متن نمایشنامه : سینیخ ساز ...

آدمها : شورآکتور ، چاریغیان ، قلدریان ، ثریا و سفیدپوشها

صحنه :

                                                                                        قسمت جلوی صحنه یک میز و دو صندلی قرار دارد برای نشستن که

                                                                                        استفاده های مختلفی از آنها خواهد شد . نور زیاد .

                                                                                        قسمت عقب صحنه دو سکوی شیب دار قرار دارد که استفاده های مختلفی

                                                                                        از آنها خواهد شد . نور کم .

                                                                                         اتفاقات جلو و عقب صحنه در تمامی تابلوها همزمان خواهند بود .

                                                                                        تابلوی اول .  

                                                                                        عقب صحنه : سکوها با فاصله چند متری و روبروی هم قرارگرفته اند . انگار

                                                                                        دروازه ی ورودی شهری باستانی هستند . سفیدپوشی به شکل خاصی روی

                                                                                        یکی از سکوها نشسته است . سفیدپوشی دیگر گاهی همچون کودکان

                                                                                        بر روی چهار دست و پا راه می رود ، گاهی روی دو پا و گاهی با عصا . تکرار

                                                                                        و تکرار و تکرار . اسفنکس و اودیپ .

                                                                                        جلوی صحنه : شورآکتور روی صندلی نشسته است . چاریغیان در حالیکه

                                                                                        عکسی را نگاه می کند قدم می زند .

چاریغیان : گفتی پسرش هستی ؟

شورآکتور : پسرش .

چاریغیان : فوق العاده ست .

شورآکتور : مرده ...

چاریغیان : شباهتتون .

شورآکتور : مادرم همیشه ...

چاریغیان : زنده ست ؟

شورآکتور : مادرم ؟ خب ، پدر که رفت مادر یه ماه بیشتر دوام نیاورد .

چاریغیان : دلش نیومده تنها بمونه ، چقدر زیبا .

شورآکتور : سخت بود .

چاریغیان : اونا به هم وابسته ...

شورآکتور : برای ماها .

چاریغیان : خب ، زندگی همینه . وقتش برسه باید بری .

شورآکتور : وقتش بود اونا برن ؟!

چاریغیان : از من می پرسی ؟

شورآکتور : حکما وقتش رسیده که رفتن .

چاریغیان : اونام تبریزی بودن ؟

شورآکتور : از آدم تا حالا همه ی اجداد من اینجا زندگی کردن .

چاریغیان : لابد همه هم مثل خودت نوازنده و خواننده بودن ؟

شورآکتور : پدرم جز آدمای پیشه وری بود .

چاریغیان : دلتنگ سازت نیستی ؟

شورآکتور : دلتنگ آزادی ام .

چاریغیان : چند سالته ؟ ( عکس را به شورآکتور می دهد )

شورآکتور : ( عکس را نگاه می کند ) پنجاه .

چاریغیان : چند ؟!!!

شورآکتور : وقتی رفت چهل سالش بود . ده سال پیش . همیشه چهل ساله میمونه .

چاریغیان : تو چند سالته ؟                                                    1

شورآکتور : اون موقع پانزده سال داشتم .

چاریغیان : قیافه ت بیشتر از بیست و پنج نشون می ده .

شورآکتور : یتیم بزرگ شه پیرتر نشون ...

چاریغیان : نکنه برای هر کارت بگی یتیم بودی ؟

شورآکتور : آدم بهانه گیری نیستم .

چاریغیان : بریم سر اصل مطلب .

شورآکتور : من بی گناهم .

چاریغیان : انعطافت خوبه . این آخر کار معلوم می شه . از کجا شروع شد ؟

شورآکتور : شما بهتر می دونین . انگار من از وسطا اومدم تو ماجرا .

                                                                                        تابلوی دوم .  

                                                                                        عقب صحنه : سکوها روبروی هم قرارگرفته اند . طرفهای  کم ارتفاع سمت

                                                                                        چپ و راست صحنه و قسمت مرتفع در وسط و چسبیده به هم قرار دارند .

                                                                                        دو سفیدپوش هر کدام یک گوی بزرگ بر پشت از طرف چپ و راست به

                                                                                        زحمت بالا آمده و وقتی در وسط صحنه به هم می رسند گوی ها از دستشان

                                                                                        می افتد و به پایین سر می خورد و آنها مسیر آمده را برگشته و دوباره

                                                                                        کارشان را تکرار و تکرار و تکرار می کنند . سیزیف .

                                                                                        جلوی صحنه : ثریا زانو زده و پرچم سرخی را می بوسد . چاریغیان وارد

                                                                                        می شود و او را نگاه می کند .

چاریغیان : عشق هم عشق تو .

ثریا : کی اومدی ؟

چاریغیان : باید عوضش کنی ...

ثریا : چی رو ؟؟؟

چاریغیان : رنگش ...

ثریا : چه زود دلت رو زد .

چاریغیان : بحث دل من نیست .

ثریا : قرمز رنگ عشق منه .

چاریغیان : یه مدت تعطیلش کن .

ثریا : در دلم رو گل بگیرم ؟ من عاشق شوروی ام . سخته برات ؟ درسته ، قصه ی جالبیه . بازپرس شاهنشاهی عاشق یه کمونیست دو آتیشه شده .

        خدایان همیشه بازی دادن آدمها رو دوست دارن .

چاریغیان : منم بازی رو دوست دارم منتهی بدون شوروی . تو چی ؟

ثریا : در مورد شوروی و تنفر تو از اونا بیشتر از اینکه حس وطن پرستی و این مزخرفات توش باشه تو ترست از تقسیم شدن زمینهائیه که مفت و

          مفتکی افتادن چنگت . تو همه ی شهرا ، زمینهای اطراف تبریز ، زنجان ، قزوین و حتی تهران . برا خودت شدی شاه .

چاریغیان : نگفتی بازی رو دوست داری یا نه ؟ سخته برام قبول کنم تو عاشقشی .

ثریا : شوروی ؟!

چاریغیان : شورآکتور .

ثریا : کجاش سخته ؟

چاریغیان : اون طرفش .

ثریا : اون همیشه بدترین قسمتهای وجودش رو نشون می ده .

چاریغیان : چیز دیگه ای  هم داره مگه !؟

ثریا : برداشت تو برای من مهم نیست عزیزم .

چاریغیان : کاش بود .

ثریا : چی شد ؟                                                               2

چاریغیان : حله .

ثریا : دوست دارم خودش رو سربلند حس کنه .

چاریغیان : بهترین کنسرت این اواخر رو براش تدارک دیدم .

ثریا : دوست ندارم کسی متوجه بشه ازش متنفری .

چاریغیان : اتفاقا همه فکر می کنن عاشقشم .

ثریا : منم این حس رو دارم .

چاریغیان : اون پسره ی ...

ثریا : محشره .

چاریغیان : کاش تو دلت جای اون رو من داشتم .

ثریا : آرزوی خوبی نیست .

چاریغیان : برای کی ؟ من ، اون ، تو ...

ثریا : یه کار دیگه م باید بکنی . دوست دارم تو برام انجامش بدی .

چاریغیان : چی ؟

ثریا : نظرسنجی بعد از کنسرت . تعجب نداره . مد شده خب . کل روزنامه های تبریز از اینکارا ...

چاریغیان : قبول . و ؟

ثریا : اول شدن شورآکتور .

چاریغیان : عجب .

ثریا : با یه جشن باشکوه پشت بند نظرسنجی .

چاریغیان : دیگه ؟

ثریا : حسادت چیز خوبی نیست . اصلا .

چاریغیان : نه .

ثریا : به خاطر من . چی شد ؟ رفتی تو فکر .

چاریغیان : خودت نباید بری کنسرت . شرطش اینه .

ثریا : با هم بریم چی ؟

چاریغیان : دوست داری بری ؟ خب ، باشه . بدون من .

ثریا : پسرک حسود من .

چاریغیان : شورآکتور لیاقت این همه محبت رو نداره . چه جوری حالیت کنم ...

ثریا : لازم نیست .

چاریغیان : کاش لایقش بود .

ثریا : بی انصاف نباش .

چاریغیان : نظرش عوض نشه خودکشی کن .

ثریا : چقدر دلرحمی تو .

چاریغیان : من دوستت دارم . چرا نمی فهمی ...

ثریا : من پیشتم .

چاریغیان : اما حرفات در مورد اونه .

ثریا : چی دوست داری بشنوی ؟

چاریغیان : یه روز بکشمش و تو چشات پر از اشک نشه .

ثریا : طفلک من .

چاریغیان : فکر کردم بزنی تو گوشم !!!

ثریا : چقدر نازی تو .

چاریغیان : فهمیدن شما زنها واقعا اینقدر سخته ؟

ثریا : باید مثل ما فکر کنی .

چاریغیان : فکر ! این بیشتر حسه تا فکر .                                        3

ثریا : کاش حالیت بود .

چاریغیان : بی انصاف نباش .

ثریا : بودم اینجا نبودی . این همه نزدیک .

چاریغیان : اون تو مال من نیست .

ثریا : زیاده خواه شدی .

چاریغیان : همه ی تو هم برای عشق من کمه .

ثریا : باور کنم فقط برای خودمه این کارا ؟

چاریغیان : نظر خودت چیه ؟

ثریا : تو هم شبیه منی . یه الهه .

چاریغیان : یا ابلیسک . یه فرقی داریم ، من اندازه ی تو پیچیده نیستم .

ثریا : شایدم بیشتر .

                                                                                        تابلوی سوم .  

                                                                                        عقب صحنه : یکی از سفیدپوشها همچون ماری در پیچ و تاب است .

                                                                                        سفیدپوش دیگر در تلاش است گرفتار او نشود ، در نهایت درهم آمیزی دو

                                                                                        سفیدپوش و تقلای یکی برای رهایی از دست دیگری روی سکوها .

                                                                                        جلو صحنه : چاریغیان و قلدریان در دفتر قلدریان مشغول گفتگو هستند .

چاریغیان : شور .

قلدریان : شر .

چاریغیان : آقا جان ، عزیز من ، قربونت برم ، هنر با شر نسبتی نداره که ...

قلدریان : وره مفت ...

چاریغیان : ...

قلدریان : قصدم توهین نبود ...

چاریغیان : ور کدومه عمر من ! ببین ، فرض کن ورزشه ...

قلدریان : ما عاشق خشناشیم ، کشتی ...

چاریغیان : فرض کلن خشن ، خوبه ؟ خب ، مگه ممکنه ورزش با مخدر یه جا جمع بشه ؟

قلدریان : مخدر یعنی تریاک و اینا ؟

چاریغیان : حالا هر چی .

قلدریان : خب نه .

چاریغیان : پس هنرم نمی تونه با شر همراه باشه . این شوره ، شورآکتور ، یعنی بازیگر پر شور .

قلدریان : بازیگر ؟!

چاریغیان : منظورم نوازنده ست ، هنرمند هنرمنده حالا ...

قلدریان : حرفا می زنین ها ، مگه کشتی با شطرنج یکیه که نوازنده با بازیگر یکی ...

چاریغیان : ای بابا ، نرو تو این خط و خطوطای قرمز غلط انداز ، مستقیم لب مطلب . این آدم کارش پر از شور و هیجانه و ...

قلدریان : بی فایده ست .

چاریغیان : آخه برای چی ؟

قلدریان : اون حرفاش شره .

چاریغیان : باز رفت سر خط . آقا جان به حرفاش چکار داری تو ؟

قلدریان : بحث کار داشتن و نداشتن من نیست ...

چاریغیان : خب ...

قلدریان : حکومت بایستی قبولش داشته باشه .

چاریغیان : که داره ...

قلدریان : ...                                                                4

چاریغیان : عجالتا حکومت اینجاست .

قلدریان : باورم بشه قبولش دارین ؟

چاریغیان : ببین ، تو وضعیت فعلی مردم باید قبولش داشته باشن . اونام دارن خب ...

قلدریان : چسک بازار !!! نه . آدمای خاص .

چاریغیان : خاصا کمن ...

قلدریان : اما تاثیرگذار .

چاریغیان : آدمای خاص هم کم نیستن اطرافش .

قلدریان : خیلی خاص .

چاریغیان : مثلا ؟

قلدریان : شما .

چاریغیان : دارم ترتیب یه کنسرت عالی رو ...

قلدریان : اصل داستانتون چیه ؟ با من روراست ...

چاریغیان : هیچ وقت بیشتر از اندازه فضولی نکن . بشین و گوش بده . بشین . آخر حرف من اینه ، اون یه کنسرت می ده ، دوست دارم سنگ تموم

               بذاری . کل تبریز باید بیان تماشا .

قلدریان : اگه کارش شور و هیجان داره که حتما می ترکه .

چاریغیان : نگرفتی .

قلدریان : گرفتم . منظور منم همینجاهاش بود . اگه قراره ماها کاری بکنیم اول کار باید مشخص شه کی به کیه و ...

چاریغیان : ببین قلدریان جان ، این آدم آدم ما نیست اما نوازنده خوبیه با کلی شور و هیجان ذاتی ، کارش هم بد نیست ، طرفدارای خاص خودش

              رو هم داره ، حالا از نظر تو چسک ، اینا یه طرف قضیه ن ، اصل مطلب اینه حتی اینام نباشن باید کنسرتش بترکه بقول تو ...

قلدریان : از اشعار ترانه هاش نگفتین .

چاریغیان : لازم نیست . ببینم اصلا گرفتی چرا اینجایی ؟

قلدریان : باید برا کنسرتش شور و هیجان تدارک ببینیم ، با کلی مشتری .

چاریغیان : والسلام .

قلدریان : این آدم چیزایی داره ، شور و اینا ، البته نه در حدی که ما می تونیم باعثش بشیم . حالا ، ما باید براش تماشاگر جور کنیم یک ، دومیش

            اینه که کنسرتش رو شلوغ کنیم و سوم باقی قضایا . می بینین که گرفتم . اینجا یه بحثی پیش می آد ، یارو بعدا ادعا می کنه خودش بانی

            و باعث کل ماجرا بوده و ...

چاریغیان : خب بکنه .

قلدریان : من دوست ندارم .

چاریغیان : ادعای خودش ملاک پرداخت قرار نمی گیره .

قلدریان : بحث پول و دستمزد نیست ارباب چاریغیان .

چاریغیان : پس دردت چیه تو ؟

قلدریان : من از اشعار این یارو خوشم نمی آد .

چاریغیان : قرار نیست از دولت بترسی .

قلدریان : واقعا خوشم نمیاد .

چاریغیان : نیاد . فکر کنم بیشتر از خودش بدت بیاد .

قلدریان : موقع خوندن اون چرت و پرتا سرش رو بالا می گیره ، افق روبروش رو سیر می کنه ، اون موقع انگار فحش مادر اینا می دن بهم .

چاریغیان : تو هم بهش فحش مادر اینا بدی کار حله .

قلدریان : ورد زبونم هست همیشه ...

چاریغیان : تا حالا از نزدیکم بهش فحش دادی ؟

قلدریان : اون باید توی قهوه خونه ها بخونه . من موندم همچین شمایی چرا از همچون اونی حمایت می کنین ؟

چاریغیان : عشقمه .

قلدریان : حرفشم نزنین .

چاریغیان : کار دله خب .                                                     5

قلدریان : نه روحیه شما اینریختیاست نه اون لایق عشق .

چاریغیان : علف باید به دهن بزی شیرین بیاد .

قلدریان : قبولش راحت نیست ...

چاریغیان : قبول نکن . پولت رو بگیر کار رو تموم کن .

قلدریان : گاهی پول موتور آدم رو روشن نمی کنه .

چاریغیان : این کار باید بشه . سعی کن قدرت تحملت رو بالا ببری .

قلدریان : فکر سالن دیگه ای باشین .

چاریغیان : نه ...

قلدریان : باید برم .

چاریغیان : یادمه گفتی دوست داری آقازاده ت ، کامی بود اسمش نه ؟

قلدریان : پای اون رو نکشین وسط .

چاریغیان : گفتی دوست داری بره اونور برا خودش کسی بشه برگرده !؟

قلدریان : آقای چاریغیان گفتم پای ...

چاریغیان : حله . تبریز چند ساله دیگه فرماندار فرنگ رفته لازم داره . تو که دوست نداری خونی ریخته شه .             

قلدریان : خون کی ؟

چاریغیان : هر کی . ولش کن اینا رو . کاری که ازت خواستم باید اتفاق بیفته . دوست دارم حالیت بشه این . بگیر مطلب رو .

قلدریان : کاش خدا به ما هم از این شانسا بده .

چاریغیان : بپا این حرفا گمراهت نکنه . به کارت فکر کن .

قلدریان : خدا آخر عاقبت کار رو بخیر کنه .

چاریغیان : اونم با من .

                                                                                        تابلوی چهارم .  

                                                                                        عقب صحنه : سفیدپوشها روی سکوها با همدیگر شطرنج بازی می کنند .

                                                                                        جلو صحنه : شورآکتور تمرین آواز می کند . قلدریان وارد می شود .

قلدریان : لذت بردم جوون . هر چی لازمه بگین .

شورآکتور : شما لطف دارین .

قلدریان : وظیفه ست .

شورآکتور : با این احوال ممنون .

قلدریان : پس کم و کسری ندارین کلن ؟

شورآکتور : شاید بشه گفت زیادتر از انتظارم هست .

قلدریان : من بهترین سالندار شهرم .

شورآکتور : باید بهترین اجرامون باشه . همه ی بلیطا فروش رفتن نه ؟

قلدریان : شمام بت همه این . بله .

شورآکتور : مشخص می شه بلیطا به کیا فروخته شده ؟

قلدریان : فکر نکنم جایی باشه اسم خریدارای بلیط ثبت بشه . فرد خاصی مد نظرتون هست دعوت بشه ؟

شورآکتور : کسی دعوت شده ؟

قلدریان : بله . دعوتنامه های شما اینجان .

شورآکتور : لیست دعوتیا رو دارین ؟

قلدریان : خب فکر کنم باشه .

شورآکتور : بگین بیارن برام .

قلدریان : کارهای مهمی دارین ...

شورآکتور : لیست لطفا .

قلدریان : بحثی در این مورد نشده .                                            6

شورآکتور : الان به ذهنم رسید .

قلدریان : امیدوارم قبول داشته باشین تهیه کننده منم .

شورآکتور : بله ، سالندار و مجری هم همچنین . لیست لطفا ( لیست را می گیرد و نگاه می کند و می خواهد خارج شود )

قلدریان : کجا راه افتادین ؟

شورآکتور : لغوش کنین .

قلدریان : مگه شهر هرته ؟

شورآکتور : خداحافظ .

قلدریان : ضرر می کنین .

شورآکتور : از بابت ؟

قلدریان : کلی هزینه شده .

شورآکتور : خب .

قلدریان : شکایت بشه همه ش رو ازتون ...

شورآکتور : قراردادی نداریم .

قلدریان : حیف که ...

شورآکتور : جوش نزنین . باید لغو شه .

قلدریان : آخه برای چی ؟

شورآکتور : لیست ...

قلدریان : بگین ربطش چیه ؟

شورآکتور : جایی که ثریا بانو باشه من آواز نمی خونم .

قلدریان : کی ؟

شورآکتور : شنیدین .

قلدریان : بین شما هر چی هست به خودتون مربوطه .

قلدریان : خواننده کنسرت منم .

قلدریان : منم تهیه کننده ش .

شورآکتور : پس باید بشه حرف زد .

قلدریان : حرف !؟ شما تا اسمش رو دیدین راه افتادین . کنسرت لغو شه باید ، این رو گفتین نه ؟ حالا دم از گفتگو می زنین ؟ !

شورآکتور : اسمش حساسم کرد . ببخشین . تو لیست دعوت باشه من نیستم .

قلدریان : امیدوار بودم آشتیتون بدم .

شورآکتور : شما از کجا فهمیدین ...

قلدریان : فامیلیم با هم .

شورآکتور : لابد بعدشم باید به شام دعوتش کنم ؟!

قلدریان : مهمون من ...

شورآکتور : حرفشم نزنین .

قلدریان : کینه چیز خوبی ...

شورآکتور : کینه ای نیستم . اون برای من تموم شده . کابوسش و خودش .

قلدریان : شطرنج بازی بزرگاست . زندگی مثل شطرنجه . بازی کنین .

شورآکتور : زندگی رو بیشتر دوست دارم .

قلدریان : هنوز دوستتون داشته باشه چی ؟

شورآکتور : اونوقت باید خودم رو آدم احمقی حس کنم . زجرآوره .

قلدریان : عشق چیز خوبیه ها . دست کم دوستی و ...

شورآکتور : دوست دارین کنسرت برگزار شه ؟

قلدریان : راه دیگه ای نیست ؟

شورآکتور : مطمئنا .                                                          7

قلدریان : حذفش کردم .

                                                                                        تابلوی پنجم .  

                                                                                        عقب صحنه : سفیدپوشی فلوت می نوازد و سفیدپوشی دیگر می رقصد .

                                                                                        جلو صحنه : شورآکتور می نوازد و می خواند . متوجه ورود ثریا به سالن

                                                                                        می شود .

شورآکتور : کی این خانوم رو راه داده تو ؟ تا ایشون بیرون نرن از ترانه خبری نیست .

                                                                                        تابلوی ششم .  

                                                                                        عقب صحنه : سفیدپوشی مشعلی را می دزدد و می خواهد فرار کند اما

                                                                                        بدست سفیدپوش دیگر گرفتار می شود . سفیدپوش دومی سفیدپوش اول

                                                                                        را به سکو می بندد و همچون عقابی به دور او می چرخد ، انگار جگرش را از

                                                                                        سینه بیرون آورده و می خورد . پرومته .

                                                                                        جلو صحنه : بازجویی .

شورآکتور : هر چه دورتر خواسته ی دل این خسته از اینجاست .

چاریغیان : شعر شد . تبعید ؟

شورآکتور : هر چی .

چاریغیان : نه . مرگ اون کارت رو سخت کرده . قتل جرم بزرگیه .

شورآکتور : مرگ اون ربطی به من نداره .

چاریغیان : با بیرون کردن اون از کنسرتت اشتباه بزرگی کردی . همه قصه عشق و عاشقی شما رو فهمیدن . راستی کی خبردار شدی مرده ؟

شورآکتور : قصه ی ما اصلا عشق و عاشقی نبود . دیروز وقتی شما بهم گفتین خبردار شدم .

چاریغیان : بدتر . هیچ عکس العملی نداشتی .

شورآکتور : چرا باید برام مهم باشه ؟

چاریغیان : شاید خبر برات تازگی نداشت .

شورآکتور : شنیده بودم !؟ از کی ؟

چاریغیان : فرقش چیه .

شورآکتور : از مامورای بازداشتگاهتون ؟ وقت مرگش من اینجا بودم . وقتی بگین شنیده بودم لابد کسی از آدماتون گفته .

چاریغیان : کی ؟

شورآکتور : منم پرسیدم کی ...

چاریغیان : یه قانون تو بازپرسی هست که میگه اینجا فقط ...

شورآکتور : شما سوال می کنین .

چاریغیان : با مدارک موجود تو مقصری . نشنیده بودی ، خبر داشتی .

شورآکتور : اعتراف کنم ؟

چاریغیان : سوال نکن . تو قبل از مرگ اون دختر معصوم ، ثریا ، دستگیر شدی ، اما شواهد نشون می دن از قبل قصد قتلش رو داشته ای . تو با

              زرنگی کارایی کردی تا لو نری ، قبل از اینم از این کارا کردی . این بار می دونستی بعد از کنسرتت دستگیر می شی ، چرا ؟ من هنوز  

              نمی دونم و تو بهم خواهی گفت ، برای همین برنامه هات رو طوری تنظیم کردی وقتی این تویی اون کشته بشه تا هیچ کس به تو شک

              نکنه . تعجب کردی ؟ خب ، ماجرای تو الان کاملا روشنه ، دستت رو شده . تو دخترا رو فریب می دادی ، به اونا تجاوز می کردی ،

              با بالا اومدن شکمشون به قتلشون می رسوندی . در واقع امر تو قاتل بچه های خودتم هستی ، ببینم چند نفر تا حالا بودن ؟ خب این

              پرونده نشون دهنده ی چیزی در حدود بیست نفر هست . مهره ی مار داشتی ؟ ثریا آخریش بود . این همه شکایت از کسی بشه سرش

              بالای داره .

شورآکتور : قصه سر هم ...

چاریغیان : قصه ی قتلهای نوازنده بزرگ شهر . سازت رو وقت بازداشت شکوندن ، تو دفترمه . حیف . من عاشق موسیقی ام . گیتار . لا لا  لا لالا   8

               لا لالالالالالا لا لا . عاشق ویوالدی ام . پاگانینی . ویلون . ترومپت هم زدم . باور نکردی ؟ خب درسته شغل اصلیم بازپرسیه اما قانونی

               هست که ثابت کرده همه ی بازپرسا آدمن . شوخی خوبی نیست ؟ هنوز گیج آمار کشته هاتی ؟

شورآکتور : آخرش چی ...

چاریغیان : آخر کنسرتا مردم می رن خونه هاشون . خب اگه دوست داری تو تصور کن الان روز آخره . یه میدون وسط شهر ، حکم حکومتی از

               دادگاه سلطنتی ، طناب ، ببینم با طناب دار مشکلی نداری ؟ خب ، تصوراتت رو ادامه بده . یه نعش آویزون و میدون خلوت . همه رفتن

                خونه هاشون . زندگی ادامه داره ، البته برای اون مردم .

شورآکتور : دوست داشتم برا زندگی اونا شور و خوشبختی بیارم نه نعشی بشم برا دیده شدن .

چاریغیان : شور و خوشبختی و حرارت . برای چی ؟

شورآکتور : برای ادامه زندگی ...

چاریغیان : زرنگی . اینجا اما به دردت نمی خوره اصلن .

شورآکتور : واقعیت رو گفتم .

چاریغیان : بگذریم . ببینم دوست داری از موضوع قتل و جنایت مندرج در پرونده جدا شیم ؟ دوست داری گپ بزنیم ؟

شورآکتور : من زندانی ام .

چاریغیان : گفتم که انعطاف خوبی داری . خب . بذار ببینم . تو با آوازات به مردم حرارت و شور دادی ، برای چی ؟ زندگی و خوشحال کردنشون ؟

شورآکتور : زندگی من اینه .

چاریغیان : با من روراست باش .

شورآکتور : هستم .

چاریغیان : نیستی . بگو حرارت برای عصیان . برای شورش . تو یه انقلابی تمام عیاری . شعرات هیجان دارن ، عصیان توشه ، به جایی بند شده

              طناب افکارت ؟ منظورم اینه که ...

شورآکتور : از جایی خط گرفتم ؟

چاریغیان : گرفتی ؟

شورآکتور : قصه ای براش ندارین ؟

چاریغیان : این قصه ی توئه .

شورآکتور : حرفی ندارم .

چاریغیان : مطمئنی ؟

شورآکتور : یه سوال ، اجازه دارم دیگه ، داریم گپ می زنیم ، چرا مثل ماجرای پیشه وری و افرادش به شوروی ربطش ندادین ؟

چاریغیان : اونا یه جورایی ربط داشتن ، ربط دادنشون راحت بود . تو هنوز لو ندادی از کجا خط گرفتی . اشعارت از کجان ؟

شورآکتور : باور کردن و فهمیدنش برای امثال تو سخته .

چاریغیان : از من چی فهمیدی این حرف اومد رو زبانت ؟

شورآکتور : تو یه مهمون پر رویی ، یه روزی اجدادت از هندوستان پا شدن اومدن اینجا با کمک انگلیس و یهود جهانی و ماسون ها شدین صاحب

               مملکت . متر به متر تصاحب کردین . یه تاریخ دورغکی هم براش نوشتین بچه هاتون فردا روز خودشون رو از ریشه اینجایی بدونن .

چاریغیان : ادامه بده . دوست دارم بدونم دیگه در موردم چی فکر کردی .

شورآکتور : همه ش همینه .

چاریغیان : کسی بهت نگفته من یه وطن پرست دو آتیشه م ؟

شورآکتور : و لابد ضد شوروی و کمونیستهای اجیر شده ی اینجایی ! اما من کمونیست نیستم . یه تبریزی مسلمونم .

چاریغیان : اونی که گفتی فهمیدنش برای من سخته چی بود ؟

شورآکتور : دوست داری بدونی شاعرا چطوری شعر و ترانه می سازن ؟

چاریغیان : بگو .

شورآکتور : بعضی از شعر و ترانه ها آواهای سرگردانی تو هستی ان ، آوای روح آدمایی که امثال تو کشتیشون . بعضی گوشا ، بعضی روح ها اونا رو

               صید می کنن .

چاریغیان : خب ...

شورآکتور : این آخرین حرف من در مورد شاعراست .

چاریغیان : تو شاعری ؟                                                        9

شورآکتور : دوست دارم باشم .

چاریغیان : اشعارت ، خب بذار ترجمه ی یکیش رو بخونم . تو که مخالف نیستی ؟ چرا باشی . اشعار خودته .

آشیق زخمه های تو بر ساز

شعاع نوریست در سحرگاهان

وقتی همه خوابند

سیاهی ها

دور می شوند اینک

از تبریز

تبریز پیر و مه گرفته و خسته

تبریز زخم خورده و نالان

و

و من دیوک بدمست سیاهی خو را می بینم پشت کوههای سربه فلک

 پنهان شده و ترسو

وحشت زده و گریزان

با چشمان خون گرفته و رخسار زرد و مویی ژولیده

آشیق

مگذار دوباره خواب سنگینی کند روی چشمهایی که می توانند ببینند

ببینند و دوردستها را تماشا کنند

دوردستهایی که آدمیان را به پرواز می خوانند

آزادی

آی آزادی چگونه می شود چشم بر روی تو بست ؟

آی آزادی اگر خونم سهمیست برای داشتن تو

بگذار فلق تا به شفق

شفق تا به فلق

آسمان شهر پیرم را با خون زبان لال و گلوی عاصی ام رنگ زنم

سرخ رنگ

آشیق بزن تا بجوش آید این خون

بزن آشیق

بزن آشیق

                                                                                        شورآکتور شعرهایش را به زبان مادریش تورکی زمزمه می کند .

چاریغیان : مطمئنی چیزی که گفتی حرف آخرته ؟ اینجوری نگام نکن . خب خوب متوجه نشدم منظورت واقعا چی بود .

شورآکتور : تا وقتی اینریختی زندگی کنی متوجه نمی شی چی گفتم و از کجا ، هر وقت متوجه شدی بدون مرگ سراغت اومده تا چشات باز شن .

چاریغیان : جون به جونت کنن شاعری انگار . باش ، اما یه چیزی شاعر خوش سخن ، حالا که تو حرف آخرت رو زدی می خوای آخرش رو ، آخر

               قصه ی تو رو ،  من بگم ؟ اون طنابه یادته ؟ آویزون ؟ یادت اومد ؟ آره ، اون طنابه بازم هست ، اما خب ، این بار تکه تکه شده رو تن

               سرخ شده ی یه قهرمان که دوست نداره زبانش باز بشه دوستاش لو برن . حامیاش . ارباباش . سرخ سرخ به رنگ خونت شاعر .

شورآکتور : بنویسین .

چاریغیان : خوشحالم سر عقل اومدی . بگو .

شورآکتور : شما قصه نویس خوبی هستین . بنویسین . فروشش تضمین .

چاریغیان : با خودت بد کردی جوون . جرم قتل .

شورآکتور : بنویسین بخاطر ترانه ها و ...

چاریغیان : اشعار ؟! دوست داری شهید بدوننت ؟ نه . گاهی قهرمان بازی هیچ فایده ای نداره . تو کارت رو کردی ، مردم اما همون مردمن . قرار

               نیست هیچ ترانه و سازی اینا رو تکون بده ، جز خواست ماها . حالا این تویی ، کسی هم برا نجاتت نیومده . حرف بزنی جرمت سیاسی

               هست نزنی جنایت . تو شطرنج بهش می گن آچمز . جرمت شد قتل ثریا و زنهای بخت برگشته ...                                 10

شورآکتور : با ثریا نسبتی دارین ؟

چاریغیان : باید داشته باشم ؟

شورآکتور : این بیشتر به نقشه های اون شباهت داره .

چاریغیان : خط گرفتم ؟ با هوشی . فرض کن حدست درسته . چیزی عوض ...

شورآکتور : پس زنده ست .

چاریغیان : خوشحال شدی ؟

شورآکتور : نه .

چاریغیان : مهم نیست برات ؟

شورآکتور : بهش بگین قبل ها احمق بود الان برگشته به ذاتش ، بگین بخاطر همین خوی درنده ش چند روز بیشتر نشد تحملش کنم . سگ هار .

                                                                                        تابلوی هفتم .  

                                                                                        عقب صحنه : دو سفیدپوش همچون رقصندگان قونیه عارفانه می چرخند . 

                                                                                        جلو صحنه : چاریغیان و ثریا پشت میز کافه ای نشسته اند .

ثریا : رمانتیک بازیت محشره . یه کافه ی خلوت خلوت . بی پادو و پیشکار و کارگر و کافه دار . یه موسیقی عالی . بوی عطر فرانسوی . قهوه ای که

        عاشق خودش برای معشوقه ش آورده . دل بازپرس جماعت عاشق بشه غوغا ...

چاریغیان : غوغا چشمای معشوقاست تو قصه های عاشقونه .

ثریا : چی شد این معشوقه پنهان شده رو از اون تو آوردی بیرون ؟

چاریغیان : وقتی اونجوری از سالن بیرونت کرد و تو با چشمای خیس اومدی و گفتی دوست داری نباشه با خودم گفتم تمومه کارش .

ثریا : ...

چاریغیان : کشتن همه ی دنیا راحت تر بود از ندیدنت تو این مدت نبودنت .

ثریا : ...

چاریغیان : گونه هات خیس شدن . پاکشون کن . نه . بذار بمونه . گریه ت هم زیباست . رقص لرزون تن من تو چشمای تو تماشا داره . بذار برقصم

               برات ( می رقصد ) کاش بشه همچین لحظه هایی رو نگه داشت . تو مدهوش خبر مرگ عشقت ، من غرق تماشای چشمای تر تو .

ثریا : ...

چاریغیان : قهوه ت .

ثریا : ...

چاریغیان : هنوز پنهان شده ای ! بیا بیرون از غار . تموم شد .

ثریا : بگو شوخی ...

چاریغیان : بخور .

ثریا : بخاطر انتقام حتی با سوپور محله همبستر شدم ، کسی نموند تو آغوشش نرم ، گفتم هر طور شده زنش می شم . گفتم تو ماه عسل بهش

        عکس همبسترام رو نشون بدم دیوونه شدنش حتمیه . غیرتی بود . گفتم زدم تو خال . حالا تنم بوی مردای شهر رو گرفته . بوی عطر و

        عرقای تنشون رو . بوی آروق و بوی عرق سگی هاشون رو ...

چاریغیان : انگار شاعری تو ذات همه ی مردم این شهره . بخور قهوه ت سرد نشه . خوش طعمه نه .

ثریا : چرا کشتیش ؟ نگو بخاطر من . دست کم تو احمقم ندون .

چاریغیان : حالا که قهوه ت رو خوردی بگم بد نیست . ترانه های اون پسر برای مردمی که با هزار زحمت آرومشون کردیم و بعد از این باید آرامش

              داشته باشن در حکم سم بود . حالا با مردنش خیال همه راحته . هم خودش تو قبر ، هم مردم تو خونه هاشون ، هم من کنار آخرین

              شاهد و آگاه قصه و هم اعلیحضرت تو کاخش .

ثریا : سرم داره گیج ...

چاریغیان : بشین چیزی نیست .

ثریا : چرا اینجوری شدم من !

چاریغیان : عزیزم برام سخته اما چاره ای نداشتم .

ثریا : ...

چاریغیان : دوستت داشتم . وقتی تنت رو ول کردی تو آغوش مردا داغونم کردی .                          11

ثریا : نگو بخاطر این بوده .

چاریغیان : خب ، نباید کسی از قصه باخبر باشه و زنده بمونه . برای همیشه ی تاریخ اون پسره و اشعارش و تویی که از قصه ش باخبر بودی ساکت

               شدین .

ثریا : پس منم باید برم سینه ی خاک .

چاریغیان : سر خاکت گل می آرم عزیز من .

ثریا : همه ش بازی بود ؟

چاریغیان : به قول خودت خدایان بازی کردن با آدما رو دوست دارن .

ثریا : اما یه اشتباه کردی الهه ی مرگ . من همه ی شعرای شورآکتور رو ، دونه به دونه ، نوشتم .

چاریغیان : لاف می زنی .

ثریا : نوشتم و دادمشون دست یه وکیل خبره نگه داره برام ، اونم زنه ، به قولی یه الهه ، صد تا قاضی و بازپرس و آجان داره زیردستش .

چاریغیان : کی ؟ بگو کی ؟ د لامصب بگو کی ...

ثریا : بالاخره منم به یه دردی خوردم .

چاریغیان : نمیر بی پدر ...

ثریا : خودتی .

چاریغیان : بدبخت حرف آخرش سگ هار بود برای تو ، به خاطرش راز ...

ثریا : دنیای ما دنیای سوتفاهم و اشتباه و قضاوت نادرسته ، به خاطر اون نیست . یادته گفتی با سوزوندن کتابای تورکی تبریز کلی حال کردی ؟

        حس کرده بودم یه کاسه ای زیر نیم کاسه ت باشه ، گفتم یه کاری رو بی مشورت و کمک تو بکنم ، این کار وقتی به ذهنم رسید با خودم

        گفتم نباید دست تو به نوشته های تورکی برسه . هر چی نوشته تورکی دستم اومد جمع کردم دادم به همون وکیل . تو یه فاشیستی . یه

        فاشیست کثیف و حرومزاده . موقع مرگ گفتن اینا آدم رو سبک ،،، وای سرم ...

چاریغیان : حرف بزن ، حرف بزن زنیکه ، نمیر لکاته ، نمیر .

                                                                                         ثریا می افتد و جان می دهد .             

                                                                                         چاریغیان می خواهد خارج شود .  

                                                                                         شورآکتور با لباسی سفید و ساز بر سینه وارد می شود و ترانه می خواند و

                                                                                         همچنان که می خواند همچون رقصندگان قونیه دور خود می چرخد .

                                                                                         چاریغیان متحیر اطراف را نگاه می کند .

                                                                                         دو سفیدپوش همچون رقصندگان قونیه عارفانه می چرخند . 

                               سکوها بصورت قبر کنار هم قرار داده می شوند .

                                                                                         چاریغیان در اوج رقص عارفانه سفیدپوشها به خود می پیچد و می افتد .

                                                                                    پایان

                                                                                95.08.25

                                                      آس اولدوز . آس اربایجان . ایری آنا .

                12