چاه ...

گاهی که یادم می آید من نیز حنجره ای دارم 

فریاد درونم را میجویم 

ـ یافت می نشود که جسته اند بسیار 

از بس که سکوت را آموخته ام 

و در این ایام سخت جانهای پوست کلفت کج اندیش 

چشمانم زبانم شد به فریاد کردن دردم 

ـ چه هیچکاره است و ساکن زبان مردمان امروز 

کاش چاهی بود ...