تصویر ...

کینه هایم را  

زلال آب جاری رود خیالین روحم شسته بود 

در کویر این خشکستان زندگی 

و من خوشحال از این بودم که در خشکیده ترین صحرای هستی روحم بارانی بوده و پر آب 

کاش با باد میگفتم  

به آنسو که میآید 

با خود آبی هم بیاورد  

شاید روحی عطش زده را نیازی به تطهیر و بخشش باشد 

و من خود میدانم که آنچه گفته ام از دخترکان روزگار  

تصویرمستندی بوده بر پرده حیات امروزمان  

ـ بی حضور احساس من ...