تحلیل متن : در انتظار گودو .

کهکشانی از سکون . بکت با نمایشنامه در انتظار گودو جهانی بی حرکت خلق می کند ُ جهانی که سکون مشخصه اصلی آنست . در این اثر دو پرده ای تا چند خط مانده به آخر هیچ نشانه ای از اینکه آدمها حرکتی خواهند کرد نیست اما درست در همان لحظه ای که همه ـ بازیگر و تماشاگر ـ قانع شده اند دیگر ( کاری نمیشه کرد ) و تکانی به خود داده اند تا صحنه و سالن را ترک کنند زلزله ای این کهکشان سکون را به هم میریزد . درست در چند قدمی انتها حرکتی بوجود می آید :  

. 

. 

. 

: خب بریم ؟ 

: شلوارتو بکش بالا 

: چی ؟ 

: شلوارتو بکش بالا  

: گفتی شلوارمو بکشم پایین ؟ 

: شلوارتو بکش بالا 

: ( به صرافت می افتد شلوارش پایین است ) ا ُ راست میگی ها ! 

                         شلوارش را بالا می کشد . 

: خب بریم ؟ 

: آره بریم . 

                         از جایشان تکان نمی خورند . 

                                                                            پرده .  

این بالا کشیدن شلوار از پس هر چه که باشد !!! مهم نیست . مهم بالا کشیدن شلوارست بدلیل بوجود آمدن یک حرکت . یک زلزله در این کهکشان سکون .