متن درام : کوچه ...

کوچه ... 

صحنه محله ایست قدیمی . در وسط صحنه حوض آبی چند ضلعی  و در قسمت انتهایی صحنه چند پله دیده میشود  که به درب مسجد منتهی میشوند . در سمت راست صحنه مکتبخانه دده آشیق و در سمت چپ آن کلاه فروشی شاپشاپو قرار گرفته اند .

نور  .

غلام و سردار وارد میشوند  .

غلام : آخرش چی شد ؟

سردار : سرشو انداخت پایین و راهشو گرفت و رفت ...

غلام : چیزی نگفت ؟

سردار : چیزی هم مگه داشت بگه ...

غلام : آخه اون قلدرتر از این حرفا بوده ...

سردار : میگن که دست روی دست زیاده ، اونی که جلوش وایستاد جنسش از جنس اون محکمتر بود ...

غلام : ایول بابا ، دست مریزاد ...

سردار : هر چی بود زیر سر همون چهار تاکلمه ای بود که دده آَشیق به ما گفت تا ما جلوش وایستیم و به اون گفت تا سربراه بشه  ...

غلام : دیگه هم خبری ازش نشد نه ؟

سردار : نه دیگه ، از اون موقع به این طرف کسی نشنید چنگیز جایی سری جنبونده باشه ...

غلام : برا همینه که گفتن دود از کنده بلند میشه ...

سردار : در هرحال یه دده است و یه محله ...

غلام : میگم در مورد ثریا که چیزی نمیدونه ؟

سردار : نمیدونم اما تا حالا که به من چیزی نگفته ...

غلام : خوبه ،،، کجا ؟

سردار : تا نمازم قضا نشده میرم تو مسجد و میخونم و میام ...

غلام : ما رو هم دعا کن ...  

سردار وارد مسجد میشود .

غلام روی پله ها می نشیند . ژنده پوشی وارد میشود و آنطرفتر می نشیند .

ژنده پوش : نگاهات قلب آدمو به لرزه میندازه جوون ، تو یکی یا خود رستمی یا که از نوادگانش ...

غلام : اینورا ندیده بودمت ؟

ژنده پوش : پس بگو حکم خریدارو داشته صاحب این نگاه نافذ ...

غلام : نگفتی ...

ژنده پوش : نپرسیدی که بگم ، البته شاید اگه میپرسیدی هم نمیگفتم ...

غلام : تازه وارد نگو شاغلام غریب نواز نیست و ضعیف کشه اما خب اگه نخوای دهنتو باز کنی وبگی از کجا اومدی و چکاره ای یه جورایی بازش 1

            میکنم اون دهن کپک زده ات رو ، بنال ؟

ژنده پوش : پس حدسم درست بود ...

غلام : کدوم حدست ؟

ژنده پوش : که داش غلام باشی ،،، همین که دیدمت ته دلم گفتم خودشه ، اما خب آدمیزاد همیشه ممکنه اشتباه کنه ، موندم تا مطمئن شم ، حالا هم

                   که مطمئن شدم ، ، ، برم ...

غلام : وایستا غریبه ، ما رو شناختی ، ایول به هوشت ،  اما نمیشه که ما تو رو نشناخته در بری ، شاغلام باید آمار محله رو داشته باشه ...

ژنده پوش : ما که عددی نیستیم تا بیاییم و بشینیم تو آمار داش غلام ، اما ، حالا که دارم میرم بذار تا یه نصیحتی بکنمت جوون برنا ، نصیحت که نه ،

                    یه خبر شاید ، اینروزا ممکنه آمارت به هم بخوره ...

غلام : نفهمیدم ...

ژنده پوش : برم ...

غلام : ببین پیرمرد لباس چرکی من یه مدتی بود اینجا نبودم و نمیدونم تو از کی اومدی اینورا اما تو این مدتی که اینجا بودی باید میفهمیدی که

            شاغلام وقتی چیزی میخواد بایستی بهش بدی  ،،،   د   یالا ور بزن بینم منظورت چی بود ؟

ژنده پوش : کولی دربدری مثل من که قراره راست یا دروغ گذشته و آینده آدما رو بدونه تا با سرکیسه کردنشون به اسم طالع بینی زندگیشو بگذرونه

                    وقتی وارد  این محله شد نمیتونست از کنار اسم شاه غلام   داش این محله براحتی بگذره ،،،،،، اما خب ، شاید اگه چیزی نگم و برم بهتر

                     باشه ...

غلام : من زیاد اهل فکر کردن و  اینجور چیزا نیستم اما حرفات یه جورایی داره به فکرم میندازه کولی ...

ژنده پوش : رخصت بده برم داش غلام ...

غلام : آدم حرفداری بنظرم می آی ، بنال بینم چیا تو اون کله ته که بزبونشون نمیاری ...

ژنده پوش : داش غلام ببین چی ...

غلام : د    جون بکن بی پدر مادر ...

ژنده پوش : بگریز ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، از سرنوشتت بگریز ،،،،،،،،، تا میشه از اینجا فاصله بگیر و برو ،،،،،،،،،،،،،، تو پیشونیت میخونم که خونت

                    ریخته میشه ،،،،،،،، ردپای یه زنو تو زندگیت میبینم که از گذشته تو میاد و تو آینده تو تاثیر میذاره ، یه تاثیر بد و شیطانی ،،،،،،،،،،،، شاید

                    اگه از اینجا بری بتونی نجات پیدا کنی ،،، بگریز ، نمان ،،، از سرنوشتت بگریز جوون قلدر ،،،،، تو گذشته هر چی بوده تموم شده و

                    زمونه برای تو آس تازه ای     رو کرده ، آسی که اگه بمونی و به بازی ادامه بدی همه زندگیتو میبازی ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، تو سینه ت یه

                    زخم میبینم ، شاید زخم یه چاقو ، شایدم یه دشنه که تا دسته تو قلبت فرو میره ،،،،،،، دارم میبینمت که افتادی   رو زمین و خونت همه جا

                    رو سرخ کرده ،،،،،،،،، دارم میبینم ، دارم میبینم که آخرین نفساتو میکشی و کسی نیست تا کمکت کنه ،،، بگریز ، بگریز ...

غلام : مادر نزاده اونی رو که بخواد غلام رو با چاقو بزنه ...

ژنده پوش : تا حالا شاید ، اما حالا یکی داره بهت خیانت میکنه ...

غلام : بمون ،،، کی داره بهم خیانت میکنه  ؟

ژنده پوش : شاید اگه میدونستم میگفتم شاه غلام ، اما من فقط میتونم کل پیشامدو پیشگویی کنم ،،، برم که از کارم موندم ...

ژنده پوش میرود . شاپشاپو از مغازه اش خارج میشود و در کنار غلام روی پله های مسجد مینشیند .

شاپشاپو : رسیدن بخیر شاه غلام ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، دمغی ؟ نرسیده که اخمات تو همه !!! حواست به دور و برت نیست انگار ، این جغد سگ

                پدر باز که اینورا پیداش شده ...

غلام : ما رو نمیدیدی خوشحال بودی دیگه شاپشاپو نه ؟ این گدا تازه تو محل پیداش شده نه ؟

شاپشاپو : اگه یه روز بود که به فکرت نبودم حق داری این حرفو بزنی اما من ...

غلام : نگفتی اون گدا از کجا پیداش شده ؟

شاپشاپو : گدا نیست شاه غلام ، کولیه ، فالبینی میکنه ، لامصب  چقدر هم خوب فال میبینه ، هر چی میگه راست راسته .......................................

غلام : چه خبر ؟ محله در چه وضعیه ؟                                                                                                                                                                       2

شاپشاپو : سلامتی شاه غلام ، همه سرشون به کار خودشونه ، شما که رفتین  زندون آبا از آسیاب افتاد  ...

غلام : شاپشاپو جات خالی زندون هم برا خودش جائیه ها ...

شاپشاپو : نگین شاه غلام ، امیدوارم دیگه اونجاها رو نبینین ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، اینم هدیه این حقیر بخاطر آزادیتون  ...

غلام : باز که کلاهای تازه ای آوردی شاپشاپو ...

شاپشاپو : ناقابل ،،، قابل شاه غلام رو ندارن  ، اگه لب تر کنی  یه کلاه که قابلی نداره کل دکونو تقدیم میکنم ...

غلام : امون از دست این زبون چرب و نرم تو ،،، باز که یه کلاه سرمون رفت ، بگیر ...

شاپشاپو : اگه بگیرم داش غلام ،،، گفتم که هدیه رهاییتونه ...

غلام : همین که سرمونو خم میکنیم تا کلاهات بره تو سرمون برات کافیه شاپویی ، بگیرش ...

شاپشاپو : بهتم میاد ...

غلام : از ثریا چه خبر ؟

شاپشاپو : بی خیال اون ، یکی رو تازه خدا رسونده جون شاه غلام ...

غلام : باز که گفتی ...

شاپشاپو : این یکی محشره ...

غلام : از نظر تو کدوم یکی نبوده که اینم نباشه ...

شاپشاپو : جان داش خودم یه لعبتیه که لنگه اش تو چین و ماچینم پیدا نمیشه ، سگ صاحاب ...

غلام : شاپویی جلو مسجده ها ...

شاپشاپو : اگه ببینیش ...

غلام : نرو تو جلدم ابلیسک ...

شاپشاپو : بخدا تکه ...

غلام : نزن خاکی ، پرسیدم از ثریا چه خبر ؟

شاپشاپو : ای بابا همه کارام مونده ، تازه خرید کردم ، باید دکونو مرتبش کنم ...

غلام : بشین بینم ، چته ؟ فکر کردی چند روز نبودم تو و امثال تو سرخود شدین که هر کاری دلتون خواست  انجام بدین ، ،  ، بشین ، من هنوزم همون

          شاغلامم ، از ثریا پرسیدم ...

شاپشاپو : خیلی وقته ندیدمش ...

غلام : اون چشای کوچیکت که داره عین الماس برق میزنه بهم میگه که داری دروغ ردیف میکنی شاپشاپو ...

شاپشاپو : نه جون شاه ...

غلام : جون عمه ت ، ور بزن بگو چی شده ؟

شاپشاپو : تو محل شایعه است که ...

غلام : شاپشاپو ...

شاپشاپو : جونم شاه غلام ...

غلام : دست به چاقوی من که یادته ؟ از زندون که اومدم بیرون چاقوی دسته زنجانمو هم دوباره تحویل گرفتم ، میری سر اصل مطلب یا که ...

شاپشاپو : من نوکرتم شاه غلام ، گفتم تازه اومدی و بهتره ...

غلام : د   برو سر اصل مطلب بی پدر ...

شاپشاپو : میگن قراره ازدواج کنه ...

غلام : ازدواج ؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!  ثریا ؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! هیچ دلقکی نمیتونست اینقدر منو بخندونه شاپشاپو ، دست خوش بابا ...

شاپشاپو : قضیه جدیه ...

غلام : آخه کدوم الاغیه که بخواد با ثریا بره تو یه حجله ؟

شاپشاپو : میگن ، میگن ...                                                                                                                                                                                          3

غلام : د   بنال خب ...

شاپشاپو : کامران ، پسر خسروخان ...

غلام : کامران ؟! کامی  ؟

شاپشاپو : منم شنیدم خب ...

غلام : انگار با یه زندون رفتن ما تو محله کن فیکون شده و همه چیز به هم ریخته ...

شاپشاپو : حالا شنیدم قراره تو عروسیشون از چین و ماچین آتیش باز بیارن که وسط راسته بازار آتیش بازی راه بندازه ...

غلام : حالا بگیم کامی دوست داشت نخود هر آشی بشه و خودی نشون بده و بگه منم بزرگ شدم مثلا ، ثریا که اهل این حرفا نبود ...

شاپشاپو : شاه غلام تو از دنیای زنا چی میدونی ؟ زنه و هزار حیله و کلک ، پسر خسروخانم که کم کسی نیست برا خودش ، با منقارش افتاده تو روغن

                خب ، ثریا رو میگم  ...

غلام : ثریایی که من میشناسم صد تا مثل کامی  رو تشنه میبره سر آب و تشنه بازمیگردونه ،،،،،،،،،،،،،،،،، این کارا زیر سر اون خسرو حرومزاده است ،

           دستش به ثریا که نمی رسید ، نشسته و دیده این بهترین راهه تا اونو به خودش نزدیک کنه ، آی که تو گور اون پدر ...

شاپشاپو : حالا تو خودتو زیادی ناراحت نکن ، تو که بی بالش شب نمیمونی ، خیلیا آرزو دارن که شاه غلام شبا کنارشون باشه ، اینی که گفتم تکه ...

غلام : گفتی که خودمو ناراحت نکنم ؟

شاپشاپو : حیف وقت شاه غلام نیست که با این چیزا خراب بشه ...

غلام : موضوع که ناراحتی و این حرفا نیست شاپویی ...

شاپشاپو : پس چی ؟

غلام : میدونی ، من اگه همینجوری بی خیال شم و پا پس بکشم که ثریا و کامی بی اجازه من برن زیر یه سقف دیگه نمیتونم تو محله سرمو بالا بگیرم   

           و ادعا کنم داش محله منم ...

شاپشاپو : شاه غلام تو همیشه سالار محله ای ...

غلام : شیر بی یال و دم و اشکم کی دیده تا حالا ؟

شاپشاپو : این حرفا چیه ..........................

غلام : تو محله چی میگن ؟؟؟

شاپشاپو : هر کس چیزی میگه ، یکی از طرف کامران حرف میزنه ، یکی از طرف ثریا ، خسروخانم که ورد زبوناست ...

غلام : لابد شاغلامم شلغم شده و هری ، نه ؟!

شاپشاپو : شما که اینجا نبودین ...

غلام : پس بکلی از یادا رفتیم بیرون ،،،،، خوبه ، خوبه ...

شاپشاپو : کی جرات داره شاه غلامو فراموش کنه ،،، تو اگه یه چرخ تو محله بزنی همه یادشون می آد که داش اینجا کیه ...................

غلام : زیادم بیراه نمیگی ، انگار یه گرد و خاکی باید بکنم  ...

غلام خارج میشود .

شاپشاپو : گمون میکردم با زندون رفتنت دیگه کارت تمومه اما تو سگ جونتر از این حرفا بودی ، ولی خب منم کسی نیستم که به این راحتی میدونو

                ترک کنم ،  دوره تو یکی دیگه تموم شده غلام سیلاوی ...

شاپشاپو خندان رفتن غلام را نگاه میکند . سردار از مسجد خارج میشود .

سردار : انگار کبکت داره خروس میخونه شاپشاپو ؟! یه بارکی بشکن بزن و برقص خب ...

شاپشاپو : بخاطر اومدن شاه غلام خوشحالم ، شاه غلام اومده دیدیش  ؟

سردار : آره تو بمیری ، تو گفتی و منم باورم شد تو بخاطر اومدن شاه غلامه که   تو پوستت نمیگنجی  ، شیپیش مگه تو ندیدی ما با هم اومدیم ؟

شاپشاپو : رفیقت رفت ، برا چی وایستادی ، برو دنبالش خب ...

سردار : عجب  زمونه ئیه این زمونه بدروزگار ...

سردار خارج میشود .                                                                                                                                             4

شاپشاپو : آهای پیام ، با تو ام بچه ، پیام بدو برو دنبال خسروخان بگو بیاد اینجا کارش دارم ...

سیاهی  . نور  .

خسروخان : اگه تضمین بشه که تو به مغازه هات میرسی چی ؟

شاپشاپو : سریعا ترتیب کارا رو میدم ...

کامران : من که چشمم آب نمیخوره ...

شاپشاپو : چیزی که از دست نمیدین ، چرا دیگه اینقدر دست دست میکنین ...

خسروخان  : اگه نتونی که ...

شاپشاپو : تا ابهت خسروخان سر جای خودش هس من که هیچ  ، هیچ کس دیگه ای هم هوس زیرآبی رفتن نمیکنه ...

کامران : مخصوصا تو حوضی که سر خیلیا رفته توش و تا گلو آب حوض کشیده بالا ...

شاپشاپو : من حواسم به همه اینا هس ...

خسروخان : کی  کار رو تموم میکنه ؟

 شاپشاپو : کامران خان ...

کامران : من ؟؟؟

خسروخان : میفهمی چی داری میگی ؟

شاپشاپو : مردم بجای غلام سیلاوی که الان شده شاه غلام و داش محله نیاز به یه قهرمان جدید دارن ، کی بهتر از کامران خان ...

کامران : من که نمیتونم به شاه غلام نزدیک بشم ...

شاپشاپو :  ضربه آخر رو وقتی میزنی که اون مرده  ............................................................................................................................

خسروخان : کجا ؟

شاپشاپو : تو عروسی کامران ...

کامران : اون نمیاد ...

شاپشاپو : می آد ، من کسی رو میشناسم که اگه ازش بخواد میاد ...

خسروخان : ثریا ؟!

کامران : من دیگه اجازه نمیدم اون با غلام دهن به دهن بشه ...

خسروخان : کامی بذار بینم چی تو کله شه ...

شاپشاپو : البته قبل از مرحله عروسی یه مرحله دیگه ای هست که اگه کارا خوب پیش بره غلام سیلاوی تا عروسی زنده نمیمونه ...

خسروخان : نقشه ات چیه ؟

شاپشاپو : شرمنده ، این یکی رو نمیتونم بگم ، اگه به هدفی که میخوام برسم نرسم فقط خودم بدونم چی به چیه بهتره ، منم آدمم و سرمو مثل همه

                دوست دارم ، اگه شد که شده اگه نشد که میرسیم به عروسی کامران خان ...

کامران : تو عروسی قراره چه اتفاقی بیفته ؟؟؟

شاپشاپو : ثریا ازش میخواد بره تو اتاق ، وقتی اون رفت داخل   آدمای تو میریزن سرش و تموم ، کامران هم با چاقو می آد تو حیاط و داد میزنه و میگه

                که اون پست فطرتو  تو اطاق خوابش کشته ...

خسروخان : با قهرمان شدن کامران چی گیر تو میاد ؟

شاپشاپو : من که عمرمو کردم و از قهرمان شدن خوشم نمی آد پس  دو مغازه بغیر از اون دوتای قبلی که قولشو داده بودی ...

خسروخان : یه روزی میکشمت شاپشاپو ...

شاپشاپو : این گردن ما که همیشه آماده است تا بره زیر تیغ جنابعالی خان بزرگ ...

ژنده پوش وارد میشود .

ژنده پوش : بر منکرش لعنت .............................................                                                                                                                                        5

شاپشاپو خسروخان و کامران را بدرقه میکند تا بروند .

شاپشاپو : مرتیکه خر مگه نگفته بودم که به مغازه من نزدیک نشو ، اگه غلام به حرفات گوش بده و دربره خودم میام سراغت ...

ژنده پوش : گرفتیم اون حرفای من رو جدی نگرفت و در نرفت اونوقت حق و حقوق من چی میشه پس ؟؟؟

شاپشاپو : حق و حقوق تو هان ، الان یه حق و حقوقی نشونت بدم که حال کنی ...

ژنده پوش : منو میخوای بزنی ، منو ، آهای ، آی مردم بیاین که ...

شاپشاپو : داد نزن الاغ ،،،، حق و حقوق میخواد برا م من ،،،،،،،،،،، بیا اینم پول  ...

ژنده پوش : هان این شد یه چیزی ،،، خیرشو ببینی ، با اینکه تو این مدت کمی هم که اومدم اینجا تونستم بفهمم از تو یکی امید خیری نیست ، ببین

                   حالا اگه از بچگیت میشناختمت چقدر میتونستم شر بودن تو رو تشخیص بدم ...

شاپشاپو : وراجی بسه ، پاشو گمشو برو که فعلا کاری باهات ندارم ،،،،،،، خوبه که خیلی وقته اینجا نیست وگرنه ادعا میکرد همه رو مثل کف دستش

                میشناسه ،،،،،،،،،، میشناسه !!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟ همه رو مثل کف دستش !!!!!!!!!!!! از بچگی ؟؟؟؟؟!!!!!!!! آهای ، آهای کولی بیا ، بیا ، بیا که کلی

                کارت دارم ، بگیر ، فعلا اینو داشته باش بعدا هم بهت میدم ، فقط یه کار باید بکنی ، تو محل شایع کن که بیست و پنج سال پیش یه بچه از

                 بچه های کولی ها تو این محل گم شده است ،،، برو ، بعدا بازم بهت پول میدم ، برو خب ...

ژنده پوش : معلومه  یهو چت شد ؟

شاپشاپو : تو چکار داری آخه ، پولت رو که گرفتی  برو کاری رو بکن که ازت خواستم ، فهمیدی که چی شد ؟؟؟

سیاهی  .  نور  .

غلام روی پله ها نشسته است  . ثریا وارد میشود .

ثریا : امری داشتین شاه غلام ...

غلام : چه عجب بنده نوازی کردین ...

ثریا : ما همیشه زیر سایه تونیم شاه غلام ، اما خب این چشمای شماست که همیشه تو آسمونا دنبال ستاره ها میگردن  ...

سردار : شاه  همه ستاره هام که ستاره ثریاس ثریا خانوم ...

ثریا : شاه غلام خواستین اومدم اما انگار نمیومدم بهتر بود ...

غلام : گوشمون با شماست ...

ثریا : انگار اما دلتون با من نیست ،  حرف زدن سبک کردن دله ، دلتون که با من نبود برا چی پس خواستین هم صحبت بشیم دوباره  ...

غلام : طولش نمیدم ...

ثریا : ای بابا این منم که باید از دیده شدنم با این و اون بترسم که ...

شاپشاپو : که شکر خدا نمی ترسین و خیالتون راحته ...

ثریا : شاه غلام سگای کوچه رو ول نکنین به امون خدا همینجوری پاچه بگیرن ...

شاپشاپو : به شتر گفتن از کجا ...

سردار : شاپشاپو داری وقت شاه غلامو هدر میدی ، حواست باشه ها ...

ثریا : به جای مثل گفتن غیر مربوط اصول کارتو یاد بگیر و کلاههای نامرغوب قالب مردم نکن ...

شاپشاپو : نود و هشت درصد جذابیت جنابعالی از کلاههای منه که ...

ثریا : آره ارواح خاک ننه ت ، من بی کلاه و با کلاه خودمم و خودمم که اول و آخر خانومای محله ام  ...

شاپشاپو : بر منکرش لعنت ...

ثریا : بیش باد ، حالا این تن لش گند گرفته اتو از سر راهم بردار که میخوام با شاه غلام اختلاط کنم ...

شاپشاپو : هنوز منتظر جواب سوالی ام که چند روز پیش ازت پرسیدم ، یادته که ...

ثریا : سرزده یه سر به خونتون بزن ، شاید از صحنه باشکوه داخل اتاق خوابتون خوشت بیاد ...

شاپشاپو : ببند دهن کثیفتو زنیکه  ...                                                                                                                                                                              6

غلام : شاپشاپو ...

سردار : دوست داشتی کار به اینجا بکشه ، بیا برو تو مغازه ت  ...

سردار شاپشاپو را وارد مغازه اش میکند .

غلام : میگفتین ...

ثریا : میبینین که ، کارم شده هری گفتن به این و اون ،،،،،  عصرا دوروبر خونه م پر میشد از این سگای ولگرد ...

غلام : خب ...

ثریا : خب به جمالتون ، میدونم برا چی خواستینم ،  گفتم  اگه یه مردی باشه و اراذل اوباشو یه کیشی  بکنه راحت میشم ،،، شمام که نبودین  ...

غلام : از کی کامی شده مرد میدون  و سگ بگیر محله ...

ثریا : خدا سایه شما رو از سر ما کم نکنه ، کامران خان که بهونه است ، ما زیر بیرق شما نفس میکشیم ، همه اینو میدونن ، اما شما که نبودین تا ...

غلام : مگه قرار بود بمیرم و برنگردم که رفتی سراغ اون پسره ؟

ثریا : خدا نکنه شاه غلام ، ، ، مجبور بودم ...

غلام : برا همین صدات کردم تا با زبون خودت بگی کی مجبورت کرده ...

ثریا : کسی نبوده ، خودم خواستم ، کامران اگه مرد میدون نباشه و نتونه لات و لوت محله رو از دور و بر خونه من دور کنه  بجاش یه بابایی داره که

         با پولاش همه رو میخره و از خونه من دور میکنه ...

غلام : پس خر پولش شدی ...

ثریا : همه ش این نیست ...

غلام : خب ؟!

ثریا : من دوست دارم پدر بچه ام کسی باشه که اصل و نسبش مشخص باشه ...

غلام : منظور ؟

ثریا : منظورم ، منظورم اینه که ، شما که اهل ازدواج نبودین ...

غلام : منظور اصلیت پشت لبات جا موند خانومی ، لب وا کن ...

ثریا : تو محله یه چیزایی پشت سرتون میگن ...

غلام : مثلا چیا ؟

ثریا : گیر نده تو رو به ...

غلام : د   بگو خب ...

ثریا : رو چشم میگم ، میگم ، میگن که ، میگن که شاه غلام مال خود این محله نیست ، یه بچه سر راهیه که بیست و پنج سال پیش کولی ها گمش

           کرده بودن و یکی پیداش کرده و داده یه پیرزن بزرگش کنه  ........................................................................

غلام : کی همچین حرفی زده ؟

ثریا : شاه غلام جدی نگیر ...

غلام : اگه جدی نبود تو چرا جدیش گرفتی ؟

ثریا : من ، من نفهمیدم ، حتی اگه منم جدیش گرفته باشم دلیل نمیشه که تو ...

غلام : اتفاقا دلیل میشه ثریا ،،، بعد فوت ننه مرحومم ...

ثریا : خدا بیامرزتش ...

غلام : هیچ زنی نبود که تو زندگیم باشه الی یکی ، این زن هر چی بود و نبود برا شاغلام یه تکیه گاه بود که تنهائیاشو فراموش کنه ، شاغلامم کم و

            بیش دوسش داشت ، تا اینکه فلک برگشت افتاد تو زندون ، تو زندون افتادن همانا و پریدن اون زن همون  ...

ثریا : اون زن نپرید شاه غلام فقط ...

غلام : بی خیال ، تا بوده همین بوده ،،،،،،،،،،،،،،،،، خب نگفتی کی پشت سر من ور زده ...

ثریا : شاه غلام بذار برم ...                                                                                                                                                                                           7

غلام : تا پنج میشمرم ، تو که خوب میدونی هیچ پنج من شیش نشده ، یک  ...

ثریا : من شنیدم ،،،،،،،،،،،، راست یا دروغش گردن اونایی که گفتن ،،،،، شنیدم دده آشیق ...

غلام : دده آشیق !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ثریا : تو این محله اون بیشتر از همه  عمر کرده و همه رو خوب میشناسه  .............................................................

غلام : خنجر کاری که کردی تا ته دلمو سوراخ کرده ثریا ، ، ، ، ، برو ، نمون اینجا ، برو ،،،،،،،،،، برا چی موندی پس ، برو خب ...

ثریا : دوست دارم تو عروسیم باشی ، ، ، داش محل شاه غلام که تو عروسی ثریا باشه همه قبول میکنن که تو زندگی ثریا یه روز تازه ای شروع شده ،

         اگه نباشه میشینن و منتظر روزی میشن که غلام خان بره سراغ این ثریا ،،،،،، من دوست ندارم با شروع زندگی تازه ام هر روز از این و اون متلک

         بشنفم ، باقیشو خودت میدونی  ، اگه هنوز ثریا رو میخوای و عاشقشی  بخاطر عشقی که اون تو دلش داره ، بخاطر خوشبختیه ثریات این کار رو

         بکن ، بیا به عروسیم ...

ثریا خارج میشود . سردار و شاپشاپو وارد میشوند .

سردار : نه که بودنت کلی به نفع مردمه ...

شاپشاپو : نبودنم هم همچین سودی نداره سردارخان ...

سردار : این دلیل نمیشه که مردمو اذیت کنی و به این و اون بپری ...

شاپشاپو : مگه ندیدی داشت ور میزد ...

غلام : تمومش کنین خب ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، خونه مئیخمچی عوض نشده که ...

شاپشاپو : مئیخمچی خونه اشو عوض کنه که از بی پولی میمیره ...

سردار : منم برم یه سر به خونمون بزنم برگردم ...

غلام و سردار خارج میشوند  . ثریا برمیگردد .

شاپشاپو : مرحبا  ، آفرین بهت میگم ثریا ...

ثریا : یه بار دیگه جوگیر بشی پیش این و اون با شخصیت من بازی کنی چاک دهنتو جر میدم ...

شاپشاپو : لازم بود خب ...

ثریا : لازمم باشه حق نداری در مورد من ور بیخود بزنی ، حالا دیگه نود و هشت درصد جذابیت من از کلاههای توئه دیگه هان ؟

شاپشاپو : پس از اینکه جذابیتت رفته زیر سوال ناراحتی ...

ثریا : نه ، پس فکر کردی از اینکه جنابعالی شبا از خواب میپری و داد میزنی که نه ، نه اون  اخوی من نیست ، اون اومده که ارث بابامو بالا بکشه

          ناراحتم ...

شاپشاپو : قرار نیست که اینو هی بگی و بروم بیاری ...

ثریا : پس تو هم مواظب حرف زدنت باش شاپی خان ، رد کن بیاد که چیزی تو خونه م پیدا نمیشه ...

سیاهی  .  نور  .

غلام مست است ، روی پله ها مینشیند . دده آشیق از مکتبخانه خارج میشود .

دده آشیق : به به ، آقا غلام ، رسیدن بخیر ، کی اومدی بیرون ؟ باز که تو خودت نیستی مرد ...

غلام : مکتبخونه ت رو بستی دده ؟ درس و مشق تمومه دیگه نه ؟

دده آشیق : درس و مشق که تموم بشو نیست ...

غلام : هس دده ، هس ،،، هر درس و مشقی  بالاخره یه روز بایستی که تموم بشه ، امروزم یکی از همون روزاست ...

دده آشیق : سرحال نیستی غلام خان ،،، اولا تو این وضعیت یه جورایه دیگه ای میدیدمت  ...

غلام : مام بالاخره تو این محله زندگی میکنیم ، وقتی همه چیز و همه کس عوض میشن خب ما چیزی از بقیه کم نداریم که عوض نشیم ...

دده آشیق : تا این عوض شدن چه جوریا باشه ، عوضی شدن بد    نه عوض شدن ...

غلام : انگار مد شده که آدما همه عوضی بشن ...                                                                                                                                                        8

دده آشیق : دلت از کی پره ؟

غلام : از کسی که تا امروز جای پدرم بود ...

دده آشیق : غلام حرف تو دلت سنگینی میکنه بریزشون بیرون ...

غلام : خوبه ، سردارم اومد ، حالا میتونم حرفای دلمو بگم ...

سردار وارد میشود .

سردار : سلام ...

دده آشیق : علیکم السلام ...

غلام : خب ، دده این مدتی که ما نبودیم چیزی عوض شده ؟

دده آشیق : تو زندگی هیچ چیزی نمیتونه بدون تغییر بمونه ...

غلام : تغییر تا این حد که آدم اصل و نسبشو با یه زندون رفتن از دست بده ؟

سردار : چیزی شده شاه غلام ...

غلام : دده از زندون رفتن من ناراحت بوده  و اینو برا محله عار میدونسته  برا همین تو محله جار زده غلام بچه سرراهی کولیاییست که از شمال می آن

           و اینجاها اطراق میکنن ،  که  اونا گمش کردن و یکی پیداش کرده و داده یه پیرزن نگهداریش کنه ...

سردار : چی شد ؟ یه بار دیگه بگو ، من که حالیم نشد چی به چیه ...

غلام : اما انگار دده خوب حالیش شده ...

دده آشیق : کی این حرفا رو زده ؟

غلام : مگه فرقی هم میکنه ...

دده آشیق : لابد توفیر داره که میپرسم ...

غلام : برا من اصل اینه که بدونم تو اینا رو گفتی یا نگفتی  ...

دده آشیق : جواب سوالمو بده ...

غلام : اول تو بگو بینم گفتی یا ...

سردار : شاه غلام متوجه ای سر کی داری داد میزنی ؟

دده آشیق : راحتش بذار سردار ...

غلام : اگه برا من مشخص بشه که دده این اراجیفو گفته سرش که داد میزنم هیچ پوستشم میکنم و از مکتبخونه اش آویزون میکنم ...

سردار : شاه غلام ...

غلام : من نمیگذارم که هر پیرمرد زوار در رفته ای چاک دهنشو باز کنه و راجع به گذشته من ور بزنه ...

دده آشیق : سردار ،،،،،،،،،،،،،،،،،،، غلام دده آشیق اگه تا حالا مونده و سربلند هم مونده بخاطر این بوده که میدونسته کجا حرف بزنه و کجا عمل کنه

                      و کجا ساکت بمونه ،،، لوطی محله ای درست ،، گردنت کلفته درست ،، مستی  ، باش ،،، اما حیا و حرمت چیزی نیست که تو بتونی

                      براحتی زیر پاشون بذاری و آدما رو خراب کنی ...

غلام : پس چطور تو بخودت اجازه میدی با آبروی من بازی کنی و هر چی دلت خواست بگی ؟

دده آشیق : یک کلوم ازت پرسیدم کی اینا رو بهت گفته ؟ بگو تا بهت بگم چی به چیه ...

غلام : شاید نخوام بگم ...

سردار : آخه برای چی ؟

غلام : شایدم نمیخوام بگم .......................................

سردار : خب اگه اینه که من میگم ،،، اگه اشتباه گفته باشم خودت درستشو بگو ،،، لابد ثریا بهش گفته دده .........................................

غلام : چی شد حوپ گرفتی ؟!

دده آشیق : این حرف حرف ثریا نیست ......................................

غلام : پس اونوقت من باید بگم که گوشای من اضافی ان دیگه نه  ...                                                                                                                        9

دده آشیق : این که ثریا به تو گفته جای حرف نداره اما حرف حرف خود اون نبوده ...

غلام : اگه بوده باشه چی ؟ اونوقت دیگه باید ریش سفیدای محله رو که همیشه ادعای پاکدامنی داشتن با تیپا ...

دده آشیق : ببند دهنتو بچه ...

غلام : تا حالا اگه حرمتی داشتی بخاطر ریش سفیدی  و نجابتت بود که هم بزرگ محله بودی و هم مراد خیلیا از این به بعد که فهمیدم تو هم همپیاله و

           همصحبت امثال  ثریا بوده ای ...

دده آشیق : نه ، هرچی من خواستم چیزی نگم نشد ، تا امروز هر کاری دلت خواست تو محله کردی و چون کسی نبود بیاد سراغ من و ازت شکایتی

                  بکنه به روی خودم نیاوردم ،،،،،، اما امروز که هر چی معرفته زیر پا گذاشتی و دهنتو باز کردی و هر چی دلت میخواد میگی جلوت درمیام

                  تا بدونی بزرگ این محل چاقوکش محله نیست و ریش سفید محله است  ،،،،،،،،، بهت گفتم این حرف حرف ثریا نیست شروع کردی به

                   نامربوط گفتن ، مرد ناحسابی من اگه میگم این حرف حرف اون نیست به خاطر این نیست که میترسم بهم بگی با اون همکلام شدم ،

                   بخاطر اینه که واقعا حرف حرف اون نیست ،،،،،،، تو بیست و پنج سالته و اون بیست و دو سالش ، اون از کجا میتونه بفهمه که تو بچه کی

                   بودی وکی بزرگت کرده وقتی که بزرگتر از اونش هم نمیدونن؟ حالا حالیت شد برا چی میگم حرف حرف ثریا نیست ؟؟؟

غلام : پس این حرفا از کجا اومده رو زبون اون هان ؟

دده آشیق : غلام بگذر و بذار که شر بخوابه ...

غلام : شر بخوابه ؟ ؟ ؟ ؟ ؟  دده دیگه تموم شد که این مار آروم بگیره ، تا حالا هر کجی که داشتم بیرون از این محله انجام میدادم و مثل ماری که تو

            لونه اش راستکی وارد میشه صاف  و درست می اومدم تو محله ، حالا دیگه اون روزا تموم شد ، بخدا اگه ندونم این حرفا از کجا اومده و چی

             به چیه و من چکاره محله ام از فردا محله رو به آتیش میکشم ...

سردار : نشد دیگه شاه غلام ...

غلام : میشه سردار ، خوبم میشه ...

سردار : شاه غلام تو میخوای حقیقتو بفهمی درست ، خیلی هم خوبه اما این وسط گناه مردم چیه که داری محله رو قاطی مساله خوت میکنی ؟

غلام : همین که شنیدین ...

سردار : این که شدنی نیست داداش من ...

غلام : تو خودتو قاطی نکن ...

سردار : قاطی نکنم ؟ تو که  گفتی محله رو به آتیش میکشی منو هم قاطی کردی ...

غلام : در هر حال همینه که هس ...

سردار : پس اونوقت منم بایستی بگم داری خط میکشی رو ...

غلام : رو چی سردار ...

سردار : من و تو عهد و پیمون برادری داشتیم شاه غلام ، اما خب برا من یکی آدمای محله بیشتر از همه چیز ارزش دارن ...

غلام : پس اینه ، انگار عالم و آدم قراره از من روبگردونن ، مهم نیست داداش من ، حالا که اینجای کارم تو که هیچ همه عالم و آدمم جلوم وایستن

            باید بدونم اصل قضیه چیه ؟

دده آشیق : انگار چاره ای جز این که این زبون وا بشه نیست ،،،،، خیلی سعی کردم نگم و بذارم بمونه تو دلم این راز سر به مهر ، اما میبینم که نگفتنش

                    داره شر درست میکنه و لازمه که گفته بشه ، شاید هم حکمتی داره این کار که خدا میخواد اتفاق بیفته ،،،،،،،،،،،،،،،، خدا خودش آخر و

                    عاقبت همه رو بخیر کنه ،،،،،،،،  تو این محله غیر از من فقط یه نفربود که میدونست تو کی هستی و از کجا پیدات شده ، این همه سال از

                    ترس من و قدرت بازوی خودت نتونسته و نخواسته بود چیزی بگه اما نمیدونم چی شده و کی  رفته زیر جلدش که این قصه فراموش

                     شده رو به میون کشیده ، خدا میدونه ....................................................................................

سردار : گوشمون به توست دده ...

دده آشیق : خدایا به امید تو ، چند سال پیش یه روز که داشتم از مکتبخونه به خونه میرفتم صدای بچه ای رو شنیدم که داشت گریه میکرد ،،،،،، بطرف

                    صدا رفتم و دیدم یه نوزاد تو قنداقشه و کسی  اونورا   نیست ،،، هر چی صدا کردم کسی جواب نداد ، بچه رو برداشتم و راه افتادم که از

                    پشت درختا سایه یه نفر توجهمو به خودش جلب کرد ،،، رفتم طرف درخت ، یارو که دید من دارم میام از پشت درخت خارج شد و 10

                    دررفت ، شناختمش ، از دیدم که دور شد بچه روبرداشتم و بردم و دادم ننه مروارید نگهش داره ، بنده خدا بچه ای نداشت و حسرتشو

                    میکشید ، بچه شون نمیشد ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، بعدها یه روز رفتم سراغ اونی که پشت درخت دیده بودمش  ، گفت نمیخواد اسمش

                     روی بچه باشه ،،،،،  وقتی مرد فکر کردم همه چیز تموم شده اما انگار اون موضوع رو به پسرش گفته  ...

غلام : اون کی بود ؟

دده آشیق : تاجیکخان پدر شاپشاپو ....................................................................................................

غلام : همون مرتیکه که نون داش مشدیگری رو گذاشت تو سفره من ؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!

دده آشیق : آدم پاکی نبود ، خدا از تقصیراتش نگذره ...

سردار : بعدش چی شد ؟

دده آشیق : ننه مروارید بچه رو بزرگش کرد و خودشم که میدونین عمرشو داد به شما و رفت ...

غلام : حالا میخوای بگی اون بچه من بودم دیگه نه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ د   یالا جواب بده ...

دده آشیق : آره ...

غلام با چاقو بطرف دده آشیق حمله میکند ، قبل از اینکه دده آشیق کاری بکند ، چاقوی سردار تو دل غلام جای میگیرد .

غلام : زدی داداش من ؟

سردار : مجبورم کردی داداش ...

غلام : برادری که به خون نیست هس ؟

سردار :شاید باشه شاید نه اما برادری من تو برادری دل و عشقه ...

غلام : میدونی برا چی ازت خواستم اینجا باشی ؟

سردار : نگفتی بهم ...

غلام : وقتی اون گدای کولی اومد سراغم فهمیدم یه اتفاقاتی قراره بیفته ، حرفای ثریا رو که شنیدم حالیم شد تقدیرم عوض شده انگار ، میدونستم دده

           آشیق حرف مفت نمیزنه و اگه اون چیزی گفته حکما چیزی بوده که گفته ، با خودم گفتم اگه اینا راست باشن و من بچه سرراهی باشم دیگه

            موندنم تو محله به چیزی نمی ارزه و نمیتونم مثل سابق سرمو بالا بگیرم و بگم که داش محل منم ، از نیگاه کردن تو چشم مردم میترسیدم ،

            جای دیگه ای هم که نداشتم برم ، ما کبوتر جلد این محله ایم ،گفتم بهت بگم بیای و وقتی دده حرفشو زد وگفت جریان چیه کاری کنم که

             با چاقوی تو بمیرم ، میخواستم بمیرم ، میدونستم دیگه نفس کشیدن برام سخت میشه ، نمیخواستم کس دیگه ای منو بزنه ، دوست داشتم

             بدست یه مرد بمیرم ، نه مثل رستم بدست یه نامرد ، هرچند اون شاپشاپوی نامردم شغاد زندگی من شد ...

سردار : نوکرتم به مولا شاه غلام ،،، تو نباید بمیری  ، تو زنده میمونی ، این حرفا چیه میزنی ...

غلام : میدونم تو این دم آخر دوست نداری داشتو غمگین ببینی و مثل همیشه دوست داری خوشحالش کنی ، اما نه دیگه ، تمومه ،  یعنی که بایستی

           برم ، راه دیگه ای نمونده ،،، دیدار به قیامت ،،،،، دده همیشه وقتی خونه میومدم و میدیدم تو پنهونی اومدی و چیزی به ننه مرواریدم دادی با

           اینکه بچه بودم اما هم دلم میگرفت که چرا بابا ندارم و هم از مردونگی تو خوشم میومد ، هیچوقت نتونستم لب واکنم و ازت تشکر کنم ، یه

           چیزی از اینکار منعم میکرد ، حالا دیگه راحت شدم ، دیگه غروری ندارم که جلومو بگیره که حرفای دلمو نزنم ، الان با اینکه میدونم پدرم

           کی بوده و چکاره بوده و چه جوری بوده اما نمیخوام اونو پدر خودم بدونم ، واقعیتش اینه که ،  بذار یه اعترافی بکنم ، دده من همیشه دوست

            داشتم پدرم تو باشی ...

دده آشیق : آروم باش پسرم ، آروم باش ...

غلام : دده من ، من دارم میمیرم آخه ...

دده آشیق : بچه اینقدر اشک نریز ، چشاتو ببند و به چیزی فکر نکن ، نترس چشاتو که بستی همه چیز به آخر نمیرسه ، اونوری هم هس ،،،،،،،،، سرشو

                  بگیر طرف قبله سردار ،،، حالا اشهدتو بگو و راهی خونه آخرتت شو که تو زندگیت خیلی حسرتها کشیدی .......................................

غلام : سردار ، داداشتو که فراموش نمیکنی ...

سردار : قربون دردت برم شاه غلام ...

غلام : دوست دارم بگی که شاپشاپو قسر در نمیره ...                                                                                                                                                  11

سردار : تاوون میده ، تاوون میده شاه غلام ...

دده آشیق : هیچ قصاصی به قیامت نمیمونه ، دلتو بزرگ کن ...

غلام : دیدار به قیامت ،،،،،،،،،،،،،،،،،،، اشهد ان ..................................................................................................................

سیاهی  . نور  .

سردار و شاپشاپو رودرروی هم  .

شاپشاپو با چاقویی در شکم بر زمین می افتد  .

                                                                                                                      پایان  .

متن فیلمنامه : آشیق توفان ...

آشیق توفان ... 

روز 0 خارجی  0   کنار دریا  0

نمایی از دریا  0 صدای دریا با صدای ساز و آواز آشیق  0

شب  0  داخلی  0  اطاق خواب توفان  0

توفان در خواب است و  خواب می بیند 0

ادامه  0  خارجی  0  کنار دریا  0

گونش خاتون در خواب توفان با شمعی روشن در دست می گذرد 0 توفان در خواب بدنبال او میرود 0 گونش خاتون به دریایی می رسد که آشیقها بر روی آب ساز می زنند 0 گونش خاتون به روی آب می رود و توفان که می خواهد همچون او از آب بگذرد ، در آب فرو می رود و گونش خاتون  سازی را که از آسمان آویزان است  برداشته و با کمک آن توفان  را از آب بیرون می کشد 0

ادامه  0  داخلی  0  اطاق خواب توفان  0

 توفان از خواب می پرد 0

ادامه  0  داخلی  0  قصر شاه  0

گونش خاتون در خواب است و خواب می بیند 0

ادامه  0  خارجی  0  صحرا  0

شاهدخت گونش خاتون توی صحرا دنبال چیزی می گردد 0

استاد در حال یاد دادن نواختن  ساز به اولدوز است 0

اولدوز : دل و جان و روحم را با عشقت و  و با روحت و با صدای سازت  تسخیر کرده ای  و من نه یادی از خودم دارم و نه نشانی ....

           نواختن ساز  را یادم بده   ، ،،، شاید با صدای ساز بتونم  همه دنیا را نیز مثل خودم شیدا کنم ....

استاد : تو دل کسی اگه عشق نباشه صدای ساز آشیق هیچ  تاثیری نمی تونه روش  بگذاره ،،، سر کار آشیق  شدن تو عشقه ......

اولدوز : امان از این عشق  ،،،،،،،  با دل آدمیزاد چه ها که نمی کنه ... ...

استاد : عشق فنا شدن درمعشوقه .. ...

اولدوز : و در آتش  معشوق سوختنه !!!! ؟

استاد :  رفتنه بسوی نوره ،  بی آنکه خودت  بدونی و ازش آگاه باشی  ....

اولدوز : عشق بی خود از خود ، همچون نور ، روشن شدنه  ،،،،، اما آخرش  کجاست ؟!

استاد : هر زمان تونستی روی دریا بی آنکه تو آب  فرو بری  سازت رو بدستت بگیری و بنوازی ،،، بدان که تو راه عشق قدم گذاشته ای

         و  با ادامه دادنش به نهایت عشق خواهی رسید ....

گونش خاتو ن با شمعی  خاموش  در دست  می گذرد 0

گونش خاتون :  پروانه عاشق  کجایی ....... بیا ........ پروانه من  بیا..... اگه تو نیایی خواب هیچوقت  تو چشمایه  من نمی آد ها  .....  

اولدوز : آه ،،  یه دختر تنها توی این صحرا ؟! ......... ( گونش خاتون نزدیکتر می شود  )  گونش خاتون  ، دختر شاه !!!!!

استاد : اولدوز ، این دختر مسحور سحری شده که جز عشق  هیچ قدرت دیگه ای نمی تونه نجاتش بده .....

اولدوز : ما می تونیم  کمکش کنیم ؟...

استاد : اون  باید عشق را بیابه تا رها بشه ...

گونش خاتون رسیده است  0                                                                                              

اولدوز : تو این بیابون  چه میکنی  دخترکم؟

گونش خاتون : هر جا شمعی روشن باشه پروانه ای می آد و بدورش  می چرخه ،،،، من شمع روشن می کنم تا پروانه ام بیاد .... حکیم

                   به شاه بابا  گفته اگه بیخوابیهای من ادامه پیدا  کنه دیری نمی گذره که این  بیخوابیها   من رو  از پا می اندازه  ،،،،،،،

                  ( راه می افتد برود )  پروانه من بیا و کمکم کن ، ، ، آهای  پروانه  عاشق  بیا  .......                                 

اولدوز : با پروانه چه کار  داری  گونش خاتون ؟

گونش خاتون :  شکسته شدن  طلسم  بیخوابیهای من بدست اونه .... هر جا که باشه من باید  پیداش  کنم .....

اولدوز : می خوای کمکت کنم ؟

گونش خاتون : آره ،  اگر از او نشانه ای داری  حتما .....

اولدوز :هر زمان دیدی عاشقی چنان بدور تو می رقصه که انگار یه  پروانه است  بدان که  طلسم بی خوابی تو بدست عشق او خواهد

          شکست  ...                                                                                                                                           1

استاد : و زمانیکه تو و اون به هم رسیدین  این آسمان بلند جولانگاه پرواز عاشقانه شما دوتا میشه  .... 

گونش خاتون : اون عاشق را  کجا باید پیداش کنم  ؟

اولدوز : اون هم بدنبال توست ...

گونش خاتون : من که نمی بینمش !

استاد : عشق به آسانی دیده  نمی شه ...

گونش خاتون : پس چگونه باید ببینمش ؟

اولدوز : جستجوش کن ....

گونش خاتون : کجا ؟

استاد : همه جا و هیچ جا !

گونش خاتون : نمی فهمم !

استاد : باید سعی کنی تا بفهمی ....

گونش خاتون : چطوری ؟

اولدوز : اون عاشق  تو وجود خودته ....

گونش خاتون : تو وجود خود من ؟

استاد : و تو ، تو وجود  اونی !

گونش خاتون : نمی فهمم ... نمی فهمم ......

اولدوز : هر زمان که اینرا  فهمیدی ، اون را  پیدا می کنی ....

گونش خاتون : و اگه نفهمم ؟

استاد : از جستنش خسته مشو ....

گونش خاتون : اگه بدونم می تونم پیداش کنم ، خسته نمی شم  ....

اولدوز : پس  در پس کوه قاف بجویش  ...

استاد : در آنسوی آنسوها ...

گونش خاتون : می جویمش .....

اولدوز : در ورای دریاها ....

استاد : در فراسوی لحظه ها ....

اولدوز : برفراز ابرها و آسمانها ....

استاد : در ژرفنای اندیشه ها ...

گونش خاتون : می جویمش ...

اولدوز : در افق ....

استاد : در دلت ....

گونش خاتون : در دلم ؟

استاد : در زمین و آسمانم ....

اولدوز : در آسمان و زمین ....

گونش خاتون : در آسمان و زمین ؟

استاد : هم در  درون خود  و هم بیرون از خود ....

اولدوز : هم برون از خود و هم درون خود ....

گونش خاتون : می جویم    ........

اولدوز : به جان و تن بجو ....

استاد : به جان و تن بجو   .......

گونش خاتون : به جان و تن می جویم  ........ به جان و تن می جویم .....

اولدوز : پس مطمئن باش  عاشقت رو خواهی یافت ....

گونش خاتون :  اما از کجا بدونم  که همان عشقیست که مرا رهایی می ده ...

استاد : آنزمان که از خود بیخود شدی و همچنان بسوی نوری روشن  رفتی و رفتی و رفتی ، بی آنکه از سوختن بترسی  بدان که او را

         یافته ای ...   

اولدوز : و چون به او رسیدی به جای آنکه بسوزی به  دریای عشق  خواهی  رسید که بی خواست تو ، تو را با امواج خود خواهد برد ...

گونش خاتون : به کجا ؟

استاد : به سرزمین رویاهایت .... به سرزمین عشق ....                                                                                          

گونش خاتون : می جویمش ..........

اولدوز شمع گونش خاتون را روشن می کند و گونش خاتون با شمع روشن در دست  می رود 0        

استاد می نوازد و اولدوز همچنان یاد میگیرد 0

گونش خاتون همچنان دنبال چیزی می گردد 0

ادامه  0  داخلی  0  قصر  شاه  0

گونش خاتون از خواب می پرد 0  ندیمه ها پرستاریش می کنند 0 صدای خروسی از بیرون 0       

روز   0  خارجی  0  میدان اصلی  شهر  0                                                               2

توفان معرکه گیری کرده است 0 مردم دور او جمع شده اند   0

توفان : من زنجیر پاره می کنم ، میل می گیرم ، پشت هر که را بخواهید بر زمین می زنم ،  از پهلوانها و قهرمانها برایتان قصه ها

          میگویم اما همینکه صدای  ساز آشیق بلند می شه ...

صدای ساز آشیق  بلند می شود ..... مردم به طرف صدا هجوم می برند 0

پیک : باز هم تنهات گذاشتن  معرکه گیر دوره گرد ....

توفان : بالاخره یاد می گیرم  چطوری نگهشان دارم ..... تو چرا نرفتی ؟

پیک : من  باید تا رفتن تو بمانم ....

توفان : چرا ؟

پیک : تا همینجا هم  ناپرهیزی کردم و گفتم .... سوس ...

توفان : من که نفهمیدم چه گفتی ....

پیک : این برات بهتره  ...

توفان :  برم تا از لذت صدای ساز محروم نباشم ...       

پیک : من که از کارهای شما مردم  سر در نمی آرم ...

توفان : مگر تو ، خودت  از ما نیستی که می گی از کار شما مردم؟

پیک : هان ... چرا ، چرا ...

توفان : حالا مثلا  از کدوم کارمون سر در نمی آری   !

پیک : مثلا ،  همین ، صدای ساز آشیق  ازرونق کارت جلوگیری می کنه اما تو می ری و به  صدای ساز و آوازش گوش میدی !

توفان : درست که صدای ساز او جلو کارم را گرفت اما دلیل نمی شه که از آوازو از صدای سازش خوشم نیاد .. من عاشق صدای

         سازم .... تو هم تا فرصت از دستت نرفته بیا بریم و گوش بدیم  .....

توفان و پیک می روند 0

آیتک پسر وزیر گوشه ای از میدان نشسته و چشم به ایوان خانه ای دوخته است 0 دختری در ایوان نشسته و به بساط آشیقها چشم دوخته است 0 آشیق راحیم متوجه آیتک است و تبسم می زند 0

توفان و پیک  به بساط آشیقها رسیده اند  0  می نشینند و گوش می دهند  0

 استاد وآشیقها در حال نواختن ساز هستند   0   ازدیاد مردم دور آنها لحظه به لحظه زیادتر می شود  که شدیدا آشیقها را تشویق   می کنند   0

 شاه و وزیر هم  نشسته بر تختی جدا از مردم  حضور دارند  0

گونش خاتون با شمعی روشن در دست از گوشه ای  می گذرد 0 ندیمه ای مراقب اوست 0

 اولدوز تاجی از گل بر سر استاد قرار می دهد   ،  با این کار شاه در هم می پیچد و با افزایش شدت تشویق مردم شاه لحضه به لحضه عصبانی تر  شده تا در نهایت به حالت انفجار می رسد  0 غیر از استاد کس دیگری متوجه  حالت او نیست 0

شاه با عصبانیت میدان را ترک می کند و با اشاره وزیر ماموران مردم را – به غیر از آیتک - متفرق می کنند 0

آشیقها بساطشان را جمع می کنند و با اجازه استاد یکی یکی می روند 0 توفان بطرف استاد می رود 0

توفان : خسته نباشی ...

استاد : سلامت باشی جوان ...

توفان : از کارتان  لذت بردم  ....

استاد : فقط لذت ؟

توفان : مگه قرار بود چیز دیگری هم باشه؟

اولدوز : از اشعار چیزی هم در یادت مونده ؟

توفان : اشعار ؟

استاد : سعی کن از ساز و آواز آشیق هم لذت ببری و هم  چیزی یاد بگیری ...                                                                 

توفان : بروی چشم استاد ...

استاد : بریم ؟

اولدوز : بریم ...

توفان : استاد ...

استاد : بعله ؟

توفان : من ..... من .....

اولدوز : بگو ،،،،،،  خجالت نکش پسرم ....

استاد : راحت باش ....

توفان : من تو ولایت شما غریبم ....

استاد : قدمت بروی چشم ... اولدوز عجله کن تا برسیم به منزل ،  امشب یه میهمون اضافه تر داریم ....

هر سه می روند 0 آیتک نشسته و ایوان را نگاه می کند 0

عصر   0  داخلی  0  قصر  شاه  0                                                                       3

شاه  در بسترش خوابیده است 0 شاه خاتون بر بالین او نشسته  و از او مراقبت می کند 0 شاه هذیان می گوید 0

شاه : کف نزنید .... کف نزنید .... من شاه شاهانم ، من حمایتگر شمام ،،، من صاحب مال و جان و ناموس و زندگی شمام ،،،،،،،، من را

       تشویق کنید ..... غیر از من برای هیچ کس دیگری کف نزنید ....  آی با شمام  ....

گونش خاتون با شمعی روشن در دست می گذرد 0

شاه از خواب می پرد 0

شاه : وزیر ......... وزیر ....... بگین وزیر اعظم بیاد .....

شاه خاتون : حالتون خوش نیست سرورم ...

شاه : بگین وزیر بیاد ...

شاه خاتون : شما مریضین  و حکیم گفته ...

شاه : گور بابای حکیم ...  وزیر را صدا کنین ...

با اشاره شاه خاتون ندیمه ای خارج می شود 0گونش خاتون با شمعی روشن می گذرد 0

شاه خاتون : دخترم ....

شاه : تا از بیخوابی دیوونه نشه دست از این جستجو نمی کشه  ... باید یه روز بتونم برم  و از گلگشت  برای  درمونش گل  بیارم ...

        گلگشت !!!!!!! ...  گلگشت زیبا .....

شاه خاتون : گلگشت  !!!!!!!!!!!!!!!!!!.....

شاه : گفتم  وزیر را صدا کنید ...

شاه خاتون  سریع خارج می شود 0

ادامه  0  داخلی  0  منزل  استاد  0

اولدوز در حال درست کردن شام است 0 استاد ساز می زند و توفان و  آشیقها گوش می دهند 0

شب  0  داخلی  0  قصر شاه  0

شاه و وزیر در خلوت صحبت می کنند  0

شاه : وزیر ،،،، وزیر،،،،،  دخترم ،،،،،، گونشم  داره از دست میره ...

وزیر : قربان ما بدستورتان بهترین طبیبها را از تمامی  دنیا برای  درمانش ...

شاه : قصه می بافی وزیر ،،،، قصه می بافی ....

وزیر : غلط کردم سرورم ، ادامه نمی دم ...

شاه : این همه طبیب تا حالا چه غلطی تونستن بکنن که افتخار جمع کردنشون رو به رخم میکشی هان ؟!

وزیر : اشتباه کردم ...

شاه : همیشه همینه ، تو این مساله همیشه به اینجا می رسیم ،،، فقط حرف و حرف و حرف  ،،،، دریغ از یک عمل درست ...

وزیر : قربانتان شوم همیشه یه پیشنهادی داشته ام اما ...

شاه : پیشنهادی داشته ای و زبون وا نکردی ؟

وزیر : می ترسیدم خوشتان نیاد سرورم ...

شاه : باید میگفتی وزیر ، باید می گفتی ،،،، چه خوشم بیاد چه نیاد ،،،، باید می گفتی ، می فهمی وزیر ، نه ،،،، نمی فهمی ،،،، میدونم که

       نمی فهمی  ،،،،،، نمی فهمی ....

وزیر : بله سرورم ....

شاه : بله سرورم چه وزیر هان ،،،، چه ؟!

وزیر : اینکه نمی فهمم ...

شاه : آه ، وزیر ، وزیر ،،، ول کن این چرت و پرتا رو ،،، ول کن و حرفت رو بزن .... بگو ..........

وزیر : اطاعت سرورم ،،،، طبق گفته های طبیبان گونش خاتون سودازده شده و  فقط ....                                                 

شاه : می دونم وزیر ، می دونم ،،، اون رو باید عشق نجات بده ،،،، خودم می دونم ،،،،،  برو سر اصل مطلب وزیر ...

وزیر : شاید ، شاید پسرم آیتک با عشقش  بتونه .....

شاه : آیتک .....

شاه قهقهه می زند 0

وزیر : شاید ....

شاه : وزیر گاهی وقتها ناامیدم میکنی ،،، آیتک تو شلوارش رو نمی تونه بالا بکشه اونوقت بیاد و درمانگر دختر من بشه  ،،،،، وزیر ،

       اگه به وفاداریت مطمئن نبودم به خاطر این پیشنهاد میدادم گردنت رو بزنن ...

وزیر : غلط کردم ....

شاه : حالا ،،،،، بگذریم ،،،،،، خوب گوش کن تا ببینی چی دارم میگم ،،،،، اگر مسایل به صورتی که من طرح میکنم پیش بره خودم راه

      درمون مرضش را پیدا میکنم ،،،،،، تو فقط گوش بکن و گوش بکن و گوش بکن ، می فهمی وزیر ؟   ....

وزیر : من سراپا گوشم قربانتان شوم ....

شاه به نجوا چیزهایی را به وزیر می گوید 0

وزیر خارج می شود 0 شاه در یک حالت خاص رفتنش را نگاه می کند 0

ادامه  0  خارجی  0  جاهای مختلف در سطح شهر  0

ماموران در کوچه و بازار و خیابان به سرعت در حال عبور هستند 0                                     4

آیتک که  گوشه میدان نشسته و چشم به ایوان دوخته با دیدن ماموران عصبانی می شود  0 دختر می خندد 0

ادامه   0  داخلی  0  منزل استاد  0

استاد و  اولدوز و توفان و آشیقها   شام می خورند 0 در زده می شود 0 اولدوز در را باز می کند 0 آشیق راحیم وارد می شود 0 استاد و اولدوز و آشیق راحیم  با هم صحبت می کنند 0 با اشاره آشیق راحیم آشیقها خارج می شوند 0 استاد به طرف توفان می آید 0

استاد : پسرم  تو امشب برای خوابیدن با آشیق راحیم ، برادر همسرم اولدوز ، به منزل دیگری می ری ، کاری پیش اومده ، من و اولدوز

         باید بریم ...

توفان : اگه اسباب مزاحمت شدم ...

استاد : مطمئن باش اگه مساله مهم نبود حتما امشب همینجا نگهت می داشتیم ...

اولدوز : شرمنده ......

توفان با آشیق راحیم خارج می شود 0

ادامه  0  خارجی  0  کوچه ها  0

آشیق راحیم توفان را به صورتی از کوچه ها عبور می دهد که انگار از دید کسانی پنهان  می شود  0 توفان هم متعجب است و هم از او تبعیت می کند 0

ادامه  0  خارجی  0  پشت بام  0

استاد و اولدوز از پشت بام در حالیکه سعی دارند دیده نشوند فرار می کنند 0

ادامه  0  خارجی  0  جاهای مختلف  0

ماموران درهای خانه هایی را  می زنند و بزور وارد  خانه ها  می شوند و آشیقها را کتک زنان خارج کرده و میبرند 0

آیتک می خواهد سیبی را به ایوان پرت کند که سیب به زمین  می افتد و زیر پای ماموران له می شود  0 دختر   می خندد 0 آیتک به مامورها فحش میدهد و حمله می کند ،،،،،،،، ،،،،، ماموران فقط از خودشون دفاع می کنند و سعی می کنند که آسیبی به آیتک نرسد 0

ادامه  0  خارجی  0  جلو منزل استاد  0

ماموران بشدت در می زنند 0 خبری نیست 0 به فرمان ارشدشان در را شکسته و وارد می شوند 0 دست خالی خارج می شوند 0 ارشد عصبانیست 0  به مامورها فحش می دهد 0

روز  0  داخلی  0   قصر  شاه  0                                         

شاه بر تخت نشسته است 0 وزیر پایین تر از او ایستاده است 0 آشیقها را یکی یکی در حالیکه دستشان با         

زنجیر   بسته شده است و ساز شکسته شان رااز گردنشان آویزان کرده اند از یک  در   وارد و از دری   دیگر  خارج  میکنند 0

شاه : تقریبا همه هستند به غیر از همونایی که من لازمشان دارم ....

وزیر : فرار کرده اند سرور من ...

شاه : فرار کرده اند ؟

وزیر : قبل از اینکه مامورای ما برسن ....

شاه : اگه جانت را دوست داشته باشی پیدایشان می کنی وزیر ، می فهمی که ...

وزیر : پیدایشان می کنم قربانتان شوم ...

شاه : فقط یک روز فرصت داری وزیر ، یک روز ...

وزیر : کافیست سرور من ...

شاه : خواهیم دید ، می تونی بری ...

ادامه  0  خارجی  0  جلو خانه  آیدین برادر کوچک اولدوز  0

آشیق راحیم توفان را بدرقه می کند 0

توفان : در هر حال از زحماتی که کشیدین ممنونم ، از طرف من از استاد و اولدوز خاتون هم تشکر کنین  ،، خداحافظ ...

آشیق راحیم : امیدوارم راضی بری ...

آیدین : اگر اومدنتان غیر منتظره نبود حتما بهتر پذیرایی می کردیم ...

توفان : بیشتر از این خجالتم ندین ، انشااله که بتونم بعدا جبران کنم ،، خدانگهدارتان .... ( دور می شود) .....

آشیق راحیم : من باید برم پیش استاد و اولدوز آیدین ، اگه کسی از من سراغی گرفت بگو ازم بیخبری ...

آیدین : داداش راحیم  تو هم از خودت مواظبت کن ،،، هر جا باشی بی خبرمان نگذار ...

آشیق راحیم : آشیق راحیم به این زودیا دم به تله نمی ده داداش آیدین ....

ادامه  0  خارجی  0  سطح شهر  0

توفان به طرف میدان شهر می رود 0

ادامه  0  داخلی  0  منزل برادر استاد  0                                                                  5

اولدوز و استاد و برادرش یاشار نشسته اند 0انگار منتظرند 0 در زده می شود0آیناز زن یاشار در را باز می کند 0

آشیق راحیم در لباس عادی و با صورتی پوشیده شده وارد می شود 0

یاشار : خوش اومدی آشیق راحیم  ، چه خبر؟

آشیق راحیم  : همه آشیقها را گرفته اند ...

استاد : هنوز معلوم نیست اصل قضیه چیه ؟  قانون جدیدشون رو اعلام نکرده ن ؟ ....

اولدوز : اگه بدون اعلام قانون کاری کرده ان میشه علیه خودشون از این مساله استفاده کرد ...

صدای جارچی از دور 0 یاشار خارج شده و بعد از مدت کمی باز می گردد 0

یاشار : حالا دیگه اعلام شد ...

آیناز : بگو یاشار جارچی   چی جار می زد ...

یاشار : آیناز گفت آشیقی قدغن شد ...

استاد : بالاخره کار خودش رو کرد ...

اولدوز : حالا چی میشه ؟

آشیق راحیم : هر چه که دلشون بخواد ...

اولدوز : و تکلیف ما ؟

استاد : باید منتظر اقدام بعدیشان بمونیم ....

اولدوز : اونا سراغ  تو  ........

استاد : حتما می آن اولدوز  ، ، ، اولدوز ،،،،، اولدوز اگر تو این جوری خودت رو ببازی و بجای بکار گرفتن فکرت گریه کنی از اونایه

         دیگه چه انتظار ؟

یاشار : اینجا امنه اولدوز ،،،، در ثانی تا من هستم دست کسی به برادرم نمی رسه ....

آشیق راحیم : تا نفهمیدن استاد اینجاست باید یه فکری بکنیم ....

استاد : این وضعیت تازه نباید خللی تو روال کارهای ما ایجاد کنه ،،،، اگه آشیقی مانده باشه که نگرفته باشنش بهش بگین یه مدتی از شهر

          بیرون بره ،،،، تو هم راحیم  مثل همیشه هوای غریبها رو باید داشته باشی ، ، ، اول باید دید هدف اصلیشون چیه ؟

آشیق راحیم : اطاعت استاد ،،،، اما اگر خودم هم گرفتار شدم ؟

استاد : ظاهرت رو همینجور نگهدار ،،، تا مدتی نباید کسی بشناسدت ،،، به همین حالت ادامه بده ،، وضع همیشه این جور نمی مونه ...

آشیق راحیم : پس من تا عصر دوباره تو میدون شهر چرخی می زنم تا هم از اوضاع و احوال یه خبری بگیرم  و هم اگه ناآشنایی دیدم به

                 منزلی راهنماییش کنم ....

ادامه  0  خارجی  0  میدان  اصلی شهر  0                                                             

آیتک همچنان چشم به ایوان دوخته است 0

توفان مامورانی را که به سرعت در حال رفت و آمد هستند نگاه می کند  0 ماموران از مردم نیز پرس و جوهایی

میکنند 0

توفان وارد یک کباب فروشی می شود 0

ادامه  0  جلو  قصر شاه  0

آشیق راحیم در لباس حمال وارد قصر می شود 0

ادامه  0  داخلی  0  کباب فروشی  0                                        

کبابی در حال پذیرایی کردن از یک مشتریست 0

کبابی : الان آماده میشه  ...

توفان : بیرون بگیر بگیره انگار ...

کبابی : جارچی داشت قانون جدید رو می خوند مگه نشنیدی ؟...

توفان : چرا شنیدم  ، اما سر در نیاوردم ....

کبابی : از چی سر در نیاوردی  ؟ برا تو چی بدم ؟

توفان : دو سه سیخی جگر بده ،،،، از اینکه چرا آشیقی قدغن شده ....

کبابی : کی سر در آورده که تو دومیش باشی ....

توفان : من دیشب مهمون استاد بودم ، اما یهو دیدم یکی اومد و اون هم گفت شب رو باید یه جای دیگه ای برم ، تعجب کردم ، آخه شنیده

          بودم استاد خیلی مهمون نوازهستش و بدش می آد مهموناش سپیده نزده از خونه ش خارج بشن ...

کبابی : حتما فهمیده بوده دارن آشیقا رو می گیرن ...

یکی ازمشتریها با عجله حساب وکتاب کرده و سریع از مغازه خارج می شود 0

توفان : دستت درد نکنه .....

کبابی : نوش جان ....

مشتری با چند نفر مامور وارد می شود 0 ماموران توفان را دوره می کنند 0

ادامه  0  خارجی  0  جلو  خانه آیدین  0

توفان زخمیست و به کمک ماموران راه می رود 0 خانه آیدین را نشان ماموران می دهد 0 مامورین توفان را به

گوشه ای پرت کرده و بطرف در خانه آیدین هجوم می برند 0                                             6

روز  0  داخلی  0  قصر شاه  0

استاد  را دست بسته می آورند   0

وزیر : پس بالاخره استاد آشیقها هم دم به تله داد ؟! نزدیک شدن مرگ  همه رو فراری میده اما فرشته مرگ هم تا جون

            نگیره ول کن نیست   !

استاد : من از مرگ فرار نمی کنم ،،، اما این دلیل نمی شه که با پای خودم به قربانگاه بیام ....

شاه : استاد ... تو نخواهی مرد ... مرگ تو سروده های تو زیبا تعبیر شده و برای  تو پایان کار نیست ... تو مرگ را نیستی نمیدونی   ،، 

       ... وجز نیستی  تو چیزدیگری  موجب خرسندی من نمی شه استاد   ... پس ،، تو باید بمونی و از زندگیت  چنان دلتنگ بشی که

        هرروز هزار  بار  آرزوی نیستی کنی ... و من  مطمئنم آخرسر ،  تو راه نیستی را پیدا خواهی کرد ...... نیستی تو استاد ،،،،،،،،

         میفهمی ،،،،،،،،،، تنها همین  فکره که به من آرامش  می ده استاد  ...

استاد : با نیستی من هم ،،،،  تو به  آرامش  نمی رسی ...

شاه : از کجا مطمئنی ...

استاد : درد تو من و امثال من  نیستیم ،،،،،،،،، درد تو خود تویی ...

شاه : درد ؟

استاد : بعله ،،،،،،،،  درد !

شاه : ادامه بده ،،،،،،  استاد سخن وساز..... گوش  می دم ....

استاد : تو می خوای خوب جلوه کنی تا همه ستایشت کنن ،،،،،  اما چون خوب نیستی  نمی تونی همیشه همه را فریب بدی ...

شاه : خب  این کجاش درده...

استاد : روح تو مریضه ...  مرض فریب مردم ،،، که تو را خوب بدونن   .... و درد تو از مریضی روح توست ... چون می بینی مردم

         کسای دیگری را بیشتر از تو دوست دارن ... آنهایی که حسرت یک نگاه محبت آمیزشان تفکر همیشه توست ، دل در گرو عشق

         کسای  دیگه دارن  و تو این را بهتر از هر کس  دیگری می دونی ، و این ترا آزار می ده  .....

شاه : با صبرکردن  به آنچه می گویی  هم می رسم  آشیق ...

استاد : هیچوقت  چنین نمی شه و این حسرتیست که تو از آن خواهی مرد ... خودت بهتر می دونی که درونت چه خبره ،      

          چرکینه چرکینه چرکین   ...

وزیر : آی دلقک بازار بهتره  مواظب اونچه بر زبان کثیفت  می آری باشی ...

استاد : دلقکان از خدمتشان  دلقکند ...

وزیر : ساکت نشی خودم ساکتت می کنم ...

استاد : این کار بیش از توانایی توئه وزیر  .......  تمامی روزگاران شاهدن که  سکوت آشیق ها ممکن نیست ...

وزیر : گفتم ساکت  ...

شاه : آرام باش وزیر ... آرام باش ...

وزیر : اطاعت سرور من ...

شاه : و تو،،،،،،، استاد آشیقها ،،،، گمان می کنی که ما بر این دردهایمان مرحمی پیدا نخواهیم کرد ؟! !؟

استاد : تا درونت را عوض نکرده ای ، نه !

شاه : بگذار راحتت کنم آشیق ، من راهم را پیدا کرده ام ....

استاد : از بین بردن اوناییکه مردم دوستشان دارن راه چاره تو نیست ....

شاه : چرا نیست ؟

استاد : بالاخره اونا هم نباشن ، عده دیگه ای پیدا می شن که مردم ازشان خوششان بیاد ....

شاه : دستور می دهم اونا را هم بکشن ...

استاد : باز هم کسایه دیگه ای پیدا خواهند شد ... تو نمی تونی همه مردم را از بین ببری ...

شاه : باید دید ...

استاد : نمی تونی ...

شاه : تنها این نیست استاد ... من راه  جایی را که  مرحم دردهام اونجاست را پیدا کرده ام ...

استاد : اگه تو راه جایی را که از این دردها نجاتت می ده رو می دونستی تا حالا اونجا رفته بودی ...

شاه : من به همه نشون خواهم داد که راه اونجا رو بلدم ....

استاد : این نیزیکی از هزاران اوهامیست که تو گرفتار آنی .......

شاه : خواهیم دید وهم و اوهام در سر چه کسیه  ... ببریدش به سیاهچال  .....

مامورین استاد را خارج می کنند  0

وزیر : زنده نگه داشتنش در آینده خطراتی خواهد داشت سرور من ...

شاه : از چه نگرانی ؟

وزیر : ما به فرمانتان تمامی آشیقها را از گوشه  و کنار این شهر بزرگ جمع کردیم و آوردیم ...

شاه : و من دستور قتل تمامی آنها را صادر کردم  ، نکردم؟؟؟...

وزیر : بعله سرورم ، بجز استاد ...

شاه : پس نگرانی تو از بابت استاده  ،،، وزیر ....وزیر .... وزیر  بدان که اگر دستور مرگ او را می دادم  او مرگ را  هم به بازی

       می گرفت  ....

وزیر : بعد از مرگش فرقی نمی کرد که مرگ را به بازی بگیرد یا نه ...                                                                        7

شاه : نه وزیر دربار من ،،، نه ،،،  تو در هر کاری زرنگی خودت را نشان داده ای و من بر لیاقت تو ایمان آورده ام ، تنها عیب تو در

       این همه سال  فقط این بوده  که نفهمیده ای  خیلی ها با مرگشان زنده می شوند و این مرد یکی از اوناست ...

وزیر : با مرگ او دیگر از او چیزی نمی ماند ...

شاه : با مرگ او نامش جاویدان می شد وزیر ، و این همونیه که من نمی خوام ...

وزیر : ما تمامی شاگردانش را کشته ایم ، دیگه کسی نمونده که  نامش را زنده نگهداره ...

شاه : آه وزیر ، وزیر ،،، ذره ذره این خاک ، سنگ به سنگ این سرزمین نام اون رو در دل زنده نگاه داشته ،،، فقط تلنگری کافیه

        تا چون آتشفشانی این عشق را بیرون بریزه... این سرزمین به عشق آشیقهایش زندگی می کند ...

وزیر : اما ما جلو همه اینایی را که فرمودین می گیریم ...

شاه : اما یکی هست که من نمی خوام جلوش گرفته بشه ،،،،،، اون خودش باید پوشالی بودن استاد رو قبول کنه ....                   

وزیر : سرورم  شما خواستید تنها معشوق  مردمانتان شما باشید و تنها نام شما بر زبان آنها باشد  ، و برای رسیدن به آن ما قانونی وضع

          کردیم که در این سرزمین آشیق شدن قدغن است ، چون تنها رقیب شما آنها بودند اما شما استاد بزرگ آنها را زنده نگه داشتید،

          بزرگترین  رقیبتان را ... و من معنی این کار شما را هرگز نمی فهمم ! و حالا هم که از یکی حرف می زنین که نظرش براتون

          مهمه ؟ اما من نمی دونم کیه ....

شاه : من دوست ندارم مردمم کسی دیگر را بیشتر از من دوست داشته باشن ، خب درست  ، ، ، همه آشیقها را که دل مردم را تسخیر

       کرده اند  کشتم ، این  هم  درست ،،،،  این یکی  را نکشته ام تا با ماندن او بتونم نام آشیقها را خراب کنم ،،،، او برای خوب زندگی      

       کردن   یاراحت  مردنش  به من  التماس خواهد کرد ، به پایم خواهد افتاد ، دستم را خواهد بوسید و این پایان افسانه او و دیگر

       آشیقهاییست که مردم دوستشان دارن  ... اون مورد خاص رو هم به وقتش می فهمی منظورم کیه ....

وزیر : اگر اینجور نشه  که شما فرمودین رسواییش دامنمون را می گیره ...

شاه : اینجور می شه  وزیر ، اینجور می شه   ... با بلاهای من ، او آنچه من می خوام میشه ... چنان بلاهایی بر سرش  بیارم که  

       خودش با دستهای خودش لجن بر سر و روی و نام آشیقها بزنه ...

پیک وارد می شود  0

پیک : سرورم شاهنشاه به سلامت خبری آورده ام ....                                                                                            

وزیر : نمی تونستی وقت  دیگه ای  بیایی ؟ ...

پیک : امانم دهید وزیر اعظم من بی تقصیرم ، فرمان محرمانه  پادشاه قدر قدرتمان است تا خبرها را در سریعترین زمان به گوش سرورم

         شاهنشاه   برسونم ...

شاه : راحتش بگذار ...

وزیر : زودتر بگو ...

پیک : مردی دوره گرد باز هم  معرکه گرفته ...

شاه : خب بگیرد این که قدغن نیست ... فقط آشیق نباشد ....

وزیر : آشیق که نیست ؟

پیک : نه سرورم ...

وزیر : پس چه ؟

پیک :زبانش سرختر از زبان  آشیقها ست ... شعرهای استاد را بازگو می کنه  ، البته بدون ساز و ترانه ....

شاه : و دیگه ؟ ...

پیک : انگار مردم خوششان اومده ......

وزیر : مردم خوششان اومده ؟؟؟؟؟

شاه : مردم از حرفهاش خوششان اومده یا از خودش ؟

پیک : نمی دونم سرورم ...

شاه : چه نوع اشعاری می خونده ؟ از چه ؟

پیک : بپرسید از که ؟

شاه : از من ؟؟؟؟؟؟

پیک : در امانم ؟

شاه : فهمیدیم ....

وزیر : بگو  چه بر زبان می آورده پیک بد یمن ؟

شاه :لازم نیست بگویی ...

وزیر : اما سرورم ...

شاه : می تونی بری ، فعلا تا دستوری نداده ام کاری با او نداشته باشید...

پیک : اطاعت ...

پیک خارج می شود  0

وزیر : سرورم نگذاشتید تا بگه او چی  می گفته...

شاه : لازم نیست وزیر ...

وزیر : برای استفاده علیه خودش ...

شاه : نیازی به این چیزها نیست ... همینکه مردم خوششان اومده کافیست تا کار او جرم باشه ... مردم فقط باید از یکی خوششان بیاد ..

وزیر : بعله درست ،،،، اما این دلیل برای ما و دولتمان هست نه برای  مردم  .... برای قانع کردن آنها ...........

شاه : برای قانع کردن آنها دلیلها همیشه می تونند ساده باشن ،،،  مثل سادگی خود مردم  ... می فهمی که وزیر ...

وزیر : می فهمم  قربان ...                                                                                                                                  8

شاه : پس  سزای آنکس که  مردم از او خوششان اومده !!!!!!!!!!!!

وزیر : مرگه  ...

شاه : مرگی سریع و بی تاخیر  ...

وزیر : اما سرورم تو قانون ما فقط آشیقها مستوجب مرگند ...

شاه : پس قانون را عوضش کن ...

وزیر : نمی شود سرورم ...

شاه : نمی شود ؟!

وزیر :  محض یادآوری باید عرض کنم قانون دیگری می گوید نباید هیچ قانونی در کمتر از چهل روزعوض بشه .......  ما قانون مرگ

         آشیقها را تازه اعلام کرده ایم ... باید چهل روز منتظر بمونیم  تا ...                                                                 

شاه : تا اون دوره گرد بی سروپا هر چه می خواد بگه ؟ اونم چهل روز تمام ... تا اون زمان که دیگه چیزی برای ما باقی نمی مونه ....

وزیر : چاره چیه سرور من ؟؟؟؟؟

شاه : آه وزیر،  وزیر .....................................  او را آشیقش کن  وزیر ... می فهمی که .....................

وزیر : می فهمم سرورم ...

شاه : او باید آشیقی  بشه در خور صدور دستور مرگ ...

وزیر : بدون شک با تدبیرها و راهنماییهای بی مانند شما  اینطور می شه...

شاه : همیشه دلم می گفت هر دشمنی ممکنه که روزی بکاربیاد ،،، و اینبار چقدر زود این اتفاق افتاد ...

وزیر : دشمن سرور من ؟

شاه :  دشمن وزیر ، دشمن ،،، استاد آشیقها ،،،،، حالا دیگه  باید عصای دستمان بشه  ... می فهمی که وزیر ...

وزیر : می فهمم قربان ،،، اما این کار چه سودی برای ما داره ؟ ...

شاه : اون نمی تونه تو مدتی که من تعیین می کنم کسی رو آشیق کنه .... می فهمی که وزیر .....

وزیر : می فهمم سرورم .....                                                                                                                           

شاه : اون  باید  این دوره گرد معرکه گیر را هنر آشیقی  بیاموزه ، اما تو مدت کم نمی تونه و این یعنی اون استاد واقعی نیست  ...

وزیر : اگه نپذیرفت ...

شاه : اولین قدم  برای بد نام کردنش ...

وزیر :  یعنی اگه نپذیرفت ،،، معنیش اینه که ...

شاه : معنیش اینه که او ازیاددادن  دانسته هاش به دیگران سر باز می زنه ...

وزیر : و این یعنی که ....

شاه : یعنی که او خودخواه و خودپرسته ...

وزیر : و این اولین بد نامی برای اونه ...

شاه : استاد، استاد ،،،،،  با بد کسی طرف شده ای ....

وزیر : استاد را بحضور  بیاوریم ؟؟؟

شاه : من به دیدارش می رم ...

وزیر : شما به دیدارش می رین سرورم ؟

شاه : گاهی باید بازی کرد وزیر ، می فهمی که ...

وزیر : می فهمم سرورم ...

شاه : می فهمی اما همیشه دیر ....

وزیر : دانایی شما بیش از آن بود که با صدور دستور مرگ استاد به  بی تدبیری من رسوا بشیم ...

شاه : من خواهان نیستی او هستم اما با تدبیر و تفکر نه با احساسات  ...

وزیر : اونچه فرمودین  بلند نظری شما را می رسونه .....

شاه : و ، و ، و   دوراندیشیم را .... گاهی تو از دیدن جلو پایت نیز عاجزی ، اما من وزیر، فردای فرداها را نیز می بینم ...

وزیر : سایه شما که بر سر ماست  ما دنیای خود را در امن و امان می بینیم ...

شاه : باشد که چنین باشد ...

وزیر : آمین ...

شاه : و اما حالا ،،،،،،  تو چکار باید بکنی وزیر ؟؟؟؟؟

وزیر : هر چه فرمان شماست  ...

شاه : استاد را  وادارش می کنیم تا قبول کنه که  این دوره گرد معرکه گیر  را آشیقش کنه  و بعد نوبت تدابیر دیگه میرسه  ...

وزیر : اگه صلاح میدونین قربان  بگم تا دوره گرد معرکه گیر را بحضور مبارک  بیاورن ...

شاه : برو و هر وقت من گفتم  این دوره گرد گستاخ را دست بسته به سیاهچال  بیار ، دل استاد  باید بحالش  بسوزه ،، البته خودم باید باشم

       ... می فهمی که وزیر ...

وزیر : می فهمم سرور من ...       

شاه :  خودت کارها را مرتب کن وزیر ، هر وقت که من  مخفیانه  برم   سیاهچال   تو با آن مردک  اونجا بیا ...

وزیر : می فهمم و اطاعت می کنم سرورم  ...

وزیر خارج می شود  0

شاه : آه استاد ، استاد ،،،،، حالا تو گرفتار منی ، همانطور که من گرفتار عشق اولدوز تو ام ... آه اولدوز ، اولدوز اگه حتی یه روز از

       عمر من باقی بمونه اون یک روز را تو باید مال من باشی ... اولدوز ، اولدوز ،،، من می دونم اگه استاد را بکشم تو از غم از دست

       دادنش پیر می شی ، و من هرگز نمی خوام چنین بشه ، چهره  تو نباید حتی رنگ ببازه اولدوز ، من عاشق سیمای مه جبین توام  9

        اولدوز  ،،، من عاشق چهره  خاطره انگیز  توام ،،،،،،،، عاشق چهره یادآوری کننده توام اولدوز ،،،،،،،،، اولدوز ، اولدوز  ....

شاه خاتون وارد می شود 0

شاه خاتون : سرورم باز به خیال پناهنده شده ...

شاه : بعله ،،، خیال ،،،،  خیالی که برام بهتر از واقعیت اطرافمه  ...

شاه خاتون : اگر مزاحمم بروم ...

شاه : نه شاه خاتون بمون .... تنهام ...

شاه خاتون : تنهایی همیشه آزار دهنده است سرورم ... چرا صدام نکردین ؟

شاه : گاهی از تنهایی بیزارم و گاهی که خیال  سراغم می آد ....

شاه خاتون : خیال او ....

شاه : آه شاه خاتون اذیتم نکن ...                                                                                                                         

شاه خاتون : خیال خوش با او بودن ...

شاه : بله بله بله  ،،، خیال خوش با او بودن همیشه دلخوشم می کنه ، می فهمی ، نه نمی فهمی .... نمی فهمی شاه خاتون ، نمی فهمی !

شاه خاتون : آخه اون  چه حسنی  داره که من ندارم ؟

شاه : تو زیباتر از اونی شاه خاتون و من بر این حقیقت معترفم  ...

شاه خاتون : پس  ، یاد اون ، خیال اون ،،، چه  فسونی ،،،،،،،،  چه  مهری ،،  داره که من ندارم ؟؟؟؟؟؟؟

شاه : مهر ، مهر  ، مهر ... ها ها هاع ، اگه اون مهر من  بر دلش بود  که حال و روزمن  این نبود ...

شاه خاتون : پس تو چرا مهرش رو  بر دل داری اگه اون  مهرت رو تو دلش نداره ...

شاه : نمی دونم ... نمی دونم ...

شاه خاتون : رهاش کن سرورم ...                                                                                                                    

شاه : چه   را رهایش کنم شاه خاتون ؟ اون که تو دست من نیست تا رهاش کنم ...

شاه خاتون : خیالش را سرور من ...خیالش را ...

شاه : نمی تونم ... نمی تونم ...

شاه خاتون : بهترین عشقها را تقدیمتون می کنم  ، بهترین مهرها را ، بهترین ...

شاه : آه شاه خاتون نه ... نه ... مساله این نیست ...

شاه خاتون : پس چه ؟

شاه : تو هیچوقت  من را به  گلگشت کودکی هایم میهمان نکردی ... اونی که تو نداری فسونه ،  شاه خاتون ... فسون ...

شاه خاتون : یادم بده تا بعد از این من هم افسونت کنم ..

شاه : نمی تونی ....

شاه خاتون : از کجا مطمئن هستی ؟

شاه : اگر می تونستی تا بحال کرده بودی ......................

شاه خاتون : با تو به آن گلگشت ،،،،، ، به آن گلگشت که نمی دونم کجاست  می آم ، اگه یادم بدی  ......

شاه : نه ... نمی شه ... تو خودت  باید راه رفتن به گلگشت  را  می دونستی  ... تو خود باید می تونستی ...

شاه خاتون : چطور؟

شاه : نمی دونم ... نمی دونم  ..... ندیمه ئ  کودکیهام  .........

شاه خاتون : ندیمه ؟؟؟؟؟؟؟

شاه : اون  شبیه اولدوز بود ...  مثل یک سیب نصف شده .... آه ... اولدوز ....

شاه خاتون : از ندیمه ات  بگو سرورم  ، از اون  بگو ....

شاه : چشمایه قشنگی داشت مثل اولدوز ...

شاه خاتون : بیشتر بگو سرورم بیشتر بگو ... سبکتر می شی ...

شاه : ندیمه من رو با خودش  اونجا  برد شاه خاتون ...

شاه خاتون : گلگشت ؟؟؟

شاه : فقط یکبار ،،،،، فقط یکبار ....  و من دیگه نتونستم  راه اونجا را پیدا کنم ... نتونستم شاه خاتون  ، نتونستم ....

شاه خاتون : بگو سرورم  ،،، از گلگشت بگو ... بگو ....

شاه : بوی گلها مستم کرده بود ... می خندید .... قهقهه اش زیبا بود ... چشماش .... دریا ... ... دریا ....... طوفان بود و دریا ... میخندید

       ... بوی گل  و بوی عرق تن .... مست و مدهوش  بودم .... چشماش ... چشماش می درخشید ... داغ داغ داغ ... بوی گلها .... آه

       ......اونجا ...اونجا ،،    من تو گلگشت می دویدم ... قهقهه ها ، قهقهه ها .... اقاقیا ... میخک .... لاله ... شقایق ... بنفشه ... مریم

       .... صنوبرهای وحشی .... نسترنها .... شاه پسند .... گل شیپوری .... آه ... اونجا  .... گلسرخ  ....  نه ،،،، نه ،،،،، نه ،،،،، یک

       دیو زشت .... نه ..... نه .... قهقهه ها .... یک دیو زشت ..... نه ... نه    گلسرخ را با دستای کثیفش می کنه .... نه .... یکی  بیاد

        کمک  .... قهقهه ها .... کسی نبود کمک کنه ... ندیمه ... ندیمه ... کسی نبود کمک کنه .... آه نه ... ندیمه   .... دیو  .... باورم

      نمی شه .... چشماشون داشت برق می زد .... نه ... نه ..... قهقهه ها .... گلسرخ له شده بود .... دیو ..... کسی نبود .... ندیمه نبود

      .... دیو   نبود .... گلسرخ له شده بود ....  من زخمی شده بودم ... وای وای وای ... دیگه نمی دونستم کجام ... سیاهی بود و سیاهی

       ، سیاهی بود و سیاهی .... نه ...... نه .... نه .... ندیمه نبود .... ندیمه ... ندیمه .... نه او نبود ومن زخمی شده گوشه ای افتاده بودم

        ... نه دیوی بود و نه ندیمه ای .... تنها من بودم و سیاهی ،  قهقهه ندیمه و دیو تو سرم می پیچید  ..... ندیمه ..... ندیمه  ............

شاه فریاد می زند و گریه می کند و فریاد می زند و گریه می کند 0

شاه خاتون : آرام باشین .... آرام باشین ... من اینجام ، آرام باشین سرورم ..... تمام شده .... ندیمه  و دیوی نیست ....  من اینجام .. 10

                من کنارتان هستم ....

شاه : ندیمه نبود .... نبود .... نبود ....

شاه خاتون : آرام سرورم .... آرام ....

شاه : شاه خاتون  ... شاه خاتون  بوی گلها را از  من گرفتن ....... ندیمه من رو ازم گرفتن ....

شاه خاتون : گریه نکنین سرورم ... گریه نکنید ....

شاه : من نمی خواستم شاه خاتون ... من ندیمه را دوست داشتم ... من گلگشت را تازه پیدا کرده بودم ... وای وای وای ...

شاه خاتون : گلگشت دیو هم داشت ...

شاه : خاموش ... خاموش ... خاموش شاه خاتون .....  گلگشت زیبا بود ...  زیبا و خوش بو ...... خاموش ....

شاه خاتون : ولم کنید !!!!!  ولم کنین ... سرورم ،  این منم ،  شاه خاتون شما ...... چه می کنید ... ولم کنید ....

شاه : آه شاه خاتون ... نمی دونی گلگشت چقدر زیبا بود ... نمی دونی ...                                                                      

شاه خاتون : اما شما زخمی شده بودین سرورم ...

شاه : بدرک ... بدرک که زخمی شده بودم ... من بوی گل می خواستم ... بوی ندیمه ... من عاشق بوی گلها شده بودم ... گلها ... مرحم

       هر زخمی اونجا بود ....

شاه خاتون : آرامتر سرورم .... به سلامتی خودتون فکر کنین...

شاه : سلامتی .... سلامتی ...  به چه کارم می آد اگه گلگشتی نباشه ، اگه ندیمه ام  نباشه ... اگه گلها نباشن  .... ندیمه ... ندیمه ....

شاه خاتون : بگین  اون  کجاست تا بحضور بیاریمش  ؟؟؟ ....

شاه : ندیمه من را کشتند شاه خاتون ... کشتند .... وای ..... وای .... وای .....

شاه خاتون : کشتند ؟!

شاه : من نمی خواستم اون بمیره ... نمی خواستم ... وای بر تو پدر ، وای برتو ...                                                            

شاه خاتون : آرامتر سرورم ... پدرتان او را کشت ؟

شاه : من هم انتقامش را گرفتم .... شاه خاتون من انتقام ندیمه را از پدرم ، شاه شاهان ، گرفتم ... با همین دستهای خودم خفه اش کردم ...

شاه خاتون : آرامتر ... آرامتر ... صدایتان را می شنون ...

شاه : بشنون ... بدرک که می شنون ... می دم همه را سر ببرن ... کجان تا به جلاد بگم سر از تنشان جدا کنه ، کجان هان ؟

شاه خاتون : اینجا  کسی نیست سرورم ... ما تنهاییم ... محض احتیاط گفتم .....

شاه : هیچ شاهی نیازی به احتیاط کردن نداره .... می فهمی ؟؟؟؟؟

شاه خاتون : بعله  سرورم ، بله ... من را عفو کنید  .... عفوم کنید سرورم ،،،  نفهمیدم چه گفتم .... ....

شاه : آه شاه خاتون ... شاه خاتون ... من تنهام ... ندیمه  که مرد من تنها شدم ... نمی خوام تو را هم بکشم ... نه ، نه ، نه خفه ات

       نمی کنم ،،،،،، تو تنها کسی هستی که من رو بخاطر خودم دوست داری نه بخاطر ترس از قدرتم ... آه نه ، نمی کشمت ،، اما ...

شاه خاتون : اما چه قربانتان شوم  ،اما چه ؟

شاه : شاه خاتون به من بگو چرا دیگه  کسی نتونست من رو  به گلگشت ببره ،،،،، حتی تو ...

شاه خاتون : سرورم من.....

شاه : نمی خوام ، نه ...  نمی خوام حرفهای همیشگیت را بشنوم ... نه ... این حرفها برای من گلگشت نمی شه شاه خاتون ... نه ... من

       خودم  برات می گم چرا ... می شنوی ؟

شاه خاتون : من برای شنیدن حرفهای شما همیشه  مشتاقم  ...

شاه : می گم ،،،، می گم شاه خاتون ،،،،،،،  چون  ،،،،،  چون دیگر هیچکس من را دوست نداشت ،،،،،، هیچکس ...

شاه خاتون : سرور من...

شاه : نه شاه خاتون نه  ،،،،،، چیزی نگو ،،،،، نه ،،،  ساکت باش  ،،، تمامی حرفها دروغن شاه خاتون  ...

شاه خاتون : حتی حرفهای من ؟

شاه : نمی دونم ... نمی دونم  ... نمی دونم  ...

شاه خاتون : همه ما دوستتان داریم ... من ،،،، دخترمان گونش خاتون ..................

شاه : گونش خاتون !!!!!  اون  هم گرفتار سودا شده  شاه خاتون ... گرفتار سودا شده  ........

شاه خاتون : اون هم  خوب می شه  سرورم ... باید تحمل کرد ...

شاه خاتون : تحمل ... تحمل ... وای .... وای ... وای ...

شاه خاتون : همه ما  دعا خواهیم کرد تا شما خوب بشین  ...... مردم دوستتان دارند ....

شاه : حتی اولدوز ؟

شاه خاتون : اولدوز !!!!!

شاه : اولدوز شبیه ندیمه است ... می فهمی ؟

شاه خاتون : اما اون  همسر استاد آشیقهاست ... شوهرش رو هم دوست داره ...

شاه :  کسی نباید کسی دیگر را بیشتر از من دوست  داشته باشه  ... می فهمی ؟؟؟؟؟؟

شاه خاتون : می فهمم ... می فهمم ... ما همه دوستتان  ...

شاه : سوس .... نمی خوام چیزی بشنوم ... می فهمی .... برو .... برو ..............................

شاه خاتون : اما .....

شاه : فقط برو شاه خاتون ... می فهمی .... برو .......

شاه خاتون : به روی چشم سرور من .....

شاه خاتون خارج می شود 0

شاه : اولدوز  تو حتما راه گلگشت را به من نشان خواهی داد ،،، می دونم ... حتما ...... حتما ... حتما ....                                  11

گونش خاتون  با شمعی در دست وارد می شود 0

گونش خاتون : شاه بابا هنوز پروانه نیومده ،،، اما من حتم دارم که  می آد ...

شاه : حتما می آد دخترم .... حتما ....

گونش خاتون : من باید پیداش کنم شاه بابا ...

شاه : پیداش میکنی گونش خاتون ... می خوای که من هم کمکت کنم ؟

گونش خاتون : شمعها چرا زود تموم می شن ؟ !  ..... برم  یه شمع تازه بیارم ، پروانه نباید راه گم کنه ...

گونش خاتون خارج می شود 0                                                                                

شاه : این همه قدرت به چه دردم می خوره وقتیکه توان رها کردن خودم را ،،، دخترم را از این سودا ندارم .... آه  اولدوز ....  فقط تو

       اولدوز ....تو می تونی کمکم کنی .... اگه خودت بخوای .... اگه خودت بخوای ............. ..... آی  اولدوز ،،،،، اولدوز ،،،،،

       اولدوز................................ تو باید بخوای اولدوز ..........

روز  0  داخلی  0  سیاهچال  0

سیاهچال خفه ای با دلانی تنگ و طولانی    0  استاد دست  و  پا  در زنجیر بسته شده است   0  ترانه ای غمناک  در شکایت  از  جدایی  و درد حرمان  زمزمه می کند  0 نگهبان گوش می دهد 0

نگهبان : حیف که قدغن کرده ان وگرنه چقدر خوشم می اومد ...

استاد : مگه خوشت نیومد ؟؟؟؟؟؟

نگهبان : اگه قدغن نبود می گفتم محشر می خونی  استاد ...                                                                                      

استاد : الان نمی خوای بگی  ؟؟؟؟؟؟؟

نگهبان : اگه قدغن نبود  حتما می گفتم .......

استاد : پس خوش اومدن و نیومدن تو به قدغن بودن یا نبودن اموره ...

نگهبان : من از هر چه آزاده خوشم می آد و از هر چه نه ، نه  ... دوباره  می خونی ؟

استاد : نه ....

نگهبان : چرا ؟

استاد : باید از دل بیرون بیاد ... در ثانی روی تو که تاثیری نداره ...

نگهبان  : کی گفته ؟

استاد : دلم پر بود برای دل خودم خوندم ، گفتم شاید روی تو هم اثری بگذاره و شاید تو به طریقی برا رهاییم کاری کنی  .... هیهات ...

نگهبان : من زن و بچه دارم ... عقلم می گه باید به سیر کردن شکم  اونا فکر کنم نه رهایی تو ...

استاد : باشه ... حرفی نیست ، عقلت راست می گه ... به اونا فکر کن ....

سر و صداهایی از بیرون می آید 0

نگهبان : انگار میهمان داریم ...  دارند کسی را می آرن ......... ... بعله ... این هم یه تازه وارد دیگه ...

استاد : خدا کمکش کنه ....

چند مامور توفان را کشان کشان می آورند و با کمک نگهبان به زنجیر می کشند و خارج می شوند 0

نگهبان : خوش اومدی .....

توفان : واقعا  زندونی شدن خوش آمد گویی هم داره ...

نگهبان : برای تو شاید عادی نباشه اما برای من که عمریست اینجام مثل خونه خودم می مونه ....

توفان : پس تو هم زندونی این زندونی ...

استاد : فرق این  با ما اینه که نانش  هم تو این زندونه  ...

توفان : وای استاد .... درست می بینم ........ استاد ....... شما ؟؟؟؟؟؟

استاد : فکر می کردی مردم ؟

توفان : استاد تو با من حرف می زنی ؟

استاد : نباید حرف بزنم ؟

توفان : اگه من  خونه فامیلتون رو نشون اونا نمی دادم ...

استاد : نه ، نه جوون ،،، تو فقط یه اسباب بودی ،،،، اینا همش خواسته اون بالاییه ...

توفان : شرمنده م استاد .... شرمنده م .... من هیچوقت خودم رو نمی بخشم ....

نگهبان : استاد دلش بزرگتر از این حرفاست جوون ، گریه نکن  ...

توفان : همه فکر می کردن شما رو کشتن ...

استاد : فعلا که در حبسم کرده ان ...

توفان : آفرین به اولدوز خاتون  ...

نگهبان : مگه به فرمان اون تو حبسش کرده ان  که میگی آفرین به اولدوز خاتون ؟! ...

توفان : چی می گی  عمو ...

نگهبان : تو داری به اون آفرین می گی ...

توفان : همه می گفتن استاد را کشتن ....

نگهبان : این چه ربطی به اولدوز داره مرد ....

استاد : فقط اون بوده که از زنده بودن من می گفته ...

نگهبان : هان؟!                                                                                                                                               12

توفان : اوهوم  ......

نگهبان : پس دلش  هنوز باهاته استاد ...

توفان : مگه قرار بود نباشه ...

نگهبان : زن جماعت وفا  ندارن   ... من اگه دو روز به خونه نون نبرم اصلا رام نمی دن ...

استاد :  تازگیا از اونا خبری داشتی جوون ؟؟؟؟؟

توفان : پس از گرفتن شما من برا پر کردن شکمم باز معرکه گرفته بودم ، اولدوز خاتون  هم اومده بود ، بهش  گفتم اولدوز خاتون من رو

          ببخشین ، من اشتباه کردم ، نمی دونستم اینجوری میشه ،، گفتش  تو اشتباه کردی ،، حالا  نمیخوای اشتباهت رو تلافی کنی ،،

          گفتم چرا که نه ؟ ،، شعری از اشعار شما داد تا برای مردمی که جمع کرده بودم بخوونم ...

نگهبان : خوندی ؟

توفان : خوندم که حالا هم  اینجام ... وای کمرم ... نامردها داغونش کردن ...

نگهبان : ناراحتی   نمی خوندی ...

توفان : کاملا هم راضی ام ...

نگهبان : جدی ؟

توفان : من یه بار اشتباه کردم استاد گرفتار شد ، به اولدوز خاتون گفتم شرمنده ام ، امیدوارم استاد ببخشتم ، گفت اگه اشتباهت رو تلافی

         کنی می بخشتت ،،،،   گفتم چطوری  اشتباهم رو تلافی کنم ؟ گفت اشعارش رو برا مردم بخون ،،، من هم اشعار استاد رو ازش

         گرفتم و خوندم ...                                                                                                                                  

استاد : حالش چطور بود جوون ؟

توفان : راست یا دروغ ؟

نگهبان : فرقی نمی کنه  ... یه چیزی بگو که استاد خوشش بیاد !!!!!!

استاد : راست راست ،،،،،، همونجور که بود .....

توفان : دلش مثل اسم  من  بود ...                                                                                                                         

نگهبان : مگه اسم تو چیه ؟

توفان :  توفان ....

نگهبان : همچین هم  برازنده این اسم  نیستی ...

استاد : و   ظاهر چهره اش  جوون؟

توفان : آرام و مطمئن ...

استاد : این برازندشه ...

نگهبان : استاد شما دارین گریه می کنین؟؟

توفان : مگه استاد دل نداره که گریه نکنه ؟!

نگهبان : تو چی می دونی  آخه ... در برابر بدترین اعمال یک آخ هم نگفته ، حالا داره گریه می کنه ، این عجیب نیست ؟ .... استاد!! ....

توفان : ولش کن ... دلش توفانیه ....

نگهبان متوجه بیرون می شود 0

نگهبان : آرام باشین  ،،،،،، آرام باشین، سروصدا می آد ،،،،، انگار کسی  داره می آد ................

وزیر وارد سیاهچال   می شود 0

وزیر : این دوره گرد را به همین سیاهچال  آوردن ؟؟؟؟؟

نگهبان : بعله سرورم همینجاست .... خوش اومدین ... قدمتان بروی چشم ...

وزیر : به به ..... به به .... استاد هم که اینجا تشریف داره .... خوبه ... خوبه ....

نگهبان : بفرمایین بنشینین قربانتان شوم ....

وزیر : خب ... بگو بدونم وضع و اوضاعش چطوریه ؟؟؟...به زانو در اومده یا نه ؟

نگهبان : تقلا داره سرپا بمونه  اما زیاد هم  مطمئن نیستم  بتونه ...

توفان : آشیقها ساز که می زنن همیشه سرپا می ایستن  ...

نگهبان : تو ساکت ...

وزیر : می گن  زبان سرخی داری دوره گرد آواره ،،، موقع  سخن گفتن  توفان  می کردی  ،،، نترسیدی زبانت  رو از حلقومت بیرون

           بکشن ...

نگهبان  : پس برا بپا کردن همین توفانها بوده که پدرو مادرت  اسمت را توفان گذاشتن؟؟؟؟؟

توفان : اونیکه  به معرکه ام  توفان بپا  کرد شعر استاد بود نه   خودم .....

وزیر : پس داشتی اشعاراستاد را می خواندی که مردم خوششان اومده بوده ... می بینی استاد ،  تو نباید زنده می موندی ... زنده تو داخل

         زندان هم  دردسر سازه ... دیوارهای بلند اینجا هم نتونستن تو را از مردم بگیرن .... می بینی ....

توفان : حتی اگه استاد زنده هم نباشه باز مردم به  شعرهاش  گوش میدن  ....

وزیر : اگه بتونند بشنون شاید ...

نگهبان : نگهبانان هوشیارند سرور من  ...

توفان : همیشه یکی مثل من پیدا میشه  که ...

وزیر : که نگهبانای ما گوشش رو بگیرن و بیارنش محبس ،،،،،،، و اگه تو هم مردی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

استاد : مرگ آخر کار نیست  ،،،،،، این بیرق هیچوقت  روی زمین نمی مونه ......

وزیر : آه استاد ،  اونزمانی که آزاد بودی اینقدر گستاخ نبودی .... رعایتمان می کردی ... حالا دیگه بروی  ما داد هم می زنی؟!!!   13

نگهبان : اگه اجازه بدین  خودم ادبش می کنم  قربان ...

وزیر : نه ... شاهنشاه فرموده ان که باهاش مهربان باشیم .........

نگهبان : مهربان باشیم ؟؟؟؟؟؟

وزیر : اوهوم ....

نگهبان : زندان و زندانی و مهربانی ؟!

وزیر : سوس ،،، وظیفه تو اطاعته نگهبان نه چیز دیگه ای ...

نگهبان : بعله سرورم ، گستاخیم رو نادیده بگیرین .....

وزیر : در هر حال من اومده بودم تا این جوان فضول را بخاطر زیر پا گذاشتن قانون ......

توفان : من به زندانی شدنم معترضم ... تو هیچ قانونی معرکه گیری جرم نیست ...

وزیر : خواندن اشعار آشیقها چطور جوان؟

توفان : من فقط آن اشعار را بر زبان آوردم ،مثل آشیقها که با ساز وترانه نمی خوندم ...

وزیر : اگه مثل آشیقها می خوندی که زندانی نمی شدی ، تو بگو نگهبان باهاش چکار می کردیم ...

نگهبان : بر اساس قانون می کشتیمت ....

وزیر :  گزارش شده تو قصد داشته ای  مثل  اونها بخونی اما چون بلد نبوده ای  این کار را ناشیانه  انجام داده ای ...

نگهبان :  اصل مطلب همون  قصده ، که  این داشته سرورم ، مگه نه ؟ ...                                                                    

وزیر : اوهوم ....

توفان : من تا راز و رمز و فوت و فن کار آشیقها را ندونم کار آنها را نمی کنم ... بلد نبودن کاری همون و  خراب کردنش همون ...

استاد : آفرین بر شرفت جوون ......

وزیر : در هر صورت گزارش می گه تو مقصر هستی ، و باید تنبیه بشی ... تو نمی خوای که قانون بخاطر تو نادیده گرفته بشه ؟

توفان : من گناهی نکرده ام تا تنبیه بشم ....

وزیر : صدات را بلند کنی مجازاتت سختتر می شه جوان ...

نگهبان : ساکت باش ...

توفان : من ازتون شکایت می کنم ،،،،،  مگر این مملکت صاحب نداره که شما هر چه بخواین بکنین ...

شاه وارد می شود 0

شاه : کی گفته این مملکت  صاحب نداره ؟؟؟؟؟؟؟

وزیر : درود بر شما ... تعظیم کنین ... تعظیم کنین ...

نگهبان : تاج سرم  کی تشریف آوردین که ما متوجه نشدیم ....                                                                                       

شاه : بعضی وقتها لازمه جهت رسیدگی به حال مردم  کارهایی مخفیانه  انجام بشه  ... من قبل از اومدن وزیر اینجا بودم ... انگار این

       جوان شکایتی داره ...

وزیر : مشکل خاصی نیست قربانتان ،  خودم حلش می کنم ....

شاه : وزیر ، بگذار خودش بگه مشکلش چیه ! !!! به نظر تو اینجوری بهتر نیست ؟!

وزیر : چرا سرورم ....

شاه : خب .....

توفان : من  بدون انجام هیچ جرمی زندانی شدم  ... این خودش  جرم نیست ؟

شاه : اگر اینطوریه که تو می گی  ، چرا ...

وزیر : سرورم .....

شاه : بگذار حرفش را بزنه وزیر ... بگو جوان !!!!!

توفان : من معرکه گیری دوره گردم ..... اشعاری می خوندم تا مردمان را دورم جمع کنم ، اما  ریختند سرم و اینجا آوردنم ...

شاه : کیا این کار را کردن؟

وزیر : گزمه ها ...

شاه : بگذار خودش بگه وزیر...

توفان : چند گزمه مسلح ...

شاه : خواندن شعر جرم نیست وزیر ،،، رهاش کنید بره ...

وزیر : اما سرورم ، اون اشعار استاد آشیقها را با تقلیدی ناشیانه از آشیقها می خونده ...

توفان : دروغه ،  چونکه من به شیوه خودم می خوندم ،،، من  آشیق نیستم ...

شاه : حالا این حرف دیگه ای شد  ... چرا اشعار استاد آشیقها را می خوندی ؟

توفان : از اشعارش  خوشم اومد  ...

شاه : دوست داری آشیق بشی ؟

توفان : قبل ازاینکه آشیق شدن  جرم محسوب  بشه  دوست داشتم ،  اما تو روستامون  نتونستم براخودم  یه  استاد خوب پیدا کنم ،،، تازه  

          اومده بودم اینجا که ....

شاه : حالا چی ؟ هنوز هم دلت می خواد آشیق بشی ؟

توفان : اگه جرم نباشه ،،،، حتما ...

شاه : استاد شما چی می گین ،  توانش را داره ؟ ...................................

وزیر : جواب سوال  حضرت پادشاه را بده !!!

شاه : راحتش بگذار وزیر ................ خب نمی خوای جواب بدی ؟.....

استاد : گمون نمی کنم ....                                                                                                                                   14

توفان : استاد ، من توانش را دارم ....

وزیر : ساکت باش ... اون باید تشخیص بده  ......................................................

شاه :  من فکری به سرم زد ..... اگه استاد بتونه تو  مدت چهل روز تو را آشیقت  بکنه ،  ما هم بعد از  سپری شدن  چهل روز قانون را

       عوضش  می کنیم ومیگوییم  آشیقها آزادند  بنوازند و بخونن.... و اگه نتونی استاد ،  باید به ناتوانیت در انتقال دانشت به دیگرون در   

        برابر مردم اعتراف کنی ......... چی  میگی  استاد ... نمی خوای به این جوان  کمک کنی .......

توفان : من باید آشیق بشم ؟؟؟؟؟

شاه : مگه نگفتی دوست داشتی بشی ،،،، عدالت ما حکم میکنه فکر همه باشیم ، مگه نه وزیر ....

وزیر : بله سرورم ....

توفان : استاد به من اعتماد کن  ، من در کمتر از چهل روز هم  یاد می گیرم  ، قول میدم استاد آشیق میشم  ...

استاد : من چهل ساله  ساز می زنم نتونستم به  تمامی رموز ساز پی ببرم تو می خوای چهل روزه آشیق بشی ؟ ...

شاه : اگه فقط اسمت استاد نیست و خودت هم پا به پای اسمت  استادی ،  باید که بتونی ،،  وگرنه به همه باید گفته بشه استاد جز کف دریا

       چیزی نبوده و تصور مردم از دریا بودنش جز تصور باطل مردم ساده اندیش چیز دیگه ای  نبوده    ،  هان !؟.....

توفان : اما من می تونم ،،،،، البته  اگه استاد بخواد .....

شاه : درسته .....                                                                                                                                          

توفان : استاد ، قبول کن استاد ....

استاد : نه .....

توفان : من می تونم .......

استاد : نمی تونی ...

توفان : قسمت می دم استاد ...

استاد : اصرار نکن توفان ....

شاه : پس نمی تونی ... بگو  استاد بزرگ  ،،،،،  بگو  که نمی تونی ...................

توفان : اجازه ندین استاد  خرابتون کنن ...

استاد : بگذار هر چی  می خواد بگه  ...

شاه : این تنها حرف من نخواهد بود ، ، ، فردا ،،،،  این  حرف ، حرف تمام مردم این سرزمین بزرگ خواهد بود که استاد بزرگ  ، استاد

        بزرگ آشیقها  نتونست  شاگردی را مثل خودش تربیت کنه  ...

توفان : نباید تصور مردم از شما خراب بشه استاد ...

استاد : من هیچوقت ادعایی  نداشتم  ...

توفان : بخاطر مقام استادیتان !

استاد : نه توفان .....

توفان : بخاطر مردم   ....   بخاطر سازتان ...... بخاطر قلب غمگین  اولدوزت قسمتان می دم ................ ( شاه درهم می پیچد )

استاد : خرابش کردی توفان ، خرابش کردی  .......................................................................

استاد به گریه افتاده است 0

توفان : استاد .......... استاد ...........

وزیر : استاد تسلیم  شد .... تسلیم شد ...

نگهبان : قبول کرد ... قبول کرد .....

شاه : این را خودش باید بگه  ،،،،، خب استاد ، قبول کردی ؟؟؟؟؟؟

استاد : هفت سیم برای ساز از هر جایی که من تعیین می کنم  ...

وزیر : سیمها رو خواهیم داد ...

استاد : نه .....

شاه :  پس چی استاد؟

استاد : توفان خودش باید اونا را بیاره  ....

توفان : می آرم استاد ... می آرم ...

استاد : هر سیم از گوشه ای از این جهان  ...

توفان : می آرم استاد ...

استاد : و هر یک از جنسی که من  بگم  ...

توفان : می آرم استاد ...                                                                                                                                   

استاد : هر کدام به مقداری که من تعیین می کنم ...

توفان : می آرم استاد ...

استاد : تمرین نواختن  ساز هر روز و هر شب .....

توفان :  قبوله  استاد ...

استاد :  و در  تمامی  لحظه ها   بدون استراحتی ...

توفان : باشه  استاد ... باشه ...

استاد : تمام زندگیت تو این چهل روز فقط باید یه کلمه باشه ،،، ساز  ...

توفان : باشه استاد ...

استاد : و قبول و رد یاد گرفته ها  فقط توسط خودم  ...                                                                                            15

شاه : قبوله ....

توفان : مثل  خود شما می شم استاد ...

استاد : و تعیین  زمان  اتمام کار با منه  ...

شاه : فقط چهل روز استاد وقت داری  ،،،، یادت باشه فقط چهل روز .....

استاد : هر زمان  که من تایید کنم ...

شاه : فقط چهل روز ...

توفان : چهل روزه  هم یاد  می گیرم  استاد ...

استاد : فقط با تایید من ......

توفان : این توفانه که قول می ده  استاد ...

شاه : و اگه ،،،،،، اگه این جوان مثل  استاد نشه چه ؟؟؟ هان  وزیر ؟

وزیر : هر چه شما امر بفرمایید قربان !!!

شاه : و اما امرمن  ،،،،،،،،،،، استاد باید به شکستش در جمع خلایق اعتراف کنه ............................

وزیر : استاد قبول می کنه  سرورم ...                                                                                                                

شاه : یعنی می خوای بگی سکوت او از رضایتشه ؟؟؟

وزیر : حتما چنینه ...

شاه : پس  مردم را از شرطمان آگاه کنید  تا آنها هم بیخبر نمونن  ، ، ، بهشان بگین به دلیل کهولت استاد،  از مرگش به شرط پروراندن

        استادی مثل خودش چشم پوشیدیم  .. بگید در این کار همه استاد را یاری بدن ، ، ،  بگید  اگه اون  نتونه  به شرط گذاشته شده عمل

        کنه در برابرشان به استادنبودن خود اعتراف خواهد کرد و اگه تونست ،، آشیق شدن دوباره آزاد میشه  ... هر چه بخواد مهیا

        کنید ... و تو  وزیر بدون درنگ  این دو نفر  را رهاشون کن که  برن .......

وزیر : رهاشون کنم؟

شاه : استاد باید بتونه در کمال راحتی دانسته هاش رو یاد بده  ...  می فهمی که وزیر ما ......

وزیر : می فهمم سرور من .... اطاعت ... نگهبان  فرمان را شنیدی ؟

نگهبان : شنیدم قربانتان شوم ...

شاه : دیگه ،،،  کاری اینجا ندارم ،،، برویم وزیر ...................................

می خواهند بروند 0

استاد : من هم شرطی دارم ....

وزیر : شرط ؟؟؟؟؟ این گستاخی بی جواب نمی مونه !

شاه : بگو استاد ....

وزیر : اما سرورم ...........

شاه : ساکت  وزیر .................... من  منتظر شنیدنم استاد ....

استاد : اگه   توفان  بتونه ........................

توفان : می تونم ....

شاه : اگه  بتونه چه ؟

استاد : شما باید در جمع خلایق به شکست خود اعتراف کنید و ......

وزیر : ساکت باش گستاخ تا ....

شاه : گفتم ساکت وزیر ....  خب و بعد چه استاد ؟

استاد : و اینکه هرچه در آینده  پیش می آد را قبول کنین و از آن سر بر نتابین !!!!

شاه : و اون چیه؟

استاد : این را زمان نشون  می ده ...

شاه : و اگه ما قبول نکنیم ؟

استاد : همین حالا می تونین من رو  بکشین .....

شاه : و این به معنای سر بر تافتن از دستور منه !!!!

استاد : شرطی در برابر شرطی ... یا هر دوی ما  قبول  می کنیم  یا هیچکدوم ....

وزیر : اجازه بدین  جلاد را صدا کنم ...

شاه : من  قبول می کنم .....

وزیر : سرورم !!!!

شاه : ساکت ............... من قبول می کنم استاد ...

استاد : مکتوبش کنید و در جمع خلایق جار بزنید ،،، واینکه هیچ آشیقی تا تموم شدن کار نباید دستگیر و کشته بشه ....

شاه : کاتب را بیاورید .................                                                                                                                      

وزیر با عصبانیت  خارج می شود 0

روز  0  خارجی  0  میدان اصلی شهر  0

مردم برسر  آشیقهای مخفی شده تاج گل گذاشته و آنها  را روی دستشان بلند کرده اند وشادی می کنند 0 آیتک برای دختر گل پرتاب می کند 0

شب  0  داخلی  0  قصر شاه  0                                                                           16

شاه و وزیر خلوت کرده اند 0

شاه : یه زمونی  یه حرفی زدی که من چندان خوشم نیومد ،،، اما بنظرم با شرایط پیش اومده بهتره بهش فکر کنم ...

وزیر : در مورد چی سرورم ؟

شاه : خودت چی حدس میزنی ؟

وزیر : اگه اشتباه نکنم ، سرورم ، در مورد پسرم  آیتک صحبت می کنن !؟

شاه : گمون کنم بهتر باشه بهش یه فرصت بدم تا ببینم میتونه خودی نشون بده که من در تصمیمم تجدید نظر کنم ؟!

وزیر : سایه شما از سرما کم نشه ...

شاه : اون باید تا آخر کاربا  این  پسر همراه بشه و نگذاره که کاراش درست انجام بشن  ،،، می فهمی که وزیر ...

وزیر : می فهمم سرورم ،،،، می فهمم ...

روز  0  خارجی  0  صحرا  0

استاد با سازش بر سنگی ایستاده است 0 توفان بر زمین نشسته و  در حال درست کردن ساز است 0    

توفان : کارم تمام شد استاد .... فقط مونده سیمهای ساز !!!!

استاد : هفت سیم از هفت نقطه جهان ....

توفان : کی  همراهم می آد  ؟

استاد :  فقط خودتی توفان ...

توفان :  می رم و می آرم  استاد .....

استاد سیمی را از سازش جدا کرده و به توفان می دهد 0

استاد : توفان سیم اول سازت  یکی از سیمهای ساز خودم خواهد بود و هفت سیم دیگر را تو خودت بدست خودت  باید تهیه کنی ...

توفان : و سیم نهم ؟

استاد : سیم نهم فقط سیم استاد تمامی آشیقهای جهان  ده ده قورقود بود ،،، و اون سیم ، خود  ده ده قورقود بود، نه سیمی از این جهان ، ،،

         هر زمان مثل اون  شدی خودت سیم نهم سازت  می شی  ...

شب  0  داخلی  0  خانه  استاد  0     

استاد و اولدوز روبروی هم نشسته اند  ، چشم در چشم ،

اولدوز : خوش اومدی .......

استاد : چشم به راهم بودی ؟!

اولدوز : همیشه چشم براه تو هستم ....

استاد : انتظار من برای دیدنت اگه بیشتراز تو نبوده  کمتر هم نبوده ....

اولدوز : حتم دارم بیشتر از اینی که بر زبان آوردی  در دلت غوغا بوده  ...

استاد :  من هم بدون اینکه تو حرفی بزنی می دونم این همه مدت چشمات مثل یه  دریا بوده ،،،،،، دوری چطورگذشت ؟؟؟

اولدوز : سخت و کشنده ،،،،، با تو چه کرد ؟؟؟

استاد : با یادتو تحملش  کردم ....

اولدوز : با حضورتو تمام لحظه ها زندگیم زنده شدن ....

استاد :  زندگی من با  بودن در کنار تو ، هر لحظه اش دنیایی میشه  بی انتها ...

اولدوز : تو زمستان سرد این روزگاربه جونم  گرمی  میدی  ....

استاد : با بودن کنار تو   من مثل آتشی شعله ورمیشم ...

اولدوز : گرمای آتش  تو من را هم  مثل  تو می سوزانه  و شعله ورم  می کنه ...

استاد :  من تو  اوج این سوختنها تمامی بودنم را تویه  چشمای تو گم می کنم ....

اولدوز : من هم از خودم  رها میشم و  تو دستای  تو راههای آسمون را از نگاه تو سوال می کنم ...

استاد :  من در حضورتو   در تو  گم می شم  اولدوز .......

اولدوز : من در حضور تو ،،،،، تو می شم  ...

روز  0  خارجی  0  میدان  اصلی شهر  0

آیتک نشسته و چشم به ایوان دوخته است 0 دختر می خندد 0  ماموران می آیند و آیتک را به زور  می برند 0 دختر ناراحت شده است 0

گونش خاتون شمع در دست می گذرد 0

استاد و اولدوز و  آشیق راحیم و توفان  می گذرند 0

ادامه  0  داخلی  0  منزل وزیر  0

وزیر نگران نشسته و منتظر است 0 ماموران آیتک را می آورند 0

آیتک : اجازه میدادین شب بشه تا خودم با پای خودم بیام ...

وزیر : بعضی زمونا فرصت که از دست بره محاله دوباره بشه بدستش آورد ...

آیتک : باز یه جای خالی  تو این دولتسرای شاهنشاهی  گیر آوردین و می خواین پسر ارشدتون رو نمک گیر دربار شاهنشاه  قدرقدرت

          کنین  ؟!.....

وزیر : هزار بار این حرفا رو نسبت به ولی نعمتت زدی تا حالا سودی هم برات داشته ؟

آیتک : همیشه که نمی شه به سود فکر کرد پدر من ...  17

وزیر : خیلی خب حالا ،،،،، ایندفعه قضیه فرق میکنه ....

آیتک : چیه قراره وزیر جنگ بشم ؟!

وزیر : نه ...

آیتک : گفتم آخه عالیجناب شاهنشاه هنوز هم ما رو به چشم بچه می بینن و وزیرمون نمی کنن ...

وزیر : اگه بخوای و حواست رو جمع کنی و به حرفای من گوش کنی  .........

آیتک : باید برم و دستبوس عالیجناب بشم و وقتی که از مستراح تشریف مبارکشون رو می آرن آب بریزم تا دستشون رو بشورن ، هان ؟!

وزیر : نه ، باید بری و تو میدون وسط شهر بشینی و بدون اینکه به این فکر کنی که کی هستی و جات کجاست زل بزنی به ایوون مردم و

          دخترشون رو دید بزنی !؟                                                                                                                       

آیتک : کمه کمش اینه که ازش خوشم می آد و ریا و دروغی توش نیست و ....

وزیر : و تو هم  بخاطر مثلا عشق تا آخر عمرت مجبوری بری و حمالی کنی تا شکمش رو سیر کنی  ، نه ،،، بگو خب ......

آیتک : نه ،،،،، آخه بنده وزیرزاده م و بابای محترمم اونقدر داره که لازم نباشه برم حمالی و ...

وزیر : تمومش کن ،،،،،،،، نمی خوام این مزخرفاتت رو گوش بدم ،،،،

آیتک : پس حالا که حرفی با هم نداریم  با اجازه ما رفتیم .....

وزیر : صبر کن ...

آیتک : بگوشم .....

وزیر :  ایندفعه  تو مجبوری که به حرفای من گوش کنی اگه نمی خوای وزیرزادگیت  رو از دست بدی ،،، بشین وخوب  گوش کن ،،،

         اگه خودت  بخوای ایندفعه دیگه بخت بهت رو کرده ، قضیه آب ریختن به دست شاهنشاه هم نیست ، هرچند اونم از سرت زیادیه ،

         اما ،،، من می خوام آدمت کنم و تو هم مجبوری اطاعت کنی ،،،،  تو باید آماده شی و بری که خودت رو برا   داماد اعلیحضرت

         شدن بسازی ،،،،،،،،،،،، هان چیزی نمی گی ،،، انتظارش رو نداشتی به این راحتی همای سعادت بیاد و رو سرت بشینه  ،،،،،

         می بینی که بابات همچین هم به امید خدا ولت نکرده بوده و به فکرت بوده و هست ........

آیتک : مگه شاهنشاه تازگیا صاحب دختری شدن ...

وزیر : لودگی بسه ،،،، میدونی که منظورم گونش خاتونه .....

آیتک : من ،،،، من با گونش خاتون ازدواج کنم ؟

وزیر : چیه ذوق زده شدی ؟ انتظار این خوشبختی رو نداشتی ؟

آیتک : خوشبختی ؟!

وزیر : خوشبختی ،،،، بعله خوشبختی ،،،،،،،،  تو داری خوشبخت میشی ....

آیتک : ازدواج با گونش خوشبختیه ؟!

وزیر : نیست ؟!!!!!!!!

آیتک : اون سودازده است ....

وزیر : اون شاهزاده است احمق  ،،،،، نمی فهمی ؟!

آیتک : حالا دیگه می خواین تموم وجودم رو اسیر دربار کنین ؟ من با دختر سودایی شاه ازدواج کنم ؟

وزیر : خفه شو پسره نفهم ،،،،،،، تو لیاقت اون رو نداری ،،،، اون شاهدخته ،،،، تو چی ؟؟

آیتک :  در عوض من یه آدم سالمم ،،،، مثلا وزیرزاده هم هستم ....

وزیر : احمق ، من با هزار فوت و فن  بزور تونستم که ...

آیتک : که یه دیوونه رو برام انتخاب کنی ؟

وزیر : نه که اونی که خودت انتخاب کردی خیلی مناسبت هست  و ....

آیتک : حداقلش اینه که من ....

وزیر : که تو عاشقش هستی ...........

آیتک : بعله .......

وزیر : بسه دیگه ، بسه دیگه اینقدر حرفای مفت زدن ،،، بسه ،،،، تا فردا وقت داری خودت رو آماده سفر کنی ، میری و تو این سفر به

         کارهایی که بهت محول میکنم عمل میکنی تا شاه به عنوان دامادش قبولت کنه .......

آیتک : چه کارهایی؟

وزیر : یکی یکی برات توضیح می دم ....

آیتک : و اگه قبول نکنم ؟

وزیر : اونوقت  دیگه خودم دستور مرگت رو صادر می کنم ....

آیتک :  کلام آخرتونه؟!

وزیر : کلام آخر ! ! ! ! ! پسر من باید بتونه ،،،، تو باید ثابت کنی پسر منی و میتونی به چیزی که ازت می خوام عمل کنی !!!!

آیتک : من ثابت میکنم میتونم هر کاری رو که خودم دوست داشته باشم انجام بدم ....

روز  0  خارجی  0  کنار دریا  0

گونش خاتون شمع در دست می گذرد 0

ادامه  0  خارجی  0  کنار دریا  0

آیتک نشسته و چشم به دریا دوخته است 0

ادامه  0  خارجی  0  کنار دریا  0                                                                         18

استاد و توفان  کنار دریا ایستاده اند   0 اولدوز در حالیکه سازی بدون سیم  در دست دارد در روی آب   راه  میرود  0

ماموران از دور مراقب اوضاع هستند 0

استاد : همانطور که که سازت را بروی سینه ات گذاشته ای و با انگشتانت بر اولین  سیمش  که من از ساز خودم جدا کردم و دادم  

         ضربه میزنی باید از این دریا بگذری و  سیم دوم را از غار هر طرف ده مارجزیره وسط دریا  برداری و بروی سازت کوکش

         کنی و همچنان که آنرا می نوازی  برگردی تا آماده رفتن برای بدست آوردن سیم سوم شوی   ........

توفان : بروی چشم استاد ...                                                                                                                          

وزیر به آنها نزدیک می شود 0

وزیر : انگار آماده رفتنی ،،،،، خوبه خوبه ،،،،، ما هم دستور دادیم که همه چیز رو آماده کنن ،،،،، توفان همسفرت هم الان می آد ....

توفان : همسفرم ؟

استاد : چنین قراری نداشتیم !

وزیر : قراریه که خود اعلیحضرت تعیین کرده ،،،،، خب آماده حرکت باشین ،،،،، هنوز هم  ما رو از سر کارت  آگاه نمی کنی ؟!!!

استاد :  اگه  کسی محرم نباشه  سر کار گفته بشه هم نمی فهمه  ....

وزیر : باشه .... باشه  .....اگه اینطور راحتی حرفی نیست .... این هم از همسفر توفان .....

استاد : آیتک ؟!

وزیر : بعله آیتک پسرم !

آیتک آمده است  و با توفان خوش و بش می کند 0

استاد : پس  باید غیر از این دو تا  نفر دیگه ای  هم باشه که جلو  اشتباه  کردن توفان را بگیره ،  چونکه وقتی برا اشتباه کردن  نداره ...

وزیر : به دستور اعلیحضرت تو تعیین کننده  همه چیزی تا بعدا بهونه ای تو کارت  نباشه ...

استاد : تا اینها آماده بشن بگید تا  آشیق راحیم را صدا کنن ،،، اونم باهاشون میره  ...

وزیر : مگه  تونسته  زنده بمونه  ...

استاد : غیر از اون عده دیگه ای هم مونده بودن ،،،، همیشه کسایی هستن که دم به تله نمی دن ....

وزیر : از کجا پیداش کنن ؟

استاد : موقع نماز تو مسجد ......

استاد به اولدوز می پیوندد و هر دو در افق دریا بر روی آب راه می روند  0 وزیر می خواهد در آب  به  دنبال استاد برود ،    نمی تواند ، عصبانی می شود  ، دستوراتی به مامورین  صادر می کند 0

ادامه  0  خارجی  0   دریا  0

کشتی در دریا می رود 0 توفان ساز می زند 0آیتک به افق چشم دوخته است 0 آشیق راحیم مواظب اوضاع است 0

ادامه  0  خارجی  0   جزیره    0

آشیق راحیم : تو نمی آی آیتک ؟

آیتک : نه من استراحت می کنم ....

توفان : پس دعام کن ..... ( آیتک حیران نگاهش میکند ) .....

توفان ساز را به سینه می چسباند  و به سوی جزیره  راه می افتد  0 صدای خروش دریا و صدای ساز در هم می پیچد 0

آشیق راحیم پشت سر توفان مراقب اطراف است 0 آیتک از راه میانبر رفته و قفسی پر از  مار را می آورد و بر سر راه توفان گذاشته و قفلش را باز می کند 0 آشیق راحیم که مراقب توفان است  متوجه مارها می شود و با

 دشنه ای یکی یکی آنها را از سر راه توفان برمی دارد 0 توفان همچنانکه می نوازد جلوتر می رود ، به غاری می رسد  ، داخل میشود  0

شب  0  داخلی  0  قصر شاه  0

شاه خوابیده است و خوابهای بد  می بیند و در خواب هزیان می گوید  0

روز   0  خارجی  0  ساحل دریا  0

اولدوز روی آب است و سیمی را به ساز می بندد 0

استاد : سیم سوم بسته بر شاخه سبز آخرین درخت  جنگل تو در تو درخت خشکیده از بی بارانی است  ، غفلت  کنین  جانتان  به زخم شاخکهای سمی  درختان  و خارهای سمی مسموم  می شه  ....        

روز  0  خارجی  0  جنگل  0

توفان : آیتک دعای اونروزت  تو موفقیتم تاثیر زیادی داشت ،،،، امروز هم یادت نره دعام کنی ...

آیتک مستاصل نگاهش می کند 0

توفان از جنگل می گذرد  0 صدای ساز توفان  در جنگل پیچیده است  0

آیتک از راهی دیگر رفته و  جلوتر از آنها  خارهایی را بر زمین پخش می کند و مخفی می شود  0 آشیق راحیم  همچنانکه راه را باز می کند متوجه توطئه شده و سعی دارد عامل آنرا پیدا کند 0

آیتک  گریخته است   0                                                                                   19

ادامه  0  خارجی  0  ساحل دریا  0                                                                    

اولدوز سیمی را به ساز می بندد 0

استاد : سیم چهارم ساز تو سرزمین گرسنگان آنسوی دشته  ،  برای  سفر فردا با خودتان  آذوقه زیادی بردارین ،  تمامی راه قحطی و

         فقره ، غیر از خودتون به فکر تمومی گشنه ها باشین  .....

شب  0  خارجی  0  میدان اصلی شهر  0

آیتک نشسته و چشم به دختر روی ایوان دوخته است که دارد ماه را تماشا می کند  0  آشیق راحیم می آید 0

آشیق راحیم : اگه ماه تو آسمون نبود چه بهونه ای برا بالا نگاه کردن داشتی جوون ؟

آیتک : هر بهونه ای که بشه ...

آشیق راحیم : عاشق همیشه بهونه ای داره ....

آیتک : می شنوی آشیق راحیم ،،،، صدای ساز توفان انگار قرار نیست خاموش شه ... ...

آشیق راحیم  : مرد و قولش ...

آیتک : بیشتر از ارزش قولش داره به کار ادامه میده ....

آشیق راحیم : هر کسی سودایی رو داره دنبال میکنه ...

آیتک : هر سودایی بالاخره یه روزی آدم رو خسته می کنه ....

آشیق راحیم : اگه اینی که میگی درست بود تو الان اینجا نبودی آیتک ...

آیتک : پس کجا بودم ؟

آشیق راحیم : پیش گونش خاتون ..............

آیتک : تو از کجا اینا رو میدونی ....

آشیق راحیم : هیچ رازی تو این دنیا همیشه راز نمی مونه و بالاخره یه روزی فاش میشه ....

آیتک : خب ؟!

آشیق راحیم : تو اون رو نمی خوای چون دلت یه جای دیگه است ،،،،،،،،،، اما یادت باشه تا نتونی بخاطر عشقت از همه چیزت بگذری

                 و حتی از جونت ، عشقت کامل نیست و عشق کامل نشده  هم به هیچ دردی نمی خوره .....

آیتک : تو خودت می تونی به اینایی که گفتی عمل کنی ؟! حرف زدن آسونه ،،، میشه هزار جمله زیبا گفت اما تو عمل چی ؟

آشیق راحیم راه می افتد که برود 0

آشیق راحیم : فردا آفتاب نزده راهی می شیم ، دیر نکنی عاشق  آواره  ....

روز  0  خارجی  0  دشت  0

توفان همچنانکه ساز می زند  از صحرایی می گذرد 0 گرسنگان یک یک راه بر او می گیرند و از او گدایی      می کنند  و او آذوقه ها را  به آنها می بخشد 0 توفان گرسنه و تشنه از صحرا می گذرد 0 آیتک آب و آذوقه را در خورجین اسبها مخفی کرده است ، آشیق راحیم پیدایشان می کند 0 آیتک و آشیق راحیم بر سر آذوقه ها درگیر     می شوند 0 توفان افتان و خیزان  می گذرد و ساز می زند 0

ادامه  0  خارجی  0  ساحل دریا  0

اولدوز سیمی را به ساز می بندد 0

استاد : سیم پنجم به سرزمین  چهار سو جنگ در جنگ  مردمان  کینه جوست ....

روز  0  خارجی  0  صحنه  جنگ  0

توفان از صحنه کارزار مردمانی وحشی  می گذرد  ، با زخمهایی سخت 0 آشیق راحیم با سپرش از او محافظت می کند0

آیتک می خواهد از پشت زخمی بزند ، آشیق راحیم می بیند و با او گلاویز می شود 0 می خواهد او را بکشد که توفان نمی گذارد 0

توفان همچنان ساز می زند 0 ( جنگی کوراوغلو ) 0

آشیق راحیم : اگه این نتونه کارش رو تموم کنه به تو چی می رسه ؟ ؟ ؟ هان ؟؟؟ چرا لالمونی گرفتی پس ، ،، تو که می دونی چه خوابی

                برات دیدن ، پس برا چی می خوای اونی بشه که اونا می خوان ؟ هان ؟؟؟ نمی خوای به عشقت برسی؟

آیتک : من می خوام خودم خودم رو قبول داشته باشم ...

آشیق راحیم :  چه ربطی  داره ؟

آیتک : می خوام ثابت کنم می تونم ، می تونم کاری رو درست انجامش بدم ،،، می خوام به خودم ثابت کنم می تونم رو پاهای خودم وایسم

         ،،،،،،  بعد که تونستم می رم سراغشون و اون کاری رو که دلم می خواد انجامش بدم ازشون می خوام  ...

آشیق راحیم : و اون کاری هم  که اول انجامش میدی حتما باید اونی باشه که  اونا ازت خواستن،،، نه کاری که خودت دلت می خواد ،،،

                 نه؟؟؟ با انجام این کار تو نمی تونی ثابت کنی که بزرگ شدی و می تونی رو پاهای خودت وایسی ، اگرم تونستی چون کارا

                 به دلخواه اونا انجام شده  بازم به ادامه  دادن  انجام دستوراتشون  مجبورت می کنن  ...

آیتک : نمی تونن وادارم کنن ...                                                                                                                         

آشیق راحیم : می تونن ....

آیتک : من نمی خوام چیزی بشم که اونا می خوان ، من دوست دارم به چیزی که بهش علاقه دارم برسم ...

آشیق راحیم : داری راه رو عوضی می ری ....                                                                                                       20

آیتک : میگی چکار کنم ...

آشیق راحیم : اگه همینجوری ادامه بدی بجای عشق خودت به دختر شاه می رسی ....

آیتک : من از اون خوشم نمی آد ....

آشیق راحیم : پس سعی کن نقشه اونا رو خراب کنی که می خوان تو به دلدارت نرسی ...

آیتک : من هم برا خودم نقشه هایی دارم .....

آشیق راحیم : نقشه های تو مطمئنا به ضرر ما نیست ،،،، اصل اونه که نقشه های اونا عملی نشن ....

آیتک : اونا قدرتشون زیاده ،،،، من نمی تونم جلو کارشون رو بگیرم ...

آشیق راحیم : تو تنهایی نمی تونی ، من هم تنهایی نمی تونم ،،،،، اما اگه به گفته های استاد دل بدیم می تونیم ....

آیتک : من گیج شدم ،،،، دیگه هیچی نمی فهمم ... نمی فهمم ....

آشیق راحیم : کمکت می کنیم تا بفهمی آیتک ،،،،، اما باید خودت بخوای ....

شب  0  خارجی  0  همانجا  0

توفان همچنانکه بر مرده های جنگ می گذرد و گریه می کند سازش را می زند 0آشیق راحیم مواظب اوضاعست 0 آیتک زخمیست و زخمش را می بندد 0 آشیق راحیم می خواهد کمکش کند ، نمی گذارد و چون نمی تواند زخم را ببندد آشیق راحیم بزور کمکش می کند 0

توفان : چرا می خواستی من را بزنی ؟

آشیق راحیم : ماموریت داره ....

توفان : اما من سازم رو تکمیل  می کنم  و می برم  پیش استاد ...

آشیق راحیم : بهت وعده جانشینی پدرت رو داده که ول کن نیستی ؟

آیتک : اگه بتونم شاید جانشین خود شاه بشم ...

توفان : خودش گفته ؟

آیتک : وقتی دامادش شدم و لیاقتم رو ثابت کردم چون پسری نداره این اتفاق بعد از مرگش خود بخود می افته ...

آشیق راحیم : پس  خودت هم چندان بی میل نیستی به گونش خاتون برسی  ؟

توفان : گونش خاتون ؟

آیتک : اسمه دختر شاهه ،،،،،،،،،،،،  نه چشمم دنبال اون نیست ....

توفان  : نیست ؟!!!!

آیتک : نه ....

توفان : پس چی ؟

چشمان آیتک پر از اشک می شود ، دور می شود 0

آشیق راحیم : گرفتار عشقه ....

توفان : از گونش خاتون برام بگو ......

آشیق راحیم می خندد 0

روز  0  خارجی  0  ساحل دریا  0

اولدوز سیمی را به ساز می بندد 0

استاد : سیم ششم در دست دخترشاه پریان عشوه گر و وسوسه برانگیزست که همه مردان  به جستجوی او حیران کوه و دشتن  ...

عصر  0  داخلی  0  قصر  شاه  0

شاه و وزیر گفتگو می کنند 0

شاه : می دونستم ، می دونستم که این پسر تو عرضه انجام این کار رو نداره وزیر ،،،، می دونستم ....

وزیر : توفان تنها نیست سرورم !؟

شاه : نیست که نیست ، تو هم تعداد همراهان پسرت رو زیادترش کن ،،، نمی شه ؟

وزیر : اگه استاد قبول نکنه ؟

شاه : اونکه باید از خداش باشه که تعداد کمک کننده های توفان زیاد بشن ...

وزیر : آشیق راحیم که با اوناست می دونه قضیه چیه ....

شاه : خب !؟

وزیر : از استاد خواسته نگذاره ما تعداد همراهاشون رو زیاد کنیم ...

شاه : من این حرفا حالیم نیست وزیر ،،،، اگه دنبال این هستی که پسرت به گونش خاتون برسه کار رو تمومش کن وگرنه خودم دست

        بکار  می شم ،،،،، می فهمی که وزیر ؟!

وزیر : می فهمم سرورم ....

شب  0  داخلی  0  منزل وزیر  0                                                                       

وزیر با آیتک گفتگو می کند 0

آیتک : توفان به من گفت دعام کن اونوقت من می خواستم بکشمش ،، می فهمین پدر من  این یعنی چی ؟

وزیر : اگه می خوای مرد باشی باید احساساتی بودن رو کنار بگذاری ...

آیتک : اون یکی می تونست من رو بکشه اما توفان نگذاشت ، با اینکه من می خواستم بکشمش ،،، این  رو چی ،  می فهمین یعنی چی

          پدر ؟                                                                                                                                                 21

وزیر : تو باید داماد شاه بشی ، این تنها چیزیه که من می فهمم ،،، تو هم خوب گوش کن اگه این دفعه نتونی جلو کار توفان رو بگیری ،

           خودم دست بکار می شم و باهاتون می آم .......

آیتک : اما من  فکر میکنم که استاد قبول  نکنه ....

شب  0  داخلی  0  قصر  دختر پریان  0

توفان و رقص پریان مست  0 توفان به سختی می گذرد  ، همچنانکه ساز می زند 0 آیتک حیران دختر شاه پریان شده است 0 آشیق راحیم بزور او را گرفته و از رفتن به طرف دختر شاه پریان باز می دارد 0 آیتک مقاومت

می کند و با آشیق راحیم گلاویز می شود 0 توفان  می زند زیر آواز و از دختری می خواند که چشم براه آمدن قهرمانش است ، آیتک با شنیدن آواز از رفتن به طرف دختر شاه پریان باز می ماند 0

روز  0  خارجی  0  ساحل  دریا  0

اولدوز سیمی را به ساز می بندد 0

استاد : سیم هفتم  سیم ماقبل آخره توفان ،،،،،  و آن سیم سیمیست معمولی  که از بازار خواهی خرید اما به خون سرخ خودت آغشته اش

         می کنی  ....

توفان ساز می زند 0

روز   0  خارجی  0  جلو  قصر  0

آشیق راحیم با لباس حمالها می خواهد وارد قصر شود 0 آیتک او را می بیند و تعقیبش می کند 0 در داخل قصر روبرو می شوند 0 آشیق راحیم می خواهد مخفی شود اما آیتک جلو او را می گیرد 0 آشیق راحیم لبخند می زند 0 نگهبانی به طرف آنها می آید 0 آیتک مردد است 0 نگهبان با دیدن آیتک برمی گردد و می رود 0 آشیق راحیم برمیگردد تا از قصر خارج شود 0 آیتک همچنان نگاهش میکند 0

شب  0  خارجی  0  میدان اصلی شهر  0

آیتک نشسته و دختر را تماشا میکند 0 صدای ساز و آواز توفان همچنان شنیده می شود 0 ( یانان کرم )

روز  0  داخلی  0  قصر شاه  0

شاه و وزیر و آیتک حضور دارند 0

شاه : خب ،،،،، پس تو نتونستی جلو کارش رو بگیری ؟

آیتک : خواستم اما نتونستم ...

وزیر :  آخرین فرصت رو هم بهش بدین سرورم ، من قول می دم حتما موفق بشه ....

شاه : نه وزیر ، نه ،،،، این دفعه دیگه خودم تعیین می کنم که کی با اونا بره و چه جوری جلوشون رو بگیره ....

وزیر : فقط یه فرصت دیگه سرورم ...

شاه : هیچ فرصتی ،،، وزیر ،،،،،، هیچ فرصتی داده نمی شه وزیر ،،،، می فهمی که .....

وزیر : می فهمم سرورم ، می فهمم ....

شاه : خوبه وزیر ، خوبه ، ، ، تو هم می تونی بری و از جلو چشام گم شی !

آیتک : اما من تا آخرش با اونام !

وزیر : خفه خون نگیری خودم خفه ات می کنم ، بریم ...

شاه : نه وزیر ، حالا دیگه نه ،،،،،،،،،، بمونین ،،،، خب ،،،،، داشتی می گفتی ....

وزیر : سرورم اون رو به من ببخشین ....

شاه : ساکت نشی وزیر  دستور می دم زبونت رو از حلقومت بیرون بکشن ، می فهمی که وزیر .....

وزیر : اطاعت قربانتان شوم ....

شاه : خفه .... خفه وزیر ،،،،،، خب ادامه بده وزیرزاده ....

آیتک : گفتم ...

شاه : من هم شنیدم ،،،،،، اما نگفتی اگر من نخوام با اونا باشی چی کار خواهی کرد ؟

آیتک : از استاد می خوام که از ادامه کار منصرف بشه ؟

شاه : خب !

آیتک : همین !                                                                                                                                            

شاه : و فکر می کنی اونوقت چی پیش می آد ؟

آیتک : در ملا عام رسوا می شین !

شاه : پس تو از همه چیز خبر داری ؟

آیتک : نخواستم عمرم رو بیهوده بگذرونم .... من می خواستم ثابت کنم میتونم یه کارایی بکنم ، بعد از اتمام کارام هم می خواستم پدرم را

          وادار کنم به خواسته ام گوش بده و اجازه بده تا به محبوبه خودم برسم .......

شاه  :  یعنی تو دوست داشتی با یکی غیر از گونش خاتون ازدواج کنی ؟

وزیر : مزخرف میگه ....

شاه : ساکت وزیر ،،،،، من سوالی کردم و منتظر جوابشم هستم ....

آیتک : بعله ....

شاه : و اگه پدرت اجازه نمی داد ؟                                                                                                                         22

آیتک : اونوقت به همه می گفتم من بدستور شما نگذاشتم استاد بتونه به حرفش عمل کنه ....

شاه : بیرون .... بیرون ......... ( آیتک و وزیر می خواهند خارج شوند )  تو نه وزیر ،،،،،، تو بمون .......

وزیر : اطاعت سرورم ....

آیتک خارج می شود 0

شاه :  می بینی وزیر همه چیز داره از دستمون میره ،،،، وزیرزاده دربار من از یه نفر دیگه بیشتر از شاهنشاه سرزمینش خوشش اومده ،

        و بخاطر اون حاضره جلو همه بایسته ....

وزیر : غلط کرده .....

شاه : ادامه نده وزیر ،،،،،،، ادامه نده ،،،،،، خب ، ،،،،،،،، فقط بگو نظرت چیه وزیر ؟

وزیر : گیج شده ام سرورم ....

شاه : حالا زمان مناسبی برای گیج شدن نیست وزیر ،،،،،، باید فکرت رو بکار بندازی ، می فهمی که وزیر ....

وزیر : می فهمم قربانتان شوم اما ....

شاه : اما چی ؟

وزیر : نمی تونم راه چاره ای پیدا کنم !

شاه : پس باید منتظر بمانیم تا ببینیم اونا چکار می کنن ،،،،، چند روز فرصت مونده ؟

وزیر : فردا روز آخرشونه سرورم ....

شاه : خودم تیر خلاص رو رها می کنم ...

روز  0  خارجی  0  ساحل دریا  0

توفان با هر ضربه ای که بر سازش می زند دستهایش خونین می شود 0 ساز سرخرنگ شده است 0  آشیق راحیم مراقب اوست 0 شاه با رویی بسته و سوار بر اسبی تیزتک در حالی که بسرعت می گذرد ، می خواهد با تیری توفان را بزند که  آشیق راحیم متوجه شده و خودش را جلو توفان  می اندازد ، تیر به او اصابت می کند ، شاه

می گریزد 0 آیتک آشیق راحیم  را می گیرد 0

آیتک : آشیق راحیم ، آشیق راحیم ، نه ،،،، نه ،،،،،  آشیق راحیم .....

آشیق راحیم : بهت که گفته بودم تا نتونی ازجونت بگذری عشقت تموم نیست ....

آیتک : اما نه اینجوری ، تو باید بمونی و ببینی که استاد موفق شده توفان رو آشیقش کنه ....

آشیق راحیم : من مطمئنم میتونه ....

آیتک : تو هم میتونی مقاومت کنی ....

آشیق راحیم : همیشه دلم می خواست من جای استاد بشینم و اون من رو بعنوان جانشین خودش معرفی کنه ، اما اون اینکار رو نکرد ،،،،،

                 انگار تقدیرم این نبود ،،،،   استاد حتما این رو می دونسته وگرنه می دونم ازم راضی بود و می دونست می تونم جانشین

                 خوبی براش بشم ....

آیتک : تو باید زنده بمونی  ......

آشیق راحیم : تو بجای من مواظب توفان باش ، استاد این را از من خواسته بود ، من هم از تو می خوام آیتک ،،، حتما می تونی ...

آیتک : بهت قول می دم می تونم از عهده اش بر بیام ....

آشیق راحیم : می دونم می تونی  ،،،،، از طرف من از استاد و اولدوز و زنم خداحافظی کن ،،،،،، دیدار به قیامت ....

آیتک : آشیق راحیم ،،،،،، آشیق راحیم ......

توفان بیخود از خود همچنان می نوازد 0 آیتک با چشمانی اشک آلود مراقب اوضاع است 0 شاه با لباس خودش به همراه وزیر  آمده است 0

استاد و آشیقها با لباس سیاهی بر تنشان  ساز می زنند   0اولدوز گریان  سیمی را به ساز می بندد 0

استاد : سیم هشتم ،  توفان ،  آخرین سیم ساز توست ،،، تارمویی از گیسوان شاهدخت گونش خاتون ............

وزیر آنچه را از استاد شنیده است به شاه باز می گوید ، شاه در هم می پیچد و می افتد  ، وزیر سراسیمه و به کمک ماموران شاه را می برند 0                                                                                                               

گونش خاتون می گذرد ، همچنان با شمعی در دست و در جستجوی پروانه عاشق 0                     

توفان درمانده و حیران  او را می نگرد  0

اولدوز ساز می زند 0 استاد به رقص در می آید 0

گونش خاتون می گذرد ، توجهی به استاد ندارد 0

توفان به رقص درمی آید ،همچون پروانه ای به دور شمعی روشن 0

استاد از رقصیدن باز مانده است  0

گونش خاتون می گذرد ، متوجه توفان می شود 0 می ایستد 0

توفان بدور گونش خاتون می چرخد و می رقصد 0

شمع در دست گونش خاتون می سوزد و تمام می شود اما او آتش آنرا حس نمی کند  0

گونش خاتون همچون توفان به رقص در می آید 0

اولدوز واستاد بر روی آب ساز می زنند 0                                                                23

گونش خاتون  همچنان که می رقصد  ساز را از اولدوز می گیرد و با تار مویش گرهی بر آن می زند  و   به  توفان  می دهد 0 توفان ساز را می گیرد و بیخود از خود می شود و ساز می زند 0

گونش خاتون چون پروانه ای بدور توفان می چرخد 0

استاد از ساز زدن باز می ماند و به همراه اولدوز بر روی آب آندو را تماشا می کنند 0                  

وزیر و نگهبان و شاه خاتون و پیک و ماموران  تابوتی را گریه کنان می برند 0 دیوی قهقهه می زند 0

توفان و گونش خاتون بر روی آبند 0دست در دست همدیگر می گذرند 0

استاد ساز می زند 0

                                           تمام 0

متن درام : مثنوی تبریزی ...

مثنوی تبریزی... 

صحنه به انتخاب کارگردان  .

( پیشنهاد میشود صحنه های مربوط به سلیمان و بلقیس بصورت تصویر باشد  ) .

نور  .

سلیمان تنهاست . دلتنگ میشود . دعایی میخواند  .

بلقیس با غمزه و ناز از خواب برمیخیزد و روی تختش مینشیند  .

سلیمان بلقیس را در جامی میبیند  . عاشق شده است  .

شمس می گذرد  . تنهاست  . فریاد می زند  ،  صدایی نیست  . شنونده ای نیست  .

سیاهی  . نور  .

صحنه ساحل نیل  .

فرعون در حال گرفتن ماهی از نیل است  .

فرعون : بی صاحاب ، در رفت که ، تف به روت ، برگرد ، جان من برگرد ، برگرد دیگه ،،، د    میگم برگرد  لامصب ،،، نخیر رفت که رفت ، انگار

              امروزم قرار نیست ناهار ما کباب ماهی باشه ...............................................................................................

کاتب وارد میشود  .

کاتب : اعلی حضرت قدر قدرت ، فرمانروای ابر شوکت ، شاهنشاه نظر هیبت ، بزرگ ارتش ...

فرعون : هنوز دستمال دستته که  ...

کاتب : کدوم دستمال قربان ؟؟؟

فرعون : هالوی احمق ،،، کارت چیه ؟

کاتب : فرعون بزرگ به سلامت ، عرضی داشتم ...

فرعون : بنال ...

کاتب : هر چند مطمئنم که الهام نازل شده در وجود بنده از الطاف خدایی جنابعالیست اماجهت رعایت قوانین ایجاد شده توسط خود شما میخواستم

               وجود مبارک را از فرار روح  یاغی قرن خبر کنم ...

فرعون : بی عرضه ها ...

کاتب : قربان ما تمامی تلاشمان را کردیم اما خب ...

فرعون : این اما خب های همیشگی تو بخوره تو سرت کاتب وحی ...

کاتب : البته با این فرار زیاد هم بد نشد ...

فرعون : میخوای خرم کنی ؟                                                                                                                                                                               1

کاتب : نفرمایید قربان ...

فرعون : حرفت را بزن ...                                                                                                                                                                                    

کاتب : این آخریش بود و من به شما قول میدم دیگه راحت شدیم ...

فرعون : کاتب ...

کاتب : امر بفرمایید قربان ...

فرعون : اون نشستنگاهت را بیار جلو ...

کاتب : عفو کنید قربان ...

فرعون : چونه نزن کاتب ، بیارش جلو ...

کاتب : قربان اگر قصوری بوده مطمئنا دیگه تکرار نمیشه ...

فرعون : نشستنگاهت کاتب ...................................................................................................................................................

کاتب : آخ ...

فرعون : مرتیکه احمق تو که هر بار همین را میگی که ...

کاتب : هر کس دیگه به اینجاش بزنن همین آخ را میگه ...

فرعون : احمق منظورم در مورد آخری بودنه یاغیاست ...

کاتب : تقصیر من نیست قربان ...

فرعون : لابد تقصیر از منه ؟

کاتب : نخیر قربان ...

فرعون : پس چی کاتب ؟

کاتب : جانم بقربانتان ، ما در تلاشیم تا بتونیم بفهمیم اینها چگونه بوجود می آن  ...

فرعون : حتم دارم تا آخر تاریخ هم نمیتونید این مساله رو کشف کنید  ،،، وضع و اوضاع مملکت چطوره ؟

کاتب : عالی قربان  ...

فرعون : نشستنگاهت کاتب ...

کاتب :  البته مشکلاتی هم هست خب ...

فرعون : حالا که روح این یاغی هم از دستمون در رفت میخوام تو مملکتی که من صاحبشم همه چیز وفق نظر خودم خوب اداره بشه ...

کاتب : خاطرتون آسوده باشه فرعون بزرگ قدر شوکت ...

فرعون : دوباره شروع نکن کاتب ،،، ببینم کاتب تو زمانی که کاتب وحی پیغمبرت هم بودی همین قدر وراج بودی ؟

کاتب : قربان بنده تا زمانی که کاتب وحی بودم حتی یک کلمه هم بزبان نیاوردم اما وقتی که مطمئن شدم این منم که با نوشتن کتاب بوجود آورنده و

            صاحب اصلی کتابم شروع کردم به حرف زدن ...

فرعون : و لابد اولین حرفت هم این بود که خودت شده ای پیغمبر و وحی به تو الهام شده نه ؟

کاتب : حرفهای بنده خوب یادتون مونده قربان ...

فرعون : احمق من خودم اینها را فهمیدم ...

کاتب : بعله قربان ، مطمئنا بنده اینها را قبلا نگفته بودم ...

فرعون : این درسته ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، اینا کی ان دارن می آن اینجا ...

کاتب : مردم مملکت شمان قربان ...

فرعون : دورشون کن ، زود باش دورشون کن ، من از مردم میترسم ...

کاتب : قربان اینها مطیع و فرمانبردار شمان و برای عرض ارادت و دستبوسی اومدن  ...

فرعون : لازم نکرده اینها با لبهای کثیفشان دست تمیز ما رو ماچ کنن ، از همان دور عرض ارادت بکنن و برن  ،،، خوبه ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،   2

              خوشمان آمد ،،، ای بابا دارند سجده میکنند !!!!!! خوبه ،،، خوبه ،،، چقدر هوادار داریم ما ،،، به به ،،، چه مردم مطیعی ،،، به به ،،، آی جان ،،،

               وای که چه خوش میگذره ،،، ویی  ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، خوبه نه کاتب ؟؟؟                               

کاتب : قربان با توجه به این مطلب مهم که بنده در براه آوردن این مردم زحمتهای زیادی کشیده ام در این لحظه باشکوه از مقام پرشکوه  شاهنشاهی

            درخواست دارم لطف کریمانه خود را شامل حال بنده کرده و بجای کاتب از لفظ پیغمبر برای صدا کردن این حقیر استفاده کنند تا  نفوذم

             در میان مردم بیشتر بشه  ...                                                                                                                                                                 

فرعون : کاتب ...

کاتب : جان کاتب ...

فرعون : تو یکبار گمان کردی با نوشتن وحی پیغمبر شده ای و ادعای پیغمبری کردی که پیغمبر از خود دورت کرد ، دوست داری این مساله باز هم

             تکرار بشه ؟

کاتب : قربان ، این بار  من از پیغمبر چنین تقاضایی ندارم ، از خود خدا تقاضامندم ...

فرعون : کدوم خدا ...

کاتب : نفرمایین قربانتان شوم ، نفرمایید ،،،،،،،،،،،،،،، همه در مقابل عظمت خدایی شما سجده کرده اند قربان ...

فرعون : منظورت اینه که  ...

کاتب : ببینید قربان ،  این مردم در مقابل شما سجده کرده اند ، در تمامی ادیان سجده فقط برای خدایان هست  ...............................................

فرعون : پا بشن کاتب ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، بشینن ،،، دور بزنن ،،، بشینن ،،، سجده کنن ،،، عالیه کاتب عالی  ...

کاتب : این چیزها در مقابل خدایی چون شما کاربزرگی نیست که قربانتان شوم  ...

فرعون : تو پیغمبر خوبی هستی کاتب ...

کاتب : این لحظه برای همیشه برای من جاودانه میمونه  ...

فرعون : و حالا خدای جدید زمین و زمان از پیغمبرش میخواد بره وتمامی یاغیهایی را که به خورشید باور دارن و میگن یه روزی خورشید به میل اونا

             طلوع خواهد کرد برام بیاره تا لذت خدائیمان با داشتن قدرت زوال ناپذیر پنهان شده در وجوداون شمس باوران بی غروب  تکمیلتر بشه ،

             قدرت اونا با خدا بودن ما جور در نمی آد ، میگن  اونا کشنده های الهگان دیگه بوده ن  ...

کاتب : اطاعت خدای من ، جاودانگی برازنده شماست ،،، جاوید خدای ما ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،  اما قبل از آن که سراغ آنها برم یادآور بشم برپایی جشن

              خدایی شما واجبتره قربان   ...

فرعون : بزرگترین جشن این دوهزار و پانصد سال شاهنشاهی ما را برپا کن ،،،،،،،،،،،، راستی اگه موفق نشی میدم با تیپا هزار بار نشستنگاهت را نوازش

              کنن ، میفهمی که ،،،،،،،،،،،،،،،، من هم حالا که خدا شده ام  میرم تا از مزایای خدائیه خودم استفاده کنم و لذت ببرم  ...

کاتب : اطاعت پروردگار عالم و آدم ...

فرعون : خدا !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟   اوهوم خدا !!!!!!!!!!!!!!  حالا دیگه من خدای جهانیانم ...

شمس میگذرد  ، فرعون با تحیر نگاهش میکند ، میخواهد فریاد بزند اما توان فریاد زدن ندارد  .

شمس : تبریز ما تعظیم را از الست آورده است ، تو این تعظیم دروغین مردم را از کجا آورده ای ؟؟؟

فرعون : تو کی هستی ؟

شمس : من آن ترکم که هندو را نمیدانم ، ای ابلیس آدم روی بیهوده وقت میگذرانی ، من هجوم ترکانه کلمه را بر سر تو به فردا میبینم ...

فرعون : کلمه ؟!!!

شمس : خدای جهان به قلم قسم خورده ...

شمس ناپدید میشود  .

کاتب : چیزی شده خدای من ؟

فرعون : تو چیزی ندیدی ؟ یکی از اینجا رد شد ...

کاتب : اینجا که غیر از من و شما کس دیگه ای نیست !!!

فرعون به سرعت خارج میشود  .

کاتب : گرفته ما را ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، آهای ، شغالک ، شغالک ، بیا ،،،،،،،،،، سریعتر بیا ...                                                                             3

شغالک وارد میشود  .

شغالک : هوم ...

کاتب : بعد از این اگر با من درست حرف نزنی میدم از پوست تنت برای خانومم پالتوپوست درست کنن ...

شغالک : برای من که کلی حال میده اما اونم می پسنده ؟                                                                                                                                   

کاتب : خفه شو احمق ...

شغالک : چته تو ؟

کاتب : تو نه الاغ ، شما ،،، فرعون خدای بزرگ من را به پیغمبری برگزید .....................................................................................

شغالک : حالا خر بیار و ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، ولش بابا ،،،،،،،،،، عجب دنیائیه ...

کاتب : تو ناراضی هستی ؟

شغالک : نه ،،،،،، دیشب خواب دیدم افتادم تو خم رنگرزی و شدم عین طاووس ،،،،،، پس همین بود ، قرار بوده من سردار بزرگ خدا بشم که دیشب

               همچین خوابی دیدم ، مگه نه ؟

کاتب : عجب موجود سواستفاده گری هستی تو شغالک ،، البته این زیاد مهم نیست که تو چه عنوانی بدست میاری فقط یادت باشه که در هر حالی تو

            مطیع و فرمانبردار من خواهی بود ...

شغالک : من جانم را دوست دارم پیغمبر خدای فرعون  ...                                                                                                                             

کاتب : زهرمار نخند ،، حالا برو و قبل از اینکه درجه هات را از دست بدی شمس را پیدا کن و بیار ، اون اگه پیدا بشه دیگه نسل یاغی ها نابود میشه ،

             قدرت اون باید به ما برسه ،،، راستی اگه موفق نشی میدم با  تیپا هزار بار نشستنگاهت را نوازش کنن ، میفهمی که...

شغالک : سردار شغالک ، سردار خدا قول میده شمس را دست بسته تقدیم کنه پیغمبر کاتب ...

سیاهی  . نور  .

صحنه  بازار   .

مردم در آمد و رفت هستند  .

شمس همراه با اجرای رقصی در حال ساختن نردبانی میباشد  ، مردم را دعوت به رقص و همکاری در ساخت نردبان می کند  .

شمس : من شمس تبریزم ،  آیا نیست از شما کسی تا به رقص عشق آورم او را و او دستم بگیرد برای ساختن این نردبان ؟؟؟

مردم :                                     شمس تبریز نردبانی ساخت                      بام گردون برآ  که آسان شد

شمس : این نیکست که شما به کمک آمده اید اما رازی دارم که باید باز گویمش با شما ...

مردم : بگو ...

شمس :  یک پند زمن بشنو خواهی نشوی رسوا  ، من خمره افیونم زنهار سرم مگشا ...

مردم : آه گفت رسوایی ...

مردم پراکنده شده اند  .                         

خرده فروش وارد میشود .

خرده فروش :  گوشت دارم و گربه دارم ،  هد هد دارم و زاغ دارم وکفش دارم  و مار دارم و گاو فربه سیر نشو دارم ،  بدو بیا که سی دی دارم خفن ،

                         بیا که آخرشه ،،، کدو دارم ، کدو ،،، کدو تنبله ، سی دی خفنه ، بیا ...

صدایی از بیرون : الاغت کجاست ؟؟؟

خرده فروش : بغل خیابون ادب را رعایت نکرد گزمه ها گرفتنش ،،، آی کدو دارم ، کدو ...

همان صدا : حالا کجاست ؟؟؟

خرده فروش : تو اصطبل آهوان ...                                                                                                                                                                        4

خرده فروش در محاصره مردم گم میشود  .                                                                                                        

شمس تنهاست  .

معامله گرها با موبایل در حال معامله اند ، انگار بورس است   .

معامله گر یک : نفت اومد پایین !؟ میخرم ...

معامله گر دو : باروت چنده ؟                                                                                                                                                                            

معامله گر سه : تی ان تی اومده بازار باروت قیمتش افت کرده ...

معامله گر دو : پس هر چی هست خریدارم ،،،،، گندما را بریز دریا قیمتش بره بالا ...

معامله گر چهار : من خشخاش میخوام ...

معامله گر پنج : اف شانزده کی داره ؟

معامله گر یک : کجا گفتی ، هیروشیما ؟!

خرده فروش : هسته ، جویز ، خرگوش مرده ، روغن مار برای سوختگی دارم ، صلیب عیسی دارم و داس ابلیس ، جویز گرد هسته دار دارم بیا ...

معامله گر سه : کی تی ان تی خواست ؟

معامله گر دو :  نخر ، نوع جدیدش را دارم  ...

معامله گر چهار : هر چی داری بده ، گفتی خشخاش چند ؟

معامله گر پنج : من اف شانزده خواستم ها ...                                                                                                                                                     

معامله گر سه : کی گفته بود بلیط هیروشیما ؟ دریا پر شده از گندم ، قیمتا رفت بالا ....

خرده فروش : هسته دارم ، هسته ...

معامله گرها : ذره  و خورشید   ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  چی هست  حالا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

معامله گرها در حرکتی چرخشی در بطالتی ابدی دور خرده فروش میچرخند  .

شمس آنها را فرامیخواند  .

شمس : میدانم صدایم را پاسخی از شما نخواهد بود  اما از تبریز ما آیت نو میرسد به یقین هرکه را که خواهد اشرف مخلوقات خدا شود ...

خرده فروش : بنگ اعلا ، نخود سیا ،کتاب دوا و دعا دارم بیا ...

مردم دوره اش کرده اند  .

شمس : خدا به شما نزدیک است ، کمکم نخواهید کرد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ میدانم کمکی نخواهدم بود اما تکلیفم گفتن آنست با همگان ...

شغالک با گزمه ها وارد میشود  .

شمس به کار ساختن نردبان مشغول میشود   .

شغالک : تمامی آنهایی که از خورشید صحبت می کنن و یا نامشان شمس و خورشید و نورست و همینطور کسایی که در کار خرید و فروش هر چه

              که ایجاد نور و گرما می کنه دستگیر بشن  ...

گزمه یک : قربان تولید کننده های لامپ را هم شامل میشه ؟

گزمه دو : بخاری سازها چی ؟

گزمه سه : لیست من پر شده از اسم چراغعلی ...

یک نفر بسرعت وارد میشود .

دزد : آقا مسجد کدوم طرفه ؟

شغالک : اسمت چیه ؟؟؟

دزد : چه ربطی داره !!!

شغالک : حرف نباشه ،،، اسم؟؟؟

دزد : نمازم قضا بشه تقصیر توئه ها ...                                                                                                                                                                   5

همه بازار : مگه اذان گفتن ؟؟؟

دزد : نگفتن مگه ؟؟؟

خرده فروش : صوتت اگه بده بیا تخم شترمرغ ببر ناشتا ناپزبخور خوش آهنگش کن صدات را  ، ، ،  ، بیا که تموم شد ، آی پیره زنای عجوزه بیاین که

                       سرخاب دارم برا گلگون کردن صورت ، ،  ، گنج دارم از چین و ماچین با بوی باروت  ...

شغالک : این چیه زیر لباست ؟؟؟                                                                                                                                                                       

صداهایی از دور : بگیرینش ، آی دزد ، دزد ، بگیرینش ...

دزد : بدبخت شدم اومدن ...

شغالک : چتونه بازار را گذاشتین سرتون ،،، چه خبره ؟؟؟ تو کجا راه افتادی بری ؟؟؟

چند نفر وارد میشوند و اطراف را میگردند  .

دزد : مسجد ...

شغالک : بگیر این قمه را بزن زیر کمربندت ، توگزمه من شدی ...

دزد : سزاوار این همه محبت نبودم !؟

شغالک : شاید ارزشش بیشتر هم باشه ، نصف نصف ، ردشون میکنم برن ...

مال باخته : آقا به دادم برسید ، برد ...                                                                                                                                                               

شغالک : دزدی در روز روشن !؟ پدرش را در میارم ،،، اسمت چیه ؟

مال باخته : چراغعلی ...

شغالک : خراب کردی پدر من ، خراب ،،، عجالتا این را بگیرین تا فرمان فرعون بزرگ اجرا شده باشه تا بعد ...

مال باخته : آخه برای چی ؟

شغالک : حرف نباشه ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، تو با من بیا  ، اگه لیاقت داشته باشی و درست را خوب یاد بگیری سالار بازار میشی ، بازاریا نمیتونن از تو

               دزدی  بکنن ، تو خودت استادی ،،، و اگه اونی که ما در پی اونیم به بازار بیاد بدون شک داراییش  را قبل از همه تو میدزی که دستش

               خالی بمونه و تو مال دزدیده را میدی به ما  ،،،،،،، اسمش شمسه  ، یادت میمونه ؟؟؟راستی اگه موفق نشی میدم با تیپا هزار بار نشستنگاهت را

               نوازش کنن ، میفهمی که ...

شمس :  خواهند از سلطان امان چون دزد افزونی کند ، دزدی چو سلطان میکند پس از کجا خواهند امان ؟؟؟

شغالک : این صدا از آن هر کی هست سریعا دستگیر بشه ...

شغالک ، دزد ، گزمه ها ، مال باخته و همراهان او خارج میشوند  .

خرده فروش : شرزه شیر دارم و روباه  پیر دارم ، موش دارم و خرگوش دارم ، قفس دارم برا خواجه ها و خانوماشون  ،  صندوق برا قاضی ها و کلید برا

                       خونه دارا ، نرس  دارم بجای کنیزک برا اطبای محترم ، قمه دارم برا لوطی ها و غیر لوطی ها ،،، بیا که تمومه ...

معامله گر چهار  : چه رقصیه این رقص ذره و خورشید ...

معامله گر پنج : حال اومدم ...

دزد در لباس گزمه وارد میشود  .

دزد : از این پس من سالار بزرگ بازارم ...

صدای اذان  .                                                                                                                                                 6

معامله گرها : بریم نماز ...

خرده فروش : طوطی دارم ، طوطی ،،، طوطی سخنگو دارم ، طوطی ...

معامله گرها  دوره اش میکنند  .

شمس تبریزی  صورتش را بسته و سعی دارد شناخته نشود  .

سیاهی  . نور  .                                                                                                                                                                        

دیوی تخت بلقیس را به حضور سلیمان آورده است  .

صدایی از دور : راه دهید ، تخت روان مولاناست ، راه دهید ...

چهار نفر مولوی را بر روی تخت روانی وارد میکنند  .

شمس خودش را به تخت روان مولوی می رساند .

شمس : سوالی دارم و جویای جوابی ام ...

مولوی : بعد از نماز بازم پرس بی پاسخ نخواهی ماند  ...

شمس : بی دانستنش نماز گذاردن نتوانم ...

مولوی : این  چه سوالیست که همسایه کفر است ...

شمس : و اگر تو آنی نباشی که من در پی او آمده ام پس شنیدنش خواهی ام گفت آخر کفر ...

مولوی : و اگر همانی باشم که از پی اش آمده ای ؟

شمس : نماز مردمان را پیشنمازی دیگر لازم خواهد آمد  ...

مولوی : و اگر اوی تو نباشم ؟                                                                                                                                                                          

شمس : چنان انسانم آرزوست ...

مولوی : بازم پرس سوالی که از پیشنمازی مردم منتظر واجبتر است ...

شمس : پیغمبر خدا مقامی بالاتر دارد یا بایزید بسطامی ؟

مولوی : وقتم را هدر دادی ، کودکان تازه مکتب رفته نیز جواب سوالت میدانند ...

شمس : از زبان تو شنیدنم آرزوست ...

مولوی : پیغمبر خدا بالاترین مقام هستی را دارند ، برویم  ...

شمس : پس از چه او گفته بار خدایا نشناختیم ترا به این زندگی آنگونه که سزاوار شناختن توست و بایزید در مقام انسان ایستاده و از زبان انسان گفته

             چه شان بالایی دارم بدینجای من ...............................................................................................................................................

مولوی ازتخت بر زمین می افتد  .

سیاهی  . نور  .

سلیمان و بلقیس سماعی عارفانه آغاز کرده اند  .

دزد در لباس گزمه ها می گذرد و از بازاریان غرامت میگیرد  .

هجوم نور  .

مولوی : بگو که جان و دلم مشتاق شنیدن است ...

شمس : عجب ای ترک خوش رنگ این چه رنگست ؟؟؟                                                                                                                                  7

مولوی : وجود تو چو بدیدم شدم ز شرم  عدم  ،،، این رنگ رنگ خود باختگی منست  به پیش چون تو رستمی ...

شمس : غلط مگوی ، دیده حاصل کن آنگه ببین ، بی بصیرت کی توان دید ،  رستم دستان و هزاران چو او بنده و بازیچه دستان ماست ،،،،، من شمس

             تبریزم  ...

مولوی : چنین که پیداست تو جان جان جهانی و نام تو عشق است ، اما ، پس به این میانه چون منی حقیر که ام ؟؟؟

شمس : سلام گرد جهان گشت جز تو نپسندید ...

مولوی : زهی سعادت ، بازم نخواهی گفت از عشق ، از تبریز آن شهر عشق ، از عشق عشق  ؟؟؟                                                                          

شمس : آن درخت را توانی دید ؟؟؟

مولوی : درختی نیست به آنسویی که اشارت کرده ای  ...

شمس : چون درختی را نبینی مرغ کی بینی   برو ، پس چه گویم با تو جان جان این تبریز را ؟

مولوی : قطره تویی ، بهر تویی ، لطف تویی ، قهر تویی ، قند تویی ، زهر تویی ، بیش میازار مرا ،،،،،،، چون شراب تبریزم داده ای بگوی با من چه کنم

              اینک مستیم را ؟؟؟

شمس :  چون مست ازل گشتی شمشیر ابد بستان ، هندوبک هستی را ترکانه تو یغما کن ،،، آماده ای که ترکانه تا حضرت خاقانی بتازیم ؟؟؟

مولوی :     من ترکم و سرمستم ترکانه سلح بستم                    در ده شدم و گفتم سالار سلام علیک ...

شمس : درین ویرانه جغدانند ساکن ، ما ز ثریا بزمین افتادیم ، پس اگر خواهان مایی اینک ببین ترکان معنی را ...

مولوی : ای می تو نردبان آسمان ، ای خوب مذهب ، وقت ییله روح آمد ، دستم نخواهی گرفت که مسکینم و نزار ؟؟؟

دزد متوجه شمس و مولوی شده است  .

شمس : خموشید خموشید که تا فاش نگردد که اغیار گرفتست چپ و راست خدایا ، گذر از خواب برادر شب تیره چو اختر که شب باید جستن وطن

             یار نهان را ...

مولوی : چه میکنی ؟؟؟

شمس با پرده های سیاهی چادری میسازد  .

شمس : حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو ، وندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو ...

سیاهی  ، نور از درون چادر  .

شمس و مولوی سماعی عاشقانه آغاز کرده اند  .

مولوی : پس این چهل شبانه روز خلوتمان که درسم دادی و راهم آوردی  بازم گوی اگر نتوانم ؟ اگر نشود ؟ اگر نگذارند ؟ اگر بگویم  و نگذارند

               به گوش مردمان برسد ؟

شمس : تو خواهی گفت و اگر تمامی جهانیان جمع آیند تا از شنیده شدن حرف من جلوگیری کنند آن حرف اگر شده سه هزار سال هم شنیده نشود

            عاقبت به گوش آنی خواهد رسید که باید برسد ،  فقط یادت باشد در این عالم خاکی که دوستان ز اقرار مستند و دشمنان ز انکار مست تبریز

            رشک چین است پس هندوی ترکی میاموز ...

مولوی : ترک را تاجی بسر کایمان لقب دادم ترا ،،  بر رخ هندو نهاده داغ کین کفرست ،  ها ،،،،،،،،،،،،،، بگوی ...

شمس : هستی جلوه گاه اراده خداوندیست ، جاییست که انسان و دیو هر دو کالای خود به درگاه احدیت پیشکش خواهند کرد ، دیو در پی آنست

             تا داشته انسان از او بگیرد که آدمی بی تحفه رود سوی پروردگارش ، دیو که غرورش از سجده آدم بازش داشت گفت که انسان لایق این

              سجده نیست و به این هستی در پی اینست که به اثبات رساند عدم لیاقت آدمی را ، این سو اما آدمی را عشق حق باید که در پستی و بلندی

              زندگی خستگی او را نگیرد و او همچون سلیمان دیوها را یکی از پس دیگری به زندان کشد و امانت خدای را به سلامت به سرمنزل مقصود

              برساند و تقدیم خدایش کند ، جز این شود انسان باخته است این قمار عاشقانه را ، و تکلیف همچون من و تویی باراندن کلماتیست که چون

              بارانی در کویر زندگی انسانها خواهد بارید و تن و روان و روح آنها را صفایی آسمانی خواهد داد تا بدانند امانت آنها کدامست  ...

مولوی : باز بگوی ...

شمس : خسته ات نکرده ام ؟؟؟                                                                                                                                                                           8

مولوی : با تو خستگی بی معناست ...

شمس : رازها با تو خواهم گفت ، باید توان گوش دادنت باشد ...

شمس و مولوی سماعی عاشقانه آغاز کرده اند  .

سیاهی  ، نور  .                                                                                                                                                                           

شمس کار نردبان را تمام کرده است ،  آنرا بلند می کند .

دزد متوجه شمس شده است ، با اشاره دزد گزمه های مسلح شمس را محاصره میکنند ، شمس متوجه میشود   .

شمس :  آتش بمن اندر زن ، آتش چه زند با من ، کاندر فلک افکندم ، صد آتش و صد غوغا ...

دزد : آهای کیستی تو ؟؟؟ 

شمس : من آن دیوانه بندم که دیوان را همی بندم  ، من دیوانه دیوان را سلیمانم بجان تو ...                                                                                 

دزد : چی میگی ؟ این حرفها چیه ؟

شمس : زبان تو نمیدانم که من ترکم تو هندویی ...

دزد : بگیریدش ...

شمس  بالای نردبان رفته است  .

گزمه ها : دستمان به او نمیرسد ...

دزد : بزنیدش ...

مولوی وارد شده و همچون دیوانه ها به جستجوی شمس بدور نردبان میچرخد و می رقصد  ، گزمه ها شمس را با سنگ میزنند .

مولوی :                                              جان منست او  هی  مزنیدش                                       آن منست او هی مبریدش                                    

                                                           آب منست او نان منست او                                           مثل  ندارد  باغ   امیدش

شمس : آتشست این بانگ نای و نیست باد ، هر که این آتش ندارد نیست باد  ، راه مرگ ای خواجه ناپیدا رهیست  ...

شمس همچون پرنده ها پرواز می کند  .

مولوی : ای شمس بی تو باید ستاره ها را شمرد که شب میرسد بی فروغ رخت ، بیا که در این شب گم گشته راهم ، تبریز شد نیازم ، تبریز شد نیازم ،،،

               مرا به تبریز بریدم ، ، ،  به تبریزم برید که تشنه منم و باده تبریزم آرزوست ، که انسانم آرزوست ، آی مردم اگر در عشق بنده شمس ملت و

               دینید تبریزی شوید ،،، از دیو و دد ملولم من  ، ملول ،،،،،،،،، جز بسوی راه تبریز اسب ما رهوار نیست ، شاه ترکانم آرزوست ، شمس تبریزم

               آرزوست ، شهر عشقم آرزوست ، آن ترک مستم آرزوست ، لحظه ای قصه ای کنان قصه تبریز کنید لحظه ای قصه آن غمزه خونریز کنید ،

               مفخرآفاق شهر روحم آرزوست ،،، با که گویم در جهان یک گوش نیست ،،، ای شمس سوفساطییم کرد سحرت  ای ترک نموده هندوی

               را ، باز آی ،،،،،،،،، ملکی که پریشان شد از شومی شیطان شد ،،،،،،، ترک شادیم برفت و هندوی غمم آمد ،،،،،،، کجایی آب کوثر من که

               سوخته جان بسوی تو آیم ...

                                           ای تبریز از هوس شمس دین                                        چند رود سوی ثریا دلم ؟؟؟

                                                                                  بیا ای شمس تبریزی که در رفعت سلیمانی

شمس بر بالای پلکان ناپدید شده است  .

دزد و گزمه ها ناامیدانه خارج میشوند  .

مولوی نردبان را با خود میبرد  .

بلقیس مرده است  ، او را در تابوتی می برند   .  سلیمان می گرید  .                                                                        9

سیاهی  .

صدای مولوی :                                   

                                                                                     بشنو از نی چون حکایت  می کند

                                                                                      وز  جدایی ها   شکایت  می کند

                                                                    کز   نـیستان     تا  مرا     ببریده اند                                                                              

                                                                                       از   نفیرم   مرد و زن    نالیده اند

                                 ملکی که پریشان شد از شومی شیطان شد                                  باز آن سلیمان شد تا باد چنین بادا

نور  .

دزد را تیپا زنان میبرند  .

شغالک را تیپا زنان میبرند  .                                                                                                                              

کاتب را تیپا زنان میبرند  .

فرعون را تیپا زنان میبرند  .

                                                                                                                       پایان   .