رها ...

گفتی به فکرم بودی 

اینکه شاید نرسم 

شاید دیر برسم 

شاید ؟! 

نمیدونم 

احساس الانم رو میگم 

خسته راهم 

اما 

تو راه هیچی نفهمیدم 

آخه 

فکرم پیش تو بود و مهربونیات 

یاد اون نگات 

نگاه قشنگت زیبا جان ! 

میدنی قشنگ من 

بهونه ای نیست برا خوش بودن و دلخوشی تو این زمونه 

گاهی اما یکی میاد و خوشحالت میکنه 

حرفی میزنه 

نگاهی میکنه و دلی میسپره ! 

بعد این همه زندگی و زنده بودگی  

تازه فهمیدم  

زندگی گذر لحظه هاست ! 

لحظه های دلتنگیش رو باید دور ریخت  

اونیکه مهمه دلخوشیاست ! 

میدونی 

دل من یه خورده همچین تاب داره 

از صبح طفلی داره یکی یک در میون میزنه ! 

عزیز من  

کاش میدونستی میشه با یه حرف هم پرواز کرد 

من حالا رها و ولم تو آسمونا 

جات خالی زیبا ! 

جات خالی ...