تجاوزگران تاریخ ...

و
چه بی‌رحمانه بر ریشه ها می زند تبر
دژخیم
ساقه و برگ و گل را مچاله ی عقده هایش دیدیم  اما صد هزاران افسوس دم نزدیم
زخم بر تن و جان تنومند درخت آورد و ما به غفلت و کوتاهی به روی مان نیاوردیم
آتش ها زد
بر بادها داد
و ما

بی آنکه بدانیم چرا

خموشان نظاره گر بودیم و یادمان رفت خروشانی مشق مان می بود می باید
اینک

نه آنکه از کرده های پیشین باز ایستاده باشند

تجاوزگران همیشه تاریخ

ریشه ها را به کندن در هجوم اند...