی آک : سخن به درازا می کشی کسانی به شما بپیوندند ؟ من هزار کس را حریفم .

سلیمان : شرطی بگذاریم ؟

آستی آک : شرطی ؟!

آراس : من چاه کنی بودم ساده ، چاهی را می کندم که راه آبش را تو بسته ای ، هرگز چنین گمانی با من نبود ، سلیمان آمد و این با من گفت ،

          باورم نشد ، من برای آزمودنی با سلیمان همراه شدم ، شرطمان این بود ، اگر راه آب بسته نمی دیدم او را به غلامی می گرفتم .

آسلان : شرط پر منفعتی بوده بی شک ، تو نیز می توانی چنین شرطی بگذاری ، با همه ی ما .

آستی آک : چرا باید بپذیرم چنین شرطی ؟ حال آنکه می توانم شما را به دیار نیستی بفرستم .

سلیمان : اگر عمرت برود و به روز پیری بر فریبی که خورده ای آگاه شوی دیر خواهد بود به دست آوردن دوباره عمر از دست رفته ................

آسلان : حکیمانه نبود این سخن ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آستی آک : می توانم بیازمایمش .

کوتولک : چه شد آنجا ؟ راه آب باز شد بی آنکه خون دخترکی زمین سرخرنگ کند !؟ زمینتان سرخ می کنم به سرخترین سرخی سرخ رنگ ،    6

             هر کدامتان را به کاری مشغول داشته بودم ، اینک گستاخانه از کار من سر باز می زنید !؟! چنان به کار خود مشغولتان کنم که نفس     

              کشیدن از یادتان برود ، سرخ شو ای رود ، سرخ شو ،،، حال که آستی آک از دست رفت باید اینها را به دست مردم ده به مسلخ برم .

آستی آک : از چه رخ نشان نداد ؟

سلیمان : داد ...

آستی آک : من هیچ ندیدم !

سلیمان : آنکه رو به آن سوی کرد بر بالای آن صخره و فرار نمود او بود .

آستی آک : همان زشت صورت چرکین رخسار ؟

سلیمان : شک خود کنار بگذار ، اگر زیبا رویی وجود داشت نمی آمد اینک ؟

آستی آک : آری ، اگر به دم باز شدن راه آب زیبارویم خودی نشان نداد یا هرگز نخواهد آمد یا دروغی بیش نبوده ...

آراس : چه هیبتی دارد این رود جاری .

آسلان : بی آن که خونی جاری شود بر زمین ، جاری شد .

آسئنا : جشن خواهیم گرفت ، مگر نه آسلان جان ؟

سلیمان : کجا راهی شده اید ؟

آسلان : ائلی آس کدخدا از دیدن دخترش اشک شوق خواهد ریخت به خدا ...

آسئنا : نباید بیش از این با خیال مرگم گریه کند .

آستی آک : مرا نیز در جشن خود شریک سازید .

سلیمان : نروید ، بمانید ، رود را بنگرید پیش از رفتن آخر .

آسلان : چه می بینم ؟!!!

آسئنا : دل کوه چون قلب دخترکی عاشق از هم شکافته و رگش پر خون پس می دهد نفس !!!

سلیمان : گمان می کردی زیباروی با آب مردمان چنین کند !!! پیش از آن که دیر شود کاری باید کرد .

آستی آک : چه ؟

آسئنا : چه ؟

آسلان : بگو سلیمان ، چه ؟

سلیمان : سدی باید ساخت .

آستی آک : چگونه ؟

آسئنا : دیر است .

آسلان : سلیمان سخن بگوی ...

سلیمان : اگر ائلی آس و مردمان ده کمکمان کنند دیر نیست .

آسلان : برویم .

سلیمان : باید پیش از آن که آب ویرانه ای کند ده مردمان به آنجا رسیم .

                              ائلی آس به گوشه ای نشسته و عزا گرفته است .

ائلی آس : به روز شادی مردم غم گرفته و نالان نشسته ام بر سوگ دخترکم ، آسلان تمامش کن دیگر ، خنجرت را بر گلویش نهاده ای و او پلک

              بسته تا جانش پرواز کند ، آب ! مردم برای جشن و پایکوبی مهیا می شوند و من غم دخترکم در دل دارم ، چه می شود کرد ، دیروز

              دخترکان دیگری رفتند تا آب سفره ما کم نشود ، امروز نوبت آسئنای من بود ، چه رسم بدی با ما نهاده ای اژدها ، چه رسم پستی !

                              مردمان جشن گرفته اند .                        7

                              کوتولک وارد می شود .

کوتولک : باز ایستید از این بزم بدفرجام .

مردم : تو کیستی و چه می گویی ؟ مگر نمی دانی این بزم آب است و خوش فرجام ؟

کوتولک : آری ، اگر آب زلالی در پس بزمتان می بود می گفتم خوش فرجام .

مردم : آب زلالمان تا عصر خواهد رسید غریبه .

کوتولک : اما نه زلال و خوش طعم ، سرخترین سرخی با آبیست که اینک به سوی شما جاریست از آن سرچشمه بالائی .

مردم : تو چه می گویی ؟ دروغ گویی که می خواهد بزممان به هم زند ؟ بکشیدش ، بکشیدش .

کوتولک : آخر از چه بر حرفم باوری نیست با شما ؟

مردم : هرگز از پس قربانی شدن دختری بر پای چشمه آبی نبوده که زلال نباشد .

کوتولک : اگر دخترک قربانی می شد آری چنین بود اما ......................

مردم : اما چه ؟ ساکت نمان مرد ، بگوی تا خونت نریخته ایم .

کوتولک : ائلی آس کدخدا کجاست ؟ پدر دخترک را صدا زنید تا رازی بدشگون با شما بگویم ، زود ، زود ، زود .

مردم : ائلی آس ، ائلی آس .

ائلی آس : چه شده با شما ؟ عزایم را چگونه بشکنم در بزمتان ؟ بگذرید از من .

مردم : آوردن نامت برای شکستن عزایت نیست ، این مرد حکایت غریبی دارد ، رازی بدشگون ،،، بیا .

                             ائلی آس وارد می شود .

ائلی آس : تو کیستی ؟ به این روز که با دل مردمان بزم است و با دل من عزا چه تحفه آورده ای ؟

کوتولک : ائلی آس به سلامت ، دخترت رسم دیرینه به جای نیاورد به قربانگاه ، آری مردمان درست شنیده اید ، آسئنا با آسلان خنجر به دست

             گریخت ، اکنون به جای زلال آبی فرح افزا رود خون جاریست به این سوی ........................

ائلی آس : چگونه باور کنم بر این یاوه ؟ دختر من بگریزد ؟ بگیریدش تا نگریخته این مردک بد خبر ، به زنجیرش کشید .

کوتولک : دختر تو رسم دیرین شکسته تو مرا می گیری تا به زنجیرم کشی ؟

ائلی آس : ساکت بمان مردک بدیمن ، ساکت بمان .

کوتولک : آهای مردمان ، من آنچه لازم بود با شما گفتم ، پیش از آنکه دیر شود چاره ای بیندیشید .

مردم : از کجا باور کنیم دروغی با تو نیست ؟

کوتولک : چه نفعی می برم من از دروغی چنین ؟

مردم : آسئنا کسی نبود بگریزد از رسم .

کوتولک : ارزش جان شیرین تر از رسم است ، نیست ؟

ائلی آس : برهانی محکم نشانمان بده اگر بر گفتارت راستی هست .

کوتولک : این کوزه پر خون ، از چشمه پر کردم ، زود است که سیلی شود و برسد اینجا .

                             مردم دو دسته می شوند .

ائلی آس : سخنش گوش ندهید ، به سوی من باز گردید ، من ائلی آسم ، هرگز بر شما بدی نخواسته ام ، اینگونه نبوده تا به امروز ؟

مردم : چه کنیم ؟

کوتولک : آنجا .....................................

                             سلیمان ، آراس ، آسلان ، آسئنا ، آستی آک وارد می شوند .

                             کوتولک می گریزد .

ائلی آس : خدایا دخترم ، آسئنایم .

مردم : با دیدن آسئنا ائلی آس رسم کهن ایل به فراموشی سپرد و دخترش را در آغوش گرفت !؟ وای بر او ...

ائلی آس : رسم کهن ایل به فراموشی نسپرده ام ، دل پدرانه ام تپید ، اما پیش از در آغوش کشیدن مادرش باید سخنی بگوید در خور جایگاهش  8

              وگرنه ...

مردم : وگرنه چه ائلی آس ؟ آن را که عیان است چه حاجت به بیان است ، دخترت قربانگاه رها کرده و بازگشته به میان ایل ، این را همه دارند

            می بینند ، می خواهی حاشا کنی ؟

ائلی آس : آسئنا سخن بگوی ، اینجا چه می کنی ؟ مگر نباید آسلان قربانیت می کرد به پای چشمه ؟

آسئنا : این مرد سلیمان نبی است .

ائلی آس : وای بر من ، از چه نشناختم !؟ خوش آمده ای سلیمان .

سلیمان : سلام بر ائلی آس ریش سفید آس های کوهپایه نشین ،، ائلی آس برای سخن گفتن دیر است و اگر بلا بگذرد وقت بسیار ، پیش از آن که

            رود خون خرابه ای کند ده را باید سدی ساخت ، بشتابید .

آستی آک : کوتولک گریخت و نتوانستم بگیرمش .

سلیمان : هر کاری به وقت خود نکوست ، برویم سد را بسازیم .

آسلان : دیگر دیر شده ، رود خون دارد می رسد .

مردم : وای که بدبخت شدیم .

سلیمان : اگر همت کنید سد را خواهیم ساخت .

مردم : چه صدای مهیبی دارد ، باید بگریزیم .

سلیمان : نخواهید توانست ...

مردم : بگریزید ، بگریزید ، جانتان را نجات دهید .

آستی آک : بمانید .

ائلی آس : بمانید .

مردم : بمانیم کشته شویم ؟

آسئنا : بمانید .

                               مردم می گریزند .

ائلی آس : گریختند ، با این تعداد اندک سدی ساخته نخواهد شد .

آستی آک : چه باید کرد ؟

آراس : سلیمان چه کنیم ؟

آسئنا : تنها مانده ایم .

آسلان : سلیمان با ما چیزی بگوی آخر .

سلیمان : اینک روی خود به سوی پناه دهنده اولین و آخرین کنید ،،، بارپروردگارا جز تو دست گیری نداریم ، به این لحظه های وحشت انگیز

            دلهای ما آرام گردان ، ای آفریننده هستی وجود ما از توست ، اینک که گریزجایی نداریم آفریده های خود را از مهلکه خطر به آرامش

             راه نما ، کجا رود آنکه جز درگاه تو پناهگاهی ندارد ؟

                             آسیموغ ، پرنده ی تیزبال آسمانها ، ظاهر می شود .

آسیموغ : سلیمان بشتابید ، درهای خانه آسیمان در آن سوی ابرهای نرم سفید چشم به راه آمدن تو و دوستان توست ، دل آسیمان مهربان اینک

            لبریز از شادی است ، میهمان عزیز او خواهید بود .

سلیمان : کاش مردم از ما نمی گریختند ،،، برویم ، دلم اما با آنها بر زمین خواهد ماند .

دیو : باز کم آوردند کوتولک های من ، وای بر آنها ، سلیمان به همراه آدمیانش گریخت ، از دست دادمش ! وای بر من ،،، چه کنم این دم ؟! چه

       کنم ؟ باید بازش گردانم ، پیش از آخرین جنگم با خدا به جاییکه او خواهان است سلیمان را به جنگ می کشانم تا اسیرش کنم برای نشان

       دادن راهی که به خانه خدا می رسد ، آنجا با او خواهم جنگید و تاج سروری جهان بر سر خواهم نهاد ،،، چه کنم اینک ؟ آه ! مردمان !!!

       سلیمان دلش با آنهاست ، پیش از غرق شدن تمامی آنها در دریای خون اندکی را موقتا نجات می دهم ، او برای نجات دائمی آدمیان به      9

        کمکشان خواهد آمد ، در این شکی نیست .

                               سلیمان و همراهانش وارد خانه آسیمان می شوند .

آسیمان : اینجا استراحتگاه آنهاییست که خدا آنها را به بهشتهای خود وعده کرده ، در خانه آسیمان بر روی ابرها از حیات خود لذت ببرید ، اینجا  

            را منزل خود بدانید و مرا نیز یکی همچون خود .

سلیمان : زنده باشی آسیمان مهربان ،،، راستی پیش از آنکه سرخی زمین رنگهای زیبای خدا را از یادها ببرد ابرهایت را بفرست تا چهره خون گرفته

            زمین بشویند .

آسیمان : چنین باد .

سلیمان : شسته می شود زمین ، زیبایی باز خواهد گشت به جان زمین به سرخی گراییده ،،، آه آنجا را !!!

آسیمان : آدمیانند .

ائلی آس : از مردمان همه نمرده اند .

سلیمان : این حکمتی دارد .

آراس : چه می کنند ؟

آسلان : به این سوی و آن سوی می گریزند .

آسئنا : چه زخمهایی بر جانشان است .

آستی آک : کاش با ما می آمدند .

سلیمان : شما اینجا بمانید ، می روم و آنها را نیز بدین سوی می کشانم .

همگی : با کوتولک ها چه خواهی کرد .

سلیمان : من سلیمانم و ،،، آه ، وای از این کلام ، یک بار چنین گفتم و شد آنچه نباید می شد ،،، توبه خدایا ،،، ببخشای بر من این گناه ،،، خدای

            بزرگ سلیمان با اوست ، از هیچ مهراسید ، باید بروم ، دست خدا مرا تنها نخواهد گذاشت .

آسیموغ : من نیز با سلیمان همراه خواهم شد .

همگی : سلیمان ما نیز با تو خواهیم آمد .

آسیمان : من نیز .

سلیمان : شاید کارزاری روی دهد ...

همگی : برای آن نیز آماده ایم .

سلیمان : شاید مرگ میهمانمان کند ...

همگی : هر چه تقدیر باشد بر آن تسلیم خواهیم شد .

                               لشکری در برابر لشکری .

سلیمان : با نام آنکه جهان از او نفس گرفت باز می داریمش از کرده بد دیو بدکردار را .

                               دیو به خود می پیچد .

                               دست خدا از آسمان پایین می آید .

                                                        پایان .

                                                                                                                                                                                            

پیئس : حسنلو تپه سی ...

صحنه : بیر پوزولموش اسکی تپه .

                                                                   بیر آغ پرده صحنه نین دیبینده گویدن آسلانیبدیر ، شکیللر

                                                                   اونون اوستونده گوستریلجکدیر .

                                                                   بیر قبیر صحنه نین ساقیندا و اوچ سکو صحنه نین سولوندا

                                                                   واردیر .

                              آسلان ، آسلی ، آیدین ، آیگون و قاراپالتارلیلار صحنه ده اوتوروبلار .

سولماز خاتینین سسی : باشلانسین ؟

هاممی بیرلیکده : باشلانسین .

سولماز خاتینین سسی : یاخچی ، یاخچی ،،، بویوک تانرینین آدیلا باشلاییریخ ،،، ایشیقی سوندور ،،، شکیل ، او یوخ ،،، آی هوو ، یئنیدن ،،، آهان .

آیگون : آیدین قورتار گورخ ، لپ تابلا اویناما .

آیدین : یاخچی .

سولماز خاتینین سسی : نه اولوب اورادا ؟

آیدین : هئچ ، باشلایین ،،، دینمه دا .

سولماز خاتینین سسی : بیر ، ایکی ، اوچ .

                              حسنلو تپه سینین شکیللری .

سولماز خاتینین سسی : بوراسی حسنلو تپه سی . حسنلو تپه سی اورمو گولونون گونئی باتیسیندا یاشیللیق سولدوز یوردوندا یئرلشیبدیر . باتی

                              آس اربایجان و اونلا بیرلیکده سولدوزدا چوخلو تانینمامیش و دیرلی تاریخی اثرلر واردیر . اونلاردان بیری اولان حسنلو

                              تپه سی یئتدی مین ایل مسیح دوغوشوندان اونجه یه قاییدان تاریخی واردیر .

                              آسلان و آسلی نین سوموکلری نین شکیلی سون پرده یه دوشور : ایکی

                                                                              اولونون سوموکلری بیر بیرین یانیندا اوزانماق حالیندا .   

                              آیدین و آیگون یاواش یاواش گیریرلر ایچری یه .

آیدین : سس گلیر ؟

آیگون : یوخ ، هانی ؟

آیدین : دانیشما گوروم .

آیگون : سن دانیشدیریرساندا ...

آیدین : سوس .

آیگون : قورخودما .

آیدین : قورخاجاغیدین نیه گلیردین ؟

آیگون : دئییرسن قاییدیم گئدیم .

آیدین : گئده بیلرسن ؟

آیگون : من گئده بیلمسم سنده قالا بیلمزسن ، گئتدیم ...

آیدین : دایان گوروم ...

آیگون : گئدمی ییم ؟                                                          1

آیدین : باخ گوروم منیم سنسیز بورالاردا نه اولوم یاتیب ؟ آی جانیم سن اوچون بورادایام ...

آیگون : دوز دئییرسن من اوچون بوراداسان ؟

آیدین : یالان دی یجم ؟

آیگون : وای کی من سنی چوخ ...

آیدین : سوس ، سوس ...

آیگون : آیدین سن قورخاندا منده قورخورام .

آیدین : من قورخمامیشام .

آیگون : آهان ، بو تاپپیلتی دگیرمان سسیدیر ، سنین قلبی یین یوخ .

آیدین : آی جانیم دینمدا ..

آیگون : سس گلمیر ، هانی سس ؟

آیدین : وای سنین الیندن .

                            آیگون ایشیق آچیر .

آیگون : ایشیق ...

آیدین : سوندور اونو .

آیگون : هئچ یئری گورمورم آخی .

آیدین : ایندی آی چیخار .

آیگون : آی چیخاناجاق بو ایشیق سالسیندا ...

آیدین : بونون ایشقی بیزی گوسترر ، سوندور .

آیگون : ویی ...

آیدین : ندیر ؟

آیگون : سونمور !

آیدین : وئر گوروم منه ..............................

آیگون : گوردون .

آیدین : کورلادیندا .

آیگون : منه نه آخی ، اوزون گئدیب خاراب چیراغ آلیبسان .

آیدین : آلاندا باخدیم ، ساق ساقیدی .

آیگون : چینی جینس بودوردا .

آیدین : واللاه گنج اوسته اوتورمامیشدیم آمریکائیسین آلام ، واریم اولسایدی نه اوچون سنیده سالیردیم دالیما گلم بورایا ؟

آیگون : اوندا بونون خارابلیغین منیم بوینوما آتما .

آیدین : یاخچی سنده ، گل قوی کیفی یین ایچینه ایشیقی گورسنمسین .

آیگون : سن کی دئییردین بورایا گلن اولماز گئجه لر !

آیدین : گوزلمکدن زیان گلمز .

                              آسلان و آسلی قبیرلرینین ایچینده یاتیبلار ، اونلارین پالتارلاری سوموک

                                                                              شکیلینده دیر .

آسلی : آسلان ، آسلان ، آسلان .

آسلان : هان ؟

آسلی : آسلان ، آسلان ...                                                        2

آسلان : ندیر آخی ، قوی یاتاخدا .

آسلی : نه چوخ یاتیرسان ، دور سس گلیر .

آسلان : نه سسی ؟ یاتدا .

آسلی : بورالاردا آدام وار .

آسلان : هر گئجه بونو دئییرسندا .

آسلی : بو سیرا دوغروداندا سس گلیر .

آسلان : آسلی ، یات قوی منده یاتیم .

آسلی : قورخورسان یوخ ؟

آسلان : کیم من ؟

آسلی : من یاتدیم آمما قورخاقلار ساق باش گورا آپارا بیلمزلر ...

آسلان : دور گوروم هارادان سس گلیر باخ .

آسلی : کیشی اول دور گئد باخدا ...

آسلان : بیلیرسن سنسیز گئده بیلمرم بو سوزو دئییرسن ؟

آسلی : بیرده دئگینن منسیز گئده بیلمزسن ............

آسلان : سنسیز منیم نه گونوم ، نه یاشاماقیم آخی آسلی جان ...

آسلی : یاشام ؟! ( ایکیسیده گولورلر )

آسلان : هارادان سس گلیردی ؟

آسلی : اوتایدان .

آسلان : گئدخ اویانا باخاق .

                            آسلی ایشیق آچیر .

آسلی : ایشیق ...

آسلان : سوندور اونو .

آسلی : گورمورم آخی .

آسلان : بونون ایشقی بیزی گوسترر اونلاری یوخ ، سوندور .

آسلی : ویی ...

آسلان : ندیر ؟

آسلی : سونمور !

آسلان : وئر گوروم منه .

آسلی : گوردون .

آسلان : کورلادیندا .

آسلی : منه نه آخی ، اوزون گئدیب خاراب آچیرآغ آلیبسان .

آسلان : آلاندا باخدیم ، ساق ساقیدی .

آسلی : قیراق بازارین جینسی بودوردا .

آسلان : واللاه گنج اوسته اوتورمامیشدیم آتایین بازاریندا دوزلدنلردن آلام ، واریم اولسایدی آتان راحاتچیلیکلا وئرردی سنی منه ، قاچیرتمازیدیم

          بیله یین .

آسلی : اوندا بونون خارابلیغین منیم بوینوما آتما .

آسلان : یاخچی سنده ، سوندوردوم .

آسلی : به دئییردین بورایا گلن اولماز گئجه لر !                              3

آسلان : گوزلمکدن زیان گلمز .

                                                                  آسلی ایله آسلان بوتایدان و آیگون ایله آیدین اوتایدان گلیرلر .

                                                                              بیر بیرین یانیندان کئچیب گئدیرلر .

سولماز خاتینین سسی : یاواش گوروم ، دورون ...

آیدین : نه اولدو ؟

سولماز خاتینین سسی : هارا به ؟

آسلان : گئدیریخدا ...

سولماز خاتینین سسی : خئیر اولا !

آیگون : اینشالاه خئیردیر ...

آسلی : اینشالاه ...

سولماز خاتینین سسی : یوخ واللاه دئییل .

آسلان : نیه آخی ؟

سولماز خاتینین سسی : لاب سری ییبسیز ها !!! آی جانیم یئتیشدیز بیر بیره دوز گئتمه یین کی ...

آیدین : به نه ایش گورخ ...

سولماز خاتینین سسی : قورخاجاییز ، متنه بیر باخسایدیز ...

آسلی : سولماز جان باخمیشیخ ، کیم قورخاجاق ؟

آیدین : بیز یوخسا اونلار ؟

آسلی : سیز ...

آسلان : آسلانلار قورخاق اولماز .

آیدین : اولمویا اوزویون آسلان بیلیرسن ؟ نقشین آسلان نقشی دیر ، اوزون یوخ جانیم ...

آسلان : هله یانیرسان بو نقشی منه وئریب سنه یوخ ...

آیدین : یالوارسایدیدا من گئدمزیدیم او ...

آیگون : اوتوردا آیدین .

آیدین : بو باشلادی دا .

آسلی : بو سولمازلا دانیشیردی سن نیه اوزویون آتدین آرایا .

سولماز خاتینین سسی : یاخچیدا ...

آسلان : بیز روح اولساق بونلار گرک قورخادا آی سولماز .

سولماز خاتینین سسی : بیری بو سولماز خاتین ، ایکیمجیسی بو هاممی هاممیدان قورخاجاق ، قورخاندان سونرا قاچاجاییز ...

هاممی بیر یئرده : چوخ تیکراری بیر صحنه ، چوخ .

سولماز خاتینین سسی : سوس ، کارگردان بویله ایسته ییب .

آسلان : بویون یوخدور چئویردا .

سولماز خاتینین سسی : وای سیزین الی ییزدن ، باشلایین گوروم .

                                                                  آسلی ایله آسلان بوتایدان و آیگون ایله آیدین اوتایدان گلیرلر ، بیر بیرینه

                                                                              یئتیرنده چیغیریب قاچیرلار .

آسلان : دایان گوروم کیمسن بورالاردا ؟

آیدین : وای دده ...

آسلان : کیمسیز دئدیم ...................

آیگون : جاواب وئردا .                                                         4

آیدین : نه دئییم آخی ؟

آسلی : آسلان بو بئچارالارین نه سوجو وار آخی ، بو هئیبتده دوروبسان من قورخورام سندن ...

آسلان : قورخسالار تئز سوزه گلرلر ،،، دئمدیز کیمسیز ؟ بورادا نه ایشی ییز وار ؟ دانیشین گوروم .

آیگون : سیز اوزویوز کیمسیز ؟

آسلی : من شامان قیزی ، بودا خان چوبان اوغلو ...

آیدین : آدی ییز یوخدور ؟

آسلان : او آسلی ، من آسلان ، سیز ؟

آیگون : من آیگون ، بو آیدین .

آسلان : تانیمادیم ، آتاییز کیم ؟

آسلی : آناییز ؟

آیگون : مامور اولمویالار ؟

آیدین : سوس ،،، تانیمازسیز ، اوزاقدان گلمیشیخ .

آسلان : دئییرم آخی بورالاردا گورممیشدیم سیزی ، نه یاخچی ؟

آیدین : آخی اول سیز بو پالتارلاردان ، بورادا اولماقی ییزدان دئیین ، سونرا بیزده ...

آیگون : مامورسوز ؟

آیدین : دینمه دا ...

آسلان : مامور ندیر ؟

آیدین : آغزینا گلدی ، هئچ ،،، آخی بیز هله بوتون بیلممیشیخ سیز کیمسیز !

آسلی : بورا بیزیم تپه دیر ، ائویمیز بورادادیر .

آیدین : آی جانیم بو تپه نئچه مین ایلدیر خارابادیر ، سیزین ائوی ییز هانی بورادا ؟

آسلی : بو نه دئییر ؟!

آسلان : سن نه دئییرسن !؟ تپه خارابادیر ؟

آیگون : آیدین لپ تاپدا گوستر بونلارا حسنلونین شکیللرین .

آسلی : حسنلو ؟! لپ تاپ ندیر ؟

                              حسنلو تپه سینین شکیللری .

سولماز خاتینین سسی : حسنلو تپه سی یئتدی کیلومتر سولدوز شهریندن آراسی واردیر . حسنلو آدینی بو آددا اولان کندین یاپیشیغیندا اولماسیندان

                               آلیبدیر . سولدوز اوزو اولا بیلر سولو دوز یا آس اولدوز اولا بیله . بو تپه نین قازینتیلاری 1313 شمسیدن باشلاندی .

                               1336 _ دا بیلیمسل و تخصصی آختاریشلار بیر ایرانلی _ آمریکالی هئیاتین آختاریشی ایله باشلاندی . دئدیکلره گوره

                               بو تپه نین تاپیلان قالاسی ماننا ائلینه عاییددیر . بو تپه دایسون دئدیغینه گوره اون قاتدیر . هر قات بیر ائله و تمددونا عایید

                               اولا بیلر .

آسلی : باخ بورا ، بو سنیله من اولاجاییخ ها .

آیگون : دوغروداندا بونلاردیر !!!

آیدین : وای بیزه ، گور کیملرله اوزبه اوز اولموشوخ .

آسلان : نه ییمیزدیر ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آیگون : بیزه بیر شرفدیر سیزیله تانیش اولماق ..........................

آیدین : باخیندا ...                                                          5

آیگون : دوز دئییر ، لپ تابدا یاخچی شکیللر وار .

آسلان : شامان آتایین جامینا آد قویوبلار .

آیگون : لپ تاب ؟؟؟ !!!

آیدین : جام جمدیر منظورون ؟

آسلان : جم کیمدیر ؟

آیگون : یم ، اود آتاسی ...

آسلی : اود آتاسی پیریم آتایدی .

آیدین و آیگون : پیریم آتا ؟! یوخ جم ، هامان یم .

آسلان : پیریم یم ! پیریم یم ! باخ بیر بونلارا ، پیریمین پیرین گوتوروبلر یمی قالیب ، پیریم آتا ...

آیگون : آهان پرومته .

آیدین : او یونانلی لارین اود آتاسیدیر ...

آسلان : خان اوغلان اودون بیر آتاسی واریدی اودا پیریم آتایدی ...

آیدین : آدیم آیدیندیر ...

آیگون : بیزه اوجور اویره تمی ییبلر ...

آسلان : پیریم یانان آغاجا دئییرلر ، قولاق وئرریرسن دئییم اویره ن .

آیدین : بیزیم دانشگاهدا اوخودوغوموز درس باستان شناسلیقدیر ، آرکولوقوخ بیز ، خوشوموز گلیر دئسز ، اویره نریخ .

                                                                          آسلان اوتوروب یئره و اللرین آچیب گویه ساری .

آسلان : آنام آس ، آنام آس ، آنام آس ...

آسلی : آنام آس ، آنام آس ، آنام آس ...

آسلان : آنام آس ، آنام آس ، آنام آس ...

آیدین : نه دئییرلر ؟

آیگون : تانری یا یالواریرلار ،،، آنام آس !؟ آنامآز !؟ ناماز !؟

                              گویدن اود بیر قابدا گلیر آششاغایا ، اودون قابی بیردن بیره دوشور یئره .

آیدین : قاچین اوتایا .

آسلان : آی جانیم دوشموشدور باشیمیزا آخی ، اه .

آیگون : اولماز بو گویدن گلمی یه ؟

آسلی : نیه اولمور آخی ! یاخچی هله یالان اودویدو .

سولماز خاتینین سسی : نه اولدو ؟ به او نیه دوز گلمدی ؟

آسلان : بونو آیری میزانسئن ایله یوللا ، اولماز ؟

سولماز خاتینین سسی : کارگردانین نظری بویله دیر .

آیدین : آی جانیم بو میزانسئنی کارگردان محترمیمیز یئدی سکگیز ایشده ایشلدیب ...

آیگون : نئچه ایشدده دئراماتورژویموش ، اونلارادا دئییب بونو ایشلدیبلر ...

آسلان : رئال ، سوررئال ، مدرن ، پست مدرن ، اکسپرسیونیستی ایشده فرقی یوخ بیله سینه ، بیر باشدان بو میزانسئنی وئریب گئدیب باشا ...

سولماز خاتینین سسی : بیر گون بورادا دئییل ها ! هاممی قورد اولوب ، اوزو اولاندا قوزو کیمی سوزه باخیرلار ،،، یاخچی ، آسلی سن اودو سکولار

                              اوستوندن گتیر وئر آسلانا ،،، یئنیدن باشلا گوروم .                                   6

                                                                          آسلان اوتورور یئره و اللرین آچیر گویه ساری .

آسلان : آنام آس ، آنام آس ، آنام آس ...

آسلی : آنام آس ، آنام آس ، آنام آس ...

آسلان : آنام آس ، آنام آس ، آنام آس ...

                                                                          آسلی اودو سکولارین اوستوندن گوتورور ، یاواش یاواش گلیر  و  وئریر

                                                                            آسلانا .

آسلی : آس آنام گوندریبدیر اودو .

آسلان : ساقلیکلار اولسون آس آناما ، بونو منده وئرجاغام تانریم یاراتدیغی آداملارا .

آسلی : پیریم آس ، آدین اولدو اودلار آتاسی ؛ پیریم آتا .

                               آسلان اودلا اویناییر .

آسلان : آس ائللرین بیر آتاسی واریدی پیریم آس آدیندا ، اودو آس آنامیز تانریدان آلدی گتیردی وئردی اونا ، اونوندا آدی دوندو اولدو پیریم آتا .

آیگون : آس آنا کیمیدی ؟

آسلی : آبان اولاردان بیری ...

آیگون : آبان او ؟! بانو !

آیدین : بانو ،،، الهه ...

آیگون : نه گوزل تاریخی آچیرلار .

آیدین : به ندن بونلاری بویله اویره تمی ییبلر بیزه !!!

آیگون : ائیله بیل بونلارین یئرینه چوخلو یالانلار اویره نمیشیخ !!!

آسلان و آسلی : یالان ؟

آیدین : هن ، یالان ...

آسلان : او ندیر ؟

آیگون : سیز بیلمیرسیز یالان ندیر ؟! دوز اولمویان سوز .

آسلی : میه سوزده دوز اولماز ؟

آیدین : سیزده یالان یوخ ؟

آسلان : نه اوچون گرکدیر ؟

آیدین : بوتون ایشلری باشا آپارماق اوچوندور ...

آیگون : بیزیم زاماندا یالانسیز ، ایشلر قاباقا گئدمز .

آسلی : نه پیس بیر زامان ....................................................................................

آیدین : سیز بو شکیلده یاتیبسیز ؟

آسلان : نئجه ؟

آسلی : آسلان سوروشوردا ، نه دئییب آخی بویله دامارین شیشدی ؟

آیگون : ایستمسز دئمه یین .........................

آسلی : آسلان دئگینن ، دئگینن .

آسلان : بیز بورادا تزه توی توتموشدوخ .

آیگون : وای توی ...

آسلی : اودا نه گوزل بیر توی .

آسلان : من بی ، آسلی بایان ،،، یادیندا هارادا گوردوم سنی ایلک سیرا ؟            7

                              آسلان آت سورور ، آسلی کوزه چیینینده گئدیر ، بیر بیری گوروب ، باخیب

                                                                             و  گولورلر .

                              آسلان سوز اوخویور ، آسلی اویناییر .

                              آسلان بیر جامدا شکیللره باخیر .

آسلان : اونون آتاسی یوخ گلسین قاباقا ؟

آسلی : او بیر کیشی کیمین اوزو گلیب قاباقا ، آتاسی اولوب .

آسلان : من قیزیم آسلینی چولدن تاپمامیشام هر کیمسه یه وئرم .

آسلی : او خان چوبان اوغلودور ، بیرده بیزیم قیزیمیز آسلی اونو سئویر بویوک شامان .

آسلان : یادیندان چیخار .

آسلی : یادیندان چیخسایدی باخدیغین جامی اویله آتمازیدین اوتایا .

آسلان : دئدیم اولماز .

آسلی : آسلان آسلان هاراداسان بو اوزون گئجه لرده ؟ ( آسلانی آختاریر و تاپیر )

آسلان : ساچین اوزون ، چولده سارالان سونبوللر کیمی ، گوزون گوزل ، آی کیمی ایشیقلی ، الین ایستی بیر گونش کیمی ،،، ( اوخویور ) ،،،،

           آی سنده بیرینه وورولوبسان گئجه لر یاتا بیلمیرسن ؟ گویده یانیرسان آیریلیقیندان ؟ ( اوخویور )

آسلی : منی آپار بورالاردان ، آپار ،،، قاچارام سنیله ، آسلان آپار منی .

آسلان : قاچدی منیله آسلی گلدی بو تپه نین اوستونده اولان قالامیزا .

آسلی : گلدیم ، قیرخ گئجه گوندوز توی اولدو .

                               تویدور .

آسلی : آنام دئدی یادیندان چیخماز ، دوز دئدی ، چیخمادی .

آسلان : چیخا بیلردی ؟!

آسلی : چیخمازیدی ...

آسلان : بیز یاشامی باشلادیخ .

آیگون : سونرا ؟

آسلی : گئددیخ گئجه نی اورادا یاتاق .

آیدین : سونرا ؟

                              حسنلو تپه سینین شکیللری .

سولماز خاتینین سسی : ایرانلی _ آمریکالی آرکولوقلارین آختارماسی گوستریر بو قالا یانیبدیر . ایندی یازیلان یازیلار تاریخ ساحه سینده گوستریر

                              آسیادا چوخلو قالالار یهود الیله یانیبلار . بو قالالار بیر شکیلده و بیر زاماندا اود وورولوبلار . یهودون بو یاندیرما و

                              پوزقونلوق سالمالاردان نه ایسته دیگیندن هله ده بیر سوز دئییلمیر ، بو سوزلر بولود دالیسیندا قالیبلار .

آیگون : دئدیز بو خان چوبان اوغلودور ، سارایین خان چوبانی !؟                  8

آسلان : خاییر ، آلپ آراس خان چوبان .

آیدین : او کیمدیر ؟

آسلی : تانیمیرسیز ؟!!

آسلان : به سیز کیمی تانی ییرسیز ؟!

آسلی : تانیتدیر آسلان آتایین .

                              قاراپالتارلیلار هوجوم گتیریبلر ، آسلان دویوش ائیله ییر ، توتولور .

سولماز خاتینین سسی : ایگیت چوخ قولدورسان ، خوشوما گلدی دویوشون ،،، بوگون چین اولکه سینین قوشونو ایری آنا آدلانان یوردون قوشونونا

                              اوغورلو اولدو ، ایندی دویوشو اودوزانلاردان بیری گرک بیر اوخ آتسین ، سیز یاخچی کامان چکیرسیز آس اوغوللاری ،

                              بو سیزلرین کانیندادیر ، بویله اولسون ،،، ایندی بو زورلو اوغلان کامانین آلاجاقدیر الینه چیخاجاقدیر او داغین اوستونه و

                              اوخونو آتاجاقدیر ، اوخ هارا دوشسه اورا اولاجاق ایری آنا ایله چین آراسیندا جیزیق .

آسلان : بو اولان دئییل ...

سولماز خاتینین سسی : اولماز ؟! اوز قوشونومدان بیرینه دئییم گئدسین اوخو آتسین ؟

                              آسلان بیر کامان الینده چیخیر سکو اوستونه .

                              آسلان اوخ آتیر .

آسلان : کامانی اولدو الی آتامین ، اوخو جانی .

آسلی : اوخ گئتدی ، چوخ گئتدی ، اوچا اوچا ، قاناد آچدی اوخ ، آراسین جانی ایچینده گئدیردی ، اوخ گئتدی یئتیشدی ایری آنانین سون یابانینا ،

          اورادا دوشدو یئره اوخ ، اوخ ایری آنا توپراقیندان بیر اوووج وئرمدی چین خاقانینا .

آسلان : داغ اوسته قالدی آتام ، داغلار آدلاندی آلپ آراس .

آسلی : قارامان آراس ، آلپ آراس .

آیدین : وای دده ، البرز !!! الپروس ، آلپروس ، آلپ آروس ، آلپ آرآس !!!

آیگون : آرش !!!

آسلان : اولمویا بونلاریدا دئییشیبلر ؟!!!!

آسلی : وای بیزه ، وای سیزه ..............................................

آیدین : بویله اولسا چوخ آدلار دئییشیلیبدیر ...

                              آیدین لپ تابا باخیر .

                              شکیللر دوشورلر پرده اوستونه .

آیگون : اوستا ؟

آسلی : ائو اوسته !

آسلان : بوتون ائولرین اوستونده اولان یازیلار .

آیدین : آسو زرتشت ؟

آسلان : آس بوتا زاراتوشتو ! آناسی دوغدو آدلانیردی ، آتاسی دده .

آیگون : ارداویراز یا ارداویراف ؟

آسلی : آرآتاوئرآس ! زاراتوشدو آسین یولونون دالین توتدو ، آناسینا یازان سوزلر قالیر ؟ آدین قویدو آرآتاوئرآسدان آناما ...

آیگون : اروادیراز نامه ، آناما ،،، وای .

آیدین : بستور ؟

آسلی : بسدور !                                                              9

آسلان : تکینه دوردو دوشمانلارین قاباقیندا دئدی بیر جان سیز اوچون بسدور ...

آیگون : ساسان ؟

آسلی : آس سان ! آس ائلینه باغلیسان !

آیگون : هاممیسیندا آس وار !!!

آسلی : آدلاردا آس ائلیندن آد آپارماق اوجا یئرلره باغلی اولماقی گوستریردی .

آسلان : آس ائلی بوتون ائللرین باشینا بیر تاجیدی ، آسیا اولکه سی اونلاردان آد آلیبدیر ، چیندن قاف آساجاق اونلارین یوردو تانینیردی ...

آیدین : قاف آس ؟!

آیگون : قافقاز !!!

آیدین : داریوش ؟

آسلان : تاری آس !

آیگون : آتوسا ؟

آسلی : آت آسا !

آیدین : اردشیر ؟

آسلان : آرآتاشئر !

آیگون : بالاش ؟

آسلی : بال آس !

آیدین : اردوان ؟

آسلان : اردوغان !

آیگون : اشکانی ؟

آسلی : آس کانلی !

آیدین : کوروش ؟

آسلان : کورآس ! گوزلرین قان آلمیشدی او آسین ، گورموردو آداملیق ندیر ، دئییلدی کورآس .

آسلی : تومروآس آنا اوغلونون قانی توکولندن سونرا کورآسی دویوشده توتدو ، باشین کسدی قویدو بیر جاناقا دئدی اوز قانیندان ایچ ای قاندان

          دویمویان کورآس .

آیدین : نئجه باش آششاغا اولدوخ بونلارین یانیندا .

آیگون : باخ گور بو اوزون تاریخدن دوزده تاپا بیلرسن !!!؟

آیدین : تاپا بیلمدیم ......................................................................

آیگون : نه ایش گورملی ییخ ؟

آسلی : نه اوچون ؟

آیگون : بونلارین دوزون یایماق اوچون .

آسلان : بو سیزه باغلیدیر .

آیدین : بیزه ؟

آسلی : دئمه دیز اوخویورسوز بونلاری ؟!

آیگون : دوزدور .

آیدین : اوندا به سیز ؟

آسلی : یاشام بیزدن ال چکیب ، نئچه مین ایلدیر .

آسلان : یوخودان دوراندا باشیمدا بیر سوز دئدی نه اوچون دوروبسان ؟ بیلمه دیم بو سوزه نه دئییم ، سیزی گورنده اوزومه دئدیم یوخودان

           دورماقیم اولا بیلر بونلار اوچون اولسون ، آسلی ایله اوزومون سوموکلرین یانمیش گورنده بیلدیم نلر گلیب باشیمیزا ، اولا بیلر بیزیله   10

             سیزین گوروشو بیر سیرا یالانلارین دوزون آچماق اوچون اولا ، اولا بیلر ،،، ایندی ایشلر سیزه باخیر ، بیز داها الدن گئدمیشیخ ،

             کئچمیشلر یازیلارینا یاپیشیب آدیمیز ، بیزیم الیمیزدن هئچ ایش گلمز ،،، وای بیزه .

آسلی : ندن بویله اولدو حالین ؟

آسلان : کئشگه زامانا بیزیم اولاردی ، یوخ آسلی ؟

آسلی : هن .

آسلان : نه پیس ، حاییف بویله دئییل ، حاییف .

آسلی : اوزمه اوزویون آسلانیم .

آسلان : سون یوخوموزدا خوش قالمیشدیخ ، نئجه ایندی باشیمی قویوم یئره بیرده راحاتچیلیکلا یاتیم ؟

آسلی : هارا گئدیرسن ؟

آسلان : بویله یالانلار اوزجکدیر یوخوموزو .

آسلی : دایان هله ...

آسلان : نئجه دایانیم ؟ نئجه قالیم بویله یالان دونیادا ؟ نئجه کوتولره باخیم دینمه ییم ؟ سوسوم آتا بابالاریمین کورلانماقینا ؟ نئجه آنامین

           اویره تدیغی دوزلوقو تالانمیش گوروم دینمه ییم ؟ بویله یاشاما نئجه اولار سوسماق ؟!؟ یوخ منیم یئریم بورالار دئییل آسلی ، آس ائللرین

           یوردو بویله اولا بیلمزیدی ، اولوب آمما ، من قالسام آتام آلپ آراسا ، بابام پیریم آتایا ، آبام دوغدویا یاشامیمدان نه دئییم ؟ یوخ داها آنام

           تومروآسین اوزونه باخا بیلمرم ،،، گئدیرم اوز یوخومدا یاخچی یوخولارین قوناق گلمسین گوزلویم ، بویله یاشام منه یازیلمی ییبدیر ،،،

           گوزل آی گویده اوتوروب گورورسن بیزی ؟ یادیندا ساخلایاجاقسان بونلاری ؟ وای بیزه ، وای ...

آسلی : دور منده گلیم .

آسلان : توپراقیم ، باخ ، جانیم پای اولوب سنه وئرمک اوچون ، ایسته ییرسن ؟ الیمدن هئچ نه گلمیر آخی ، نه ایش گوروم سنه ؟ گل بو جانیم ،

           گل وئریم سنه ، توپراقیم قوی سنه قوربان اولسون جانیم ،،، آسلیم گل باش قویاخ دونه دونه قانلا بویانمیش قارا توپراق اوسته ، یاتماق

           بیزه بویله یاشامدان آرتیق یاراشیر ، گل آسلیم ، گل .

                              آسلان و آسلی قاییدیب گئدیرلر اوز قبریلرینده اوزانیرلار .

آیگون : دانیشمیرسان ؟

آیدین : دانیشماقا سوز قالیب ؟!

آیگون : بیز بورادا نه ایش گوروروخ ؟

آیدین : هئچ نه بیلمیرم ایندی داها ، هئچ نه .

آیگون : بیلیرسن .

آیدین : یوخ بیلمیرم .

آیگون : بیلیرسن ، بیز گلمیشدیخ بورالاردان یئرآلتی تاپاق آپاراق ساتاخ ...

آیدین : بئکار اولماق چوخ زور گلیردی .

آیگون : دئدیم کئشگه بیر ائویمیز اولاردی .

آیدین : دئدیم باستان شناسی درسی اوخوموشوخ آیگون ، آیری ایش الیمیزدن گلمیر ، دئدین بئکار یاشام باشا گئدمز ...

آیگون : دئدیم بیز بیلیریخ هارالاردا یئرآلتی وار ، دئدین آلانیدا چوخ ...

آیدین : دئدیم قاچاقچیلار الیمیزدن اوپور ...

آیگون : دئدیم گئدخ .................................................

آیدین : اوتانیرام اوزومدن .

آیگون : منده .............................................

آیگون : بورانین اوچ قاتین گوتوروبلر ...

آیدین : دایسون دئییر اون قاتدی ...                                         11

آیگون : یئتدی قات ، یئتدی تمددون ، یئتدی خالق کئچمیشی قالیر بو یئرین آلتیندا ...

آیدین : بیزیم آتا بابالارین کئچمیشی ...

آیگون : گرک بیری اولا بو توپراقلاری چکه اوتای بوتایا .

آیدین : قازا بیلمه رم .

آیگون : دئمه داها الیم گئدمز قازماقا ...

آیدین : آخی ، آخی داها بورایا بیر اوغورو گوزویله باخا بیلمیرم ...

آیگون : اوز ائوی ین نئجه اولار اوغورو گوزویله باخاسان ؟!

آیدین : نه کوتو فیکیرلریمیز واریمیش ....

آیگون : آیدین یئنیدن باشلاماق اولار ؟

آیدین : نه یی ؟

آیگون : هر نه یی ...

آیدین : بیلمیرم نه دئییرسن !

آیگون : هر نه گلسه قاباقا ...................................

آیدین : واللاه بیلمدیم !

آیگون : بیلیرسن .....................................................................

آیدین : چتیندیر .

آیگون : الیم الینده اولسادا ؟!

آیدین : چتین اولسادا گرک یولون تاپاق .

                              حسنلو تپه سینین شکیللری .

سولماز خاتینین سسی : حسنلو تپه سینین ان اونملی تاپینتیسی و دونیادا و اسکی تانیمدا اوزل و اونملی یئر آلان شئی قیزیلدان اولان حسنلو

                              قابی دیر . بو قاب حسنلو قیزیل جامی آدیلا تانینیر . بو قابین اوستونده چوخ اینجه لیک ایشلر آپاریلیبدیر . بو اویولموش

                              ناخیشلار بیر حیماسی ناغیلی دئمک ایسته ییرلر . گورن بو حیماسی ناغیل نه اولا بیلر ؟!

                                                                             هاممی گلیر صحنه اوستونه .

هاممی بیرلیکده : یورولمویاسیز .

سولماز خاتینین سسی : چوخ گوزل ، ایشیمیزین نئچه دن نئچه سی دوز اولماسیلا ایشیم یوخ ، آنجاق الیمیزدن گلن ایشی گوردوخ بیز ، ایندی داها

                              اوبیریسیلرین نوبتیدیر گللر و ایشلرین گوستریب سوزلرین دی یلر ، یورولمویاسیز  .

                    سون .

                                          91.08.10  

        

                      12

متن نمایشنامه : مستان ...

صحنه : قسمت داخلی یک کافی شاپ .

                           مستان کنار گوشی تلفن مردد و سرگردان ایستاده است ، آرام گوشی را

                              برمی دارد و شماره می گیرد .

مستان : الو ، الو ...

                              صدای ساعت از دور که دوازده ضربه می زند .

                              مستان ساعت کافی شاپ را نگاه می کند ، به طرف گوشی تلفن رفته آن را

                              بر می دارد ، می خواهد شماره گیری کند ، نمی کند ، آشکارا نگران است .

                              صدای آژیر ماشین پلیس از دور شنیده می شود .

                              مستان از پشت پنجره بیرون را نگاه می کند ، خبری نیست ، پیش بندش را

                                                                             می بندد و مشغول شستن ظرفها می شود . تمرکز ندارد ، ظرفی می شکند . 

                           ثریا از ته راهرو وارد می شود .

ثریا : پک ...

مستان : وای خدا ،،، دختره خل این چه جور داخل شدنه ؟ وای قلبم ...

ثریا : ( ادا در می آورد ) من یه جنم ...

مستان : دیوونه ...

ثریا : تو که ترسو نبودی فرمانده ( احترام نظامی ) ...

مستان : از کجا اومدی ؟ ! در که باز نشد ! ؟

ثریا : فکر کردی فقط تردستا می تونن از دیوارا بیان تو ؟

مستان : ( ادای ثریا را درمی آورد ) خوشمزه !!!

ثریا : حقت بود بیشتر می ترسوندمت ، باید مثل روزای جشن یه ماسکی می زدم رو صورتم و می اومدم پشت سرت می ایستادم و ...

مستان : لوس نشو ...

ثریا : یا نه ، مثل روزای ماموریت صورتمو خط خطی می کردم و ...

مستان : سوس ...

ثریا : آهان ، اسرار بر زبان مران حلاج بردارشده ...

مستان : ثریا ساکت شو لطفن .

ثریا : اطاعت سرورم .

مستان : خیلی خب بکش اونورتر ،،، نگفتی از کجا اومدی تو ؟

ثریا : از آسمون ...

مستان : بگو ...

ثریا : دستوره ؟

مستان : نه ...

ثریا : کاماندوهایی که مثل بزای کوهی می تونن از این صخره به اون صخره بپرن رد شدن از یه دیوار براشون کار شاقی محسوب نمی شه .

مستان : پرسیدم چطوری اومدی تو ثریا جان .........................................................

ثریا : گیر دادی ها !

مستان : این کافی شاپ در دیگه ای داره ؟؟؟

ثریا : می رم میزا رو مرتب کنم ، اگه مشتری ...                                1

مستان : سوال من جواب نداره ثریا ؟

ثریا : ...

مستان : ازت پرسیدم اینجا در دیگه ای ...

ثریا : پلیس شدی ! ؟

مستان : من فقط یه جواب می خوام .

ثریا : برو بابا ...

مکث .

مستان : تو چته ؟

ثریا : از خودت بپرس !!! ( مکث ) ، مشتری بیاد میزای نامرتب فراریش میده ، این حرف از کیه ؟

مستان : شبا بعد ساعت دوازده مشتری بیادم اونقده گیج می زنه که این چیزا حالیش نباشه ، چرا نمی گی از کجا اومدی تو ؟

ثریا : مهمه ؟

مستان : تو چند ساعته رفتی بیرون و ،،، نکنه بالا بودی ؟

ثریا : دختر بی حواس ، پس چی ، من بالا بودم ...

مستان : موقع رفتن باهام روبوسی کردی ، این یادمه ...

ثریا : گیر دادی ها ، اونم سه پیچ ، ، راستی چه عجب نپرسیدی کجاها بودم ؟

مستان : ...

ثریا : از در می اومدم موضوع این بود نه ؟ گیر که بدی ول کن نیستی ، بکش کنار من می شورم .

مستان : حرفو عوض نکن ...

ثریا : پیش بندو بده به من ...

مستان : می خوام بگی از کجا ...

ثریا : وای پام .

مستان : پات طوری شده ؟؟؟

ثریا : نه ، نه ...

مستان : بذار بینم ...

ثریا : به من دست نزن ...

مستان : ثریا ...

ثریا : ولم کن ، نمی خوام بهم دست بزنی ...

مستان : شلوارت خونیه !!!

ثریا : بکش اونور ...

مستان : اتفاقی برات افتاده ؟

ثریا : به کسی مربوط نیست .

مستان : بذار بینم پات چی شده ،،، ( ثریا دور می شود ) یعنی چی ؟ وایستا بینم ،،، ثریا من مستانم .........................

ثریا : نیستی ، الان نیستی ...

مستان : داد نزن ...

ثریا : می زنم ، می زنم ، می زنم .

مستان : چیزی شده ؟!!!

ثریا : نمی دونم ، نمی دونم ...

مستان : آخرش چی ؟ باید ...                                                    2

ثریا : باید باید باید ، خسته شدم از تو و باید بایدت مستان .............

مستان : بذار پاتو ببینم .

                              مستان به ثریا نزدیک می شود ، ثریا هلش می دهد .

مستان : ثریا ............................

ثریا : نمی خوام ، نمی خوام .

                              ثریا بی حال روی صندلی می افتد .

                              مستان با اصرار زخم پای ثریا را تمیز و باندپیچی می کند .

مستان : دخترک خسته ...............................

ثریا : یه در مخفی اون پشته ، وا می شه به خیابون پشتی ...

مستان : چی ؟

ثریا : اینم کلیدشه ،،، فکر نمی کردی تو محدوده ی فرماندهیت چیزی باشه تو ندونی نه ؟ بوده و ...

مستان : اینجا چه خبره ؟!

ثریا : دست نزن لامصب درد داره .............................

مستان : ...

ثریا : بگیرش ،،، تو هیچوقت متوجه اون در نشدی ...

مستان : با کی درگیر شدی ؟

ثریا : کلید .........................................

مکث .

مستان : چرا تا حالا بهم نگفته بودی ؟

ثریا : باید می گفتم ؟ آره باید ، باید .

مستان : آره ، باید می گفتی ...

ثریا : دستور داشتم نگم ..........................................................

مکث .

مستان : کجا بودی تا حالا ؟

ثریا : خیالت از چگونگی ورودم راحت شد نه ! ؟

مستان : تو داری چیزی رو مخفی می کنی ؟

ثریا : امروز انگار سرت شلوغ بوده ، چقدرم زیادن ...

مستان : می شورم ، تو ...

ثریا : اگه کمک لازم نداری برم بخوابم .

مستان : چکار کنی ؟

ثریا : لالا ...

مستان : ظهر تا حالا نبودی ، دست کم بگو چته تا ...

ثریا : فردا ظهر از خواب بیدار می شم ، کافی شاپو باز می کنم ، مثل هر شبم تا ساعت سه کار می کنم ، تلافی ...

مستان : صبر کن بینم ، عصر می زنی می ری بیرون ، کاری ندارم کجا رفتی و با کی بودی ، بعدش یهو از یه در مخفی میای تو و وقتی ازت

            می پرسم چی شده داغونی جواب سر بالا می دی ، آخرشم می گی تلافی ! ؟ چی رو تلافی ...

ثریا : ببخشید ، بنده یادم نبود باید تک تک رفتار و کردارم رو برای شریک عزیزم تشریحات می کردم !!!

مستان : هیچوقت نخواستم کارای مربوط به خودت رو برام تشریح کنی ...

ثریا : هیچوقت شریک عزیز ؟!                                                    3

مستان : من و تو فقط شریک نیستیم ...

ثریا : یادم هست بالامقام ، یادم هست فرمانده ، یادم هست ...

مستان : حتم دارم تو چیزیت شده ، بایدم بگی ، این یه دستوره .

ثریا : من حالم خوش نیست ، بی خیال ، لطفن ............................

مستان : گفتم این یه دستوره ثریا خاکزاد .

ثریا : ( فریاد می زند ) حوصله ت رو ندارم مستان آذرخش .

مکث .

مستان : بگو چی شده بی مروت ، من یه دوستم ، یه رفیق .

ثریا : می گم ، حالا نه ، حالم خوش نیست ، خواهش می کنم ...

مستان : شاید بتونم کمکی ...

ثریا : بی خیال شو ...

مستان : جان ادی ...

ثریا : ( با سرعت دور می شود ) اسم اون لامصب رو نیار .

مستان : چت شد ؟ ثریا ، ثریا ، وای خدا ، ( لیوانی را پر آب می کند ) .

ثریا : ( روی صندلی می افتد ) آب نمی خورم ، وای سرم ، ولم کن ،،، لامصب ولم کن می گم ...................................................

مستان : یا لب وا می کنی یا من می رم و برا همیشه تنهات می ذارم .

ثریا : کشتمش ............................

مکث .

                              مستان از ثریا دور می شود ، تابلوی " تعطیل است " را بر روی درب

                                                                             ورودی می چسباند .

                                                                            

                              مستان کنار گوشی تلفن مردد و سرگردان ایستاده است ، آرام گوشی را

                              برمی دارد و شماره می گیرد .

مستان : الو اداره پلیس ؟

                              مستان و ثریا روی صندلی نشسته اند .

ثریا : کشتمش .................................

مکث .

مستان : هذیان می گی ...

ثریا : یه جوری شده بود ، مثل همیشه نبود ، فهمیده بودم ، اونم فهمیده بود فهمیدم ، لامصب ، داشت فیلم بازی می کرد ، کشتمش ...

مستان : چی ، چکار کردی تو ؟

ثریا : زدم یه موش کثیف رو داغون کردم ، باور کن ، یه موش بزرگ ، اندازه یه گربه بود لامصب .

مستان : اوف از دست تو .

ثریا : می خوای یه قصه تازه بشنوی ؟ نه ، تو این قصه رو هزار بار شنیدی ...

مستان : کجا زدی موش کشتی ؟

ثریا : تو این قصه رو خوب بلدی ، سیر تا پیازش رو ...

مستان : کی موشه رو کشتی ؟

ثریا : قصه دخترک تنها ، یه دختر بود جوون و خوشگل ، دوست داشت رو پاهای خودش وایسته ...                               4

مستان : ( ثریا را تکان می دهد ) ثریا ...

ثریا : گوش کن ، گوش کن ، جالبه ، گوش کن ، این دختر ...

مستان : این چی بود گفتی آخه تو ؟ با توام ...

ثریا : گوش ندی می رم می خوابم ها ...

مستان : تو چرا اینریختی شدی امشب ، خدا ،، چی رو باید گوش بدم ؟

ثریا : دختره دوست داشت رو پاهای ...

مستان : تو مست کردی ؟

ثریا : دهنم بو می ده ؟

مستان : ( بو می کشد ) نه ...

ثریا : پس نیستم ، گوش کن حالا ...

مستان : چرا پس ادای مستا رو درمی آری ؟

ثریا : نخورده مستم ، حالا اگه می خوردم چی می شدم ، خسته م ، گوش نمی دی ؟

مستان : پرت و پلا می گی آخه دختر ...

ثریا : چی می شه یه بار به پرت و پلاهام گوش بدی هان ؟

مستان : گوش ندادم ؟

ثریا : اینم رو قبلیا ...

مستان : تو حالت خوش نیست ، می خوای ببرمت دکتر ؟

ثریا : بشین گوش کن دیگه اه ...

مستان : باید برسونمت دکتر ...

ثریا : قرص داد بهم بی پیر ، داروخونه چی ، خوردم اینریختی شدم .

مستان : چقدر پر کار بودی پس ...

ثریا : حواسم بود به زخمم ، بهش گفتم ، به متصدی داروخونه ، گفتم پام خورده لب میز ،،، گوش کن می خوام باهات حرف بزنم ، یعنی

       نمی خواستم ، حالا می خوام ، بهتر از فرداست ، ( ادا درمی آورد ) فرداهای بهتر و روشن ، افقهای نورانی ...

مستان : بهتره بری بخوابی ...

ثریا : باید گوش بدی ...

مستان : باید ؟

مکث .

ثریا : چی میشه یه بار من بایدی تعیین کنم ؟

مستان : به وقتش می کنی ، ( سر پا می ایستد ) حالا پاشو برو بخواب .

ثریا : باید به حرفام گوش ...

مستان : دختر بد ، پاشو عزیزم ، پاشو ...

ثریا : خواهش می کنم ...

مستان : وقتی برای شنیدن پرت و پلاهای تو ندارم ، اینجا کشور خودمون نیست گدائیم کردیم از سر و رومون پول بریزن ، ، ، پاشو .

                              ثریا از جیبش تپانچه ای را در می آورد .

ثریا : بشین گوش کن مستان خانوم ، بشین .

مستان : بذارش کنار .

ثریا : بوی باروت می ده ، ببین .

مستان : گفتم ...                                                              5

ثریا : شلیک کنم کل پلیس اروپا می ریزه اینجا .

مستان : تو شلیک نمی کنی .

ثریا : امتحان می کنم ها ،،، بشین ، خوبه ،،، یه گلن گئدن و بعدش چی ؟ تتتق ، افتاد رو مبل ...............................................

مستان : کی ؟

ثریا : موش کثیف ...

مستان : ثریا جان کی افتاد رو مبل ؟

ثریا : آقا موشه ، باور کن موش بود ...

مکث .

مستان : تو ماموریتی نداشتی این تو جیبت چکار می کنه ؟

ثریا : از طرف تو نداشتم ، این یکی رو خودم تصمیم گرفتم ، تا حالا نشده سر خود کاری بکنی ؟

مستان : حرفات رو نمی تونم ...

ثریا : پا نشو ، ، ، آهان ، خوبه ، ، ، یه دختر بود دوست داشت رو پاهای خودش وایسته ، اون ...

مستان : تمومش کن .

ثریا : بشین گوش بده لامصب ، بشین ،،، اون دختر دانشجو که شد ، خواست کارم پیدا کنه ، بابایی نداشت جیباش رو پر کنه از اسکناسای

       رنگارنگ ، مامانشم عروس شده بود ، رفته بود خونه بختش ، دالالالالا دالادالا دا لا لا لالا ، لی لالالالا دی لا دیلا لا لالالا ، همیشه تنها بود

       دخترک قصه ما ،،، زندگی ام خب خرجش زیاده ، می دونی که ، آره می دونی ، کسی که از پایین شهر می آد خیلی چیزا حالیشه ،،، دختره

       خواست کار کنه ، هم کار هم درس ، تنهائیشم تموم می شد ...

مستان : من این قصه ...

ثریا : می دونم حفظی ، می دونم مستان جان ، می دونم ،،، دارم برا خودم مرورش می کنم ، دوست دارم بدونم کجاها اشتباه کردم ...

مستان : تو اشتباهی نکردی ...

ثریا : گوش کن ،،، دختره تو دانشگاه با یه پسر آشنا شد ، اون کاری رو سراغ داشت که دختره می تونست انجامش بده ، به درساش لطمه نمی زد ،

        اما این همه ی ماجرا نبود ،،، با پیشنهاد دوستی از طرف پسره خودش رو باخت دخترک تنها ،،، حس می کرد تازه داره بالغ می شه ،،، پسره

        جنتلمن بود ، یه مرد رویایی ...

مستان : ببین ثریا ...

ثریا : می فهمی جنتلمن به کیا می گن ؟

مستان : ...

مکث .

ثریا : با توام .

مستان : آره می دونم .

ثریا : حالا گوش کن ...

مستان : بزار کنار تپانچه ...

ثریا : بشین مستان جان ، وقتش بشه خودم می گم پاشو برو ،،، تا حالا عاشق شدی ؟

مستان : ...

ثریا : تشکیلات از این کلمه بدش می آد ، اوهوم ، قدغنه ،،، می دونم ،،، اما لامصب ادی محشر بود ، می فهمی ؟

مستان : ...

ثریا : جواب بده مستان  ، لامصب جواب بده .

مستان : می فهمم .............................

ثریا : جواب کاملی می خوام من  ، کامل کامل ، تکرارم نمی کنم ،،، می تونی بفهمی محشر بودن یه مرد تو چشمای یه زن یعنی چی ؟             6

مستان : همه زنا می تونن این یه مورد رو بفهمن ...

ثریا : حتی اگه تشکیلاتی باشن ؟!!!

مکث .

مستان : آره .

ثریا : بایدم بفهمن ، آره ، همه زنا می فهمن ،،، منم یه زن بودم ،،، می فهمی که ؟

مستان : می فهمم ثریا جان ، می فهمم ، بذارش ...

ثریا : سوس ،، دوستی اون دو کفتر حیرون بالا گرفت و شد عشق ،،، یه روز عصر کنار رودخونه دستام رو گرفت تو دستاش ، گفت دوستم داره ...

                              ثریا عاشقانه می رقصد .

مستان : پات اذیتت می کنه ؟ بشین لامصب .

ثریا : اون کثافت نخواست تا تهش باهام بمونه ، نخواست ( گریه می کند ) .

مستان : گریه نکن عزیز من .

ثریا : بشین مستان ، بشین می گم ...

مستان : قصه ت تموم شد ؟

ثریا : آره .

مستان : گریه داشت ؟ فکر کردی غیر از تو کس دیگه ای یتیم دنیا نیومده ؟ فکر کردی همه خوشبختن ؟ اگه بودن تمامی جوامع سعادتمند بودن ،

           اونوقت کسی اسلحه دستش می گرفت بزنه کوه و دشت مبارزه کنه ؟ عشق ؟! هاع ،،، چقدر از احساساتی بودن بدم می آد ،،، آره

           تشکیلات نمی تونه عشق رو قبول داشته باشه ، این کلمه مضره ، برای همه ...

ثریا : ببند ، نبندی خودم با همین تپانچه می بندمش ، عمریه از این شر و وررا تو گوش بدبختایی مثل من خوندین ، بسه ، برا من یکی بسه .

مستان : اینا حرف تازه ای نیستن تو حساس شدی .

ثریا : اگه عشق تو تشکیلات قدغنه چرا ادی عاشقم شد ؟؟؟

مکث .

مستان : قدغنه ، درست ، اما کسی که عاشق می شه اخراج نمی شه ،،، با ادی دعوات شده ؟

ثریا : کشتمش .......................................

مستان : کی رو کشتی تو ؟ بچه ت رو ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ثریا : می دونستی ؟ تو می دونستی ؟!!!؟

مستان : من ...

ثریا : تو چی ؟ تو ...

مستان : من ...

ثریا : از کجا می دونستی ؟ هان ؟ چرا رنگت پرید هان ؟ من به کسی ...

مستان : ثریا گوش ...

ثریا : خفه شو ، تو گوش کن ، باید جوابمو بدی ، بشین ...

مستان : ببین من ...

ثریا : گفتم خفه شو ،،، تو حامله بودن من رو از کجا می دونستی ؟ من به هیشکی حرفی نزده بودم .

مستان : ...

ثریا : د  بی پدر لب وا کن ...

مستان : من یه زنم ، ( مکث ) ، خودم فهمیدم .

ثریا : خودت ؟

مستان : ثانیه به ثانیه می دویدی می رفتی دستشویی ، می دیدیم ، فکر کردی من ...                                      7

ثریا : دروغ می گی ، دروغ می گی کثافت ، مثل یه سگ داری دروغ می گی ، می کشمت ، بگو از کجا می دونستی ، بگو .

                              به ثریا حالت تهوع دست می دهد .

مستان : آروم باش ، آروم باش ،،، چند بار مثل حالا بالا آوردی ، نیاوردی ؟

ثریا : یکی بهت گفته ، یکی ...

مستان : آروم باش ، آروم باش ،،، هیشکی نمی دونست ، فقط من می دونستم ، فقط من .

ثریا : چرا ازم نخواستی سقطش کنم ؟ تو فرمانده تشکیلاتی من بودی ، چرا نخواستی ؟

مستان : ...

ثریا : چرا ؟

مستان : نتونستم ، ، ، نتونستم لامصب ، نتونستم .

ثریا : پس چرا ادی تونست ؟ اون که پدرش بود ؟؟؟ هان ؟

مستان : بهش گفتی ؟!

ثریا : مگه من چی می خواستم ؟ هان ؟ من فقط می خواستم بچه ی خودم رو به دنیا بیارم ، بچه ی ادی رو ، اون نامرد نخواست ، نخواست ، من

        می خواستم بچه م رو بغل کنم ، من ...........................

مستان : آروم باش ثریا جان ، آروم باش دختر جان .

ثریا : من از تنهایی می ترسم ، فردا که تو نباشی یکی باید پیشم باشه ، تو می فهمی نه مستان ؟ این کوچولو ، این کوچولو می تونه مادرش رو از

        تنهایی در بیاره ، این می تونه من رو از تنهایی نجات بده ، تو می فهمی ، آره تو می فهمی مستان .

مستان : آره ، می فهمم ، می فهمم ، آروم بگیر دختر جان ، آروم بگیر .

ثریا : یکی رفته بود زیر جلدش ..........................................

مکث .

مستان : آروم باش ...

ثریا : یکی رفته بود زیر ...

مستان : خودش گفت ؟ ( مکث ) ، پرسیدم خودش گفت ؟

ثریا : بعضی جاها شاخکای ما زنا خودبخود تیزتر می شن تا بیشتر از عقلمون بفهمیم ، منم زنم ، نگفت ،،، فهمیدم .

مستان : شاید اشتباه کردی ...

ثریا : وقتی مردی تو بسترت مثل قبل حرارت نشون نمی ده ، وقتی باهات ور می ره اما دستاش مثل اولا گرم نیست ، وقتی بوسه هاش زورکیه ، تو

         می فهمی ، با تمام وجودت ، می فهمی ، همون لحظه یه حس بدی بهت دست می ده ، آرام آرام حس فاحشه بودن می آد سراغت ، حس

         می کنی داری تنت رو می فروشی ...

مستان : ثریا ...

ثریا : گوش کن ،،، از خودت بدت می آد ،،، از خودت ، از بسترت ، از مردت ،،، از همه آدم و عالم بدت می آد ،،، خدا .

مستان : خیلی خب ، تمومش کن .

مکث .

ثریا : اون کثافت باهام نبود ،،، نبود ،،، زدم کشتمش ...

مستان : دروغ می گی ...

ثریا : تا امروز راست تر از این ازم نشنیدی ................

مستان : تو این حق رو نداشتی احمق ، وای وای وای ...

ثریا : دوست داشتم بخوابونم تو سینه ی اونی که ادی رو ازم گرفت ، ( تپانچه را طرف مستان نشانه رفته است ) ، نمی شناختمش .

مستان : بزن لامصب ، بزن منم بکش راحتم کن .

ثریا : من آدمکش نیستم ، نیستم ، نیستم .                                       8

مستان : تو این حق رو نداشتی بزنی ...

ثریا : اون داشت ؟

مکث .

ثریا : اون حق داشت من رو فریب بده اما من ...

مستان : آروم باش ، آروم باش .

ثریا : من آدمکش نیستم مستان ، نیستم ، به خدا نیستم ، نیستم ،،، اون نامرد نمی خواست ، بچه م رو نمی خواست ، می گفت سقطش کن ،،،،،،،،،،

        می گفت راه دیگه ای نیست ، ، باید بچه ی خودم رو با دستای خودم می کشتم ،،، نه ، نه ، این نه ، خواهش می کنم ، التماست می کنم ،

         بذار ، بذار پاهات رو ببوسم ، بذار دستت رو ببوسم ، ادی جان بذار بچه م برام بمونه ، بچه ی تو هم هست ، تو باباشی ، تو نبودی من این

         رو نمی خواستم که ، یادگاریه توئه ، ازدواجمون ممکن نیست ، نباشه ، بذار این بمونه برام ، د  پدرسگ نمی خوام سقطش کنم ، نمی خوام

         بکشمش ، اونی که باید بمیره تویی ، تو ، این گناه داره ، کوچولوست ، نباید طوریش بشه ، دست از سرم بردار ، بردار ، بردار ...

                              ثریا بر زمین افتاده است .

مستان : بعضی وقتا که شیطون می ره زیر تنت هوس می کنی کاری بکنی ،،، می دونی یه جن رفته تو قلبت ، می خوای جلوش وایستی ، وسطای

           کار بی خیالش می شی ، می ذاری کارش رو ادامه بده ، چرا ؟ هیشکی نمی دونه ،،، تا به خودت بیای تموم شده ، کاری که نباید بشه .

ثریا : من خیلی بدبختم مستان ، خیلی .

                              مستان ثریا را در آغوش می گیرد .

مستان : همه ی ما گاهی بد می شیم ، همه ی ما .

ثریا : نه تو همیشه خوبی ، همیشه .

مستان : من !؟ نه ...

ثریا : تا حالا گریه ت رو ندیده بودم مهربون من ......................................

مستان : وقتی دلت از همه ی دنیا گرفته ست ، وقتی سینه ت پره از درد ، یه راه می تونه راحتت کنه ،،، گریه کن دخترک نگون بخت ...

ثریا : ...

مستان : نباید می کشتیش ، هم خودت تنها شدی هم بچه ت ، هم ...

مکث .

ثریا : نمی ذارم کسی بچه م رو ازم بگیره ، باور کن مستان ، باور کن .

مستان : باور می کنم .

ثریا : کمکم می کنی ؟

مستان : کمکت ؟!

ثریا : کمکم می کنی نه ؟ هان مستان ؟ رحم کن مستان ، به من ، به بچه ای که تو شکممه ،،، دوستش دارم ، دوستش دارم .

مستان : اون گناهی نداره ، تو هم گناهی نداری ، ، ، تقصیر ماهاست ، تقصیر ماهاست ...

ثریا : کمکم می کنی نه ؟

مکث .

مستان : کمکت ؟ ! آره ، ، ، کمکت می کنم ، ، ، باید بکنم .

ثریا : می دونستم ، تو مهربونی ، تو خوبی ، بچه م زنده می مونه نه ؟ تو خوبی ، می دونستم ...

مستان : من ! من خوبم !؟ مهربونم ؟!

ثریا : گریه می کنی ؟ تو هم دلت از همه دنیا گرفته مستان ؟ تو هم درد داری ؟

مستان : نباید می کشتیش ، نباید ...

ثریا : برای ادی گریه می کنی تو ؟!!!

مستان : خیانت شخصی اون دلیل نمی شد تو تشکیلات رو نادیده بگیری ...              9

ثریا : نگرفتم .

مستان : ...

ثریا : نمی تونست حدس بزنه اسلحه دارم ، همیشه جلو اون کم می آوردم ، می دونست ، می دونست می پرستمش ، ، ، عصر که می خواستم برم

       دیدنش تصمیم داشتم بهش بگم ، باید می دونست یه بچه تو شکم من داره نفس می کشه ، اون پدرش بود ، حق نداشت بی خیال من و

       بچه اش بشه ، رفتم بهش بگم ، تپانچه م رو برداشتم ، می خواستم با خودکشی تهدیدش کنم ،، گفتم خودم رو می کشم ،،، وقتی حرفام رو

       زدم ، خندید ، بدجوری خندید ،،، یه حرفی زد ، یه چیزی گفت داغم کرد ، باورم نشد ، تو هم باورت نمی شه ، گفت ، گفت ...........

مکث .

مستان : بگو ثریا ، هر چی گفت بریز بیرون ، راحت می شی ،،، منم راحت می شم ،،، منم می خوام حرف بزنم ، بسه سکوت ،،، بگو .

ثریا : آخه باورت نمی شه ،،، باورت نمی شه ،،، اون گفت ، گفت دیگه نیازی به من نداره ، گفت حالا یکی دیگه هست دستش رو بگیره ، گفت

        تجربه خوبی نبوده براش ، گفت پیدا شدن این بچه دلیل خوبیه برا قبول غلط بودن راه رفته شده ، تپانچه هنوز تو جیبم بود ، حالا دیگه

        نمی خواستم با خودکشی تهدیدش کنم ، گیج بودم ، هنوز حرفاش تموم نشده بود ، حرف آخرش دنیا رو جلو چشمام تاریک کرد ، دیگه

        جایی رو نمی دیدم ، سیاه سیاه ، همه جا ، همه جا سیاه بود ،، شنیدم گفت ، گفت می خواد من رو بکشه ، گفت از همون بالا ، بالای صخره

        پرتم می کنه تو دریا ،،، بعدش گفت ، اون حرف اصلیه رو گفت ،،، باورت نمی شه ،،، گفت ، گفت من یه نفوذی بودم تو تشکیلاتتون ، یه

        نفوذی !!! باورت می شه مستان ؟ باورت می شه ؟ باورت می شه ؟ نبایدم بشه ، منم وقتی شنیدم مثل تو شدم ، مثل تو نشستم رو زمین ،،،

        نفهمیدم چی شد ، نفهمیدم ،،، اون داشت به طرفم می اومد ، نفهمیدم چی شد ........

مکث .  

مستان : بخواب دخترک نگون بخت ، بخواب ، تو خسته ای ، بخواب ،،، آروم بگیر ، بخواب ،،، همیشه تا به خودت بیای تموم شده ، کاری که

           نباید بشه .

                              مستان کنار گوشی تلفن مردد و سرگردان ایستاده است ، آرام گوشی را

                              برمی دارد و شماره می گیرد .

مستان : الو اداره پلیس ؟ من قاتلم ، یه قاتل شکست خورده .

  

                                      پایان .

                                                        91.07.25