چریکه ...

خر که از پل گذشت

رفت 

خر است دیگر 

باید که برود

سوار ششلول بند نشسته بر خر مراد سیگار برگی بو کشید و با او رفت

گاوهای غرب وحشی را باید که در سالروز پیروزی

از قبرستان سرخپوست ها بگذراند !

اینسوی تر 

چریکه ای ماند و رویایی به یادگار مانده از پدران

پدران رقصان ساز سالدات های سبیل چخماق خرس هیکل ! 

چریکه ای

رقصنده در میان عوعوی سگان تازی !

او ماند

سنگ ماند 

افق ماند

و یک نگاه مات گم شده ی کم سو

که بجوید باید تا همیشه های نامعلوم در باد !

امروز را با کدامین دست رقصاننده در بادی سخت وزنده همسو خواهد شد ؟

در دیاری که دیروز از آن او نبود و اینک خاک اوست !

اینجا

زمین خالی است !

مردمان رقصنده در باد منتظر بادند

منتظر 

دست رقصاننده ی فردایند !

مردمان دیروز این شهر

امروز

خاک در دهان کشیده اند و جان به آسمان داده اند !

مردمان بادآورده اما 

به خوشی صدای سازی 

پای می کوبند بر خاک !

رد دستی بر ساز باقیست

سرخ تر از لاله های خون رنگ این خاک

رد دست آنکه نواخت و مرد

رد دست آنکه ماشه ای چکاند و ماند !

آنکه

باد هر کجا که وزد بادبادکیست در دستهایش

نور هر کجا که تابد آفتابگردان بی ریشه ی اوست 

چریکه 

زمین را 

نداشته ی همیشه عقده شده در جانش را

_ که خاک او دوردستها آنطرف تر بود

وطن نامید !

رقصندگان طناب بر دست 

بازیگران هر باد وزنده ای 

دستی دیگر می جویند

چون پدران جویای باد و دست و طناب

بهر رقص فردا و فرداها ...