عقاب ...

آسمان

آنسوتر از اوج

به رقصی شادمانه بال از بال گشوده عقابی

_ پرواز را تجربه میکردیم کاش

و این پایین چشمهایی که مینگردند و نیمی از لذت پرواز را احساس میکنند

وه

وه که چه آزاری داد تابش نور خورشید

دیده ها را

اما

مردمان را دل ز نور تیره نشد

که

یادشان آورده بود گرمای زندگی را

شعاع نور تابان خورشید پر فروغ

و من با خویش گفتم :

سنگ را به هر سگ ولگردی میتوان زد

با عقاب اما

مهربان باید بود ...