قاییتما ...

نه ده ن   ایسته ییرسه ن  اینانام 

قاییدیبدیر  گئتدیغی  یوللاردان ؟ 

قاییدسادا 

دان ! 

اولوب  یوللارا  باخان  

اوزوده 

گوزوده 

اوره گینده  اولان  آشکدا ! 

اوددان  کوز  قالیب 

سئوینجده ن   سوز  قالیب 

سه نده ن ؟ 

هئچ ! 

مه نده ن ؟ 

هئچ ...

نگاه ...

آینه ای بخر برام 

که تا ابد درو

بماندش ز من بجا

نگاه مانده بر رخم  ...

متن نمایشنامه : آس ...

صحنه : بر اساس نظر کارگردان .

                              نویسنده و کارگردان گفتگوکنان از روی صحنه حرکت می کنند و به طرف         

                              سالن می روند .

نویسنده : مطمئنم کارگردانی شما کار من رو برجسته هم می کنه .

کارگردان : امیدوارم بعد از دیدن کارمونم نظرتون همین باشه .

نویسنده : من از شما مطمئنم .

کارگردان : نظر لطف شماست  ،،، بچه ها آماده شین شروع کنیم .

                              نور .

                              اسمیت پشت میزی نشسته است ، می نویسد ، صدای او شنیده می شود .                                                                  

اسمیت : می اندیشیدم چرا ؟ چشمان من بالا آمدن رنگ سرخ را تماشا می کرد ، حال آنکه چکمه های ما گل آلود بود ، همه جا گل بود  ، باران به

            شدت می بارید ، اما آنچه بالا می آمد نه آب که خون بود ، ترسیدم ، چشم از گل سرخ شده و باران قرمز گرفتم ، بی اختیار سرم به

            سوی آسمان بلند شد ، من ابرها را نه سیاه ، نه سفید ، سرخ سرخ می دیدم ، روشنائی رعد و برق همان و گم شدن زمان همان ،،، حتی

            اگر بتوانم به بهترین شکل تصویری از آنچه می دیدم ارائه دهم باورتان نمی شود ،،، باور کردنی نبود ، نیست ( خودکار را پرت می کند )

            ، چی از جونم می خواین ، ولم کنید ، بذارین برم پی کارم ، ولم کنید ، لعنت به همه تون ، چی از جونم می خواین ؟ ولم کنید لعنتیا ،،،

            آخه کی می تونه باور کنه ؟ هان ؟ تو ؟ تو ؟ یا تو ؟؟؟ کدومتون هان ؟

                              اسمیت را دو نفر سیاهپوش از طرفین گرفته اند ، تقلایش بی فایده ست .

صدا : آرومش کنین ...

اسمیت : ولم کنین لعنتیا ...

صدا : آروم باش اسمیت ، کسی نمی خواد اذیتت کنه ...

اسمیت : اسم دیگه ش چیه ؟

صدا : آروم تر ، آروم باش ...

اسمیت : بگو ولم کنن ، حرومزاده ها ...

صدا : آروم بشی ولت می کنن .

اسمیت : من آرومم ، آروم آروم ...

صدا : پس ادامه بده اسمیت .

اسمیت : باور نمی کنید .

صدا : تعریف کن .

اسمیت : باشه ...

                              باران قرمز رنگ به شدت می بارد . جسدی را از چادری خارج می کنند .

                              اسمیت ، سفیدپوشها و سیاهپوشها چتر در دست زیر باران ایستاده اند .

صدا : دوباره ، از اول شروع کن .

                              اسمیت و مارتین روی سکویی ایستاده اند .

                              سفیدپوشها به همراه سیاهپوشها مراسمی را به جا می آورند .

                              آس آتا همراه با سفیدپوشها با اجرای رقصی دسته جمعی زمین را شخم  1

                              می زند .

                              آس آتا گندم ها را درو می کند ، آس آنا به او می پیوندد و کمکش می کند ،

                              آس آنا بر زمین می افتد و حالت تهوع بهش دست می دهد ، آن دو در

                              حالیکه عاشقانه می رقصند آئین شکرگزاری را به جا می آورند .

                              سیاهپوشها هجوم آغاز می کنند . آس آتا آس آنا را راهی می کند و خود با

                              سیاهپوشها درگیر می شود . سیاهپوشها آس آتا را می کشند و از پی آس

                              آنا می تازند .

                              آس آنا سراسیمه می گریزد ، گویی در ابدیتی بی انتها قرار گرفته است ،

                              بر زمین می افتد .

                              صدای نوزادی شنیده می شود .

                              آس به شکل عقابی پروازکنان از آسمان فرود می آید ، سیاهپوشها دارند

                              نزدیک می شوند ، آس آنا نوزاد خود را به آس عقاب شده می سپارد ، آس

                              کودک را بر پشت خود سوار می کند و دور می شود .

                              سیاهپوشها از راه می رسند و طلاهای آس آنا را از گردنش کشیده و او را

                              به صلیب می کشند .

                              اسمیت  کف می زند .

اسمیت : کاش دایسون هم بود ، از دستش داد .

مارتین : کاری که برا انجامش رفته مهمتره ، فکر می کنی همه پولا رو از بانک شاهنشاه بزرگوار پهلوی کبیر بگیره ؟

اسمیت : دست بردار مارتین ، اینجا به پول نیازی نداریم .

مارتین : دوست ندارم فکر کنم قراره همیشه اینجا باشم و با یه عده شبیه سرخپوستای وحشی سر کنم .

اسمیت : وحشی ، وحشی ...

مارتین : تو با این کلمه مشکل داری اسمیت ؟

اسمیت : یه سرخپوست زده بابات رو کشته ، قاضی قبول کرده پدرت مزاحم خونواده ش بوده ، با این همه انگار کینه تو از اونا همیشگیه !

مارتین : تمومش کن ....................

اسمیت : ناراحتت کردم ؟

مارتین : نه ..............

اسمیت : رفتی تو لاکت که ...

مارتین : برا تعطیلاتم نقشه می کشم ،،، تو داری به چی فکر می کنی اسمیت ؟

اسمیت : مراسم درست شبیه همونی اجرا شد که روی جام روایت شده ...

مارتین : فکر نمی کنم قصه روایت شده روی جام همین بوده باشه ...

اسمیت : روایت روی جام چند قسمته ، یه قسمتش همین بوده .

مارتین : آس آنا ، آس آتا ، آس نجات گر در شکل عقاب ، هاع !!! قرار نیست اینا رو بیرون بدیم ، اعلیحضرت جان پولاشون هدر بره ناراحت

          می شن ، اونا دوست دارن به تاج و تخت شاهنشاه مربوطش کنیم ، می فهمی که چی می گم همکار گرامی ؟

اسمیت : با این همه خودمون باید اصل ماجرا رو بدونیم ، حتی اگه قرار نباشه بیرون داده بشه .............................

مارتین : دوست داری بریم مسابقه شنامون رو ادامه بدیم ؟

اسمیت : آب رودخونه شون زلاله ، چرا که نه .

مارتین : اعلیحضرت با شیرجه هایی که تو استخرش می زدم عاشقم شد ،  اما کار تو بهتره .                                      2

اسمیت : تعریفات بوی خوشی ندارن ...

مارتین : تو به همه چیز شک داری ، فقط همین .

                              آس به آراس که بزرگ شده تیراندازی با کمان را یاد می دهد .

اسمیت : کاوش تو تپه حسنلو ادامه داشت ، یکی از چندین تپه باستانیه نقده ی آذربایجان ، خودشون بهش ، به شهرشون سولدوز می گفتن  ، یعنی

            دشت پر آب ، شایدم آس اولدوز ، یعنی ستاره ی آس ، خیلی چیزا پیدا کردیم ، خودتون بهتر می دونید چیا ، جام طلا مهمترین یافته ی

            گروه بود ،  تونستیم تفسیرش کنیم ، دایسون سرپرست خوبی بود ، اما وقتی نبود مارتین محلی ها رو که برای ما کار می کردند اذیت

            می کرد ...

صدا : چرا ؟

اسمیت : اونا رو مثل سرخپوستا می دونست ، وحشی ، بی تمدن ، اما اینجوری نبود ، من از نظراتش خوشم نمی اومد ...

صدا : تو از سرخپوستها خوشت می آد ؟

اسمیت : سرزمین ما اصلن مال اونا بوده ، ما بهشون ظلم کردیم ، من دلم براشون می سوزه ...

صدا : ادامه بده ...

اسمیت : یه روز صبح قبل از طلوع خورشید با شنیدن داد و فریادهایی که از محوطه می اومد خوابم به هم ریخت ، از چادر زدم بیرون ، اون

            دوردورا تو افق شرق خورشید هنوز پشت کوه بود ، سرخ سرخ بود کل آسمون تازه روشن شده ، فکر کردم اگه خورشید بیاد بالا

            سرخترین خورشید عالم رو شاهد می شم ، فریادهای مارتین باعث شد به خودم بیام اما ، اما حس می کردم همه چیز تو اطرافم سرخ

            شدن ، مثل افق ،،، یه طپانچه دست مارتین بود ، داشت داد می زد ، آراس جلوی پای مارتین روی زمین نشسته بود ، اسم یکی از

            محلی ها بود ، خدای من داشت خون بالا می آورد ، بومیا از ترس طپانچه نمی تونستند به مارتین یا آراس نزدیک بشن ، رفتم جلو ،

            گفتم چی شده ؟ گفت ، داشت داد می زد ، گفت صدای ازانش مزاحم خوابمه ، بهش گفته بودم وقتی من خوابم ازان نخونه ، مرتیکه

            قصدن اذیتم می کنه ، حقش رو گذاشتم کف دستش ،، باورم نمی شد ، مارتین زبان آراس رو بریده بود ،، خدای من ، زبان آراس رو

            بریده بود ،،، خون ، افق ، آسمون ، زمین ،،، داشتم دیوونه می شدم  ،،، خدا ...

صدا : اون نباید اذان می خوند ، مارتین بهش گفته بود اذیت می شه ...

اسمیت : مارتین دروغ می گفت ، اون عاشق صدای آراس بود ، قصه قصه ی اذان نبود ...

صدا : آروم باش ،،، تو برای ما تعریف کن قضیه چی بوده .

اسمیت : یه روز قبلش مارتین و آراس درگیر شده بودن ، مارتین از آراس انتقام گرفته بود .

                              آراس برای معشوقه اش ترانه می خواند . سیاهپوشها حمله می کنند ،

                              آراس با کمانی در دست به جنگ سیاهپوشها می رود  . آراس تیری پرتاب

                              می کند . آس دوباره در شکل عقاب ظاهر می شود و تیر را در هوا

                              می گیرد و با آن سیاهپوشها را عقب می راند .

                              سفیدپوشها جشن می گیرند .

مارتین : هی تو ، آره با توام ، اسمت آراسه نه ؟ مثل آراس تیرانداز روی جام  ننه ت اسمت رو آراس گذاشته نه ؟ خوبه ، اینجام که نقش آراس رو

           بازی می کردی ، اینم خوبه ، درست مثل آراس کماندار روی جام کمونت رو محکم گرفته بودی ، خوشم اومد ،،، حالا برو دختره ، اونی

           که نقش معشوقه ت رو بازی می کرد صداش کن بیاد پیش من ، می خوام باقی نقشش رو براش توضیح بدم .

                              آراس می رود و با مردی باز می گردد . گفتگوی مارتین با آراس و مرد

                              همراه او بالا گرفته و به خشونت کشیده می شود . آراس با سیلی توی     3

                              گوش مارتین می زند . مارتین روی زمین می افتد .

اسمیت : آراس به جای دختره یه مرد آورده بود و گفته بود این همونه ، با آرایش دختر شده ، مارتین بدجوری چشمش دختره رو گرفته بوده ،

            نمی خواسته به راحتی ازش بگذره ، قبول نمی کنه ، با آراس درگیر می شه و یه سیلی از آراس می خوره ، ، ، مارتین باید می دونست

            غیرت و شرافت آراس اجازه نمی داد بذاره یه اجنبی با دختر گروهشون مراوده کنه ، ، ، مخصوصن که آراس  به زیر و روی اخلاق

            مارتین آشنا بود .

صدا : از کجا زیر و روی اخلاق مارتین دستش اومده بود ؟

اسمیت : آراس صدای خوبی داشت ، هر جا می رفتیم با ما همراه بود ، مارتین دوست داشت براش بخونه ، مارتین عاشق موسیقی بود .

صدا : تو نباید می ذاشتی با اونا درگیر بشه .

اسمیت : سرپرست گروه دایسون بود .

صدا : اونا داشتن با ما مبارزه می کردن و تو واییستادی و نگاشون کردی ! ما امثال تو رو تربیت می کنیم و می فرستیم اونجاها برای چی ؟ اونا به

         ما می گن امپریالیسم ...

اسمیت : مبارزه علیه امپریالیسم ؟ نه ، اونا علیه ما نبودن  ،،، اونا با این مفاهیم بیگانه بودن ، قبول دارم مردم فقیری هستن اما مفهوم سرمایه داری

            براشون آشنا نبود ، از نظر سیاسی هم در حدی نبودن که ...

صدا : اینا چیزیه که تو می گی ، مبارزه اونا از فقرشون نشات می گیره نه از شعور و سوادشون ...

اسمیت : من نگفتم شعور اونا پایینه ، ما نباید اشتباه کنیم ، نباید مثل سرخپوستا اونا رو با شعور پایین در نظر بگیریم و بخوایم نابودشون کنیم ،

            مارتین می خواست این کار رو بکنه ، اونا رو برده و بنده ی خودش می دونست ، این شدنی نبود ، شدنی نیست ، شعور اونا بالاتر از

            چیزیه که امثال تو و مارتین تصور می کنین ، حتی اگه سیاسی نباشن ...

صدا : چه با شعور چه بی شعور ،  اونا باید همونی بشن که ما می خوایم وگرنه همونی می شن که دشمن ما می خواد ، کمونیست ...

اسمیت : اونا غیر از چیزی که خداشون خواسته به چیز دیگه ای مبدل نمی شن .

صدا : تو زیادی خوش خیالی اسمیت ، هم در مورد ذات کارای اونا هم در مورد دشمنامون ، چرا در مورد خودمون اینقدر خوش خیال نیستی ؟

        اگه ما نتونیم اونا رو عوض کنیم ، چیزی که می خوایم ازشون دربیاریم پس برای چی به ما حقوق می دن ؟

اسمیت : مگه قراره همه ی عالم و آدم اونی بشن که ما دوست داریم ؟

صدا : اصل مساله چیز دیگه ای هست که مهمترین اصل اعتقادی ما محسوب می شه ، چیزی که ما فکر می کنیم اینه ، تقابل اندیشه غرب با شرق ،

         باید می دونستی اونا دنبال رو شرقی هستند که دشمن ما محسوب می شه .

اسمیت : اشتباه نکنین اونا تابع اجدادشون هستند ، راهی که فقط خودشون بلدند و از نیاکانشون به ارث برده اند ...

صدا : گذشته پرستی اونا باید درهم شکسته بشه ، تمدن جدید با عقب افتادگی سازشی نمی کنه ...

اسمیت : اونا مترقیند ، من با چشمای خودم دیدم  ، در برابر اونا ما وحشی بودیم  ، وحشی ، گذشته ی اونا مترقی تر از امروز ماست ، اونا به

            آزادی همه ی انسانها اعتقاد داشتد ، به برادری و برابری همه ، انسانها همه مثل همند ، این گفته ی اوناست ، اونا عاشق عدالتن ، چیزی

            که ما نداریم ،،، من از توحش خودمون به لرزه افتادم  ...

صدا : از کدوم توحشمون ؟

اسمیت : باید یادم بیاد .................................

صدا : سعیت رو بکن .

اسمیت : باشه .

                              رقصی در حال اجراست . ریتم کندی دارد . مارتین وارد جمع می شود و از

                              نوازنده دهل می خواهد با رقص او همراهی کند . مارتین دیوانه وار

                              می رقصد . در حین رقص مارتین سیاهپوشها یکی از سفیدپوشها را با

                              راهنمایی مارتین به صلیب می کشند ، مارتین با شلاق به جان او می افتد .4

اسمیت : داری چکار می کنی مارتین ؟

مارتین : دارم دست به آفرینش می زنم ، یه خدا داره متولد می شه ...

اسمیت : تو زیادی مستی ...

مارتین : مستی قدرت ، این خدای جدید ماست ، این نماد زندگی جدید ماست ، اونکه قدرت داره برتر هم هست ، برتره و برای اونکه قدرتی

           نداره تصمیم می گیره ، ضعیف برده و بنده ی قوی تر از خودشه ، این خدای جدید ماست ، قدرت ...................

اسمیت : تمومش کن ، تو عقلت رو از دست دادی  ...

مارتین : تو یه ترسوی احمقی ، من خدای این لحظه های این تپه ام ، روزگاری خدایان دیگه ای داشته ، رفتن ، نابود شدن ، شایدم تو یه سیاره ی

           دیگه ای ساکن شدن و برا خوشون دنیای تازه ای ساختن ، در هر حال حالا دیگه نیستن ، حالا من صاحب قدرتم ، قدرت مطلق ، پس

           من خدام ، هر کی رو بخوام به صلیب می کشم و شلاق می زنم ،،، بنواز .........................

اسمیت : تو داری اشتباه می کنی ، شراب مستت کرده ، تو ...

مارتین : قدرت ، شادمانی ، مبارزه ، مستی ، توانگری ، اینه شعار من ، قدرت من خدا شدنم رو موجب می شه ........................

اسمیت : من اجازه نمی دم تصویر کشورم آمریکای بزرگ به دست یه دیوونه خراب بشه ...

مارتین : من دارم تصویر اصلی خودمون رو نشون می دم اسمیت ، این تویی که ...

اسمیت : من بهت اجازه نمی دم ...

مارتین : تو ؟ اگه می تونی بیا و جلوم رو بگیر .

                              مارتین به طرف اسمیت اسلحه می کشد .

                              تمامی گروه مارتین را در میان می گیرند . آراس کمان را برداشته و به

                              طرف مارتین نشانه می گیرد .

                              مارتین شلاق و اسلحه را می اندازد . 

صدا : تو نباید جلو اون می ایستادی .

اسمیت : اون داشت گند می زد به همه چیز ، اون داشت تصویر بدی از آمریکای ما منتشر می کرد ، دموکراسی ما داشت زیر سوال می رفت ...

صدا : اون یه شهروند درجه یک آمریکایی بود ، بومیای هیچ نقطه از جهان به اندازه ی یه شهروند آمریکایی ارزش ندارن ، تو باید می ذاشتی اون

         خوش باشه .

اسمیت : این برخلاف اصول دموکراتیک ماست ، نیست ؟

صدا : نه ، نیست ، ما ملت برتریم ، تموم دنیا دست ماست ، اونا وحشین ، وحشی ، برای همینه که ما براشون تصمیم می گیریم ، این همیشه بوده

         و همیشه خواهد بود ، مردم ضعیف همیشه تابع قوی تر از خودشونن ، برده و بنده ...

اسمیت : نه ، اشتباه فکر می کنید ، درسته اونا صبور بودن ، اما من دیدم بنده نشدن ، برده ما نشدن ...

صدا : تو هیچی ندیدی ...............................

اسمیت : من اینا رو گزارش می دم ...

صدا : به کیا ؟

اسمیت : به بالایی ها ، نشد روزنامه ها ، تلویزیون ، همه رو خبر می کنم ...

صدا : همین افکارت باعث شده اینجا باشی ، این افکار افکار یه مریضه ، تو مریضی ، باید خوب بشی ، خوب بشی و اشتباهاتت رو جبران کنی ...

اسمیت : من سالمم ، سالم تر از اون زمونی که اومدین و از دانشگاه انتخابم کردین ...

صدا : پس دردت چیه ؟؟؟ آهان ، تلویزین و روزنامه ها می تونن مشهورت کنن ، باید خودم حدس می زدم ، تو می خوای مشهور بشی ؟

اسمیت : ...

صدا : خوبه ، عالیه ،،، خودت می دونی می تونم ترتیبش رو بدم ، کتابی به اسم تو نوشته می شه ، ، ، اونا توانائیه نوشتن تاریخ خودشون رو ندارن

         ، نباید داشته باشن ، ما این کار رو براشون انجام می دیم ، تو کتابی که به اسم تو نوشته می شه هم تاریخشون رو براشون تعریف می کنیم

          هم امروزشون رو ، کافیه امضاش کنی ، همونی که دوست داری ، شهرت ...                                           5

اسمیت : اگه نخوام امضا کنم ؟

صدا : باید امضاش کنی ................................

اسمیت : باید ؟

صدا : تو باید جبران کنی ...

اسمیت : نکنم ؟

صدا : منم مثل تو یه کارمندم ، اون بالائیا دوست ندارن خواسته هاشون عملی نشه ، می فهمی که ، خرابکاریای تو باید جبران بشه ...................

اسمیت : آره ، باید جبران کنم ، یعنی خودمم می خوام جبران کنم ، انگار اشتباه کردم برای تکمیل کردن تز دکترام رفتم آذربایجان ، آره اشتباه کردم

            رفتم اونجا ، من مردم شناس خوبی نبودم ، نیستم ، منی که نتونستم مردم کشور خودم رو بشناسم ، منی که نتونستم اطرافیان خودم رو

            بشناسم چطور می تونستم مردم سرزمینهای دیگه رو بشناسم ، باید اشتباهاتم رو جبران کنم ، آره ، چاره ای جز این ندارم ، یه بار یکی

            بهم گفت آمریکا دست یهودیاست ، خندیدم بهش ، گفتم اینجا دموکراسی حاکمه نه کس خاص ، نه گروه خاص ، نه هیچ چیزه دیگه ،

            دموکراسی مطلق !!! سرزمین آزاد ، آزاد از تمامی خدایان ، آزاد از زئوسهای دروغین ،،،، باید از نو بشناسمش ، باید اشتباهات خودم رو

            جبران کنم ( کمان را از روی میز برمی دارد و براندازش می کند ) من اونجا که بودم خیلی چیزا دیدم ، با چشمای خودم ، باید آخرش

            رو هم بهتون بگم ،،، من با چشمای خودم دیدم ، آس  رو دیدم ...

                              مارتین روی تخت خوابیده است .

                              صدای اذان .

                              مارتین از خواب می پرد .

                              آراس وضو می گیرد .

                              آس کمانی در دست وارد می شود و آن را به آراس می دهد .

                              مارتین با عصبانیت از تخت پایین می آید ، می خواهد بیرون برود  ، متوجه

                              چیزی در اطرافش می شود ، گوشه ای را نگاه می کند ، عقب عقب می رود ،

                              روی زمین می افتد و خشکش می زند .

                              آراس تیری در کمان می گذارد و به طرف مارتین نشانه می رود .

                              بومیها تیر در دست مارتین را دوره کرده اند .

اسمیت : من دیدم ، با چشمای خودم دیدم ، اونا همه تیر دستشون بود تا آراس به تنهایی گرفتار دولت شاهنشاهی نشه ،،، مارتین قدرتمند مرد ، به

            همین راحتی ، به دست یه بومی که از نظر ماتین جز برای بردگی و بندگی انتخاب نشده بود ، اونا به من یاد دادن هیچ قدرتی نمی تونه

            برای همیشه اسیرشون کنه ، فرمانبردار خودش کنه ،،، من دیدم ، مارتین خدا شده رو افتاده روی زمین ، مرده بود ، جسد مارتین مثل

            دیوونه ها می رقصید ، من دیدم ، با چشمای خودم دیدم ،،، رعد و برق شدیدی همه جا را روشن کرد ، خودش بود ، آس ، اون داشت

            مارتین را به سوی دوزخ می برد . . .

صدا : تو خیالاتی شدی ، خوب می شی ، وقتی با پولای کتابت تو بهترین سواحل دنیا داری حال می کنی این خرافات رو فراموش می کنی ،،، بیا

         امضاش کن ، تو پولدارتر و مشهورتر از دایسون می شی .

اسمیت : شاید کار بزرگی نباشه اما راهی جز این ندارم ، شاید روحم آروم بگیره ( کمان را می کشد و نشانه می گیرد ) .

                              سیاهی .

                              صدای تیر .

                              نور .

                              نویسنده و کارگردان از سالن حرکت می کنند و به طرف صحنه می روند .6

نویسنده : خسته نباشین بچه ها .

کارگردان : بچه ها خسته نباشین ،،، خب نظرتون ؟

نویسنده : لذت بردم .

کارگردان : ممنون ، می تونم یه سوال بپرسم ؟

نویسنده : حتما ...

کارگردان : همه می دونن گروه دایسون چه جوری تپه حسنلو رو کاوش کردن ، به نظرتون این که روی تپه ی حسنلو همچین اتفاقی نیفتاده باعث

               نمی شه کار بره زیر سوال ؟

نویسنده : روی تپه ی حسنلو همچین اتفاقی نیفتاده ، درست ، اما اینجایی که شما نشون دادین روی تپه نبود ، بود ؟

کارگردان : پس متوجه شدین ...

نویسنده : من عاشق اتفاقاتی هستم که روی ابرها می افته .

                                                                                                       پایان .

                                          91.12.28